Το μηνυμα της Κυριακης

«Η Απάρνηση του εαυτού μας»

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μαρωνείας και Κομοτηνής κ.κ. Παντελεήμονος

Στη σημερινή Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως,  η Αγία μας Εκκλησία υψώνει στο μέσο του ναού τον Τίμιο Σταυρό προς προσκύνηση, για να αντλήσουμε δύναμη και θάρρος, και να συνεχίσουμε να διαπλέουμε το μέγα πέλαγος της νηστείας, καταμεσής του οποίου βρισκόμαστε. Καθώς, λοιπόν υψώνει το Ιερό Σύμβολο του Βασιλέως του Μεγάλου, του Κυρίου της Δόξης, του Εσφαγμένου Αρνίου, συνάμα προβάλλει τη σημερινή ευαγγελική περικοπή, ως την πιο εκφραστική διατύπωση των όρων υπό τους οποίους εμείς οι χριστιανοί ακολουθούμε τον δικό μας ηγέτη, τον Νυμφίο της ψυχής μας.

Τι ζητά, λοιπόν, ο Χριστός μας; «Όποιος θέλει να με ακολουθεί ως μαθητής, ας αρνηθεί τον εαυτό του, ας πάρει σταθερή απόφαση να υπομείνει κάθε θλίψη και δοκιμασία έως και σταυρικό θάνατο» μιμούμενος το παράδειγμά μου.

Βαρυσήμαντος λόγος, που η ανθρωπότητα δεν φαίνεται να κατανόησε στην πραγματική του διάσταση, ούτε μπόρεσε να αφομοιώσει. Είναι η πρώτη φορά που οι άνθρωποι καλούνται εν ελευθερία να συνταχθούν πίσω από το μοναδικό πρόσωπο του Σωτήρα Χριστού, με όρους προσωπικής ευθύνης. Υπάρχει ένας παράδοξος όρος στην πρόσκληση του Κυρίου μας. Ο όρος να απαρνηθούμε τον εαυτό μας. Γιατί; Αυτό που έχω και χειρίζομαι είναι ο εαυτός μου. Αυτό που μου δόθηκε και με προσδιορίζει είναι ο εαυτός μου. Αυτό που με οριοθετεί και με χαρακτηρίζει στην κοινωνία των ανθρώπων είναι ο εαυτός μου.

Γιατί μου ζητά ο Χριστός να τον αρνηθώ; Και μάλιστα δεν μου ζητά να αρνηθώ κάποιο κομμάτι του εαυτού μου, έστω το πιο αρρωστημένο ή ασθενές αλλά μου ζητά να αρνηθώ συνολικά ολόκληρο τον εαυτό μου, ακόμη και όσα καλά θεωρώ ότι έχω. Τον λόγο του Κυρίου ερμηνεύει ο Μέγας Βασίλειος. Εξηγεί ότι άρνηση του εαυτού σημαίνει «παντελής των παρελθόντων λήθη και των θελημάτων εαυτού αναχώρησις». Δηλαδή, το να ξεχάσει ο άνθρωπος όσες αγκυλώσεις, πιστεύματα, θεωρήσεις, προκαταλήψεις, αντιλήψεις είχε για τον κόσμο και τον άνθρωπο, πριν γνωρίσει τον Χριστό. Να ξεχάσει ακόμη και τις καθημερινές του συνήθειες, για να παραδοθεί άνευ όρων στον Χριστό και την Εκκλησία του, στο εκκλησιαστικό ήθος και τον πνευματικό τρόπο ζωής.

Αλλά και το να παύσει ο άνθρωπος να διεκδικεί και να επιβάλλει το δικό του θέλημα, λέγοντας ολοπρόθυμα, όπως ο Σωτήρας μας: «Ου ζητώ το θέλημα το εμόν, αλλά το θέλημα του πέμψαντος με πατρός».

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.