Το βιβλιο «Στοχος: Ωριων» του Κωστα Δικαιου παρουσιαστηκε στην Κομοτηνη

Μια ιστορία αντίστασης της καθημερινότητας εντός των στενών διαδρόμων ενός πλοίου του Πολεμικού Ναυτικού που κατασχέθηκε από τους Γερμανούς την περίοδο της Κατοχής, ζωντανεύει στις σελίδες του βιβλίου του Αναπληρωτή Καθηγητή Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης ΔΠΘ κ. Κώστα Δικαίου «Στόχος: Ωρίων» που παρουσιάστηκε στην Κομοτηνή την Δευτέρα 17 Μαρτίου παρουσία του συγγραφέως και πολλών εκλεκτών καλεσμένων.

Για το βιβλίο μίλησαν οι Κωστής Δανόπουλος, Επίκουρος Καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας ΔΠΘ, Μυρσίνη Λαντζουράκη, μέλος ΕΕΠ ΤΕΕΠΗ, σκηνοθέτις, Φωτεινή Ναούμ, συγγραφέας, Νικόλαος Πασσάδης, Αντιναύαρχος Λιμενικού Σώματος Ε.Α., με τη συζήτηση να συντονίζουν ο Αλέξανδρος Μουρατίδης, Πρόεδρος σωματείου «Ομάδα Ενασχόλησης με την Πολιτική Επιστήμη» και ο συγγραφέας κ. Κώστας Δικαίος, Αναπληρωτής Καθηγητής Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης ΔΠΘ.

Η ταραχώδης ιστορία του πλοίου

Ο υπότιτλος του βιβλίου, Κέδρος Δονούσας, 37.09733 βόρειο, 25.80408 ανατολικό δίνουν το στίγμα του πλοίου όταν το βομβάρδισε η RAF στις 23 Σεπτεμβρίου του 1944, κατά τα τέλη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Το πλοίο Ωρίων, ήταν εμπορικό πλοίο, αρχικά για κάποια Ολλανδική εταιρεία, στη συνέχεια για μια Γαλλική και τέλος για μια Ελληνική εταιρεία, και το 1936 εντάσσεται στο τότε Βασιλικό Ναυτικό ως βοηθητικό, με τις περιπέτειές του να ξεκινούν πριν την επίθεση της Ιταλίας στην Ελλάδα, τον Ιούλιο του 1940, όταν οι Ιταλοί βομβαρδίζουν και πολυβολούν το πλοίο που εφοδίαζε ένα φάρο στην Γραμβούσα Κρήτης, το οποίο απάντησε με το πολυβόλο που είχε.

Τον Απρίλιο του 1941, το πλοίο βοηθά στην εκκένωση του Ελληνικού Στόλου από τον Πειραιά, όπου παθαίνει ζημιές από τον βομβαρδισμό της Γερμανικής Αεροπορίας και βυθίζεται.

Οι Γερμανοί το ανελκύουν, το επισκευάζουν και το χρησιμοποιούν για την υποστήριξη του Γερμανικού στόλου. Μετά από 2,5 χρόνια, ενώ είναι αγκυροβολημένο στον Πειραιά, μια αντιστασιακή οργάνωση βάζει εκρηκτικά με βάρκες, και πάλι μισοβυθίστηκε, όμως ανελκύθηκε, επισκευάστηκε και εντάσσεται σε μια ημικρατική εταιρεία.

Τον Αύγουστο του 1944 βρίσκεται στο Καρλόβασι της Σάμου, όπου το υποβρύχιο Πιπίνος του ρίχνει δύο τορπίλες, όμως το πλοίο δεν χτυπήθηκε. Το Ελληνικό υποβρύχιο καταδιώκεται από ένα Γερμανικό αντιτορπιλικό, το οποίο όμως το Πιπίνος το βυθίζει, για να ξαναμπεί στο λιμάνι, να εξαπολύσει ακόμα δύο τορπίλες προς το εμπορικό πλοίο, χωρίς όμως να το χτυπήσει.

Στις 23 Σεπτεμβρίου 1944, όταν το πλοίο βρίσκεται στη Δονούσα Νάξου, η τύχη του το εγκαταλείπει, με την RAF να το βυθίζει οριστικά.

Μπλέκοντας μυθοπλασία και ιστορία

Το μυθιστόρημα του κ. Δικαίου λαμβάνει χώρα την περίοδο ανάμεσα στην επίθεση στο Καρλόβασι και την τελική καταστροφή του, και εκεί ξεκινά η μυθοπλασία, μιας και μπαίνουν Έλληνες αξιωματικοί του Εμπορικού Ναυτικού, οι οποίοι ήταν γνωστοί αντιστασιακοί ως όμηροι.

Εκεί περιγράφονται οι συγκρούσεις χαρακτήρων μεταξύ Ελλήνων και Γερμανών επάνω στο πλοίο, και το δίλημμα, κυρίως του πλοιάρχου, που θεωρεί πως λόγω της θέσης του, κάθε ζωή επάνω στο πλοίο είναι πιο σημαντική από τη δική του.

Όμως δεν είναι δωσίλογος, είναι αντιστασιακός, και σε κάθε στάση του πλοίου αναζητά αντιστασιακές ομάδες που θα μπορέσουν να συλλάβουν τους Γερμανούς ή να τους εξουδετερώσουν.

«Και είναι και τις δύο στιγμές, απόλυτα ηθικός και ενταγμένος στις αρχές του» σημείωσε.

Η διαδικασία της συγγραφής είχε απαιτήσεις, μιας και χρειαζόταν να βρει τα ιστορικά στοιχεία, που έχουν ελεγχθεί εξονυχιστικά, αλλά και έπρεπε να βρει τον τρόπο να δημιουργήσει χαρακτήρες.

Όπως άλλωστε του είχε πει και ο συγγραφές κ. Πέτρος Μάρκαρης, όταν είχε διαβάσει μια πρώιμη έκδοση του πρώτου κεφαλαίου, το μυθιστόρημα θέλει χαρακτήρες και συγκρούσεις χαρακτήρων.

Ξεκινώντας από αυτή τη φράση, προχώρησε στη μυθοπλασία, δημιουργώντας τους φανταστικούς χαρακτήρες επάνω στο πλοίο, εκτός από μερικούς χαρακτήρες στη Δονούσα, που βάσισε σε πραγματικούς κατοίκους της Δονούσας που γνώρισε στις διακοπές του στο νησί, το οποίο γνωρίζει καλά εδώ και δεκαετίες.

Ερωτηθείς ποιος χαρακτήρας στο βιβλίο του θεωρεί πως βρίσκεται πιο κοντά στην δική του πραγματικότητα, ο κ. Δικαίος τόνισε πως μοιράζεται πολλές σκέψεις με τον «καλό» Γερμανού του πλοίου, που είναι ο διερμηνέας, γιός βοηθού του Σλήμαν που προσπαθεί σε όλο το βιβλίο να αποφασίσει αν είναι Έλληνας ή Γερμανός, μιας και αγαπά πολύ την Ελλάδα της εποχής, ενώ ο χαρακτήρας που θα ήθελε να είναι πάλι, είναι ο Έλληνα πλοίαρχος, και η υπομονή του.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.