«Σταθμος» για καλλιτεχνες και θεατες το Φεστιβαλ Φαναριου (+Gallery)
Περισσότεροι από 10 καλλιτέχνες και μπάντες της εγχώριας μουσικής σκηνής, που αποτελούν και κάποια από τα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού μουσικού πενταγράμμου, «παρέλασαν» φέτος από τη σκηνή του 2ου Φεστιβάλ Φαναρίου, που πραγματοποιήθηκε το τριήμερο της Παρασκευής 30 Ιουνίου έως και την Κυριακή 2 Ιουλίου σε συνδιοργάνωση της KazandB live concerts και του Δήμου Κομοτηνής.
Ένα τριήμερο γεμάτο μουσική, με θέα το γαλάζιο του Θρακικού πελάγους, σε ένα από τα ωραιότερα μέρη της Ροδόπης, όπου βρέθηκαν 5.000 περίπου επισκέπτες, από την Ροδόπη, τους γειτονικούς νομούς Ξάνθης και Έβρου, αλλά και τουρίστες, κυρίως από την Βουλγαρία και την Τουρκία, που βρέθηκαν στο Φανάρι για ολιγοήμερες διακοπές και άδραξαν την ευκαιρία να ακούσουν και κάποια εκ των μεγαλύτερων ονομάτων της εγχώριας μουσικής σκηνής.
Το Φεστιβάλ Φαναρίου, «επέστρεψε» και φέτος, έχοντας «κλειδώσει» έναν αρκετά ικανοποιητικό αριθμό επισκεπτών, γεγονός που αποτελεί εχέγγυο για τη συνέχεια του τα επόμενα χρόνια, αλλά και έχοντας «διορθώσει» αρκετές αστοχίες της περσινής χρονιάς, με τους διοργανωτές να παρουσιάζουν φέτος μια μακράν καλύτερη διοργάνωση.
Το να είναι καλύτερο από το περσινό άλλωστε, ήταν και ο βασικό στόχος που τέθηκε από πλευράς του Δήμου Κομοτηνής, ο οποίος φαίνεται πως επετεύχθη.
Οι Opera Chaotique, δηλαδή οι Tenorman και Voodoo Drummer, παρέα με τη mezzo-soprano Σταματία Μολλούδη, έκαναν «ποδαρικό» στη φετινή διοργάνωση παρουσιάζοντας ένα σουρεαλιστικό φαντασμα-γορικό καλοκαιρινό show, στα πρότυπα αυτών που είδαμε τον περασμένο χειμώνα στην εμφάνισή τους στην Κομοτηνή, διανθισμένο όμως με καινούρια στοιχεία και όλα τα συνθετικά που τους έχουν καθιερώσει στη διεθνή σκηνή ως ένα πρωτοποριακό σχήμα. Ένα καλό, όπως διαφάνηκε, «ποδαρικό» καθότι η συναυλία των Νατάσσας Μποφίλιου, Θέμη Καραμουρατίδη και Γεράσιμου Ευαγγελάτου, που ακολούθησε αποτέλεσε και την πολυπληθέστερη αλλά και πιο δυναμική της πρώτης ημέρας, με την καλοκαιρινή έκδοση της Βαβέλ τους, όπως μας υποσχέθηκαν, εξωστρεφή, δυναμική, ρυθμική, πολύχρωμη και γεμάτη συγκινήσεις.
Την σκυτάλη παρέλαβαν μετά τις 12 οι Imam Baildi, οι οποίο κράτησαν παρέα στους «ξενύχτηδες» και όχι μόνο, καθότι λίγοι ήταν εκείνοι που αποχώρησαν από νωρίς, με την πλειοψηφία να μένει σταθερή στις θέσεις τους για να τραγουδήσουν από κοινού τα «Χρόνια Πολλά» για την συμπλήρωση των δέκα χρόνων του συγκροτήματος.
Οι Patro του Κομοτηναίου Φώτη Πατρωνίδη «άνοιξαν» αντίστοιχα τη δεύτερη ημέρα του Φεστιβάλ και αψηφώντας τον καυτό ήλιο που «έκαιγε» ακόμα, καλωσόρισαν το κοινό, με γνωστές και αγαπημένες, εγχώριες και μη ροκ μελωδίες για να δώσουν έπειτα τη σκηνή σε έναν επίσης Κομοτηναίο, τον Ορχάν Οσμάν, ο οποίος απέδειξε πως κατέχει δικαίως τον τίτλο του δεξιοτέχνη των εγχόρδων. Ο «Θεσσαλονικιός» πλέον καλλιτέχνης – ζει πλέον στην Θεσσαλονίκη – ένωσε μελωδίες και ρυθμούς της πλούσιας δισκογραφίας τους, στη βάση της Βαλκανικής μουσικής και όχι μόνο, με προεξάρχοντα «συνοδοιπόρο» του το μπουζούκι, αλλά και τη γνωστή του μαεστρία.
Και από τους προαναφερθέντες Κομοτηναίους, η σκηνή αλλά και το κοινό «παραδόθηκαν» στον «γείτονα» – καθότι αποτελεί γέννημα θρέμμα της Λήμνου – Στέλιο Ρόκκο, ο οποίος «εξιλεώθηκε» για την πολύχρονη απουσία του από τα Θρακικά εδάφη, δίνοντας ίσως την καλύτερη συναυλία του Φεστιβάλ, αν κρίνει κανείς από τον «παλμό» του κόσμου καθ’ όλη τη διάρκεια της τρίωρης παρουσίας του επί σκηνής. Παρουσιάζοντας ένα ρεπερτόριο – «οδοιπορικό» στις πολλές μεγάλες προσωπικές του επιτυχίες, αλλά και σε τραγούδια άλλων, εγχώριων και μη καλλιτεχνών, της έντεχνης, ροκ αλλά και ποπ μουσικής σκηνής.
Το βράδυ του Σαββάτου οι Ξανθιώτες αυτή τη φορά Beetroots αποχαιρέτισαν εκ μέρους της διοργάνωσης το κοινό, λίγο μετά τις 2.30 το ξημέρωμα, με γνωστά και μη τραγούδια της ελληνικής έντεχνης, ροκ και όχι μόνο σκηνής, παρουσιασμένα με την ιδιαίτερη δική τους αισθητική, παραδίδοντας «τα κλειδιά» στους ΕΚΜΕΚ, οι οποίοι με ανανεωμένο μουσικό πρόγραμμα «άνοιξαν» την τρίτη και τελευταία μέρα του Φεστιβάλ.
Ο Μίλτος Πασχαλίδης με τις «Περσείδες» του, τον νέο του δηλαδή δίσκο, ανέβηκε στη σκηνή του Φεστιβάλ λίγο μετά τις 10 το βράδυ της Κυριακής, τραγουδώντας δικά του αγαπημένα τραγούδια, διαμορφώνοντας ωστόσο το πρόγραμμα και βάση των «θέλω» του κοινού.
20 χρόνια, 10 δηλαδή περισσότερα από τους προαναφερθέντες εορτάζοντες Imam Baildi, γιόρτασαν επί σκηνής και οι Μπλε, που αποτέλεσαν και την τελευταία συναυλία της διοργάνωσης. 20 χρόνια γεμάτα αγαπημένα τραγούδια τους, τα οποία ερμήνευσαν η Τζώρτζια και η Θεοδοσία Τσάτσου, από κοινού. Μία μοναδική επετειακή συναυλία, που έκανε το κοινό να αναμένει με ανυπομονησία τόσο τα όσα θα ακολουθήσουν τα επόμενα 20 «Μπλε» χρόνια αλλά και την επόμενη εμφάνιση τους συγκροτήματος στα Θρακικά εδάφη.
Η αυλαία του 2ου Φεστιβάλ Φαναρίου «έπεσε» λίγο μετά τις 3 το ξημέρωμα της Δευτέρας, με το βασικό μήνυμα που έδωσαν από σκηνής η Τζώρτζια και η Θεοδοσία Τσάτσου, να μας κρατά συντροφιά μέχρι και το επόμενο μουσικό μας ραντεβού, στην τρίτη διοργάνωση το επόμενο καλοκαίρι.
«Η αγάπη είναι αυτή που ενώνει και μας απελευθερώνει» μας είπαν επισημαίνοντας πως έφτασε πλέον ο καιρός.
Δείτε περισσότερες φωτογραφίες κάνοντας κλικ στην κεντρική εικόνα
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
