«Μαιρη γκρι»: Ενας υμνος στον «λυσιμελη» ερωτα

Φωτεινή Ναούμ, «Μαίρη γκρι», εκδ. Κύφαντα, Αθήνα 2022, σ. 156

Η Μαίρη είναι μία συνηθισμένη γυναίκα, σύζυγος, μητέρα, νοικοκυρά, κουρασμένη και μπουχτισμένη από την ίδια τη ζωή. Η καθημερινότητά της μοιάζει με μία μεγάλη, ήρεμη λίμνη που τη χαρακτηρίζει η αταραξία και η ατέρμονη επανάληψη. Της λείπει το βότσαλο που θα πέσει ξαφνικά μέσα και θα της προσφέρει συγκινήσεις, τέτοιες που η γυναικεία της υπόσταση αναζητεί και έχει λησμονήσει πια πώς είναι. Ένα τέτοιο βότσαλο χρειάζεται, με τη μορφή ενός εραστή, προκειμένου να αφυπνίσει όλα τα κοιμισμένα της αισθήματα και να βγάλει το γκρίζο από τη ζωή της…

Έτσι μπορούμε να περιγράψουμε, εν συντομία, την υπόθεση στη νέα νουβέλα της Φωτεινής Ναούμ με τίτλο «Μαίρη γκρι».Μετά τη νουβέλα της «Ο διαχειριστής» (εκδ. Κύφαντα, Αθήνα 2019), η Ναούμ συνεχίζει –παρενθετικά εν μέσω των μυθιστορημάτων που συγγράφει– να ασχολείται με την ουσία και το μυστήριο της ανθρώπινης ύπαρξης, τις καταπιεσμένες επιθυμίες των ανθρώπων που λαχταρούν να βγουν στο φως, τον υπαρξισμό και φυσικά την κινητήρια δύναμη των πάντων: τον έρωτα, την ερωτική έλξη και την επιθυμία για το άλλο φύλο.

Χωρίς έρωτα, χωρίς την ερωτική γενετήσια πράξη, οι αισθήσεις μας παραμένουν βυθισμένες σε λήθαργο. Ομοίως και η ίδια η ζωή μας, αφού της λείπει η ουσία της. Αυτό πρεσβεύει η Φωτεινή Ναούμ στη νουβέλα της, καταδικάζοντας τις συμβάσεις της ζωής και της κοινωνίας που μας κρατούν αλυσοδεμένους και υμνώντας τον έρωτα, την ελευθερία της επιλογής και, εν τέλει, τον ίδιο τον άνθρωπο και τη βούλησή του να διαθέσει ελεύθερα το σώμα του κατά πώς ο ίδιος επιθυμεί.

—Πώς καταλήγουν τελικά, μέσα από την καθημερινότητα του γάμου, δύο ερωτευμένοι άνθρωποι να γίνουν απλοί συγκάτοικοι;

—Τι μπορεί να μας λείπει από μία, κατά τα άλλα, πλήρη και νοικοκυρεμένη ζωή;

—Μήπως αποκοιμίζουμε εμείς οι ίδιοι τελικά το σώμα μας και τις αισθήσεις του;

—Πώς θα βρούμε τη δύναμη να αψηφήσουμε όλα όσα περιορίζουν την ίδια μας την ύπαρξη και τις επιθυμίες μας;

—Ποιο είναι τελικά το «αλατοπίπερο» της ζωής, αυτό το κάτι διαφορετικό που ψάχνουμε όλοι διακαώς, αλλά ποτέ δεν το βρίσκουμε;

Η νουβέλα αποτελεί ένα σύμφυρμα σκέψεων της ίδιας της Μαίρης, μία «βουτιά» στα δικά της βαθύτερα συναισθήματα και τη δική της θεώρηση της ζωής, του άλλου φύλου, του έρωτα, των καταπιεσμένων επιθυμιών της, της κοιμισμένης ενεργητικότητας της νιότης της που την απομύζησε η στείρα καθημερινότητα και οι οικογενειακές υποχρεώσεις της.

Η Μαίρη αποτελεί τη μοναδική γυναικεία παρουσία της νουβέλας, η οποία δεσπόζει εγωιστικά στην κάθε σελίδα του βιβλίου. Πρόκειται για μια γυναίκα που περιστοιχίζεται από άνδρες: τον σύζυγο Μάριο, τον διευθυντή Νίκο, τους συναδέλφους της και την ανάμνηση των πρώτων παιδικών ερώτων της.

Η συγγραφέας για άλλη μια φορά μεταλλάσσει τη γραφή της. Εδώ οι σκέψεις τής Μαίρης παρουσιάζονται σαν μία σειρά αυθόρμητων, ειλικρινών και, ενίοτε, άναρχων εξομολογήσεων, υπό το πρίσμα του παντογνώστη αφηγητή. Εντυπωσιάζει η εξ ολοκλήρου απουσία διαλόγων με την παραδοσιακή μορφή που έχει συνηθίσει ο αναγνώστης και η υποδήλωσή τους με κόμματα, τοποθετημένων ανάμεσα στις άλλες σκόρπιες σκέψεις της Μαίρης.

Εδώ θα συναντήσουμε για άλλη μία φορά τη γνωστή Φωτεινή Ναούμ με την τόσο ιδιαίτερη γραφή της, υπέρμαχο της απλότητας, του νατουραλισμού και του ρεαλισμού στη γραφή, που δίνει έμφαση στην περιγραφή του ψυχικού κόσμου των ηρώων και απεχθάνεται κάθε επιτήδευση. Η ίδια η συγγραφέας απαξιώνει τους δήθεν «ψαγμένους» και τους υποτιθέμενους κουλτουριάρηδες και πιστεύει ότι η ομορφιά της ζωής κρύβεται στα απλά, καθημερινά πράγματα, στον έρωτα και τις μικρές καθημερινές απολαύσεις. Με οδηγό τη Μαίρη, που από γκρι θέλει να γίνει ροζ, μας παρακινεί να αναρωτηθούμε πάνω στο δικό μας κομμάτι ευτυχίας που μας αναλογεί σε αυτήν τη ζωή και μας παροτρύνει να μη διστάζουμε να το διεκδικήσουμε ολόψυχα.

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.