«Ο Θανατος του Ιβαν Ιλιτς» σημερα στην Κομοτηνη

Ένα αναστοχασμό της ζωής ενώπιον του θανάτου φέρνει σήμερα Παρασκευή 12 Ιουλίου στην Σκηνή του Θερινού ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής η θεατρική παράσταση «Ο Θάνατος του Ιβάν Ίλιτς» του Λέο Τολστόι σε θεατρική διασκευή και σκηνοθεσία της Κωνσταντίνας Νικολαΐδη, και πρωταγωνιστές τους Γιώργο Γαλίτη και Θανάση Κουρλαμπά.

Πρόκειται για την θεατρική διασκευή της νουβέλας του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα, που εδώ και 5 χρόνια παρουσιάζεται στην Αθήνα και φέτος ταξιδεύει και σε πολλές πόλεις σε όλη την Ελλάδα.

Το νόημα της ζωής

Ο κ. Γαλίτης μετέφερε τη χαρά όλων των συντελεστών για το γεγονός ότι φέτος το καλοκαίρι ταξιδεύουν με την παράσταση σε όλη την Ελλάδα, για πρώτη φορά τόσο εκτενώς. Έχουν βέβαια βγει και εκτός Αθηνών στα 5 χρόνια που ανεβάζουν την παράσταση, έχοντας ταξιδέψει και στη Γερμανία, στην Στουτγάρδη και το Μόναχο, αλλά για πρώτη φορά τόσο οργανωμένα, με 30 και περισσότερες παραστάσεις μέσα στο καλοκαίρι. «Είμαστε πολύ χαρούμενοι γιατί πέρα του ότι είναι ένα πολύ σπουδαίο κείμενο και μια παράσταση την οποία  την αγαπάμε  πάρα πολύ, την έχει αγκαλιάσει και ο κόσμος και αυτό είναι πολύ σημαντικό για μας» σημείωσε, θεωρώντας μεγάλο δώρο όλη αυτή την αγάπη.

Άλλωστε ως λογοτεχνικό κείμενο «Ο θάνατος του Ιβάν Ίλιτς», έχει να κάνει με τη ζωή των ανθρώπων, με βασικό ερώτημα αν τη ζωή αυτή που μας χαρίζεται τη ζούμε πραγματικά  σαν άνθρωποι.   Αυτό, έχει διαπιστώσει, είναι το μεγάλο ερώτημα με το οποίο φεύγει ο κόσμος από την παράστασή  τους, και μάλιστα αρκετοί επιστρέφουν σε αυτή, τόσο στην Αθήνα αλλά ακόμα και στις περιοδείες τους.

Μια άριστη συνεργασία

Η θεατρική διασκευή βέβαια είναι συμπυκνωμένη σε σχέση με το κείμενο, με τους δύο πρωταγωνιστές να βρίσκονται στη σκηνή και τα 90 λεπτά του έργου, εναλλασσόμενοι στον πρωταγωνιστικό ρόλο του Ιβάν Ίλιτς και παίζοντας τους υπόλοιπους 18 χαρακτήρες του έργου.

Η ιστορία που διηγούνται είναι απλή: ένας καριερίστας που ήθελε να αναρριχηθεί κοινωνικά και οικονομικά, κάνει οικογένεια, καριέρα, αλλά δεν τα αγαπά. Μετά από ατύχημα, παίρνει την κάτω βόλτα, και αρχίσει να αναλογίζεται τη ζωή που έζησε, την ζωή που θα μπορούσε να ζήσει, ότι δεν αγάπησε και δεν αγαπήθηκε όσο ήθελε και έπρεπε, αλλά φεύγει από αυτό τον κόσμο αναρωτώμενος αν έζησε τη ζωή του, και αν μπορεί να κάνει κάτι την τελευταία στιγμή.

«Δείχνουμε ότι μπορούμε να αλλάξουμε από τη ζωή μας, να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε, πριν έρθει το τέλος» σημείωσε, με την παράσταση να περιλαμβάνει, σημείωσε ο κ. Γαλίτης, τόσο αστείες όσο και τραγικές σκηνές, όπως και η ίδια η ζωή.

Βέβαια ένα σπουδαίο κείμενο δεν είναι απλό να γίνει παράσταση, για αυτό και όλοι όσοι συμμετέχουν είναι τόσο δοσμένοι σε αυτή, ώστε να είναι όλα τόσο έντονα, τόσο συγκεντρωμένα για να το καταλάβει ο θεατής, να το βιώσει, να διασκεδάσει και να ψυχαγωγηθεί.

Θετική η ανταπόκριση από το κοινό

Όλη η εμπειρία αυτή, και ιδίως η συνεργασία του με τον κ. Κουρλαμπά  θεωρεί πως τους έχει ωριμάσει και υποκριτικά. «Είχε φτάσει η στιγμή να βρεθούμε πριν από 5 χρόνια, και από την πρώτη στιγμή που διαβάσαμε το κείμενο ήταν σαν να συνεργαζόμαστε χρόνια» ανέφερε, κάτι πολύ σπάνιο.  Ιδιαίτερα σε μια παράσταση που επικεντρώνεται στους δύο τους, που πρέπει να μεταφέρουν τις εναλλαγές των ρόλων στη συνεχή παρουσία τους στη σκηνή, η δυσκολία είναι μεγάλη, αλλά ταυτόχρονα και τους γοητεύουν.

Συγκινητικές είναι και οι αντιδράσεις που εισπράττουν από το κοινό, που δείχνει πως η παράσταση παραμένει στο μυαλό του θεατή, με πολλά θετικά σχόλια για την παράσταση και το κείμενό της. «Αυτό που εμείς προσπαθούμε είναι να σεβόμαστε αυτό που κάνουμε, το θεατή, και όλη αυτή τη φροντίδα την εκτιμά ο θεατής» τόνισε, μιας και πρέπει να είναι όλα σωστά σε διαφορετικές σκηνές κατά την περιοδεία τους.

Ευλογία οι παραστάσεις στην περιφέρεια

Ο κ. Γαλίτης τόνισε πως είναι πολύ θετικό να γίνονται θεατρικές περιοδείες σαν και αυτή στην επαρχία. Άλλωστε και ο ίδιος μεγαλώνοντας στη Νάουσα, αντιμετώπιζε σαν ευλογία όταν έρχονταν παραστάσεις, ιδιαίτερα υψηλής πολιτιστικής αξίας.

«Το θέατρο είναι μια τελείως διαφορετική λειτουργία από όλα τα άλλα μέσα. Άλλο να βρίσκεσαι ζωντανά σε ένα χώρο» τόνισε, γιατί όλες οι αισθήσεις των θεατών ανεβαίνουν επάνω στη σκηνή, δεν παρακολουθούν παθητικά. «Είναι πολύ ωραίο σε αυτό το ταξίδι να υπάρχουν τρεις: εμείς οι δύο στη σκηνή, και να έχουμε πιάσει το χέρι του θεατή και να τον έχουμε ανεβάσει στη σκηνή» τόνισε κλείνοντας

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.