Το Μουσειο Καλαθοπλεκτικης «κατακτα» την Αθηνα

Τρία εκθέματά του θα φιλοξενηθούν έως τον Ιούνιο του 2024 στην έκθεση «Από τη Μεγάλη…στη σύγχρονη Ελλάδα»

Διαρκής η εισδοχή νέων εκθεμάτων που αναδεικνύουν την αξία των καλαθιών, ως ιστορική και πολιτισμική παρακαταθήκη

Τρία εκθέματα του Μουσείου Καλαθοπλεκτικής της Κομοτηνής ταξιδεύουν ήδη για την Αθήνα, όπου θα φιλοξενηθούν έως και τον προσεχή Ιούνιο στην Παλαιά Βουλή, στο πλαίσιο έκθεσης με τίτλο «Από τη Μεγάλη…στη σύγχρονη Ελλάδα» που διοργανώνει το Εθνικό και Ιστορικό Μουσείο.

Ο λόγος για μια πλεκτή βαλίτσα μέσα στην οποία τοποθετήθηκαν αντικείμενα της οικογένειας Ερμόπουλου, προσφύγων του Πόντου, που ξεκίνησαν το 1923 από την Τραπεζούντα με προορισμό το λιμάνι του Πειραιά, ένα καλάθι χεριού φτιαγμένο από φλούδα φουντουκιάς, με μοναδική χάραξη των αρχικών του ονόματος του Πόντιου κατασκευαστή του κ.Νίκου Κιαγχίδη που παραπέμπει σε βυζαντινό αυτοκρατορικό μονόγραμμα και ένα κοφίνι από ξύλο φουντουκιάς μέσα στο οποίο Έλληνες του Πόντου, πέρα από την αποθήκευση φουντουκιών, «επιβίβαζαν» τα νήπιά τους ως άλλο μέσο μεταφοράς που τοποθετούνταν σε άλογα και μουλάρια.

Τρία εκθέματα λοιπόν «φορτισμένα» με μνήμες, ιστορική και πολιτισμική αξία, όπως και η συντριπτική πλειοψηφία των εκθεμάτων του Μουσείου Καλαθοπλεκτικής που όπως εξήγησε ο ιδρυτής του μιλώντας στο «Ράδιο Παρατηρητής 94fm» κ.Αντώνης Λιάπης,  «δεν επιδιώκουν να “ερεθίσουν” τον επισκέπτη ή να τον εντυπωσιάσουν με την ομορφιά τους, αλλά να υπογραμμίσουν την ανθρωπολογική αξία των καλαθιών, ως ιστορική, πολιτισμική κ.α. παρακαταθήκη».

Ερωτηθείς σχετικά με την συνέχεια της ανανέωσης των εκθεμάτων του Μουσείου στην πάροδο των ετών ο κ.Λιάπης εξήγησε πως δεν πρόκειται για ένα μουσείο με στατικά εκθέματα, εκφράζοντας την εκτίμηση ότι ενδεχομένως και σε πανελλαδικό επίπεδο, το Μουσείο Καλαθοπλεκτικής να έχει τον μεγαλύτερο αριθμό εισδοχής νέων εκθεμάτων από όλα τα Μουσεία. Όπως τόνισε η διαδικασία δεν έχει διακοπεί ποτέ, ενώ καταφθάνουν καλάθια από όλες τις πλευρές του ελληνισμού, από διαφορετικές μάλιστα ηπείρους.

Πολύ πρόσφατα άλλωστε το Μουσείο υποδέχτηκε καλάθια από την Αφρική, στο παρελθόν φιλοξένησε καλάθια, σκούπες και σάρωθρα από τα Δωδεκάνησα, ενώ βρίσκονται σε διαδικασία παραγγελίας παραδοσιακών πλεκτών αντικειμένων, και όχι μόνο καλαθιών, καθημερινής χρήσης, από την ορεινή Κρήτη.

Το μέγεθος της συλλογής ξεπερνά τον μικρό χώρο του Μουσείου, γεγονός που δυστυχώς οδηγεί στην λύση της αποθήκευσής τους, σε διάφορα μέρη και την έκθεσή τους κατά περιόδους υπό την μορφή περιοδικών εκθέσεων.

Αναγκαία η μετεγκατάστασή του για την ανάδειξη της συλλογής

Ο «πλούτος» αυτός αλλά και η προαναφερθείσα κατάσταση καταδεικνύει και την αναγκαιότητα της «μετακόμισης» του Μουσείο σε νέο μεγαλύτερο χώρο, γεγονός ωστόσο που όχι απλώς φαντάζει αλλά είναι και δύσκολο. Και αυτό γιατί όπως εξήγησε ο κ.Λιάπης θα απαιτούσε ένα «άλλο πολιτισμικό περιβάλλον» που θα «απαιτούσε» ένα πολύ μεγάλο μουσείο με πολύ σύγχρονες προδιαγραφές. Αντ’ αυτού το Μουσείο σήμερα στεγάζεται σε έναν παλιό αχυρώνα ο οποίος ανακαινίστηκε ειδικά για τις ανάγκες του Μουσείου, όπου μεταφέρθηκε από την Κομοτηνή, όπου η λειτουργία του καθίστατο αδύνατη λόγω του πολύ υψηλού κόστους του ενοικίου και των λοιπών δαπανών.

«Στο εξωτερικό τα μουσεία έχουν μετατραπεί με την καλή έννοια σε επιχειρήσεις, διότι πρέπει να αυτοχρηματοδοτηθούν. Πρέπει να έχουν πόρους τα ίδια, τάση που υπάρχει και στην Ελλάδα μεν, αλλά μόνο στα μεγάλα μουσεία. Στο Μουσείο Καλαθοπλεκτικής δεν το έχουμε πετύχει ακόμα, δεδομένου ότι βρίσκεται στην πολύ απομονωμένη γεωγραφικά Θράκη» ανέφερε θέλοντας ωστόσο να μείνει στο θετικό, που είναι η μοναδικότητα του Μουσείου, που αποδεικνύεται και καταγράφεται και στις εντυπώσεις των επισκεπτών του.

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.