26 και… συνεχιζουμε!!!

Όταν γνωρίζεις νέους ανθρώπους, οι πρώτες ερωτήσεις που κάνεις και σου κάνουν έχουν να κάνουν με το ποιόν του χαρακτήρα σου, το τι κάνεις στην ζωή σου, ποιο το επάγγελμά σου, ποια η οικογενειακή σου  κατάσταση κ.ο.κ.
 
Θεωρούσα ανέκαθεν, στην έως τώρα ενήλικη ζωή μου, πως η απάντηση στην ερώτηση αυτή είναι ίσως το μεγαλύτερο στοίχημα που καλείται καθένας από εμάς να φέρει εις πέρας. Και αυτό γιατί δεν υπάρχει κανένα πολυπλοκότερο, «ασχημότερο», δυσκολότερο και ανισόρροπο πλάσμα στον κόσμο από τον άνθρωπο.
 
Το να φτάσει λοιπόν κάποιος να είναι σε θέση να ορίσει το ποιος είναι και μάλιστα ο ορισμός αυτός να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, έστω και σε κάποιους τομείς και σημεία της είναι μεγάλο δώρο και τουλάχιστον λυτρωτικό.
 
Η εν λόγω ερώτηση μου γίνεται σχεδόν επί καθημερινής βάσεως και εδώ και αρκετά χρόνια, πιάνω τον εαυτό μου να δίνει την ίδια απάντηση… ο «Παρατηρητής».
 
Μπορεί κάποιους να τους ξενίζει ή να αναρωτιούνται το πώς μπορεί κάποιος να ορίζει τον εαυτό του μέσα από την δουλειά του. Υπάρχει όμως μία σημαντική διαφορά, το γεγονός ότι ο «ΠτΘ» δεν είναι απλά μία δουλειά, μια επιχείρηση, ένα ΜΜΕ. Για μένα ο «ΠτΘ» ως ιδέα, ως οντότητα και ως πραγματικότητα, με συνοδεύει από τα πρώτα μου βήματα, ως ο πιο στενός μου «συνοδοιπόρος», μετά τον Θάνο φυσικά.
 
Τον βρήκα μπροστά μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου και από τότε δεν κατάφερα να τον αποδιώξω ποτέ.  27 εγώ…26 αυτός… ! Τα έκλεισε σήμερα 5 Σεπτεμβρίου.
 
Ο «ΠτΘ» ξεκίνησε το 1990 από μία ομάδα ανθρώπων που αποφάσισαν να επιχειρήσουν τη δημιουργία μία καθημερινής πολιτικής εφημερίδας, με άποψη, είτε ο καθένας για την ικανοποίηση των προσωπικών του ενδεχομένως προσδοκιών είτε εκμεταλλευόμενοι την πλήρη απουσία ενός καθημερινού ειδησεογραφικού μέσου με προσωπικότητα και άποψη.
 
Ο «ΠτΘ» λοιπόν γεννήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου του 1990- αν και το πρώτο φύλλο ήταν προγραμματισμένο να κυκλοφορήσει στις 3 – με πρωτεργάτες του εγχειρήματος τους Γιώργο Παπαδριέλλη, Τάσο Βαβατσικλή, Γιάννη Ιωαννίδη, Σίμο Κιόρογλου και Πέτρο Βαφειάδη.
 
Στο πέρασμα του χρόνου η τύχη(;) η μοίρα(;) οι περιστάσεις(;) έφεραν τον «ΠτΘ» σε επίπεδο ιδιοκτησίας και μόνο να αποτελεί προσωπική υπόθεση της οικογένειας Βαφειάδη.
 
Σε επίπεδο ιδιοκτησίας το τονίζω και μόνο, γιατί κατά τα άλλα αυτό που ανέκαθεν διαφοροποιούσε τον «ΠτΘ», και συνεχίζει θεωρώ να το κάνει, είναι ότι από την πρώτη στιγμή έγινε προσωπική υπόθεση ανθρώπων χαρισματικών, ανθρώπων ονειροπόλων, ανθρώπων ξεχωριστών, με μεράκι, ιδέες και όρεξη, άποψη, τσαγανό και ταλέντο που χάρισαν απλόχερα όλα αυτά τους τα χαρακτηριστικά στις σελίδες του.
 
Ανθρώπων, προσωπικοτήτων όπως ο Γιάννης Σιούλας, ο Σπύρος Παπουτσής, ο Γιάννης Σωτηριάδης, η Ελένη Σκάβδη, η Άννα Πατρωνίδου, ο Βαγγέλης Χερουβείμ, ο  Δάμων Δαμιανός, ο Ξάνθος Κώστογλου, η Νατάσσα Δοσεμετζή, η Μαρία Αμπατζή,  η Μαρία Νικολάου, η Μαρία Παπαδοπούλου, η Ντιλέκ Χαμπίμπ, ο Παναγιώτης Δαμκαλής, η Μαρία Μπόντη, ο Σάκης Αντωνίου, ο Τέλης Κελεσίδης, ο Χρήστος Χατζηπέμου, ο Γιώργος Φειδάς, η Βίκυ Κουφαλά, ο Βασίλης Χρονόπουλος, ο Γιώργος Λαγγουρέτος, ο Νίκος Μαλαμάς, η Νατάσα Χριστοπούλου, ο Γρηγόρης-Δημήτρης Κολώνης, ο Θοδωρής Μπακάλης, ο Δημήτρης Μπακιρτζής, ο Γιώργος Μαυρίδης, ο Βασίλης Στοάκης, ο Χάρης Παρασκευόπουλος, η Συμπέλ Χατζή Αλή και … και… τόσοι άλλοι που πέρασαν από την «σχολή» του «ΠτΘ».
 
Ανθρώπων, η πίστη των οποίων στο όραμα των ιδρυτών του αλλά και στις αξίες με τις οποίες κάθε ένας εξ αυτών «μπόλιασε» τον «ΠτΘ», τον έκανε ανέκαθεν να αποτελεί κομμάτι της προσωπικότητας και του εαυτού τους. Και έτσι ο «ΠτΘ» κατάφερε να μεγαλώσει, να ενηλικιωθεί, να εξελιχθεί  και να κλείσει σήμερα τα 26 του χρόνια,  έχοντας καταφέρει να αφήσει το στίγμα του όχι μόνο στις ζωές όσων πέρασαν από τους διαδρόμους του, αλλά και στο σύνολο της τοπικής κοινωνίας, και όχι μόνο…
 
Και σίγουρα όχι μόνο στο κομμάτι της ενημέρωσης, γιατί παρά το γεγονός ότι η πλειοψηφία της κοινωνίας, όπως άλλωστε σε κάθε περίπτωση, επιλέγει να μην αναγνωρίζει την προσφορά όσων δεν βγαίνουν να την βροντοφωνάξουν ή δεν είναι σύμφωνοι με το  εκάστοτε κοινωνικό γίγνεσθαι, πάντα πρωτοπορούσε, τολμούσε και διαφοροποιούνταν.
 
Πάνω σε αυτό το τρίπτυχο προσπαθούμε και εμείς οι νεότεροι να συνεχίσουμε, με τις όποιες αποτυχίες όπως αντίστοιχα και επιτυχίες να αποτελούν τόσο κτήμα μας όσο και δικαίωμά μας. Όλοι όμως έχοντας τον «ΠτΘ» ως ένα κομμάτι του εαυτού μας.
 
Κάποιοι περισσότερο, κάποιοι λιγότερο και σίγουρα οι έχοντες και την ευθύνη της λειτουργίας του ως επιχείρηση, πέραν της ιδέας,  περισσότερο από όλους. Εξού και με ορίζει… εξου και ορίζει σε αντίστοιχο, σε κάθε περίπτωση, βαθμό τον Θάνο, την Τζένη, τον Πέτρο, τον Χρήστο, την Χρύσα, τον  Θωμά, τον Κώστα, τη Στέλλα, τον Κώστα, τον Μουσταφά… , όλους τους προαναφερθέντες.
 
Με την ελπίδα να μας το …επιτρέψετε, θα ευχηθώ μόνο  να τα χιλιάσουμε, μετασχηματιζόμενοι τεχνολογικά, αναλλοίωτοι στις αρχές μας όμως…   
 

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.