Με λογικη και ψυχραιμια να μεινουμε ενωμενοι

Κρίσιμες οι στιγμές για την πατρίδα μας, κρίσιμες οι στιγμές και για τους πολίτες, οι οποίοι την Κυριακή θα πρέπει να αποφασίσουν αν λένε ΝΑΙ στις επιταγές της νέας λιτότητας που θέτει ενώπιόν μας η τελευταία συμφωνία ή αν λένε ΟΧΙ στην άδικη μεταχείριση και την οικονομική αφαίμαξη των συνηθισμένων υποζυγίων, μισθωτών, συνταξιούχων, ελευθεροεπαγγελματιών και μικρομεσαίων.
 
ΟΧΙ ή ΝΑΙ σε μια υπόθεση, που θεωρείται εθνική, αν και σ’ αυτό το ζήτημα υπάρχουν αντινομίες –γιατί για κάποιους τα δημοσιονομικού τύπου ζητήματα δεν είναι εθνικά ζητήματα, αν και η ζωή, η βιωμένη πραγματικότητα άλλα λέει.-
 
Κρίσιμες στιγμές για το έθνος, και στις πλάτες του λαού πέφτει το βάρος της ευθύνης, να ανασύρει από τους τόνους της συγκεχυμένης πληροφορίας που παράγεται ημερήσια, τους κόκκους λογικής που συνήθως στον υπερπληθωρισμό της καταιγιστικής ενημέρωσης χάνονται. Τα σημεία λογικής που θα συντελέσουν να λάβει ο πολίτης μια σωστή απόφαση, αφού το σύνολο των εκπροσώπων της πολιτικής σκηνής αρνείται να συμφωνήσει τι είναι σωστό, και τι δεν είναι, να πράξει η χώρα αυτή τη στιγμή.
 
Να ψάξουμε εμείς οι πολίτες για τη λογική και το τι συμφέρει για τη χώρα μας, διώχνοντας μακριά μας πρώτα τον φόβο. Αυτόν τον φόβο που παραλύει τη λογική μας και μας στέλνει στα σούπερ μάρκετ να αδειάσουμε τα ράφια και στα ΑΤΜ νύχτα να κάνουμε τις εκταμιεύσεις μας.
 
Να διώξουμε το φόβο, φόβο που εκκινά από την απώλεια των κεκτημένων μας, το φόβο που εστιάζει στη μοναξιά και τον ατομικισμό μας, κι αφήνει έξω εικόνες μεγαλειώδους αλληλεγγύης της πάμφτωχης μεταπολεμικής Ελλάδας, που δομημένη στη γειτονιά δεν διανοούνταν το παιδί του γείτονα να είναι άφαγο, νηστικό.
 
Δεν είμαστε δα κι άμαθοι τόσα χρόνια πια στα ολίγα. Εξασκηθήκαμε… Απλώς θα εκλογικευθούμε έτσι περαιτέρω, για να κατανοήσουμε ότι καμιά ατομική τύχη δεν φτιάχνει τη συλλογική, και ότι αν θέλουμε αυτή η χώρα να έχει ζωή και μέλλον πρέπει από πελάτες να γίνουμε πολίτες, να εκβάλλουμε στο εμείς για να σταματήσει πια αυτό το έρμο κλείσιμο στο μαντρί του εγώ, της δικής μας ζωής, στο δικό μας μικρό κόσμο, ένα ουσιαστικό τίποτα, ένα ψήγμα, τελικώς, άμμου.
 
Το σημαντικότερο όλων και αν οι ντόπιοι και οι ξένοι ηγήτορες μας θέλουν διχασμένους και πυροδοτούν έναν εμφύλιο παραλαμβάνοντας το νήμα από το 1949, εμείς ομονοώντας σ’ ένα ΟΧΙ στο διχασμό και στον εμφύλιο, ενωμένοι, με λογική και σύνεση, εκκινώντας από την εμπειρία μας ν’ αποφασίσουμε για το πώς θέλουμε να ζήσουμε, φτιάχνοντας επιτέλους χώρα, κράτος!!!
 
Κράτος που λειτουργεί με αξιοκρατία, που δεν υφίσταται για να βολεύει κολλητούς, κράτος που πριμοδοτεί την εργασία, κράτος που ξέρει πού πηγαίνει…
 
Μέχρι την Κυριακή, ας αξιολογήσουμε λοιπόν, πρόσωπα, κόμματα και κυβερνήσεις, εντός κι εκτός, κι ας βάλουμε εμείς τους όρους της ζωής μας, απαντώντας αν θέλουμε μια χώρα που μπορεί να σταθεί χωρίς δανεικά και να είναι συγχρόνως χώρα… 

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.