«Παντέχνου Πυρός Σέλας» στο μουσείο Κομοτηνής - Παρατηρητής της Θράκης | Παρατηρητής της Θράκης | Νέα από την Θράκη, την Ελλάδα & τον Κόσμο

Τη φωτιά και τις ιδιότητές της, με έμφαση στην ταφική πρακτική της καύσης και τους πολιτισμούς που την εφάρμοζαν ή εφαρμόζουν διαχρονικά γνώρισαν τα παιδιά που βρέθηκαν το απόγευμα του Σαββάτου 22 Οκτωβρίου στο Αρχαιολογικό Μουσείο Κομοτηνής, λαμβάνοντάς μέρος στην πανελλήνια επικοινωνιακή δράση Περιβάλλον και Πολιτισμός 2016 με θέμα «Παντέχνου Πυρός Σέλας – Λαμπερές Ιστορίες Φωτιάς».

Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα, στο οποίο συμμετείχαν περίπου 20 παιδιά ηλικίας 10-12 ετών, περιλάμβανε γνωριμία με τη φωτιά και τις ιδιότητές της, με την ταφική πρακτική της καύσης και τους πολιτισμούς που την εφάρμοζαν ή εφαρμόζουν διαχρονικά, συζήτηση, ψηφιακή προβολή εικόνων και γνωριμία με λογοτεχνικά κείμενα και εικαστικές τέχνες που έχουν εμπνευστεί από την συγκεκριμένη πρακτική.

Μάλιστα είχαν την ευκαιρία να δουν σε βίντεο μια καύση από ένα ταφικό τύμβο του Βορείου Έβρου.

Γνωρίζοντας την καύση νεκρών σε Θράκη, Ελλάδα και όλο τον κόσμο

Όπως σημείωσε η Αρχαιολόγος της Εφορίας Αρχαιοτήτων Ροδόπης κ. Νάγια Δακαλούρα, φέτος σε 77 αρχαιολογικούς χώρους, μνημεία και μουσεία της επικράτειας υλοποιείται το συγκεκριμένο πρόγραμμα, για την ευαισθητοποίηση των πολιτών ως προς αυτά.

Κεντρικός άξονας της δράσης Περιβάλλον και Πολιτισμός είναι η ανάδειξη της σημασίας του δεσμού των τεσσάρων στοιχείων της φύσης με την ανθρώπινη σκέψη και δημιουργία, με την έμφαση φέτος να δίνεται στη φωτιά, και τη δράση «Παντέχνου Πυρός Σέλας – Λαμπερές Ιστορίες Φωτιάς», μια φράση παρμένη από τον Προμηθέα Δεσμώτη που αναδεικνύει τη σημασία της φωτιάς κατά την αρχαιότητα: μια πύρινη δύναμη που ο άνθρωπος όχι μόνο κατόρθωσε να τιθασεύσει αλλά και να την καταστήσει ένα πολύτιμο εργαλείο εξέλιξης του πολιτισμού.

«Στόχο έχει να δείξει τις πολύπλευρες εκφάνσεις της φωτιάς, και επικεντρώνουμε τη δράση μας στην καύση των νεκρών, μια τιμητική ταφή για τον νεκρό με στόχο να χωρίσει το πνεύμα από το σώμα και να εξασφαλίσει τη γαλήνη» εξήγησε η κ. Δαλακούρα για να σημειώσει πως δείγματα καύσης έχουμε από τον 10 αιώνα π.Χ., κυρίως μετά την εφηβεία, σε τεφροδόχα αγγεία, απευθείας στο χώμα ή με τη στάχτη να τοποθετείται σε λάρνακες.

Τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν τον τρόπο με τον οποίο πραγματοποιούνταν οι καύσεις διαχρονικά τόσο στον ελλαδικό χώρο, όσο και σε άλλους πολιτισμούς όπως τους Κέλτες, τους Βίκινγκς,, αλλά και στην Ινδία, με αποσπάσματα από αναφορές στον Όμηρο μέχρι τον «γύρο του κόσμου σε 80 μέρες» του Ιουλίου Βέρν.