Γιαννης Χασλαμαιδης: Ο Κομοτηναιος βολειμπολιστας που διακριθηκε σε πανελλαδικο επιπεδο

Συνέντευξη: Ελένη Καλίτση

Ο Γιάννης Χασλαμαΐδης είναι Κομοτηναίος αθλητή του βόλεϊ που έζησε μεγάλες στιγμές με ομάδες της Α’ εθνικής για δέκα ολόκληρα χρόνια. Είχε πέντε συμμετοχές στην εθνική ομάδα και είναι ένας από τους πιο καταξιωμένους και διακεκριμένους αθλητές σε πανελλαδικό επίπεδο.

Έζησε μεγάλες επιτυχίες με τη φανέλα του Γ.Α.Σ. Κομοτηνής, αλλά και με τα χρώματα του Ηρακλή, του Νηρέα Αθηνών, της Α.Ο. Ορεστιάδας, της Α.Ε. Κομοτηνής. Ένας άνθρωπος που ξεχώρισε τόσο με τα φυσικά του προσόντα (ύψος, αλτικότητα κ.α.) όσο και με τα πνευματικά και ψυχικά του χαρίσματα. Μιλάμε για έναν άοκνο, εργατικό και χαμηλών τόνων αθλητή που αφοσιώθηκε στο βόλεϊ και μας χάρισε μεγάλες στιγμές. Ένα αθλητικό σύμβολο για την πόλη της Κομοτηνής και όχι μόνο, ένας πρεσβευτής του αθλήματος του βόλεϊ.

Ο κ.Γιάννης Χασλαμαϊδης μίλησε στο «Ράδιο Παρατηρητής 94fm» και στην κ. Ελένη Καλίτση μοιραζόμενος το «ταξίδι» του αυτό στον χώρο του αθλητισμού και όχι μόνο.

Η πρώτη επαφή με το βόλεϊ και η πορεία μέχρι την επιστροφή στην Κομοτηνή

Όπως εξήγησε η πρώτη του επαφή με το βόλεϊ ήταν στα σχολικά διαλείμματα. Η παρότρυνση τότε φίλων του που έπαιζαν ήδη στην ομάδα του ΓΑΣ Κομοτηνής, λόγω και του ύψους του, τον έκανε να δοκιμάσει, χωρίς ωστόσο να τρέφει θετικά αισθήματα για το άθλημα. Η αρχή έγινε το 1979 όταν στα 16 του χρόνια ξεκίνησε το βόλεϊ, στην ομάδα του ΓΑΣ Κομοτηνής σε ένα εντελώς όπως εξήγησε ο ίδιος ερασιτεχνικό πρωτάθλημα στην κατηγορία Α’ τοπικό. Την επόμενη χρονιά η ομάδα του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, μέσω του Τρύφωνα Εξάρχου, Κομοτηναίου φίλου και συμπαίκτη του ζήτησε την μεταγραφή του η οποία και πραγματοποιήθηκε.

Έπαιξα στον ΓΑΣ Κομοτηνής σε ένα εντελώς ερασιτεχνικό πρωτάθλημα στην κατηγορία Α’ τοπικό. Στη συνέχεια, την επόμενη χρονιά με ζήτησε ως μεταγραφή ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης μέσω του Τρύφωνα Εξάρχου, Κομοτηναίου, φίλου και συμπαίκτη, ο οποίος ήταν ήδη παίκτης στον Ηρακλή κι έτσι ξεκίνησε η πορεία μου στο βόλεϊ. Εκεί βέβαια ήμασταν χωρίς συμβόλαια, με συμφωνητικά.

Οι πρώτες εβδομάδες της πορείας του στον Ηρακλή ήταν όπως εξήγησε ο ίδιος δύσκολες, ωστόσο με την βοήθεια και των συμπαικτών του κατάφερε να προσαρμοστεί, σε εποχές δύσκολες και για το άθλημα, μέσα από το οποίο ωστόσο κατάφερνε να επιβιώνει. 

Η παραμονή του στον Ηρακλή Θεσσαλονίκης κράτησε δύο χρόνια, έπειτα από τα οποία πήρε μεταγραφή, λόγω σπουδών στην Αθήνα και τον Α.Ο. Νηρέα, ομάδας του Κολωνού και της Α’ τότε εθνικής. Η επόμενη διετία τον βρήκε στον Νηρέα και έπειτα επέστρεψε στον Ηρακλή για έναν χρόνο, μέχρι την μεταγραφή του στον Α.Ο. Ορεστιάδας στον οποίο και παρέμεινε για τρία χρόνια, με την ομάδα να βρίσκεται στην Α’ Εθνική κατηγορία.

Έως τότε ο ίδιος είχε καταφέρει να παίξει στο πλευρό καταξιωμένων παικτών, όπως ο Γιάννης Νικολαΐδης, παίκτης με πολλές συμμετοχές στην εθνική ομάδα, ο Μιχάλης Καριπίδης και ο Κομοτηναίος Τρύφωνας Εξάρχου, που είναι από την Κομοτηνή συνθέτοντας όπως εξήγησε μια πολύ συνδεδεμένη ομάδα. Ως προς την απόδοση του ίδιου, ερωτηθείς σχετικά εξήγησε πως στην αρχή υπήρχε απλά το ταλέντο, ωστόσο στο πέρασμα των ετών από την Ορεστιάδα και έπειτα όταν και δέχτηκε σχόλια παικτών οι οποίοι του μετέφεραν πως μπήκαν στο άθλημα βλέποντας την πορεία του ίδιου. «Είναι μεγάλη τιμή και χαρά για εμένα, που μπόρεσα και προσέλκυσα παιδιά στον αθλητισμό γενικότερα» τόνισε χαρακτηριστικά υπογραμμίζοντας πως κατά την διάρκεια της πορείας του μέτρησε πέντε συμμετοχές στην εθνική ομάδα και επίσημα διεθνή τουρνουά με αντίπαλες ομάδες, την Κίνα, το Βέλγιο, την Γαλλία κ.α.

Μειωμένο διαχρονικά το ενδιαφέρον των πολιτών για το βόλεϊ

Ερωτηθείς σχετικά με την ανταπόκριση του κόσμου ευρύτερα στο άθλημα του βόλεϊ εξήγησε πως στα μεγάλα «ντέρμπι» υπήρχε ισχυρή παρουσία ακόμα και 5.000 θεατών όσους δηλαδή χωρούσε η έδρα της ομάδας στην Θεσσαλονίκη το Palais de Sports, ωστόσο στα υπόλοιπα παιχνίδια η συμμετοχή ήταν σημαντικά μειωμένη.

Ο ίδιος επέστρεψε στην Κομοτηνή με στόχο να βοηθήσει στην ανάπτυξη του αθληματος στην πόλη του, όπου και έπαιξε μέχρι τα 40 του έτη στην ομάδα της Α.Ε. Κομοτηνής στην οποία όπως επεσήμανε «είχα ηθική υποχρέωσε». «Με βοήθησε επαγγελματικά και έδωσα κάθε ικμάδα που μπορούσα να δώσω στο βόλεϊ, σωματικά και πνευματικά» σημείωσε χαρακτηριστικά.

Στο κομμάτι των υποδομών ο ίδιος μίλησε για «τραγικές» καταστάσεις σε ό,τι αφορά το γηπεδικό κομμάτι. «Υπήρχαν λίγα και ακατάλληλα γήπεδα» σημείωσε εξηγώντας πως «μιλάμε για γήπεδα χωρίς θέρμανση, με κάκιστο φωτισμό, χωρίς ντουζ, ενώ τα δάπεδα ήταν σκληρά και ακατάλληλα, γι’ αυτό και πάθαμε πολλές ζημιές σαν αθλητές».

«Τα πράγματα σήμερα είναι πολύ καλύτερα, ειδικά στην Κομοτηνή, η οποία έχει πολλά κλειστά γήπεδα στα γυμνάσια που βοηθούν στις προπονήσει» σημείωσε τονίζοντας πως οι αθλητικές υποδομές στην Ελλάδα βελτιώθηκαν με την ανάληψη των Ολυμπιακών αγώνων το 2004.

Ανεπαρκής η στήριξη της πολιτείας

Ως προς την στήριξη της πολιτείας ο κ.Χασλαμαΐδης μίλησε για τη μειωμένη λόγω πανδημίας χρηματοδότηση των σωματείων και των ομοσπονδιών από την γενική γραμματεία αθλητισμού, μιλώντας για μια γενικότερα φθίνουσα πορεία του βόλεϊ στην Ελλάδα, τόσο οργανωτικά όσο και αγωνιστικά. «Οι ομάδες καλύπτουν τα έξοδα της διαιτησίας, της μεταφοράς και της διαμονής μόνες τους. Αυτό είναι πολύ δύσκολο» ανέφερε αντιπαραβάλλοντας την σημερινή πραγματικότητα με την εποχή της δικής του παρουσίας στο άθλημα εξηγώντας πως «στην εποχή μου υπήρχε η επιχορήγηση της γενικής γραμματείας και τα ταξίδια που έκαναν οι ομάδες τα πλήρωνε η ομοσπονδία».

«Σήμερα αν ένας αθλητής είναι παίκτης εθνικής ομάδας μπορεί να ζήσει αλλά όχι να καλυφθεί οικονομικά για την υπόλοιπη ζωή του. Ίσα ίσα μπορεί να επιβιώνει, ενώ σε άλλες μεγάλες χώρες του βόλεϊ, όπως είναι η Κορέα, η Κίνα, η Βραζιλία, η Ρωσία, η Ιταλία, όπου το βόλεϊ είναι ανεπτυγμένο επαγγελματικά, οι απολαβές είναι μεγαλύτερες» εξήγησε τονίζοντας πως «εγώ δεν είχα οικονομικές απολαβές από το βόλεϊ, ούτε έγινα πλούσιος».

«Δεν έγινε πλούσιος σε απολαβές, αλλά σε φίλους»

«Έγινα όμως πλούσιος σε φίλους» πρόσθεσε για να υπογραμμίσει πως «με τους περισσότερους συμπαίκτες και αντιπάλους μου έχουμε επαφή μέσω τηλεφώνων και μέσων κοινωνικής δικτύωσης και όποτε βρίσκω ευκαιρία και πάω σε άλλες πόλεις, στα γήπεδα με γνωρίζουν οι πάντες και πάντα κρατάω επαφή με τους παλιούς συναθλητές και αντιπάλους».

Εμμένοντας στο άθλημα ο ίδιος εξήγησε πως πρόκειται για ένα παιχνίδι ναι μεν «εγκεφαλικό» το οποίο ωστόσο απαιτεί «αλτικότητα, δύναμη, τεχνική, έκρηξη, ταχυδύναμη, ευλυγισία, ευκινησία και μια σειρά άλλων δεξιοτήτων».

Ερωτηθείς σχετικά με το υφιστάμενο αθλητικό δυναμικό της χώρας στο βόλεϊ ο ίδιος εμφανίστηκε απαισιόδοξος για μεγάλες διακρίσεις, ευχόμενος ωστόσο να διαψευσθεί στο μέλλον. Στην περίπτωση της Α.Ε. Κομοτηνής αυτή τη στιγμή όπως εξήγησε είναι στην Α2 κατηγορία σημειώνοντας μια πολύ καλή πορεία, ευχόμενος επίσης «να ανέβει στην μεγάλη κατηγορία, γιατί η Κομοτηνή, χρειάζεται το βόλεϊ».

Κληθείς να δώσει μια συμβουλή σε νεαρούς αθλητές που ενδεχομένως επιθυμούν να ασχοληθούν με το άθλημα ο κ. Χασλαμαΐδης τόνισε πως «θα τους συμβούλευα να ασχοληθούν εφόσον έχουν τα προσόντα, την αγάπη και την υπομονή να δουλέψουν». «Δεν χρειάζεται όλοι να γίνουν παίκτες Α’ εθνικής και να παίξουν στην εθνική ομάδα. Πάνω απ’ όλα πρέπει να ευχαριστιούνται αυτό που κάνουν» τόνισε για να καταλήξει λέγοντας πως «οι νέοι ευρύτερα θα πρέπει να ασχολούνται με όποιο άθλημα τους ταιριάζει και ας μην γίνουν πρωταθλητές, αρκεί να ασκούνται, είναι καλό για την υγεία τους».

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.