Πλατυναμε απο χαρα: Ο φιλιστωρ, εξ επιλογης «Ξανθιωτης», Δημητρης Μαυριδης τιμηθηκε σε Πανηγυρικη Συνεδρια της Ακαδημιας Αθηνων

Ο κ. Δημήτρης Μαυρίδης, ο «μέγας ευεργέτης της Θράκης», όπως τον χαρακτήρισε ο Ξανθιώτης φιλόλογος και συγγραφέας κ. Θανάσης Μουσόπουλος (βλ. σχετικά εδώ), τιμήθηκε λίγο πριν την εκπνοή του προηγούμενου έτους από την Ακαδημία Αθηνών. Ο κορυφαίος αυτός πολιτιστικός οργανισμός της χώρας μας, που εδώ και έναν αιώνα αγωνίζεται για την καλλιέργεια και προαγωγή των Επιστημών, των Γραμμάτων και των Καλών Τεχνών, αναγνώρισε τη σπουδαία προσφορά του στη δημόσια ιστορία της Θράκης.

Ο κ. Μαυρίδης, επίτιμος διδάκτορας του Τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, αποτελεί μια εμβληματική προσωπικότητα στον χώρο της ιστορικής έρευνας. Έχει αφιερώσει δεκαετίες στην επιστημονική μελέτη της ιστορίας της μείζονος Θράκης και του Μικρασιατικού Ελληνισμού. Η συμβολή του αποτυπώνεται, μεταξύ άλλων, σε μια σειρά από πολύτιμες εκδόσεις, οι οποίες αξιοποιούν ανέκδοτες μέχρι πρότινος ιστορικές πηγές και τεκμήρια, ρίχνοντας φως σε άγνωστες πτυχές της τοπικής και εθνικής ιστορίας.

Ήδη εγγράφει στο ενεργητικό του βραβεία και διακρίσεις που έχει λάβει από ακαδημαϊκά ιδρύματα, φορείς πολιτισμού και Μητροπόλεις, όμως είχε την ευτυχία να τιμηθεί και από την Ακαδημία Αθηνών, λαμβάνοντας «Εύφημη μνεία» κατά την Πανηγυρική Συνεδρία που τελέστηκε τον Δεκέμβριο του 2024, υπό την παρουσία του τ. Προέδρου της Ακαδημίας Αθηνών κ. Σταμάτιου Κριμιζή και του Γενικού Γραμματέα κ. Χρήστου Ζερεφού. Τιμήθηκε συγκεκριμένα για το συνολικό συγγραφικό του έργο, αλλά και για τη δωρεά του στην Ακαδημία Αθηνών της προσωπικής του συλλογής από φωτογραφίες του Ελληνοτουρκικού Πολέμου και της Μικρασιατικής Εκστρατείας κατά το 1919-1923.

Η βράβευσή του από την Ακαδημία Αθηνών έρχεται ως φυσική επιβράβευση της ανεκτίμητης προσφοράς του στη διατήρηση και διάδοση της πολιτιστικής και ιστορικής κληρονομιάς της Θράκης. Το έργο του αποτελεί πολύτιμο εργαλείο, ενισχύοντας τη γνώση και την κατανόηση της ιστορίας της περιοχής. Η διάκριση αυτή από την Ακαδημία αποτελεί όχι μόνο προσωπική αναγνώριση για τον κ. Μαυρίδη, αλλά και μια επιβεβαίωση της σημασίας της ιστορικής έρευνας για την εθνική μας αυτογνωσία. Η Θράκη, μέσα από το έργο του, αποκτά τη θέση που της αξίζει στον ιστορικό διάλογο, και η συμβολή του στην ανάδειξη της πολιτιστικής της ταυτότητας παραμένει ανεκτίμητη.

Ο κ. Δημήτρης Μαυρίδης, με καταγωγή από τη Ραιδεστό της Ανατολικής Θράκης, μεγάλωσε και κατοικεί ανά διαστήματα στην Ξάνθη. Υπήρξε πάντοτε φιλομαθής και φιλέρευνος, γι’ αυτό και παράλληλα με τις επαγγελματικές του δραστηριότητες ασχολήθηκε με θέματα τοπικής ιστορίας, συλλέγοντας σπάνιο αρχειακό υλικό και τεκμήρια. Έχει συγγράψει και επιμεληθεί πληθώρα ιστορικών μελετών, όπως προαναφέραμε, με πιο πρόσφατη την επετειακή έκδοση, «Από τον Θρίαμβο στην Καταστροφή – 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Εκστρατεία και τη Μικρασιατική Καταστροφή» (Ιερά Μητρόπολις Μαρωνείας και Κομοτηνής, Κομοτηνή 2022), αλλά και έχει επιμεληθεί φωτογραφικές εκθέσεις.

Η αφοσίωση του κ. Μαυρίδη στην έρευνα και η διαρκής προσπάθειά του να δημιουργήσει μια ολοκληρωμένη βιβλιογραφική παρακαταθήκη για την περιοχή είναι πραγματικά αξιοθαύμαστες. Ωστόσο, αυτό που τον καθιστά ακόμη πιο ξεχωριστό είναι το ήθος και το πνευματικό του μεγαλείο. Σε αναγνώριση αυτών των αρετών, παραθέτουμε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από την ομιλία του, κατά την τελετή της αναγόρευσής του σε Επίτιμο Διδάκτορα του Τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας, της Σχολής Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης, τον Μάρτιο του 2017.

Δημήτρης Μαυρίδης, «Η ασφαλέστερη ανεξαρτησία βασίζεται στην πολιτισμική ταυτότητα, ενώ η πιο απόλυτη υποδούλωση βασίζεται στην πολιτισμική υποταγή»

«Θα φανεί ίσως παράξενο αν σας πω ότι τα πέντε βιβλία που έχω γράψει για την Ξάνθη δεν στοχεύουν αποκλειστικά στην τοπική ιστορία. Εκείνο που κυρίως με απασχολεί είναι γενικές αρχές που μεταφέρουν και διατηρούν σημασίες. Και οι σημασίες αυτές είναι συγκεκριμένες. Σημαίνουν την ταυτότητα και οδηγούν στην ελευθερία, αφού η θρησκευτική μας πίστη, η παράδοση, η ιστορία, η γλώσσα και η τοπικότητα είναι τα στοιχεία και οι βάσεις της ελευθερίας μας, και αφού η ασφαλέστερη ανεξαρτησία βασίζεται στην πολιτισμική ταυτότητα, ενώ η πιο απόλυτη υποδούλωση βασίζεται στην πολιτισμική υποταγή.

Μετά το 1922, με την καταστροφή του ευρύτερου Ελληνισμού, η Ελλάδα περιορίζεται όλο και περισσότερο σε μια χώρα των συνόρων. Τα σύνορά μας όμως δεν βρίσκονται πια μόνο στον Έβρο, στο Αιγαίο ή στην Κύπρο, αλλά και παντού εκεί όπου φθάνει η παιδεία μας, η αίσθηση του τόπου και η συνείδηση της ταυτότητας. Τα σύνορα παύουν να είναι γραμμικά και απλώνονται και διακλαδώνονται παντού στον εμπειρικό και στον νοητικό χώρο. Φαίνεται πια καθαρά ότι είναι απολύτως αναγκαίο να επανασυνδεθούμε σταθερά με αυτό που μας καθορίζει. Ιδού, λοιπόν, σήμερα εδώ οι πόλεις της Θράκης ως σύνορα και ως τόποι, απ’ όπου μπορούμε να πλησιάσουμε αυτό που μας φαίνεται μακρινό, να συνδέσουμε το πρόσκαιρο με το διαρκές και να αντικαταστήσουμε το άξενο με το οικείο».[1]

Μπορείτε να δείτε την Πανηγυρική Συνεδρία της Ακαδημίας Αθηνών, της Πέμπτης 19 Δεκεμβρίου κι εδώ.

[1] Δημήτρης Μαυρίδης, «Η μελέτη του πολιτισμού στη Θράκη», Αντίβαρο (7/06/2019), https://www.antibaro.gr/article/23573 (Ημερομηνία Πρόσβασης 6/02/2025).

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.