Οι συμπολιτες εχουν …θεσεις

Είναι   αποδεκτό  πλέον ότι  πολλή από την παρρησία που υποχρεούμεθα ως πολίτες να εκφράζουμε στο δημόσιο χώρο, την καταθέτουμε σε αρκετές περιπτώσεις στους προσωπικούς μας λογαριασμούς στα social media. Εξάλλου πολλά και χρήσιμα εξ αυτών προκύπτουν. Στο φύλλο της Τρίτης ο «Παρατηρητής» φιλοξένησε  ρεπορτάζ και αρκετές φωτογραφίες που αφορούν στην κτιριακή μετεξέλιξη της Τσανακλείου- αμφιθέατρο, πράσινο και λιμνούλα στον αύλειο χώρο- και τις μελλοντικές της χρήσεις-θα στεγαστούν εκεί το Μουσείο Καραθεοδωρή, το Ελεύθερο Ανοικτό Πανεπιστήμιο και η Δημοτική Βιβλιοθήκη-, ρεπορτάζ που διαβάστηκε απνευστί και σχολιάστηκε θετικά με χιλιάδες «Μου αρέσει». Εν τούτοις πριν δυο μήνες σχεδόν το θέμα της στέγασης εκεί των προαναφερθέντων είχε ξεσηκώσει ευρεία συζήτηση μεταξύ των αναγνωστών μας, η οποία όπως συμβαίνει  συστηματικά τα τελευταία χρόνια αγνοείται  τελείως ως μη υπάρχουσα, αν και  στις δημοκρατίες θεωρητικά και η μειοψηφούσα άποψη εξακολουθεί να έχει  βαρύτητα και αξία, και  παραδοσιακά τύχαινε απαντήσεων  δια επιχειρημάτων…
 
Νέα ήθη όμως εδώ και χρόνια υπάρχουν στο δημόσιο χώρο, εμπεδωμένα μάλιστα από εποχής Κωτσάκη όταν αποψιλώθηκε από οτιδήποτε σήμαινε τη συνέχεια της πολιτικής στο χρόνο το δημαρχιακό μέγαρο, επιλογή που σαφώς σηματοδότησε τα νέα σημερινά, νεωτερικά και αμέριμνα ήθη.
Στο πλαίσιο αυτό έχει αξία η άποψη του συμπολίτη δημοσιογράφου Ξάνθου Κώστογλου που σχολίασε τα της νέας όψης  και των χρήσεων της Τσανακλείου στην προσωπική του σελίδα στο fb ως ακολούθως… Τ.Β. 
 
 

Καφές και…Δημοκρατία

 

Του Ξάνθου Κώστογλου

 
Ο Δήμος αγαπάει τον καπνό (για να παραβάλλουμε την …Τσανάκλειο εκδοχή στον τίτλο της ταινίας του Σμαραγδή, για το Βαρβάκη). Αγαπάει το φουμάρισμα και τα…φούμαρα γενικώς. Τα νούφαρα θα τα έχει (προφανώς) στην τεχνητή λιμνούλα (!), στο θεατράκι (!) θα περιπλανώνται οι Σκιές της πολιτικής και οικονομικής μας ζωής και στο αναψυκτήριο (!) θα αναβιώνει η παράδοση της “βαρειάς βιομηχανίας” της πόλης (κατά το Δήμαρχό μας) των Καφωδείων (διάβαζε και καφέ Αμάν), μες την αχλή μιας ανατολίτικης (Oriental) essence, όπως αυτή που δημιουργούσαν οι αρωματικές ποικιλίες καπνών, που εμπορεύονταν ο Νέστωρ Τσανακλής, ο ιδρυτής και του ομώνυμου αναπαλαιωθέντος κτιρίου. Και μέσα στο μυστήριο αυτής της ανατολίτικης αχλής δεν πήραμε χαμπάρι ότι κόπηκαν δεκάδες πεύκα, για να κατασκευαστούν κατασκευές ξένες με την αρχιτεκτονική και πολιτιστική ταυτότητα του κτιρίου (δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ας πούμε, όπως η “ανάπλαση” της παλιάς πισίνας) και που καλό θα ήταν να γνωρίζαμε, για όλα αυτά, την άποψη του ΤΕΕ και του Αρχαιολογικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων.
 
Και να τεθεί ένα τέρμα με τις …Λέσχες των Buildebergs (sic), που ανέλαβαν να επιβάλλουν την αξιοποίηση της πολιτιστικής κληρονομιάς της πόλης στο βωμό του κέρδους.
 
Θα πρέπει λοιπόν, εκτός από το Δήμο και οι άλλοι φορείς να πάρουν θέση και να εξηγήσουν, πως το Βαρώσι (πέριξ του ιστορικού κέντρου της πόλης) μετατράπηκε σε Bar-ώσι, να ξεκαθαρίσουν τα ζητήματα που προκύπτουν με τη Λέσχη Κομοτηναίων, για τις άδηλες χρήσεις της Τσανακλείου.
 
Γιατί πλέον η τοπική κοινωνία δεν πρέπει να κάνει ότι δεν ξέρει, δεν βλέπει δεν ανακατεύεται.
 
Γιατί θα έπρεπε, ας πούμε, πολλοί να απολογηθούν για το τεράστιο έγκλημα της καταστροφής ενός φυσικού “μνημείου” της πόλης, του κεντρικού πάρκου ή για τη “μουμιοποίηση” του Μεγάρου Στάλιου”.
 
Διαφορετικά όλα τα περί ενοποίησης των υπαρχόντων μνημείων και αρχιτεκτονικών αναφορών, του ιστορικού κέντρου θα τίθενται, με μεγάλη καχυποψία, εν αμφιβόλω. Λοιπόν πρώτος ο Δήμος θα πρέπει και να το δείχνει ότι μπορεί και θέλει να σεβαστεί και να προασπίσει την ελευθερία του δημόσιου χώρου.
 
Ειλικρινά ήθελα να το γράψω σε προηγούμενη αναφορά μου για το ίδιο θέμα, αλλά το απέφυγα να μην τροφοδοτήσω περαιτέρω ένταση στη συζήτηση, επανέρχομαι όμως μετά τις σημερινές φαεινές παρεμβάσεις στην Τσανάκλειο, για να πω, ότι περνώντας καθημερινά μπροστά από το κτίριο, σκεφτόμουν ότι ίσως να το έσωζε από την κατάρρευση, μια κατάληψη, από τους Adelante (κάτι παιδιά, που εύκολα η τοπική κοινωνία, όπως κάνει συνήθως, θα χαρακτήριζε “αλήτες”), όμως ήταν αυτά, που με τις δημόσιες θέσεις τους, τις εκδηλώσεις τους, μας έδειξαν πολλάκις την αξία της αυτοδιαχείρισης, της ελευθερίας, τη σημασία της χρήσης και της δημιουργικής αξιοποίησης του δημόσιου χώρου. Μήπως λοιπόν, λέω μήπως, ο Δήμος θα έπρεπε να τους ρωτήσει; Και το υποστηρίζω πολύ σοβαρά. Μήπως τελικά δούμε καμιά ουσιαστική παρέμβαση.

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.