Μνημες θηλαστικων

Το διαμέρισμα της οδού Ευτυχίας αριθμός 17, στόλιζαν βιβλιοθήκες  και με τις εκδόσεις του. Ταξιδιωτικές με εμμονές για τη ζωή του αφηγήσεις, ιστορίες για τον ερωτικό βίοτων θηλαστικών, σε δερματόδετους τόμους με χρυσά γράμματα στη ράχη. Η αναγεννησιακή εικόνα της βιβλιοθήκης  του έκρυβε τον μύθο από τις ήττες της παιδικής του ηλικίας. Η μητέρα του αλκοολική και ο πατέρας του υμνητής των εφήμερων ερωτικών κλινών.

Ήταν ιδιαίτερος άνθρωπος. Από μια παιδική αρρώστια έσερνε μέχρι τώρα στα εξήντα, το δεξί του πόδι.  Φορούσε συνήθως μεταξωτές ρόμπες. Στηρίζονταν καθώς έφερνε βόλτες στα πολυδαίδαλα σαλόνια του, σ’ ένα μπαστούνι σκαλισμένο στα οστά θηρίων της αφρικάνικης πανίδας. Κάθε μέρα, την ίδια ώρα το πρωί έκανε γαργάρες με ζεστό νερό. Από βραδύς μούλιαζε φύλλα δάφνης και  φασκόμηλου που πάνω τους κατ’ έθιμο έγραφε ποιήματα. Μ’ αυτόν τον τρόπο έκανε, όπως έλεγε, υγιή τη στοματική του κοιλότητα.

Τους  καθρέπτες των υπνοδωματίων του με τις  χρυσέςμπορντούρες, είχε γεμίσει με ανορθόγραφες  λέξεις με μεγάλα και μικρά γράμματα, ακρωτηριασμένα από φράσεις κυρίως για τον έρωτα και ταξίδια με απώλειες. Τις περισσότερες ώρες  της ημέρας κυκλοφορούσε τσίτσιδος μ’ ένα τηλέφωνο στο χέρι από δωμάτιο σε δωμάτιο. Μιλούσε ακατάπαυστα για τη βιωτή της ποίησης, κάποτε έγραφε και μονολόγους για τις δεύτερες συζητήσεις των ποιητών για τη δόξα.

Δεν κάπνιζε, έτρωγε μέσα από κονσέρβες με λίγο ψωμί μαύρο, πίνοντας με βουλιμία  το ένα ποτήρι μετά το άλλο κόκκινο κρασί. Το έφτιαχνε με τους καρπούς της κοκκινόμαυρης ποικιλίας από τους αμπελώνες. Ό,τι έμεινε από την γονεϊκή περιουσία ήταν αυτοί οι αμπελώνες και το διαμέρισμα στη γωνία Ευτυχίας και Βόλγα στο προάστιο της Αγίας Πετρούπολης. Το κόκκινο καπνιστό κρασί ωρίμαζε με δική του φροντίδα στο υπόγειο της πολυκατοικίας της οδού Ευτυχίας αριθμός 17.

Δεν πλησίαζε κανείς το υπόγειο του ποιητή και λάτρη των θηλαστικών Αλεξάντερ Νικολάι Κλονώφ. Οι ένοικοι της μπλε πολυκατοικίας, είχαν κάνει αρκετές αναφορές στην υγειονομική υπηρεσία του δήμου για τη δυσοσμία που έβγαινε από όλες τις χαραμάδες της φωλιάς του οροφοδιαμερίσματος  στον δεύτερο όροφο. Το κλιμακοστάσιο πλημύριζε βρομόνερα κάθε φορά που έπλενε τα κονσερβοκούτια με τα έτοιμα γεύματα για να τα στοιβάξει στις βιβλιοθήκες μαζί με τις αφηγήσεις του για το βίο των θηλαστικών του Ειρηνικού Ωκεανού.

Μέχρι το μεσημέρι, κάθε Πέμπτη, άφηνε μισάνοικτη την πόρτα του διαμερίσματος με τις δρύινες βιβλιοθήκες, για να του φέρει ο ταχυδρόμος τη σύνταξη αναπηρίας και τις ερωτικές επιστολές των εραστών και των ερωμένων του.

Η κρατική ασφάλεια ήξερε πολλά για τον βίο του καθώς έστελνε όλο και συχνότερα άοπλους της υπηρεσίας για να τους υπογράφει τάχα τα βιβλία του. Ήθελε να γνωρίζει πολλά για το βίο του και τις εκτροπές του.

Δημοσίευε συχνά σε διάφορα περιοδικά θέματα που αφορούσαν την αναπαραγωγή. Πίστευε ότι γνώριζε τα πάντα για την αναπαραγωγή όλων των ειδών.

Πέρασαν τα χρόνια, η οικιακή βοηθός είχε δίκιο για το τέλος του, έμεινε μόνος˙ απόλυτα μόνος.  Δυσκολευόταν πλέον να ανοίξει ακόμα και τα μεταλλικά κονσερβοκούτια για να τραφεί. Έπαψε να κάνει και τους γνωστούς μαραθώνιους από τη μια σάλα στην άλλη. Η σπονδυλική του στήλη είχε πλέον χάσει την όποια δυνατότητα στο να κάμπτεται. 

Τον ποιητή της κωμοπόλεως με τα μεγάλα αντάρτικα κινήματα της Οκτωβριανής Επανάστασης εγκατέλειψαν ακόμα και οι φίλες του, που έτρεφαν το εγώ του καθώς τις έβλεπε ν’ αποτυπώνουν στο κορμί τους με κερί λιωμένο τους στίχους  του.

Του έκαναν πρόταση από την διοίκηση να τον διορίσουν διευθυντή στον φορέα αναπαραγωγής των θηλαστικών του επίνειου της περιοχής. Αρνήθηκε την εξουσία γιατί ήθελε να την δημιουργεί, ήταν μια από τις ψυχώσεις του.

Το λαμπατέρ στο υπνοδωμάτιο αναμμένο, ποιος ξέρει πόσες μέρες έμεινε εκεί ξεχασμένο, τα χάπια νυκτός άθικτα στο ντουλαπάκι που είχε δίπλα του παίζοντας το ρόλο του κομοδίνου. Έλειπαν τα ταξιδιωτικά του έγγραφα και τα χαρτάκια με τα μηνύματα γραμμένα με την σινική μελάνη που τα έστελνε στους υποτελείς του έργου του. Αμετανόητος να ψάχνει τόπους φανταστικούς με τρομερό κρύο να μελετήσει τις επιστολές για την αγάπη των θηλαστικών. Υπήρξε μεγάλος δολοπλόκος. Πίστευε μόνο στο κάλλος της οικιακής βοηθού. Αυτή ήξερε πολύ καλά για τους σκελετούς των θηλαστικών που έκρυβε στα ράφια της βιβλιοθήκης του. Ήξερε για τις μοναξιές του και τη βία της παιδικής του ηλικίας. Ήξερε πως η μητέρα του ποτέ δεν τον πήρε αγκαλιά. Ήξερε πως μισούσε το σώμα του.

Την ημέρα που η υπηρεσία του δήμου τον πήρε στο ίδρυμα με τους ψυχιατρικά ασθενείς, του είχε κρύψει  όλες τις  κονσέρβες με τα ταριχευμένα κρέατα, με τα ταριχευμένα ψάρια στο αγνό ελαιόλαδο, με τα φασόλια γιαχνί βουτηγμένα σε πιπεριές για να φάει έστω μια φορά σε πιάτο βαθύ.  Πήρε ένα πορσελάνινο πιάτο από την οικοσκευή  της μητέρας του, το γέμισε ζεστό φαγητό και του έδωσε το κουτάλι, που στην ηλικία που μάθαινε την αλφαβήτα, η μητέρα του τον τάιζε κρέμα. Τον είχε αφήσει μόνο του να γευματίσει την τροφή  που του μαγείρεψε και κατέβηκε στο υπόγειο να του φέρει κόκκινο κρασί σε μια κρυστάλλινη κανάτα.

Όταν γύρισε τον βρήκε με το κουτάλι να σκάβει το τραπέζι για να βρει τα οστά της μάνας του.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Ο Αντώνης Δ. Σκιαθάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960 και σήμερα ζει στην Πάτρα. Σπούδασε Χημικός Μηχανικός με μεταπτυχιακές σπουδές στην Συντήρηση Έργων Τέχνης και στη Δημιουργική Γραφή. Είναι ποιητής, ανθολόγος και κριτικός λογοτεχνίας. Έχουν εκδοθεί 12 ποιητικές συλλογές και άλλα βιβλία του. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε 15 γλώσσες ενώ έχουν συμπεριληφθεί σε ανθολογίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Άρθρα και δοκίμιά του για την ποίηση, την ιστορία και την εκπαίδευση έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και του Κύκλου Ποιητών. Συνδιηύθυνε το λογοτεχνικό περιοδικό Ελίτροχος στη δεκαετία του ’90. Στη συνέχεια δημιούργησε και διαχειρίζεται το Γραφείον Ποιήσεως, τα Βραβεία Ποίησης Zαν Mορεάς, το Culture Book  https://www.culturebook.gr/  και είναι πρόεδρος της Greek Library of London.

Το 2020 επιλέχθηκε, από τον φορέα πολιτισμού στην Ευρωπαϊκή Ένωση EUNIC, να εκπροσωπήσει την Ελλάδα ως ποιητής στο Ηνωμένο Βασίλειο. Διδάσκει ποίηση στο Διατμηματικό  Μεταπτυχιακό Τμήμα Δημιουργικής Γραφής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και του ΑΠΘ και στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Δημιουργική Γραφή» (Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας – Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο).

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.