Περι αποσχισεων δημων και αλλων καινων δαιμονιων

Μια μίνι αναταραχή προκλήθηκε στην Καβάλα, μετά από δηλώσεις του επικεφαλής του Ομίλου «Η Καβάλα Μπροστά» (και επίδοξου υποψηφίου δημάρχου) κ. Εριφυλλίδη, για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος με ερώτημα αν οι κάτοικοι των Φιλίππων επιθυμούν ή όχι την «απόσχισή» τους από την Καβάλα και την επανασύσταση του Δήμου τους στα προ Καλλικράτη γεωγραφικά όρια.

Οι δηλώσεις, ερχόμενες σε μια περίοδο που αρχίζει να επικρατεί η πολιτική ραστώνη, προσκάλεσαν αντιδράσεις, με τον ίδιο να δίνει διευκρινήσεις και να επιτίθεται σε όσους θεωρεί πως παρερμήνευσαν τα λεγόμενά του.

Η συζήτηση για την απόσχιση/ανεξαρτητοποίηση/απομάκρυνση, πείτε το όπως θέλετε, παλιών δήμων (ή ακόμα και κοινοτήτων) από τους Καλλικρατικούς Δήμους, υπάρχει γενικότερα στην χώρα μας σε πολλές περιοχές, και δεν είναι ξένη και για τη Ροδόπη, όπου κατά καιρούς έχουν εκφραστεί τέτοιες απόψεις, με την συντριπτική πλειοψηφία να προέρχονται… ας πούμε από ένα ιστορικό Δήμο με παραλίες στα ανατολικά της Ροδόπης.

Μάλιστα ανάλογα με την περίοδο, αυτές αυξάνονται και μειώνονται, και με αφορμή με πρόσφατες «διαφωνίες» όσο αφορά των καθαρισμό των παραλιών, σχολιαστής στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εξέφρασε την άποψη ότι θα έπρεπε να έχει ενωθεί με το Δήμο Κομοτηνής, κάτι το οποίο, δεν είναι το πρώτο που περιμέναμε να ακούσουμε, αλλά ας είμαστε ειλικρινείς, όχι η πιο απίθανη ιδέα που έχουμε ακούσει για το ζήτημα.

Συνήθως τέτοιες τάσεις απόσχισης, δημιουργούνται σε μικρούς δήμους που μπήκαν σε κάποια μεγαλύτερο, όπως το παράδειγμα Φιλίππων – Καβάλας, και θεωρούν πως αποτελούν «παραπαίδια», γιατί, και αυτή είναι η πικρή αλήθεια, αλλού είναι οι ψηφοφόροι που θα εκλέξουν τους τοπικούς άρχοντες.

Σε μικρότερους δήμους μπορεί να μην υπάρχει αυτό το ετεροβαρές, όμως πολλές φορές, ιδίως όταν η έκταση του Δήμου είναι μεγάλη, βλέπουμε τοπικισμούς, που μπορεί να εξελιχθούν και σε ανταρτοπόλεμο, με τους κατοίκους ενός Δήμου να λαχταρούν το γλυκό οξυγόνο της ελευθερίας από τους «δυνάστες» τους, που δεν τους καταλαβαίνουν. Μια διάθεση που αναστρέφεται αν οι εκλογές φέρουν άλλους, πιο συγκαταβατικούς ηγέτες.

Η αλήθεια είναι πως ο Καλλικράτης, και το τρόπος με τον οποίο αυτός προώθησε τα συνοικέσια των Δήμων, δεν ήταν ο ιδανικός. Και κυρίως, δεν έγινε προσπάθεια να εξομαλυνθούν καταστάσεις που προέκυψαν από αυτή την αναγκαστική συμβίωση (να θυμίσουμε επίσης πως στη Ροδόπη υπήρξε πρόταση για την δημιουργία δύο Δήμων, αντί τεσσάρων, αλλά και διαφορετικές «μοιρασιές» των καποδιστριακών).

Αν και η πικρή παραδοχή είναι πως όλα τελικά ανάγονται στους πόρους, και περισσότερο στην έλλειψη αυτών, και τον τρόπο με τον οποίο αυτοί κατανέμονται. Άλλωστε και στις εποχές που, όπως είχε πει ένας παλιός αυτοδιοικητικός, «δέναμε τα σκυλιά με τα λουκάνικα», τα χρήματα πάλι δεν έφταναν. 

Οπότε μέχρι να εμφανιστούν ξανά οι παχιές αγελάδες, να περιμένετε και άλλα τέτοια αποσχιστικά κινήματα. Ίσως μάλιστα, κάποια και να πετύχουν…

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.