Γιατι ειναι φιλοπολεμη η Ευρωπη;

Το κοινό χαρακτηριστικό της Ουκρανίας, της Μολβαδίας και της Γεωργίας

Η Ουκρανία και η Μολδαβία, για τις οποίες ανακοινώθηκε κατά την τελευταία σύνοδο κορυφής της ΕΕ η έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, όπως και η Γεωργία, στην οποία χορηγήθηκε καθεστώς υποψήφιας προς ένταξη χώρας, έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό που δυνητικά θα αποτελέσει το έναυσμα για νέες εμπόλεμες συγκρούσεις: Και στα τρία κράτη υπάρχουν περιοχές τους που έχουν αποσχιστεί και αυτονομηθεί de facto, η πλειοψηφία του πληθυσμού τους είναι ρωσόφωνοι και εδρεύουν ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις. Στην Ουκρανία η περιοχή του Ντονμπάς από το 2014 και το 2022, στη Γεωργία η Ν. Οσετία και η Αμπχαζία από το 2008 και στη Μολδαβία η Υπερδνειστερία που αυτονομήθηκε από το 1991 ύστερα από σύντομο εμφύλιο πόλεμο. Το γεγονός αυτό που θα έπρεπε να οδηγήσει στην αποτροπή μιας τέτοιας απόφασης, διότι μετά βεβαιότητος οδηγεί σε μόνιμες προστριβές με τη Μόσχα και προετοιμάζει νέες εστίες συγκρούσεων ίσως και την επέκταση του πόλεμου πέραν της Ουκρανίας, προφανώς αξιολογήθηκε θετικά!

Γι’ αυτό και οι διαδικασίες μέχρι σήμερα ήσαν fast track. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση της Μολδαβίας: Υπέβαλε αίτηση προσχώρησης στην ΕΕ τον Μάρτιο του 2022 και της χορηγήθηκε καθεστώς υποψήφιας χώρας άμεσα τον Ιούνιο του 2022 ενώ μόλις τον Νοέμβριο του 2022 η Κομισιόν συνέστησε την επίσημη έναρξη των διαπραγματεύσεων με Μολδαβία και Ουκρανία και στην τελευταία σύνοδο κορυφής αποφασίστηκε και η έναρξή τους. Γιατί αυτή η σπουδή; Η Μολδαβία συνταράσσονταν τον περασμένο χειμώνα από τις «διαδηλώσεις της Κυριακής» που οργάνωνε το αντιπολιτευόμενο φιλορωσικό κόμμα Shor με παλλαϊκή συμμετοχή λόγω της μεγάλης ακρίβειας, ιδιαίτερα στην ενέργεια. Στις αρχές του 2023 ο πρόεδρος Μπάιντεν είχε συναντηθεί με εκπροσώπους των εννέα κρατών από την Κεντρική και Νοτιοανατολική Ευρώπη στη Βαρσοβία στην οποία προσκάλεσε και την πρόεδρο της Μολδαβίας, αν και η Μολδαβία δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ, στην οποία απευθύνθηκε κατά τη διάρκεια της ομιλίας του λέγοντας: «Είμαι υπερήφανος που βρίσκομαι στο πλευρό σας και στο πλευρό των Μολδαβών που αγαπούν την ελευθερία». Αυτό αρκούσε για τις Βρυξέλλες. Γι’ αυτό τα τρία κράτη δεν αξιολογήθηκαν ως προς την ικανότητά τους να επιτύχουν τα περίφημα κριτήρια –σε θέματα καταπολέμησης της διαφθοράς, σεβασμού του κράτους δικαίου, υπεράσπισης των μειονοτήτων, ισοσκελισμένου προϋπολογισμού κ.ο.κ.– αλλά σύμφωνα με τις γεωπολιτικές εκτιμήσεις της στιγμής. Πληροί κάποια από αυτές τις χώρες, όπως και των Δυτικών Βαλκανίων, στο ελάχιστο τα κριτήρια ένταξης, μήπως διαφαίνεται προοπτική εκπλήρωσής τους στο μακροπρόθεσμο μέλλον;

Ο πόλεμος στην Ουκρανία, άσχετα από την εξέλιξή του στο πεδίο της μάχης, έχει αναδείξει έως τώρα μεγάλη ηττημένη την Ευρώπη και μεγάλη νικήτρια τις ΗΠΑ. Η Ευρώπη έχει περιπέσει σε ύφεση μέσα από τις κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας, η εξάρτησή της από την Ουάσινγκτον είναι ολοκληρωτική και έχει εκμηδενιστεί γεωστρατηγικά αφού έχει καταστεί φερέφωνο των επιδιώξεων των ΗΠΑ

Είναι φιλοπόλεμη λοιπόν η Ευρώπη; Να θυμίσουμε ότι στις 8 Ιουνίου 2022 η Άγκελα Μέρκελ στη συνέντευξη-απολογία της στο κατάμεστο Μπερλίνερ Ανσάμπλ του Βερολίνου ήταν αποκαλυπτική: Στις κατηγορίες ότι η δική της πολιτική έστρωσε τον δρόμο για τις εξελίξεις στην Ουκρανία, ισχυρίστηκε ότι ο πόλεμος θα είχε ξεσπάσει ήδη από το 2008, αν η ίδια δεν είχε μπλοκάρει την ενταξιακή πορεία της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, ενώ «ποιος ξέρει, πρόσθεσε, πώς θα είχαν εξελιχθεί τα πράγματα το 2014» αν δεν είχε σπεύσει, από κοινού με τον Γάλλο ομόλογό της, να διαπραγματευθεί τις συμφωνίες του Μινσκ, που πάγωσαν τη διαμάχη στο Ντονμπάς. Για να καταλήξει: «Η Ουκρανία αξιοποίησε αυτά τα επτά χρόνια για να ετοιμαστεί». («Καθημερινή» 9/6/2022). Αυτή η ομολογία της εξηγεί την παρελκυστική της στάση επί χρόνια, όπως και των Γάλλων προέδρων (Ολάντ, Μακρόν), στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων των συμφωνιών του Μινσκ, ως εγγυητριών δυνάμεων, όχι για να υλοποιηθούν οι συμφωνίες και να παγιωθεί η ειρήνη αλλά για να μπορέσει η Ουκρανία να «ετοιμαστεί». Ούτε καν την απόδοση καθεστώτος υποψήφιας προς ένταξη χώρας στην ΕΕ χρησιμοποίησαν για να δελεάσουν το Κίεβο να τηρήσει τις συμφωνίες του Μινσκ που είχε υπογράψει αλλά το έπραξαν στην εμπόλεμη σήμερα Ουκρανία για να ενισχύσουν τη συνέχιση του πολέμου.

Όμως, ο πόλεμος στην Ουκρανία, άσχετα από την εξέλιξή του στο πεδίο της μάχης, έχει αναδείξει έως τώρα μεγάλη ηττημένη την Ευρώπη και μεγάλη νικήτρια τις ΗΠΑ. Η Ευρώπη έχει περιπέσει σε ύφεση μέσα από τις κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας, η εξάρτησή της από την Ουάσινγκτον είναι ολοκληρωτική και έχει εκμηδενιστεί γεωστρατηγικά αφού έχει καταστεί φερέφωνο των επιδιώξεων των ΗΠΑ. Μάλιστα η Γερμανία απώλεσε και στοιχειωδώς την κυριαρχία της. Όταν καταστρέφουν τρίτοι, γνωστοί-άγνωστοι, τους αγωγούς Nord Stream, άσχετα αν είχε διακοπεί η ροή φυσικού αερίου από τη Ρωσία αλλά παρέμενε πάντα στη διακριτική ευχέρεια της Γερμανίας να τους επαναλειτουργήσει και δεν αντέδρασε, όταν καθυβρίζονταν κατ’ επανάληψη ο πρόεδρος της Γερμανίας από τον Ουκρανό πρεσβευτή στο Βερολίνο και δεν αποπέμφθηκε άμεσα, τότε σε τι συνίσταται η κυριαρχία ενός κράτους; Μάλιστα απεμπόλησε και απεμπολεί όσα την καθιστούσαν οικονομική ατμομηχανή της Ευρώπης (φθηνή ενέργεια, Κίνα) ενώ απέτυχε να αναδείξει τον διακριτό ρόλο της ΕΕ στην κρίση της Ουκρανίας. Γιατί λοιπόν η ΕΕ δημιουργεί με τις αποφάσεις της τις προϋποθέσεις συνέχισης και επέκτασης της σύγκρουσης με τη Ρωσία σε ευρύτερο πεδίο;

Αλεξανδρούπολη 21/12/2023

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.