Ανακαλυπτοντας τις Πολιτισμικες Αντιληψεις και Πρακτικες στα παραδοσιακα ενδυματα

Ξεκίνησε, με μια σειρά από ενδιαφέροντα σεμινάρια και παρουσιάσεις, την Παρασκευή το 3ο Συνέδριο Αθλητικού Τουρισμού, Χορού και Αναψυχής με κεντρικό θέμα «Η Καινοτομία στον Πολιτισμό και τον Τουρισμό ως Μοχλός Ανάπτυξης», στο ΤΕΦΑΑ Κομοτηνής.

Το συνέδριο πραγματοποιείται χθες και σήμερα  δια ζώσης  στην Κομοτηνή, θέλοντας να δώσει μια νότα επιστροφής στην κανονικότητα, παρόλο που υπάρχει  δυνατότητα σε όσους το επιθυμούν να παρουσιάσουν ηλεκτρονικά μέσω πλατφόρμας τηλεδιασκέψεων.

Ανάμεσα στα σεμινάρια της πρώτης μέρας ήταν και ένα που δεν είχε τόσο να κάνει με την ίδια της τέχνη του χορού, αλλά ένα αναπόσπαστο, για πολλούς, μέρος των παραδοσιακών χορών, τις ενδυμασίες.

Συγκεκριμένα η Επίκουρη Καθηγήτρια Λαογραφίας στο Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας κ. Νάντια Μαχά-Μπιζούμη απάντησε στους συμμετέχοντες, το ερώτημα αν μπορούν τα ενδύματα μέσω της υλικής τους επιφάνειας, να ενημερώσουν τον μελετητή για τις πολιτισμικές αντιλήψεις και τις πρακτικές των δημιουργών τους.

«Μιλάμε για όλα τα στοιχεία από τεχνικής ή διακοσμητικής άποψης, που μπορούν να μας μιλήσουν για την κοινωνική θέση, την οικονομική διάσταση αλλά και το ίδιο το περιβάλλον στο οποίο ανήκουν, γιατί συνήθως βλέπουμε τις παραδοσιακές ενδυμασίες αποκομμένες από το πολιτισμικό τους περιβάλλον» σημείωσε, και δεν τις συνδέουν ποτέ με τον άνθρωπο παραγωγό και φορέα.

Οι τοπικές ενδυμασίες στην ουσία αποτελούν ένα ισχυρό υλικό τεκμήριο της παραδοσιακής κοινότητας, και έχουν να μας αφηγηθούν πολλά, αρκεί να μπορούμε να τα αντιληφθούμε διαβάζοντάς τα μέσα από τα υλικά κατασκευής αυτής της φορεσιάς, ανέφερε.

Ολιστική προσέγγιση των τοπικών ενδυμασιών

Δυστυχώς από τα πρώτα χρόνια των μουσείων λαογραφίας, επειδή έγιναν με συγκεκριμένους σκοπούς, πολλές φορές ίσως να μην φιλοξενούσαν ολοκληρωμένα σύνολα, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις συνοθυλεύματα από διάφορες περιοχές. Δημιουργήθηκε έτσι μια πλασματική εικόνα για τον ενδυματολογικό χάρτη της Ελλάδας.

«Η καθημερινότητα αυτών των ανθρώπων χάθηκε, και έχει δημιουργηθεί η εικόνα ότι φορούσαν όλοι τα ίδια στις κοινότητες» σημείωσε, ενώ στην πραγματικότητα υπήρχε σαφής κοινωνική διάκριση, που αποτυπώνονταν με εξαιρετικούς τρόπους επάνω στις ενδυμασίες.

Το ενδυματολογικό σχήμα θα μπορούσε να είναι ίδιο σε μια κοινότητα, αλλά τα υλικά κατασκευής, το κόστος τους, η προέλευσή τους, η διακόσμηση αλλά και τα κοσμήματα, ήταν στοιχεία δηλωτικά της κοινωνικής θέσης του φορέα, κάτι που δεν φαίνεται από το υλικό που έχει διασωθεί, φαίνεται όμως από παλαιότερο φωτογραφικό υλικό που έχει διασωθεί αλλά και έγγραφα όπως τα προικοσύμφωνα, που έδειχναν πολύ καλά τέτοιου είδους στοιχεία.

«Για αυτό και προσπαθούμε να καθοδηγήσουμε τους φοιτητές σε μια ολιστική προσέγγιση των τοπικών ενδυμασιών μέσα από την υλικότητά τους, γιατί αυτή η υλική επιφάνεια μάς λέει πολλά, αρκεί να μπορούμε να τη διαβάσουμε» κατέληξε.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.