Παρουσιαστηκε το «Το Λουλουδι της θαλασσας» της Ναγιας Δαλακουρα

Η συγγραφέας συναντήθηκε εκ νέου δια ζώσης με το αναγνωστικό της κοινό τρία χρόνια μετά την τελευταία παρουσίασή της

Τρία χρόνια μετά την παρουσίαση του πρώτου της μυθιστορήματος με τίτλο «Το Λιμάνι των Χαμένων Γυναικών» και ενώ μεσολάβησε η κυκλοφορία του δεύτερου με τίτλο «Θράσσα: Η μάγισσα της Θράκης», η Κομοτηναία συγγραφέας Νάγια Δαλακούρα συναντήθηκε ξανά δια ζώσης με τους Κομοτηναίους αναγνώστες και αναγνώστριές της αυτή τη φορά για την παρουσίαση του νέου, τρίτου κατά σειρά, μυθιστορήματός της με τίτλο «Το Λουλούδι της θάλασσας» που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις «Κλειδάριθμός».

Η παρουσίαση της ιστορίας του πλοίου “Sea Flower”, που «χαρίζει» το όνομά του και στο μυθιστόρημα, γεννήθηκε από την αγάπη της συγγραφέα για την θάλασσα. Άλλωστε όπως εξήγησε γράφτηκε εξ ολοκλήρου δίπλα στη θάλασσα και συγκεκριμένα στην Μαρώνεια, με αφορμή την είδηση για την ανεύρεση του πρώτου ναυαγίου του θρυλικού στόλου του Φράνκλιν το 2014 και ακολούθως την ανεύρεση του δεύτερου πλοίου του ίδιου στόλου το 2016.

Μια ιστορία που «συνέδεσε» μυθιστορηματικά η συγγραφέας με το Λονδίνο της βιομηχανικής επανάστασης, εποχή για την ίδια αγαπημένη, δια μέσου των δύο βασικών της ηρώων της Νανούκ και του Τζέιμς, που παρότι γεννημένοι σε κόσμους διαφορετικούς η ιστορία του “Sea Flower” και η πλοκή του βιβλίου όπως εξελίσσεται τους φέρνει σε δρόμους κοινούς.

Όπως εξήγησε η ίδια η συγγραφέας η έρευνα για το βιβλίο ήταν μεγάλη σε διάρκεια και πολυεπίπεδη, αρχής γενομένης με την Αρκτική ως τόπο αλλά και ως προς τους ιθαγενείς, τον τρόπο ζωής, τα ήθη, τα έθιμα των οποίων σκιαγραφεί αναλυτικά στις σελίδες τους βιβλίου της, αλλά και για το Λονδίνο του 19ου αιώνα, που διαχωριζόταν σε αυτό των πλουσίων, ήτοι των δυτικών συνοικιών και το ανατολικό Λονδίνο, όπου οι άνθρωποι ζούσαν όπως εξήγησε παρέα με τα ποντίκια.

Κατά την διάρκεια της παρουσίασης η Νάγια Δαλακούρα δεν εστίασε στην πλοκή του μυθιστορήματος, αλλά στα αντικειμενικά στοιχεία που την συνθέτουν, κάνοντας αναλυτική αναφορά στο Λονδίνο του 19ου αιώνα, σε όσα έχουν γίνει έως σήμερα γνωστά για την πορεία των πλοίων terror και το erebus, των δυο μεγάλων πλοίων τα οποία χάθηκαν μαζί με τα 129 μέλη του πληρώματός τους στην αποστολή του Βορειοδυτικού περάσματος αλλά και τις αποστολές διάσωσης που ακολούθησαν. Στοιχεία μιας ιστορίας «τραγικής» όπως την χαρακτήρισε που έχει εμπνεύσει αμέτρητους ιστοριοδίφες, εξερευνητές, αρχαιολόγους, λογοτέχνες και ανθρώπους του θεάματος, ντοκιμαντέρ ακόμα και τηλεοπτικές σειρές.

Βήμα διαλόγου επί δύσκολων θεμάτων και μνημών

Δια μέσου των ιστοριών της Νανούκ και του Τζέιμς αλλά και των όσων ακολουθούν της δικής τους συνάντησης, η συγγραφέας όπως τόνισε θίγει δύσκολα θέματα και μνήμες, που ακόμα και σήμερα οι δυτικοί αποφεύγουν να συζητήσουν, όπως η κακοποίηση των ιθαγενών από τους εκπροσώπους του πολύ σπουδαίου και συνάμα πολύ υποκριτικού δυτικού πολιτισμού, αλλά και σχετικά με τις διαπολιτισμικές ή διαθρησκευτικές ανθρώπινες σχέσεις, οι οποίες συνεχίζουν ακόμη και σήμερα δυστυχώς να αποτελούν ταμπού στην κοινωνία μας.

Αφήνοντας στον αναγνώστη να ανακαλύψει στις σελίδες του βιβλίου το ποια είναι η πραγματική σχέση μεταξύ της Νανούκ και του Τζέιμς αλλά και το πόσο εφικτό δύο τόσο διαφορετικοί άνθρωποι να συνυπάρξουν τον 19ο αιώνα, η ίδια χαρακτήρισε το «Λουλούδι της θάλασσας» ως το πιο προσωπικό, το πιο τρυφερό, το πιο συναισθηματικό και πιο λυρικό της βιβλίο.

«Το πιο προσωπικό μου βιβλίο»

«Έχει πολύ από μένα μέσα του. Δεν είμαι η Νανούκ, είμαι πιο κοντά στον Τζέιμς. Το κείμενο έχει πολύ από τη θαλασσοφιλία μου και πολλά ανεκπλήρωτα όνειρά μου μέσα, πολλοί ήρωες, όπως και σε όλα τα μυθιστορήματά μου είναι άνθρωποι που μου έχουν κάνει εντύπωση, πάντα ιδιαίτεροι άνθρωποι παίρνουν θέσεις ηρώων στα κείμενά μου… εκείνοι που περικυκλώνονται από δυνατή αύρα, οι ευφυείς, οι παθιασμένοι, οι επαναστάτες, οι γεωγράφοι, οι οδοιπόροι, οι ταξιδιώτες. Αυτοί που έχουν ρυτίδες γέλιου γύρω από τα μάτια τους. Και εκείνοι που ονειρεύονται διαρκώς, και δεν φοβούνται να το ομολογήσουν. Αυτοί οι άνθρωποι υπάρχουν σε κάθε μυθιστόρημά μου» επεσήμανε χαρακτηριστικά κλείνοντας.

Αξίζει να σημειωθεί πως στην εκδήλωση που διοργάνωσαν οι Εκδόσεις «Κλειδάριθμος», η ΔΚΕΠΠΑΚ και το Βιβλιοχαρτοπωλείο «Δημοκρίτειο», αποσπάσματα του βιβλίου ανέγνωσε η συντηρήτρια αρχαιοτήτων κ.Γαλατιανή Τσαγκάρη, ενώ την παρουσίαση προλόγισε η δημοσιογράφος Νατάσσα Βαφειάδου, υπό την τεχνική επίβλεψη του κ.Γιάννη Καραγκιουλμέζη.

Κλείνοντας η συγγραφέας ευχήθηκε πολύ σύντομα οι συνθήκες να επιτρέψουν και την δια ζώσης παρουσίαση της «αδικημένης» από την πανδημία «Θράσσας», ευχαριστώντας το βιβλιόφιλο κοινό της πόλης για την όλη στήριξη στην έως τώρα συγγραφική της πορεία.

Η συγγραφέας υπέγραψε βιβλία και φωτογραφήθηκε με τους παρευρισκομένους, μεταξύ των οποίων ήταν εκπρόσωπος του Μητροπολίτη Μαρωνείας και Κομοτηνής, ο Δήμαρχος Κομοτηνής κ. Γιάννης Γκαράνης, η πρόεδρος της ΔΚΕΠΠΑΚ κ.Νατάσα Λιβεριάδου, ο πρόεδρος του Επαγγελματικού και Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Ροδόπης κ. Αντώνης Γραβάνης, η επιστημονική συνεργάτης του Δημάρχου Κομοτηνής κ. Σοφία Μενεσελίδου κ.α.

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.