Αναγκη λειτουργιας Κεντρου Αποκαταστασης Ατομων με Ειδικες Αναγκες
Η 3η Εκπαιδευτική Διημερίδα Φροντίδας Κατακεκλιμένων και χρονίως πασχόντων ασθενών πραγματοποιήθηκε στις 8 και 9 Μάη στην πόλη μας υπό την αιγίδα της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ροδόπης – Έβρου, το Νομαρχιακό Διαμέρισμα Ροδόπης, τη Διεύθυνση Κοινωνικής Ανάπτυξης και Αλληλεγγύης του Δήμου Κομοτηνής σε συνεργασία με τη Χειρουργική Εταιρεία Βορείου Ελλάδος και το Επιμορφωτικό Ινστιτούτο Φροντίδας, το οποίο είναι Σωματείο Μη Κερδοσκοπικού Χαρακτήρα που ιδρύθηκε το 2007 από ανθρώπους ευαισθητοποιημένους με στόχο την ενημέρωση όλων όσων φροντίζουν χρονίως πάσχοντες, τους καρκινοπαθείς, τους διαβητικούς, τους τυφλούς, αλλά και άτομα με κινητικά προβλήματα.
Η διημερίδα, τα επίσημα εγκαίνια της οποίας έγιναν το Σάββατο το απόγευμα, απέσπασε το ενδιαφέρον των πολιτών.
Σε δηλώσεις του ο πρόεδρος του Συλλόγου «Περπατώ» κ. Άλεξ Ταξιλδάρης τόνισε την ανάγκη ενός Κέντρου Αποκατάστασης, ένα θέμα που παρόλες τις προσπάθειες που γίνονται εδώ και καιρό, παραμένει στάσιμο.
Αναφερόμενος στο θέμα αυτό, ο πρόεδρος της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ροδόπης – Έβρου κ. Μηνόπουλος ανέφερε ότι «υποδομές για κέντρο αποκατάστασης υπάρχουν στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Αλεξανδρούπολης και αφορούν σε όλη την περιφέρεια. Δεν υπάρχει όμως προσωπικό για να λειτουργήσει. Κατά καιρούς η πολιτεία έκανε κάποιες προσπάθειες για καταγραφή των αναγκών και η Ιατρική Σχολή έστειλε αναφορά και τότε μάλιστα ήμουν και πρόεδρος της Ιατρικής Σχολής. Οι ορθοπεδικοί μας, αν και δεν ήταν εξειδικευμένοι σε αυτόν τον τομέα, δέχτηκαν να δουλέψουν. Μια όμως μεγάλη έλλειψη στο νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης αφορά στο προσωπικό. Το τραγικό είναι ότι μέσα στο μεγάλο κτίριο του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείού συστεγάζονται δύο νοσοκομεία, ένα του ΕΣΥ και ένα το Πανεπιστημιακό, όταν στις άλλες πόλεις, όπως η Πάτρα, η Λάρισα, είναι χωριστά. Το καθένα από τα δύο έχει πολύ περισσότερο προσωπικό από ό,τι τα δύο που βρίσκονται στην Αλεξανδρούπολη.
Υπάρχουν αναπηρίες και αυτό το πρόβλημα δεν μπορέσαμε να το ξεπεράσουμε με την προηγούμενη κυβέρνηση και δεν ξέρω αν θα μπορέσουμε να το ξεπεράσουμε με την σημερινή. Μέσα από το θεσμικό μου ρόλο επισκέπτομαι σχολεία ΑΜΕΑ. Στους δύο νομούς υπάρχουν ένδεκα και είμαι εντυπωσιασμένος από την ποιότητα της δουλειάς κυρίως των εκπαιδευτικών και το ενδιαφέρον που επιδεικνύουν. Τα παιδιά αυτά κοινωνικοποιούνται. Αυτό είναι παρήγορο, αλλά το κακό είναι ότι από την πολιτεία δεν υπάρχει πρόβλεψη για το τι θα γίνουν τα παιδιά όταν φύγουν από το σχολείο. Παρατύπως ή παρανόμως τα παιδιά τα κρατάνε μέσα σε αυτά τα σχολεία. Ο μητροπολίτης Αλεξανδρούπολης κάνει μια προσπάθεια για να φιλοξενούνται αυτά τα παιδιά όταν τελειώσουν το σχολείο και αυτό βέβαια θα αφορά και στη Ροδόπη».
Το καρότσι αναπόσπαστο σημείο του ανθρώπου με κινητικά προβλήματα
Ο Β. Γιώργος είναι Καθηγητής Φυσικής Αγωγής και έχει ασχοληθεί με τον ειδικό αθλητισμό και την αποκατάσταση εδώ και δεκατέσσερα χρόνια εφαρμόζοντας μάλιστα πρώτα στον εαυτό του την αποκατάσταση, εφόσον ο ίδιος υπήρξε θύμα τροχαίου. «Ένα κομμάτι της αποκατάστασης που είναι άγνωστο και δεν δίνεται σημασία στο χώρο της ιατρικής είναι το αμαξίδιο. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζω στην δουλειά μου είναι όταν έρχεται ένας νέος αθλητής και πρέπει να γίνει λειτουργικός πάνω σε ένα λάθος καρότσι. Είναι σαν να φορά κάποιος λάθος παπούτσι και να τον βάλουν να τρέξει. Αυτό δεν γίνεται μόνο στην Ελλάδα, αλλά γίνεται παντού. Έχω δύο παιδιά που έχουν πάει στο εξωτερικό για αποκατάσταση και έχουν έλθει με λάθος αμαξίδιο. Ο κόσμος απλά δεν μπορεί να καταλάβει τη σημασία που έχει το αμαξίδιο για έναν άνθρωπο με κινητικά προβλήματα, είτε είναι αυτοεξυπηρετούμενο είτε πρόκειται να το σπρώχνει ένας άλλος. Ο Άλεξ είχε πριν ένα αμαξίδιο, αλλά δεν ήταν λειτουργικό και επειδή έχει μια πάθηση που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής, για να μπορεί να είναι όσο το δυνατόν πιο αυτόνομος και λειτουργικός, επιλέξαμε ένα άκρως αγωνιστικό αμαξίδιο -τα οποία αμαξίδια είναι άκρως επιθετικά κατά κάποιο τρόπο γιατί είναι κατασκευασμένα για να είναι μόνιμα σε μια κίνηση- και άρα επιλέξαμε για τον Άλεξ ένα που να προσπαθεί να το σταματήσει και όχι να το ξεκινήσει και αυτό αφορά στην καθημερινή του ζωή. Το καρότσι είναι ένα αναπόσπαστο σημείο της καθημερινότητας του ατόμου με κινητικά προβλήματα».
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
