Ο Κομοτηναιος Αρης Κτενας παρουσιαζει την πρωτη του συγγραφικη προσπαθεια  «Απελπις»

Στον γενέθλιο τόπο του, επιστρέφει την προσεχή Κυριακή, 28 Μαΐου, ο Κομοτηναίος Άρης Κτενάς.

Γέννημα, θρέμμα Κομοτηναίος μιας και γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κομοτηνή πριν την αναχώρησή του για το κλεινόν άστυ όπου ζει και εργάζεται, στον χώρο των ναυτιλιακών, εδώ και 18 χρόνια.

Ο Άρης Κτενάς επιστρέφει συχνά στην Κομοτηνή, ωστόσο την προσεχή Κυριακή, θα επιστρέψει με την ιδιότητα του συγγραφέα, καθώς στις 11 το πρωί στον δεύτερο όροφο της Λέσχης Κομοτηναίων παρουσιάζεται το πρώτο συγγραφικό του δημιούργημα, το ιστορικό μυθιστόρημα με τίτλο «Άπελπις» που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις Εκδόσεις «Ιωλκός».

Ένα ιστορικό μυθιστόρημα, προϊόν πολύχρονης έρευνας του συγγραφέα, που επιδιώκει να ρίξει φως στον ιστορικά ημιφωτισμένο και παραγκωνισμένο κόσμο του 14ου αιώνα, στην περίοδο ανάμεσα στις δύο Αλώσεις, όπως ανέφερε ο ίδιος μιλώντας το πρωί της Παρασκευής, 26 Μαΐου,  στο «Ράδιο Παρατηρητής 94fm», περίοδο μάλιστα κατά την οποία η Θράκη αλλάζει.

Άρης Κτενάς όμως…

ΠτΘ: κ.Κτενά, γεννηθήκατε και μεγαλώσατε στην Κομοτηνή. Συνεχίσατε με σπουδές στις Διεθνείς και Ευρωπαϊκές Σχέσεις, με μεταπτυχιακό στις Ναυτιλιακές Πολιτικές, τομέας στον οποίο εργάζεστε επαγγελματικά. Πώς συνδυάζονται όλα αυτά με την συγγραφή στην οποία κάνατε τα πρώτα σας βήματα;

Α.Κ.: Ήταν μια δική μου αναγκαιότητα παράλληλα με την εργασία μου, γιατί δυστυχώς τέτοιοι κλάδοι, καλλιτεχνικοί δεν είναι καλά αμειβόμενοι, οπότε εκεί υπάρχει μια δυσκολία στο να αφοσιωθείς μόνο σε κάτι τέτοιο. Ήταν όμως μια ανάγκη μου εδώ και πολλά χρόνια και ταυτόχρονα μια ευκαιρία για μένα, μιας και διαμένω πολλά χρόνια πλέον στην Αθήνα, να επιστρέψω έστω και νοητά στους τόπους τους δικούς μας, μέσω της συγγραφής και των πολλών χαρτιών. Ήταν επομένως κάτι σαν συγγραφικός νόστος, σαν νοσταλγία.

«Η ιστορία του βιβλίου αφορά μια παραγκωνισμένη ιστορική περίοδο»

ΠτΘ: Σε τι αφορά η ιστορία του βιβλίου;

Α.Κ.: Επέλεξα μια παραγκωνισμένη ιστορική περίοδο, γιατί η αλήθεια είναι ότι για τις υπόλοιπες έχουν γραφτεί αρκετά. Αυτή η περίοδος είχε μείνει τρόπον τινά στην αφάνεια, γιατί από τύχη ή από ατυχία αν θέλετε, οι άνθρωποι που ζούσαν τότε ζήσαν ανάμεσα σε δύο αλώσεις, στην πρώτη των σταυροφόρων το 1204 και στην δεύτερη το 1453 από τους Οθωμανοί. Επομένως η ενδιάμεση περίοδος είναι αρκετά αφανής και δεν μας διδάσκεται στο σχολείο. Για την τοπική μας κοινωνία, είναι επίσης η περίοδος για την οποία η Θράκη αλλάζει. Οι πρώτοι μουσουλμάνοι έρχονται στην Θράκη και υπάρχει και ένας μεγαλύτερος συμβολισμός γιατί περνώντας οι τότε Οθωμανοί, Οσμανοί, τον Ελλήσποντο, ουσιαστικά δεν μπαίνουν απλά στην Θράκη μπαίνουν στην Ευρώπη και μένουν μέχρι σήμερα. Οπότε είναι ένα κομμάτι της ιστορίας που ίσως θα έπρεπε διδάσκεται και στα πανεπιστήμια ή στα σχολεία ή τουλάχιστον ως τοπική ιστορία. Την επέλεξα λοιπόν ώστε με κάποιον τρόπο να την φέρω στην επιφάνεια.

«Ήθελα να δω την ιστορία από την μεριά των Οσμανών»

ΠτΘ: Ποιοι οι πρωταγωνιστές και τι ακριβώς μας λέει η ιστορία του;

Α.Κ.: Η ιστορία διαδραματίζεται περίπου από το 1300-1375. Η αφήγηση είναι πρωτοπρόσωπη και μέσα από τον ήρωα ο οποίος μας γράφει την δική του ιστορία και μπορούμε να καταλάβουμε πολλά για την ιστορία του τότε. Ο Ισμαήλ είναι μουσουλμάνος. Ήταν μια πιο τολμηρή επιλογή που έκανα, αλλά ήθελα να δω την ιστορία από την μεριά των Οσμανών, και ίσως να την δουν και οι συμπολίτες από αυτήν την μεριά. Φυσικά εκτός από τον Ισμαήλ υπάρχουν και φανταστικά πρόσωπα και πρόσωπα τα οποία όντως υπήρξαν και τα οποία έχουν μελετηθεί από μένα και πιστεύω πως έχουν αποδοθεί όσο γίνεται με μια σχολαστική ιστορικότητα ώστε να είναι όσο γίνεται πιο αληθή και κοντά στην πραγματικότητα του τότε. Υπάρχουν πρόσωπα και από το Βυζάντιο όπως ο Κατακουζηνός που βασίλευε εκείνη την περίοδο, ο Γρηγοράς, και από τους μουσουλμάνους ο Οσμάν, ο Ορχάν, οι σουλτάνοι δηλαδή, η ιστορία των οποίων από μόνη της είναι τόσο πολύ διασκεδαστική που πιστεύω ότι ξεπερνά και φαντασίες.

ΠτΘ: Μιλήσατε για έρευνα. Ένα ιστορικό μυθιστόρημα προϋποθέτει την έρευνα. Πώς εργαστήκατε εσείς προς την κατεύθυνση αυτή;

Α.Κ.: Βοήθησαν τα χρόνια του κορωνοϊού. Η έρευνα μου διήρκησε τουλάχιστον δύο χρόνια πριν την συγγραφή του βιβλίου, με πηγές από τους ίδιους τους ανθρώπους που ζήσαν τότε. Με απομνημονεύματα του Κατακουζηνού, του Γρηγορά, με βιβλία κοινωνικοπολιτικής της πρώιμης οθωμανικής αυτοκρατορίας, αλλά και άλλων τομέων όπως η αρχιτεκτονική, τα μετρικά συστήματα, οι ενδυμασίες της εποχής κτλ. Οπότε ναι μεν ο αναγνώστης δεν θα μείνει τόσο πολύ στην λεπτομέρεια, αλλά η λεπτομέρεια  υπάρχει και για μένα ήταν κάποιοι μήνες προετοιμασίας. Όλα τα στοιχεία που υπάρχουν μέσα είναι ακριβή. Τα σπίτια είναι όπως θα έπρεπε να είναι η δική μας η περιοχή, οι αποστάσεις κτλ. είναι αρκετά μελετημένες.

ΠτΘ: Η Θράκη υπάρχει μέσα στο βιβλίο;

Α.Κ.: Είναι δύο οι κύριες γεωγραφικές περιοχές που ασχολούμαι, η πρώτη είναι η Βιθυνία, η σημερινή Προύσα, Νίκαια, Νικομήδεια και η δεύτερη είναι η Θράκη στην οποία το βιβλίο επικεντρώνεται αρκετά, στις περιοχές που καταγόμαστε όλοι της Ανατολικής Θράκης, όπως Ραιδεστός, Καλλίπολη, Ηρακλείτσα. Η ιστορία φτάνει ως και την άλωση της Κομοτηνής και την δημιουργία του Ιμαρέτ, που ως γεγονότα υπάρχουν μέσα στο βιβλίο, «αγγίζει» την Μαρώνεια, το Διδυμότειχο και την Αδριανούπολη γιατί ήταν τα μεγάλα ιστορικά κέντρα της εποχής.

«Ο άνθρωπος ασχέτως περιόδου γελάει και πονάει με τον ίδιο τρόπο, στεναχωριέται με τα ίδια γεγονότα»

ΠτΘ: Ποιο είναι το μήνυμα που θέλατε να δώσετε εσείς μέσα από το βιβλίο σας αυτό;

Α.Κ.: Για να νοηματοδοτήσεις κάτι σημαίνει ότι εσύ έχεις καταλάβει το νόημα. Για να είμαι ειλικρινής δεν μπορώ να πω ότι είμαι ένας άνθρωπος που έχει καταλάβει το νόημα της ζωής και της ύπαρξής μας. Παρόλα αυτά το βιβλίο πραγματεύεται αυτό ακριβώς. Μέσα από το πέρασμα της ζωής του «αντιήρωα» Ισμαήλ, όσο και της πραγματικής ζωής εκείνου του αιώνα, ο αναγνώστης μπαίνει σε μια κουβέντα με έναν έναν ή μια μία από τους αντιήρωες κυρίως όμως με τον εαυτό του.  Ταυτίζεται, διαφωνεί, λυπάται, γελάει, με τις ιστορίες κάποιων, μα κυρίως σκέφτεται και πιστεύω ότι οι σκέψεις του αναγνώστη, ακόμα και αν αυτές γεννηθούν μέσα από τη δική μου, έχει μεγαλύτερη αξία από κάθε νοηματοδότηση που δεν ήθελα και δεν τόλμησα να κάνω.  Ωστόσο είναι ένα μυθιστόρημα πρωτοπρόσωπης αφήγησης που κάνει «ελεύθερη πτώση» ακατάπαυστης δράσης, φιλοσοφίας, σκληρής ενηλικίωσης, έχει αναστοχασμούς των επιλογών μας και όπως προδίδει και ο τίτλος κυρίως έχει πολύ κυνήγι της ελπίδας. Ασχέτως του ότι βρίσκεται σε χρόνο παρελθοντικό, πιστεύω είναι κάτι που μπορεί να ταυτιστεί αρκετός κόσμος γιατί ο  τότε κόσμος δεν διαφέρει πολύ από τον σημερινό κόσμο. Πιστεύω ότι είναι ο ίδιος γιατί ο άνθρωπος ασχέτως περιόδου γελάει και πονάει με τον ίδιο τρόπο, στεναχωριέται με τα ίδια γεγονότα και όλο αυτό μπορεί να γίνει πολύ βιωματικό για κάποιον αναγνώστη.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.