Ο Μιχαλης Μελαχροινουδης, «Συσσωμος», συστηνει τη δευτερη ποιητικη συλλογη του

«Γράφω για πράγματα καθημερινά και αν αυτά αγγίζουν παραπάνω από μένα που τα γράφω, τότε όσοι και να είναι αυτοί, είναι καλοδεχούμενοι και καλοδεχούμενες»

«Εν αρχή ην ο λόγος» και ύστερα… «Σύσσωμος». Ο εκπαιδευτικός κ. Μιχάλης Μελαχροινούδης δύο χρόνια μετά την έκδοση της πρώτης του ποιητικής συλλογής, συστήνει στο αναγνωστικό κοινό τη δεύτερη. Η συνομιλία μας μαζί του άκρως διαφωτιστική για τις αφορμές της έμπνευσής του αλλά και τους στόχους της. «Η δεύτερη ποιητική συλλογή μου περιλαμβάνει καινούργιο υλικό, που είναι δουλεμένο από το 2018 περίπου μέχρι το 2022-23» θα μας πει ο ίδιος, ενώ εξήγησε πως με τον τίτλο ήθελε να δώσει το «έναυσμα να πάμε λίγο πιο πάνω, να ξεπεράσουμε τη φθορά».

Πέρα από τον τίτλο, στη φράση αυτή θα μπορούσε να συμπυκνωθεί και ο τρόπος με τον οποίον προσεγγίζει την ποίηση ο Μιχάλης Μελαχροινούδης. Ως έναυσμα, σε πρώτο πληθυντικό πρόσωπο. Ως κοινωνία, αλλά με ακεραία την ιδιοπροσωπία του καθενός.  Με μια λέξη «Σύσσωμοι».

Για να μην μακρηγορούμε όμως, ο λόγος στον ίδιο…

ΠτΘ: κ. Μελαχροινούδη, έχουμε την έκδοση της δεύτερής σας ποιητικής συλλογής, με τίτλο «Σύσσωμος» που κυκλοφόρησε πριν από λίγο διάστημα.

Μ.Μ.: Βρήκα μια τεράστια αγκαλιά από την ομάδα του Παρατηρητή, και αφού απολαύσαμε τον κύκλο της πρώτης συλλογής που εκδόθηκε τα Χριστούγεννα του 2021,με την αγαπητή εκδότρια και εξαιρετική σε κάθε της επαφή, σε κάθε συνομιλία που έχουμε, σε οποιοδήποτε σχέδιο, Τζένη Κατσαρή-Βαφειάδη, είχαμε βάλει τους όρους και την κουβέντα για τη δεύτερη  συλλογή και να που φτάσαμε και σε αυτήν.

ΠτΘ: Άρα οι «βάσεις» είχαν μπει ήδη από την έκδοση της πρώτης ποιητικής συλλογής σας;

Μ.Μ.: Η  πρώτη συλλογή πραγματικά έπρεπε να βγει. Το λέω κάποιες φορές χαριτολογώντας με  φίλους και γνωστούς, μοιάζει σαν ένα απωθημένο που έχουμε κάποιες φορές, που λέμε «βρε παιδί μου επιτέλους ας γίνει». Ήταν μια συλλογή η προηγούμενη  αρκετών χρόνων πίσω. Δηλαδή εμπεριέχει ποιήματα που είναι γραμμένα στα χρόνια  που ήμουν φοιτητής, υπάρχει ένα ποίημα που  είναι γραμμένο το 1996 για παράδειγμα. Επρόκειτο λοιπόν για μια δουλειά αρκετών  χρόνων, η οποία ή  θα έβγαινε από το συρτάρι και θα προχωρούσαμε σε μια έκδοση ή θα έμενε σε ένα συρτάρι και δεν υπήρχε περίπτωση να αναζητηθεί ποτέ ξανά.  Η δεύτερη ποιητική συλλογή μου περιλαμβάνει καινούργιο υλικό, που είναι δουλεμένο από το 2018 περίπου μέχρι το 2022-23,  και έχει τίτλο «Σύσσωμος».

«Να ξεπεράσουμε τη φθορά»

ΠτΘ: Ο τίτλος «Σύσσωμος» είναι πολυδιάστατος. Πώς καταλήξατε σε αυτόν τον τίτλο και τι σημασία έχει για εσάς αυτός ο τίτλος;

Μ.Μ.: Το θυμάμαι πολύ χαρακτηριστικά πώς το αποφάσισα. Όταν πλέον είχα καταλήξει περίπου στη συλλογή, όχι στην τελική ταξινόμηση και στον ακριβή αριθμό των ποιημάτων, αλλά όταν αντιλήφθηκα ότι έχω πλέον ένα σώμα εργασίας έτοιμο, ήρθε αυτόματα ο τίτλος αυτός. Ήθελα με αυτή τη συλλογή να πάμε λίγο πιο πάνω, να υπερβούμε λίγο τη φθορά. Όπως προείπα είναι μια συλλογή που το βασικό της υλικό είναι από το 2018 μέχρι το 2022-23, και όλοι γνωρίζουμε τι περάσαμε αυτά τα χρόνια. Περάσαμε την περίοδο του covid, περάσαμε μια πάρα πολύ δύσκολη περίοδο κοινωνική και με μεγάλες φυσικές καταστροφές, χάσαμε πολλούς ανθρώπους και η πατρίδα μας μπήκε σε μια μέγγενη. Σε όλα αυτά βάλτε την προσωπική, την οικογενειακή και την καθημερινή ζωή. Με τον τίτλο «Σύσσωμος»  ήθελα να στείλω το μήνυμα να  ξεπεράσουμε αυτή τη φθορά. Ο τίτλος «Σύσσωμος» έχει να κάνει με την έννοια ενωμένος σε ένα σώμα. Φανταστείτε ο καθένας από μας και η κάθε μια ως άτομο, πόσες δυνάμεις έχει και  πόσο αυτές οι δυνάμεις  όταν συγκεντρώνονται, όταν συντονίζονται και ομονοούν, πόσο  δυνατότερο είναι το σώμα και δεν το εννοώ μόνο την υλική μορφή, αλλά  ως ολότητα. Οπότε νομίζω ότι ο τίτλος δίνει το έναυσμα να πάμε λίγο πιο πάνω, να ξεπεράσουμε τη φθορά, αλλά αναφέρεται και σε μια δύναμη ατομική, προσωπική, για τον καθένα και την κάθε μία.

«Μου αρέσει την ποίηση  να την αντιμετωπίζω σαν κάτι υλικό»

ΠτΘ: Και η προηγούμενη συλλογή και η παρούσα είναι χωρισμένες και ταξινομημένες σε τρεις ενότητες με διαφορετικές θεματικές η κάθε μία.

Μ.Μ.: Εκτός από την εκπαιδευτική ιδιότητά μου, ως δάσκαλος και διευθυντής σε ένα δημοτικό σχολείο, υπάρχει  και μια άλλη μου ταυτότητα η επιστημονική, η οποία  συντίθεται από ένα διδακτορικό στις Επιστήμες της Αγωγής και μια  προσπάθεια να γράφω  και  να δημοσιεύω. Επίσης έχω και διδασκαλία στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο τα προηγούμενα χρόνια. Οπότε αυτή η πειθαρχία κάποιες φορές και η έννοια της ταξινόμησης υπάρχει στη ζωή μου. Μου αρέσει και σε πολλούς τομείς την ακολουθώ. Αν δούμε και τις δυο συλλογές, ξεκινώντας από την πρώτη, την «Εν  αρχή ην ο Λόγος», επειδή ήταν  μια συλλογή που ουσιαστικά από κει μέσα περιδιαβαίνουν πολλά  χρόνια της ζωής μου, προσπάθησα μαζί  με τη βοήθεια της Τζένης Κατσαρή Βαφειάδη να την κατατάξουμε κάπως στις τρεις φάσεις της ζωής του ανθρώπου. Στην πρώτη φάση που είναι η παιδική και η πρώιμη ηλικία, η δεύτερη φάση που είναι τα εφηβικά  χρόνια, τα φοιτητικά χρόνια, τότε που μεγαλώνουμε και η τρίτη  φάση που είμαστε ενήλικες, οδεύουμε προς το γήρας, κλπ.

Σε  αυτή τη δεύτερη συλλογή επειδή οι περίοδοι και τα γεγονότα που ζήσαμε μπορούν να ταξινομηθούν σε κατηγορίες, επιλέξαμε το τρίτο μέρος της συλλογής να τελειώνει κάπως πιο αισιόδοξα με πράγματα που με αφορούν κι εμένα όταν γράφω ως ποιητής. Η  πρώτη περίοδος, που είναι και η μεγαλύτερη, είναι ουσιαστικά τα κίνητρά μου, οι  πηγές έμπνευσης μου, αυτά για τα οποία γράφω και η δεύτερη, όταν την είχα σκεφτεί, την είχα ονομάσει μαύρη περίοδο,  στην  οποία αναφέρω γεγονότα που ζήσαμε.

ΠτΘ: κ.  Μελαχροινούδη, πιστεύετε ότι έχει εξελιχθεί η γραφή σας στην δεύτερη ποιητική συλλογή. Υπάρχει κάποια αλλαγή στο ύφος και τη θεματολογία.

Μ.Μ.: Αν έχει εξελιχθεί θα προτιμούσα να μην το απαντήσω εγώ.  Αυτό όμως που μπορώ να σας πω είναι ότι η δεύτερη συλλογή σε  σχέση  με την πρώτη περιλαμβάνει περισσότερο υλικό. Μου αρέσει την ποίηση  να την αντιμετωπίζω σαν κάτι υλικό. Όσον αφορά στη θεματολογία μου, γράφω αυτά που βλέπω,  αυτά που αισθάνομαι, αυτά που ακούω, αυτά που μυρίζω, αυτά που κολυμπώ, αυτά που τρέχω, αυτά που διδάσκω. Αυτά μου αρέσουν να γράφω, αυτά μου αρέσουν να διαβάζω και νομίζω η θεματολογία μου κινείται σε αυτό το πλαίσιο. Γράφω για πράγματα καθημερινά και αν αυτά αγγίζουν παραπάνω από μένα που τα γράφω, τότε όσοι και να είναι αυτοί, είναι καλοδεχούμενοι και καλοδεχούμενες. Επιθυμώ να έχω μια τέτοια σχέση με τους αναγνώστες και τις αναγνώστριες. Να αναθερμαίνεται πού και πού και στο ενδιάμεσο ας πηγαίνουν και αλλού, ας διαβάζουν και τόσα άλλα. Εμένα προσωπικά μου αρκεί αν δυο και τρεις και πέντε άνθρωποι μου πουν, «αυτό το σκέφτηκα κι εγώ», «τι ωραία που το έγραψες», «αυτό μου έχει συμβεί κι εμένα».

«Τα παιδιά αγαπούν το βιβλίο, εφόσον υπάρχει ερέθισμα»

ΠτΘ: κ. Μελαχροινούδη, μια από τις ιδιότητές σας είναι εκπαιδευτικός. Ποια πιστεύεται ότι είναι η σχέση των παιδιών σήμερα με την ποίηση και το βιβλίο;

Μ.Μ.: Θα σας πω σύντομα δυο πράγματα. Υπηρετώ σε ένα σχολείο στην πόλη της Χίου και  θέλω να μοιραστώ μαζί σας πόσο σημαντική είναι η ύπαρξη βιβλιοθηκών στα σχολεία. Εμείς στο  σχολείο μας έχουμε μια βιβλιοθήκη, τα τελευταία χρόνια την έχουμε αναβαθμίσει συμμετέχοντας και σε ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα. Τα παιδιά αγαπούν το βιβλίο, τα παιδιά αγαπούν την βιβλιοθήκη,  εφόσον  υπάρχει ερέθισμα, εφόσον  υπάρχει  ένας όμορφος χώρος, εφόσον υπάρχει μια συνέπεια και μια  επιμέλεια και από την  πλευρά του σχολείου. Μέχρι την Δ΄ Δημοτικού κάνουμε θραύση. Δηλαδή βιβλία διαβάζονται πάρα πολύ. Η  αλήθεια είναι ότι από την Ε΄ και ΣΤ΄ Δημοτικού, που μπαίνει στη ζωή τους λίγο παραπάνω η τεχνολογία, είτε αυτό είναι ένα κινητό τηλέφωνο, είτε ένα tablet, εκεί λίγο το πράγμα αλλάζει. Γι’ αυτό εκεί πρέπει να δούμε κι εμείς τις μεθόδους μας για τα μεγαλύτερα παιδιά, πρέπει να δούμε το περιεχόμενο των βιβλίων,  να είναι πιο  κοντά στα παιδιά.

Επίσης θα σας πως ότι την προηγούμενη χρονιά είχαμε κάνει ένα project με μαθητές της Δ΄ τάξης, στην οποία συμμετείχαμε με ποιητικές δημιουργίες των παιδιών για την Παγκόσμια Ημέρα της Ποίησης, όντας ένα σχολείο του παγκόσμιου δικτύου των σχολείων ASPNET, είναι τα λεγόμενα σχολεία της UNESCO. Στην τάξη του projectέχουμε μια μαθήτρια που η καταγωγή της είναι από την Αίγυπτο. Το παιδί μας έγραψε με τη βοήθεια των γονιών της ένα ποίημα  για τη μητέρα του στα αραβικά και με τη βοήθεια του πατέρα που ήρθε στο σχολείο το μεταφράσαμε στα ελληνικά. Άρα κάθε παιδί  έκατσε και έγραψε ένα ποίημα. Δεν έχει σημασία αν το έγραψε μόνο του, αν το έγραψε με τη βοήθεια των γονιών του. Αυτό το μοιραστήκαμε, το στείλαμε σε μια πολύ μεγαλύτερη κοινότητα ανθρώπων και είμαστε έτοιμοι και φέτος με την ίδια τάξη και με άλλες, να προχωρήσουμε και σε άλλες πολύ ωραίες δημιουργίες και προγράμματα βάζοντας την ποίηση, τη λογοτεχνία, τη γραφή και την ανάγνωση, στη ζωή τους με έναν διαφορετικό τρόπο.

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.