«Σεισαχθεια» και «Νεστορας Τσανακλης»

ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ*

Η καλή διαχείριση
είναι πάντα αρετή,
κι όποιος την κάνει πιο σωστά
έχει και προκοπή.

Πρόοδο έχουν οι άνθρωποι,
το ίδιο και τα κράτη
με την καλή διαχείριση
απ’ τα χρόνια του Σωκράτη.

Κι όμως υπάρχουνε πολλοί
με άλλες αντιλήψεις,
βλέπουν μόνο το σήμερα
και τους έρχονται … θλίψεις.

Θέλουν, να ζουν αρχοντικά,
και με πολλές ανέσεις.
Αρχίζουνε τα δανεικά
και κάνουν υποθέσεις.

Αλλά, πάντα δεν έρχονται
όπως τα περιμένεις.
Αλλιώς τα υπολόγιζες
κι όμως στον… «άσο» μένεις.

Και αν χρωστάς, και δανεικά,
οφείλεις σε πολλούς,
περίμενε μύρια δεινά
και χρόνους χαλεπούς.

Το ίδιο βέβαια θα συμβεί,
και σ’ εκείνα τα κράτη,
που παίρνουνε τα δανεικά,
και δεν κάνουνε «κράτει».

Κι όμως υπήρξανε πολλοί
άνθρωποι και λαοί,
χωρίς καλή διαχείριση,
που υπόφεραν πολύ.

Και είναι λίγο το κακό,
για έναν να χρωστάει.
Γιατί με ένα άτομο,
ο κόσμος δεν χαλάει.

Το άτομο δεν θα χαθεί,
κι ίσως διορθωθεί,
αν φίλοι, γνωστοί ή συγγενείς,
θελήσουν να σωθεί.

Αλλά, αν ασυλλόγιστα,
ηγήτορες λαών,
ασύστολα δανείζονται,
είναι σε βάρος … ποιων;

Όταν τα χρέη ιδιωτών,
γίνουν πάρα πολλά,
μπορούν με μια «σεισάχθεια»,
να ξεχαστούν γοργά.

Αλλά, αν το κράτος χρεωστά
με δάνεια που ‘χει πάρει,
κι αδυνατεί την πληρωμή;
Μνημόνια και μπατάρει.

Και την πληρώνει ο Λαός,
χωρίς να το αξίζει,
για άλλων κακοδιαχείριση,
που όμως … τους ψηφίζει!

*Διαγραφή χρεών

ΝΕΣΤΟΡΑΣ ΤΣΑΝΑΚΛΗΣ
(Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΧΕΙΡΟΠΟΙΗΤΟΥ ΤΣΙΓΑΡΟΥ)

Από φτωχή οικογένεια
γεννήθηκε* στη Θράκη
o Νέστορας ο Τσανακλής
μια μέρα, ένα … βραδάκι.

Παιδί ακόμη βρέθηκε
στην Αίγυπτο εργάτης.
Να ζήσει πάει ελεύθερος,
έστω και καπνεργάτης.

Αλλά, με τη δουλειά, τη φρόνηση
και με την εξυπνάδα
κατάφερε και έγινε
καπνέμπορος με … ικμάδα.

Στριφτά τσιγάρα πούλαγε
στο Σουέζ, στους εργάτες,
σε Εγγλέζους μεγαλόσχημους,
σε αξιωματικούς και ναύτες.

Αλλά, η ζήτηση ήτανε
πολλή, απαιτητική,
και έπρεπε η επιχείρηση
να ανδρωθεί πολύ.

Γι αυτό και μεταφέρεται
στου Khairy Pasha,
ανάκτορο στο Κάιρο,
για πιο καλή δουλειά.

Αρχίζει τις εξαγωγές
και σ’ όλη την Ευρώπη,
χτίζει νέα εργοστάσια,
κι έχει ζήτηση… πρώτη.

Παντρεύτηκε την Αθηνά,
μια αλεξανδρινή,
πανέμορφη, πολύ φτωχιά,
κούκλα αληθινή.

Τα πλούτη, οι πολυτέλειες
θάμπωσαν το μυαλό της
τότε, νόμισε, αν χώριζε,
πως θα ‘ναι για καλό της.

Αλλά η ζωή δεν σταματά,
κι ο Τσανακλής αρχίζει
νέες δουλειές κι εργοστάσια
σε νέες χώρες χτίζει.

Αναβιώνει όνειρα
και κάνει αμπελώνες**,
στην έρημο, όπως άλλοτε,
ήτανε πριν… αιώνες.

Ήταν μεγάλος χορηγός
για ναούς και σχολεία
Κι όχι μον’ στην ανέγερση
Μα και στη λειτουργία.

Και όπως ήταν φυσικό
ποτέ δεν θα ξεχάσει
την πόλη που τον γέννησε
μα που τον είχε… χάσει!

Χορήγησε για να κτιστεί
η Ελληνική Αστική Σχολή,***
καμάρι της Κομοτηνής,
και δόξα της πολλή.

*το 1836 στην Κομοτηνή
**25.000 στρέμματα στην έρημο έγιναν αμπελώνες.
***Η Τσανάκλειος

Από την ποιητική συλλογή «Θράκης γεννήματα» του Α. Παπατριανταφύλλου

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.