Απουσια φιλοζωικης εκπαιδευσης και «τα παραπονα σου στον Δημαρχο»

ΠΡΙΝ

ΠΡΙΝ αντιδράσεις, σκέψου!
ΠΡΙΝ ξοδέψεις, απέκτησε!
ΠΡΙΝ κρίνεις, περίμενε!
ΠΡΙΝ προσευχηθείς, συγχώρεσε!
ΠΡΙΝ παραιτηθείς προσπάθησε!
 
Ernest Hemingway
 
 
Είναι πολλές οι φορές που δεν μπορώ να καταλάβω τη μανία ορισμένων με τα αδέσποτα τετράποδα, τα σκυλιά, και μου μοιάζει να έχουν μπερδέψει τη ζωοφιλία με τη σκυλοφιλία…
 
Δεν ξέρω ή «μάλλον» ξέρω, πώς φτάσαμε να είναι η πόλη μας ένας απέραντος σκυλότοπος, από εμάς φυσικά, που δεν έχουμε κανενός είδους φιλοζωϊκή εκπαίδευση. Τα παίρνουμε, τα παίζουμε, τα παρατάμε πρώτα εμείς και μετά έρχονται οι άλλοι που τα στειρώνουν και τ’ αφήνουν στο φυσικό περιβάλλον, νηστικά, άρρωστα κ.λπ.
 
Έχουμε όμως και άρχοντες σε αυτό τον τόπο που εκλέχτηκαν (τους εκλέξαμε) για πολλά θέματα της πόλης μας και μέσα σε αυτά είναι και το συμμάζεμα τον σκυλιών. Αλλά;;; Δεν φταίει βέβαια και να μην κατηγορούμε μόνο τη Δημοτική Αρχή.
 
Εμείς οι υπόλοιποι τι κάνουμε που το παρατάμε ένα σκυλί όταν δεν το θέλουμε πια, πού το αμολάμε; Εύκολα είναι να τα φορτώνουμε όλα στους άλλους. Έχουμε δει κανέναν κύριο η καμιά κυρία να μαζεύει τις ακαθαρσίες του ζωντανού όταν το βγάζει για να κάνει την ανάγκη του; (Πλην ελαχίστων περιπτώσεων).
 
Προχθές την Κυριακή περπάταγα παράλληλα με το πάρκο στο σπαθί και βλέπω μια κυρία με ένα σκυλάκι «δεμένο βέβαια» να κάνει την ανάγκη του πάνω στο πράσινο. Αφού τελείωσε το ζωντανό τα παρατάει έτσι πάνω στο πράσινο και ξεκινάει να φύγει.
 
-Πού πάτε κυρία της λέω, ποιος θα τις μαζέψει τις δικές σας ακαθαρσίες;
-Ο Δήμαρχος μου λέει με έναν απότομο και αφοπλιστικό τρόπο!
-Καλά της λέω δεν ντρέπεσαι λίγο;
-Όχι μου λέει, γιατί τον πληρώνουμε τον Δήμαρχο;
Ο διάλογος συνεχίστηκε και κάποια στιγμή γυρίζει μου λέει.
-Εσένα τι σε κόφτει και φωνάζεις;
-Καλέ κυρία της λέω, σε λίγο μπορεί να έρθει ένα παιδάκι και να τα πατήσει, δεν ντρέπεσαι να με ρωτάς τι με κόφτει;
-Τα παράπονά σου στο Δήμαρχο μου λέει ορθά κοφτά και φεύγει, χωρίς ίχνος ντροπής…
 
Εγώ βέβαια δεν την «έβαλα να τα φάει» για να μην μπλέξω με την «κυρία» πρωί πρωί!!! Αλλά την άλλη φορά δεν ξέρω αν το κάνω ή όχι!!! 

Μια ζωή υποτακτικοί!!!

Όταν ακούω τον Αλέξη, μου γράφει ένας φίλος, να μιλάει αγγλικά μου θυμίζει ένα παλιό τραγούδι του Αντώνη Καλογιάννη που μιμούνταν τα καμάκια της Πλατείας Συντάγματος, το “ντου γιου λαϊκ μαμζέλ δε Γκρης”…
 
Καλώς ή κακώς ο Τσίπρας δεν τα κατάφερε να τα μάθει τα αγγλικά (εδώ με το ζόρι μιλάει τα ελληνικά γι’ αυτό πετά συχνά πυκνά κάτι ελληνικούρες).
 
Αφού δεν τα καταφέρνει, όταν πηγαίνει στο εξωτερικό γιατί δεν χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες ενός διερμηνέα. Δεν είναι κακό, κι άλλοι πρωθυπουργοί το κάνουν, αφού έτσι δεν κάνει κακό μόνο στον εαυτό του αλλά και στην πατρίδα μας. Για το χαμηλό επίπεδο της πολιτικής της εκπροσώπησης και με τέτοια Αγγλικά…….
 
-Καλά τα λες ρε φίλε, εγώ δεν ξέρω αγγλικά και δεν καταλαβαίνω, έχω όμως να κάνω μια παρατήρηση. Ποιος από τους συνομιλητές του στο εξωτερικό μιλάει τόσο καλά τα ελληνικά; Και αν τα μιλάει καλύτερα γιατί δεν τα λένε στα ελληνικά;
 
Μια ζωή υποτακτικοί θα είμαστε γαμ@το μου!!!
 

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.