Ξεκινημα απο την Κομοτηνη «Μαζι» με τον Παναγιωτη Μαργαρη

Το Σάββατο 9 Δεκεμβρίου η Λέσχη Κομοτηνή υποδέχεται τον αγαπημένο κλασικό κιθαρίστα και συνθέτη, Παναγιώτη Μάργαρη, που επιστρέφει στην πόλη μας με μία μουσική παράσταση που θα μας «βάλει» όλους στο «παιχνίδι»! Εμείς κάναμε την απαραίτητη και καθιερωμένη προετοιμασία μας με τον Παναγιώτη Μάργαρη, που συζήτησε με την Όλγα Ιωαννίδου στα ερτζιανά του Ράδιο Παρατηρητής, λίγες μέρες πριν την άφιξή του.

«Μαζί», γιατί «οι ομάδες και οι παρέες πάντα δημιουργούσαν θαύματα»

ΠτΘ: Έρχεστε με μία μουσική παράσταση στην οποία θα έχει χώρο συμμετοχής και το κοινό. Πείτε μας λίγα πράγματα για την ιδέα;

Π.Μ.: ΗΚομοτηνή είναι η πρώτη πόλη που θα παρουσιάσω αυτή την παράσταση, οπότε ελπίζω να αποδειχθεί και τυχερή. Αυτή, λοιπόν η παράσταση που έχει τίτλο «Μαζί» είναι μια ιδέα για μία κιθαριστική βραδιά, όπου δεν θα υπάρχει κάποιος κανονικός τραγουδιστής, αλλά τον ρόλο του ερμηνευτή θα τον έχει το ίδιο το ακροατήριο. Ως εκ τούτου, εκτός από τα κιθαριστικά κομμάτια που θα παίξω από τη δισκογραφία μου, που αναμιγνύονται με τα τραγούδια, έχω διαλέξει πάρα πολύ γνωστά και ιστορικά τραγούδια, τα οποία γνωρίζει όλος ο κόσμος που θα έχει και τον ρόλο του ερμηνευτή. Νομίζω ότι θα γίνει κάτι πολύ μυσταγωγικό και πολύ ιδιαίτερο, γιατί και στις συναυλίες που κάνω γενικότερα υπάρχει ένα μέρος που συμπράττω με τους θεατές και αρέσει πάρα πολύ.

ΠτΘ: Συνδέεται όλη αυτή η διαδικασία ίσως και με την ευρύτερη ανάγκη για το «μαζί»; Την κοινή για κάτι καλύτερο;

Π.Μ.: Ακριβώς. Ειδικά αυτή την περίοδο, αυτό είναι το ζητούμενο σε απόλυτο βαθμό για να μπορέσουμε να πάμε μπροστά και να είμαστε δημιουργικοί. Είναι απαραίτητο και πάντα ήταν. Οι ομάδες και οι παρέες πάντα δημιουργούσαν θαύματα.

«Χωρίς τη μουσική νιώθω ότι θα ήμουν κάποιος άλλος άνθρωπος, δεν θα μπορούσα να ζήσω»

ΠτΘ: Ερωτηθείς στο παρελθόν για το τι είναι η μουσική για εσάς, η απάντησή σας ήταν πως η μουσική είναι ένας απέραντος ωκεανός. Εγώ θα ρωτήσω συγκεκριμένα για αυτό που σας χαρακτηρίζει. Τι είναι για εσάς η κιθάρα;

Π.Μ.: Είναι για μένα το κορυφαίο μουσικό όργανο, γιατί είναι το πιο πλήρες πολυφωνικό όργανο, το οποίο μπορεί να διεισδύσει σε όλα τα μουσικά είδη. Η βάση της μπορεί να είναι η κλασική μουσική, που σπουδάζουμε και στα ωδεία, αλλά μπορεί να διεισδύσει εξίσου εύκολα και στην παραδοσιακή μουσική, στη jazz, στην ροκ και σε όλα τα μουσικά είδη. Είναι ένα όργανο που έχει πάρα πολλά ηχοχρώματα. Είναι μαγικό όργανο και νιώθω πολύ τυχερός που εντελώς τυχαία ασχολήθηκα από όταν ήμουν μικρό παιδί που γράφτηκα στο ωδείο, μιας και κανείς από την οικογένειά μου δεν είναι μουσικός ή καλλιτέχνης γενικότερα. Οπότε, νιώθω πολύ ευλογημένος που συμπτωματικά ανακάλυψα την μεγάλη μου αγάπη και τον μεγάλο μου έρωτα, που είναι η κιθάρα και γενικότερα η μουσική.

ΠτΘ: Υπήρξε ποτέ, κάποια περίοδος στη ζωή σας που κατ’ επιλογή νιώσατε ότι θέλετε να πάρετε λίγο χρόνο ή να κρατήσετε κάποιες αποστάσεις από την μουσική;

Π.Μ.: Όχι δεν έχει υπάρξει καμία στιγμή, ούτε λεπτό. Έχει τύχει, φυσικά, κάποιες φορές να αγχωθώ. Όλο αυτό με τις συναυλίες και τη δισκογραφία -ειδικά όταν είσαι σε υψηλό επίπεδο και κάνεις καριέρα σε πανελλήνιο και διεθνές επίπεδο- ενώ φαίνεται πολύ λαμπερό και όμορφο, είναι και πολύ αγχωτικό. Οπότε, φυσικά και έχει τύχει να πω «ας ήμουν τώρα κάπου σε ένα νησί και να ασχολούμαι με τη φύση» , αλλά αυτό το λέω συνήθως εν βρασμώ ψυχής και μετά από πέντε λεπτά το μετανιώνω, δεν έχει βάση. Επί της ουσίας ποτέ δεν ένιωσα αυτή την αληθινή ανάγκη, γιατί και η ζωή μου είναι μουσική. Χωρίς τη μουσική νιώθω ότι θα ήμουν κάποιος άλλος άνθρωπος, δεν θα μπορούσα να ζήσω.

ΠτΘ: Υπάρχει θαρρώ μία γενική αίσθηση ότι η κιθάρα είναι ένα εύκολο όργανο, ωστόσοη σοβαρή ενασχόληση και μελέτη της μουσικής είναι φαντάζομαι ένας δύσκολος δρόμος…

Π.Μ.: Η κιθάρα είναι το πιο δύσκολο όργανο που υπάρχει. Ο καθένας βέβαια μπορεί να μπει στο διαδίκτυο και να μάθει να παίζει κάποιες συγχορδίες, αλλά για να μάθει κιθάρα κανονικά και να πάει κανείς σε υψηλό επίπεδο είναι κάτι που έχει πάρα πολλούς παραλληλισμούς με τον αθλητισμό σε πολύ υψηλό επίπεδο. Πώς είναι δηλαδή κάποιος που παίζει τένις, ας πούμε, σε ένα clubτης γειτονιάς του και απ’ την άλλη είναι ο Djokovic ή ο Federerπου είναι μύθοι του αθλήματος, αυτή είναι και η διαφορά όταν κάποιος κάνει καριέρα και προσπαθεί σε υψηλότερο επίπεδο με κάποιον που παίζει συγχορδίες για την παραλία. Όταν θέλεις να φτάσεις πολύ ψηλά είναι κάτι πάρα πολύ δύσκολο και θέλει τεράστια επιμονή, προσπάθεια, αγάπη, πάθος και φυσικά καθημερινή εξάσκηση.

ΠτΘ: Αυτός ο «πρωταθλητισμός» και όλη η αυστηρή καθημερινότητα που πρέπει να έχει κάποιος ο οποίος θέλει να μελετήσει σε βάθος τη μουσική εγκλωβίζει ή πνίγει το συναίσθημα; Αποστειρώνει ενδεχομένως το αποτέλεσμα;

Π.Μ.: Αυτό έχει να κάνει με τον άνθρωπο. Αν κάποιος έχει μέσα του μεγάλη συναισθηματική ευρύτητα και χρησιμοποιεί τη δεξιοτεχνία προς όφελος της μουσικής είναι καλό. Υπάρχουν δυστυχώς πάρα πολύ που παίζουν ένα μουσικό όργανο με σκοπό μόνο τη δεξιοτεχνία χωρίς να ενδιαφέρονται για το συναίσθημα και την ψυχή.Αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο λάθος. Το ιδανικό είναι να τα συνδυάζει κάποιος και τα δύο, και τη δεξιοτεχνία και το συναίσθημα και είναι αυτό που κάνει έναν καλλιτέχνη μεγάλο ή λιγότερο μεγάλο.

ΠτΘ: Από όλη την πορεία σας βλέπουμε ότι ακολουθείτε το συναίσθημα και έχετε «βουτήξει» σε πολλά και διαφορετικά είδη μουσικής, πάντα με οδηγό την κιθάρα. Υπάρχει ρεπερτοριακά κάτι που θέλετε να δοκιμάσετε, αλλά δεν το έχετε κάνει ακόμη;

Π.Μ.: Ένα είδος που δεν με πολυενδιαφέρει να προσεγγίσω είναι η jazz. Θεωρώ ότι δεν είναι τόσο έντονα μέσα στα δικά μου ακούσματα. Και φυσικά, εννοείται πως δεν με ενδιαφέρει ό,τι έχει να κάνει με τραγούδια πίστας. Ποτέ δεν άκουγα τέτοια μουσική, δεν είμαι αυτής της λογικής και αισθητικής. Γενικότερα, είμαι πολύ ανοιχτόμυαλος με όλα τα μουσικά είδη, γι’ αυτό έχω καταπιαστεί στο παρελθόν με πολλά μουσικά είδη. Με γοητεύει πολύ το να ενώνω την κιθάρα με άλλα μουσικά είδη.

ΠτΘ: Σαν ακροατής πώς «ακούτε» τα πράγματα;

Π.Μ.: Όταν έχεις μπει στον χώρο τόσο βαθειά και έντονα και είναι η δουλειά σου αυτή, έχεις άλλα κριτήρια. Υπάρχουν ωστόσο πάρα πολλά κομμάτια που μου αρέσουν ως ακροατής από πολλά μουσικά είδη.Ακόμα και από την ξένη popας πούμε. Υπάρχουν κομμάτια που λατρεύω, είμαι απλώς λίγο πιο επιλεκτικός στο τι θα ακούσω στο αυτοκίνητο για παράδειγμα. Δεν είμαι αυτός που θα βάλω έναν σταθμό και ό,τι και αν παίζει θα τον αφήσω. Μου αρέσει να κάνω επιλογή κομματιών που αγαπώ.

ΠτΘ: Για να βάλω στο παιχνίδι και το ραδιόφωνο, μιας και το αναφέρατε, πώς νιώθετε όταν κομμάτια ορχηστρικά, όπως τα περισσότερα της δικής σας δισκογραφίας, χαρακτηρίζονται, ενίοτε, αντι-ραδιοφωνικά ή κομμάτια που δεν μπορούν να προσελκύσουν εύκολα τον ακροατή, ελλείψει στίχων;

Π.Μ.: Έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα μέσα ενημέρωσης, το έχω αποδεχθεί, γιατί πια αυτό που πουλάει περισσότερο είναι κάτι το οποίο είναι και λίγο κίτρινο και λίγο ροζ και λίγο… Εγώ δεν ανήκω σε αυτή την κατηγορία καλλιτεχνών, οπότε, ευτυχώς που υπάρχουν και τα socialmedia, που καλλιτέχνες όπως εμένα, μας έχουν βοηθήσει πάρα πολύ να έχουμε ένα μεγάλο κοινό, να ανεβάζουμε πράγματα που θέλουμε και να μην έχουμε τόσο πολύ ανάγκη από τις τηλεοράσεις και τα λοιπά. Το ραδιόφωνο ευτυχώς είναι σε καλύτερο επίπεδο.

Επόμενα σχέδια και μια συμβουλή

ΠτΘ: Ο τελευταίος σας δίσκος, το «Πρελούδιο στον έρωτα», κυκλοφόρησε πριν από τρία χρόνια. Δημιουργικά, αυτή την περίοδο που βρίσκεστε;

Π.Μ.: Ο τελευταίος δίσκος κυκλοφόρησε μόλις είχε ξεσπάσει η καραντίνα και είχα την μεγάλη τύχη και χαρά να φτάσει στην πρώτη θέση των επίσημων πωλήσεων της Ελλάδος και για τέσσερις εβδομάδες να βρίσκεται στην πρώτη θέση των  FPI. Ήταν τότε μεγάλη η χαρά και η έκπληξη για τα δισκογραφικά δεδομένα της χώρας, αλλά μετά από έναν μήνα ξέσπασε η καραντίνα, οπότε δεν τον παρουσίασα όσο θα ήθελα, παρά μόνο μετά σε κάποια «διαλείμματα» που επιτρέπονταν οι συναυλίες. Τώρα είμαι σε μία πολύ δημιουργική περίοδο, διότι έχω μία φανταστική συνεργασία με τον Χρήστο Θηβαίο, με τον οποίο έχουμε κάνει ήδη πάρα πολλές συναυλίες το καλοκαίρι και συνεχίζουμε.  Επίσης, μέσα στις επόμενες ημέρες θα κυκλοφορήσει και το πρώτο μας τραγούδι που είναι σε μουσική δική μου και στίχους του Οδυσσέα Ιωάννου και θα συνεχίσουμε με τον Χρήστο να κάνουμε ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ, ενώ ταυτόχρονα κάνουμε εμφανίσεις στην Αθήνα, στη μουσική σκηνή  Σφίγγα, κάθε Παρασκευή.

ΠτΘ: Η μουσική παράσταση «Μαζί» που θα ξεκινήσει από την Κομοτηνή, θα ταξιδέψει και σε άλλα μέρη;

Π.Μ.: Θα πάω στο Αγρίνιο, στα Χανιά και θα συνεχίσει γενικά και το καλοκαίρι σε όμορφους χώρους. Θέλω να το κάνω και θα το κάνω πιο επίσημα από την επόμενη σεζόν στην Αθήνα σε κάποιο στέκι κάθε βδομάδα.

ΠτΘ: Κλείνοντας, τι θα λέγατε σε έναν άνθρωπο που θέλει να ασχοληθεί με την μουσική γενικότερα, με την κιθάρα ειδικότερα;

Π.Μ.: Θα του έλεγα ότι από τη στιγμή που θέλει να ανακαλύψει το όργανο εις βάθος και να νιώσει πολύ ιδιαίτερες στιγμές με την κιθάρα θα πρέπει να μελετάει καθημερινά, να έχει επιμονή και υπομονή, πολύ πολύ αγάπη και πολύ πειθαρχία στη μελέτη του. Να μην επηρεάζεται από διάφορες απογοητεύσεις της ζωής και να συνεχίζει να μελετά και να ανακαλύπτει την κιθάρα και να την έχουν πάντα στο μυαλό τους, όπως το φεγγάρι που είναι πάντα στη θέση του. Ό,τι και να συμβαίνει να μην αλλάζει αυτό το δεδομένο. Όσοι το κάνουν αυτό πάντα δικαιώνονται και η κιθάρα τους ανταποδίδει την αγάπη αυτή. 

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.