Ο «μεσαιος χωρος» πασχει

Φαίνεται ότι το ιδεολόγημα του «μεσαίου χώρου» δεν χωρά στη Νέα Δημοκρατία. Διότι η υπόθεση του Οδυσσέα Τσενάι έδειξε τις αντοχές του ιδεολογήματος αυτού καθώς και τις ανοχές που αυτό έχει εντός του νεοδημοκρατικού κορμού. Μετά τον Ψωμιάδη, τον Κιτλίδη, τον Σαλαγκούδη ήρθε και ο υπερνομάρχης κ. Τάτσης να ολοκληρώσει το νεοδημοκρατικό μενού με επίθεση εναντίον του Προέδρου της Δημοκρατίας. Είναι γνωστό τοις πάσι ότι ο κύριος Τάτσης είχε θητεύσει και στην περίφημη «Συμβουλευτική» της χούντας . Αλλά το ζήτημα δεν είναι τι πιστεύει ο ένας και ο άλλος. Το πολιτικό ζήτημα είναι ότι το κόμμα τους εξακολουθεί να τους στεγάζει. Και δεν είναι μόνο αυτό. Σε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον ρεπορτάζ του «Ιού» στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» στις 26-10-2003 εξετάζεται η προσπάθεια της δεξιάς διανόησης με την αρωγή και ενίων πολιτικών της «μεγάλης φιλελεύθερης» παράταξης, να ξαναγραφεί η ιστορία και μάλιστα μιας ιδιαίτερης περιόδου. Της κατοχής. Και πιο συγκεκριμένα επιχειρείται η έμμεση και γιατί όχι σε λίγο, ως φαίνεται, και η άμεση του «σωτηρίου» έργου των ταγμάτων Ασφαλείας, όπου έδρασαν τον καιρό της κατοχής. Το ενδιαφέρον είναι ότι για πρώτη φορά επιχειρείται και με την κάλυψη της ιστορικής έρευνας ο καθαρμός των Ταγμάτων Ασφαλείας. Είναι γεγονός ότι τα εν λόγω τάγματα τιμήθηκαν διακριτικά όμως, από το μετακατοχικό κράτος και το διακριτικά οφείλεται στο γεγονός ότι ήταν νωπές οι θηριωδίες τους. Σήμερα όμως επιχειρείται ο καθαρμός γιατί είναι μέρος μιας ιδεολογικής αντεπίθεσης που επιχειρεί να χρεώσει όλα τα δεινά του τόπου στην Αριστερά ή και ευρύτερα στην δημοκρατική παράταξη. Πόσο ειλικρινής μπορεί να είναι ο λόγος του προσκηνίου, ο λόγος εν προκειμένω του κυρίου Καραμανλή όσον αφορά στην υπέρβαση των διχασμών του παρελθόντος, όταν στο «παρασκήνιο» από ανθρώπους που κινούνται στον χώρο της «μεγάλης φιλελεύθερης» παράταξης άλλα εκπονούνται; Πόσο ειλικρινής μπορεί να είναι ο περί μεσαίου χώρου λόγος όταν σειρά στελεχών της Νέας Δημοκρατίας εμφορούνται από λογικές που απάδουν αυτού του χώρου; Άλλωστε ήταν χαρακτηριστικές οι ατάκες υποτίμησης των κ.κ. Γιακουμάτου και Καμένου προς τον κύριο Γιάννη Τζανετάκο όσον αφορά πάλι στο θέμα του αριστούχου μαθητή από την Αλβανία. Μπορεί η Ρηγίλλης να επέβαλε σιγή ασυρμάτου στον κύριο Τάτση, ως διαβάζουμε και στα ρεπορτάζ του Τύπου, αλλά αυτή η σιγή μάλλον πρόσκαιρη και τακτική σημασία έχει. Το ζήτημα είναι ότι η Νέα Δημοκρατία θεωρεί ότι έπραξε το καθήκον απέναντι στην ύπαρξη της ακροδεξιάς διαγράφοντας τον κύριο Καρατζαφέρη. Πλην όμως για τους μη αμνήμονες ο κύριος Καρατζαφέρης δεν διαγράφτηκε για αυτά τα ζητήματα, αλλά για την δριμεία κριτική που άσκησε στον αρχηγό του μετά την εκλογική ήττα τον Απρίλιο του 2000.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.