Και η Κομοτηνη «παρουσα» στην απεργια καλλιτεχνων

«Παρόντες» δηλώνουν στην σημερινή, πανελλαδική – πανκαλλιτεχνική απεργία δηλώνουν μια σειρά καλλιτεχνών της πόλης μας, απέναντι στο Προεδρικό Διάταγμα 85/2022 που υποβιβάζει όπως επισημαίνουν τις σπουδές, την εργασία και το μέλλον του πολιτισμού στην Ελλάδα.

Ο κόσμος των τεχνών και του πολιτισμού σε όλη την Ελλάδα διατρανώνει αύριο Πέμπτη την αντίθεση τους στο συνεχιζόμενο όπως καταγγέλλουν εμπαιγμό της κυβέρνησης τόσο με το Προεδρικό Διάταγμα που υποβαθμίζει τα πτυχία των καλλιτεχνικών σχολών θεωρώντας τα ισότιμα με απολυτήρια λυκείου, όσο και με την τροπολογία που κατέθεσε μόλις πριν δύο εικοσιτετράωρα η κυβέρνηση και η οποία αφορά  στην εξαίρεση των προσλήψεων των καλλιτεχνών από τις προβλέψεις του επίμαχου Προεδρικού Διατάγματος την οποία ωστόσο ο καλλιτεχνικός κόσμος χαρακτήρισε ως «ευθεία επίθεση στα εργασιακά μας δικαιώματα».

Σήμερα ο κόσμος της τέχνης και του πολιτισμού αναμένεται να δώσει το παρών και σε μία σειρά μεγάλων συλλαλητηρίων διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα στην Αθήνα αλλά και στο άγαλμα Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη, ενώ όσοι δεν δύνανται να δώσουν το παρών «συμμετέχουν» στην πανελλαδική απεργία κατεβάζοντας τα «ρολά» των σχολών τους.

Από την Κομοτηνή όπως έγινε γνωστό από το ευρύ κάλεσμα συμμετοχής που αναρτήθηκε και στα social media συμμετέχουν οι σχολές: “Namaste” και η Κατερίνα Μπουλιέρη, το «Χοροτάξιο» και η Γιούλη Ιωαννίδου, το εργαστήρι «Επί σκηνής» και η Μυρσίνη Λαντζουράκη, το “Plie” και η Φωτεινή Κουτλογεωργίου, η κ.Χρύσα Ιωαννίδου που διδάσκει στον Σύλλογο Εβριτών ν.Ροδόπης, η Σχολή χορού Έλσα Αθανασιάδου από την Αλεξανδρούπολη και η Άννα Μαχαιροπούλου του ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής.

Όπως επισημαίνουν και «δικοί μας» καλλιτέχνες ο σημερινός αγώνας, όπως αυτός εκφράζεται και δια της απεργίας, «μας αφορά όλους», γιατί όπως τονίζεται και στην ανακοίνωση του  Σωματείου Εργαζομένων στο χώρο του χορού «οι τέχνες ήταν, είναι και θα είναι ζωτική ανάγκη όλων μας».

Ολόκληρη η ανακοίνωση του Σωματείου Εργαζομένων στο χώρο του χορού έχει ως εξής:

Επιστολή προς σχολές χορού, μαθητές-τριες, γονείς και θεατές-τριες χορού
 
Ο χορός στην Ελλάδα
 
Ο χορός στην Ελλάδα παρά την άνθισή του, παλεύει να υπάρξει μέσα σε δυσμενείς συνθήκες πολιτειακής απαξίωσης και αδιαφορίας. Οι χορευτές-τριες εργαζόμαστε εδώ και χρόνια χωρίς συλλογική κλαδική συλλογική σύμβαση που να προστατεύει και να προνοεί για τις ειδικές συνθήκες του επαγγέλματος. Ένα επάγγελμα που δεν μπορεί για παράδειγμα να γίνεται για 8 ώρες συνεχόμενα, ούτε να συνταξιοδοτείται στα 67, ούτε να αμείβεται και να καλύπτεται από συμβάσεις εργατοτεχνιτών (όπως ισχύει νομικά).
 
Ταυτόχρονα είμαστε ο μόνος κλάδος των τεχνών  χωρίς ένα θέατρο/σκηνή/θεσμό για τον χορό (όπως όλες οι άλλες τέχνες), χωρίς θέσεις εργασίας στο δημόσιο τομέα παρά μόνο στους ΟΤΑ, χωρίς ούτε καν μια σταθερή παρουσία στον προγραμματισμό των κρατικών σκηνών των εποπτευόμενων ή κρατικά χρηματοδοτούμενων φορέων (όπως Εθνικό Θέατρο, ΚΘΒΕ, ΔΗΠΕΘΕ). 
Ο χορός είναι μόνη σύγχρονη τέχνη χωρίς δημόσια ανώτατη εκπαίδευση δηλαδή στην χώρα μας δεν υπάρχει κανένα Πανεπιστημιακό Τμήμα Χορού, αποτελώντας μια από τις λίγες πανευρωπαϊκά εξαιρέσεις. Οι σπουδές γίνονται μόνο μέσω της Ανώτερης Εκπαίδευσης. 
 
Η μόνη κρατική στήριξη για την καλλιτεχνική παραγωγή σύγχρονου χορού είναι οι ετήσιες επιχορηγήσεις οι οποίες όλο και συρρικνώνονται. Το 2022 η κυβέρνηση αποφάσισε να περικόψει κατά 60% τις κρατικές επιχορηγήσεις για ανεξάρτητες παραγωγές χορού, καταδικάζοντας ένα τεράστιο κομμάτι του κλάδου σε ακόμα μεγαλύτερη ανασφάλεια και ανεργία. Ένας κλάδος τεχνών που ενώ παρουσιάζει ένα εξαιρετικό δυναμικό χορευτών και χορογράφων είναι καταδικασμένο από την πολιτεία στην αορατότητα και στην άνιση μεταχείριση. 
Για αυτή την αυτονόητη κατοχύρωση στην εκπαίδευση και στην εργασία παλεύει ο κλάδος μας τα τελευταία χρόνια καθώς από όλες τις κυβερνήσεις δεν έχει γίνει καμία σοβαρή κίνηση προστασίας και ενίσχυσης του Χορού στη χώρα μας.
 
Η απουσία ανώτατης εκπαίδευσης δημιουργεί μια σειρά από παθογένειες και ανεπάρκειες σε όλο το φάσμα της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης και εργασίας με πρώτη την απουσία του χορού από τα σχολεία καθώς στην βασική εκπαίδευση δικαιούνται μόνο πτυχιούχοι πανεπιστημιακού επιπέδου να διδάξουν.
 
Καλλιτεχνική Εκπαίδευση στην Ελλάδα_ μια ιστορική αναδρομή
 
Σχετικά με την καλλιτεχνική εκπαίδευση_μια μικρή ιστορική αναδρομή για να φτάσουμε στο σήμερα:

• Το 1981 οι καλλιτεχνικές σχολές περνούν από την αρμοδιότητα του Υπουργείου Παιδείας σε αυτήν του Υπουργείου Πολιτισμού. Με βάση το Νόμο 1158/81 –που συνεχίζει να ισχύει μέχρι σήμερα– οι σπουδές χορού στην Ελλάδα ανήκουν μόνο στην ανώτερη βαθμίδα εκπαίδευσης μέσω των δημόσιων και ιδιωτικών επαγγελματικών σχολών χορού,. Εποπτεύονται από το Υπουργείο Πολιτισμού, το οποίο είναι και ο κρατικός φορέας που απονέμει τους τίτλους σπουδών μετά από εισαγωγικές και απολυτήριες εξετάσεις των σπουδαστών-τριων ενώπιον ειδικών επιτροπών του Υπουργείου. Οι σχολές αυτές ανήκουν όλες, μέχρι και σήμερα στην βαθμίδα που προβλέπεται από το Σύνταγμα ως Ανώτερη (αρθρο 16 π 7). Η Ανώτατη βαθμίδα εκπαίδευσης προβλέπεται από το άρθρο 16 (παρ 4&5) του Συντάγματος και μπορεί να είναι μόνο δημόσια και δωρεάν. Αυτή τη στιγμή λειτουργούν 15 ιδιωτικές και 2 δημόσιες ανώτερες επαγγελματικές σχολές χορού (Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης_ΚΣΟΤ και Εθνική Λυρική Σκηνή). Ανώτατη εκπαίδευση χορού στην Ελλάδα μέχρι και σήμερα δεν υπάρχει.
• Από το 1981 μέχρι το 2003, το Υπουργείο Παιδείας μέσω ειδικών οργανισμών, ισοτιμούσε τα διπλώματα των καλλιτεχνικών σχολών με πτυχία ΤΕΙ. Μετά το 2003, με την κατάργηση της ανώτερης εκπαίδευσης δηλαδή των ΤΕΙ, το Υπουργείο Παιδείας σταματά την ισοτίμηση των διπλωμάτων χορού. Οι επαγγελματικές σχολές χορού μένουν έτσι στον αέρα, καθώς οι 3ετείς (τουλάχιστον) σπουδές δεν αντιστοιχούν σε τίποτα! Με το παράδοξο οι πτυχιούχοι μέχρι και το 2003 να υπάγονται σε κατηγορία ΤΕ (τεχνολογικής εκπαίδευσης) ενώ αυτοί από το 2003 και μετά να μην υπάγονται σε τίποτα! Ωστόσο ενώ βρίσκονται σε καθεστώς αδιαβάθμητου συνεχίζουν να ονομάζονται επισήμως «Ανώτερες», καθώς η ανώτερη εκπαίδευση είναι κατοχυρωμένη από το σύνταγμα (άρθρο 16 παρ 7).
• Πολλές φορές οι αρμόδιοι επαγγελματικοί φορείς των καλλιτεχνών (σωματεία και σύλλογοι) προσπάθησαν να ευαισθητοποιήσουν την Πολιτεία απέναντι σ’ αυτό το παράλογο, αλλά συναντούσαν είτε την απροθυμία συνεργασίας των Υπουργείων, είτε την ασυνέχεια της δημόσιας διοίκησης με τις αλλεπάλληλες αλλαγές υπουργών, είτε τη σθεναρή αντίσταση μερίδας ακαδημαϊκών.

 
Το προεδρικό διάταγμα ΠΔ85/2022
 
Όπως είναι πλέον γνωστό στις 17/12/2022 το υπουργείο Εσωτερικών μαζί με το υπουργείο Παιδείας και Οικονομικών και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας συνυπογράφουν το Προεδρικό Διάταγμα ΠΔ85/2022 το οποίο ορίζει το προσοντολόγιο για προσλήψεις όλων των επαγγελματικών κλάδων στην χώρα. Το ΠΔ, πριν δοθεί λύση στο χρόνιο ζήτημα, αντλεί από αυτό το θολό τοπίο ισοτίμησης των πτυχίων ανώτερης εκπαίδευσης λόγω έλλειψης διαβάθμισης και έρχεται να οριστικοποιήσει την υποβάθμισή τους: Οι καταστροφικές διατάξεις του ΠΔ για τους κλάδους των καλλιτεχνών ορίζουν πως το σύνολο των αποφοίτων από τις ανώτερες κρατικές και ιδιωτικές καλλιτεχνικές σχολές αντιστοιχούνται με αποφοίτους διετών επαγγελματικών προγραμμάτων κατάρτισης ή απόφοιτους λυκείου δηλαδή επαγγελματική βαθμίδα ΔΕ. Όλα πτυχία των δηλαδή των ανώτερων επαγγελματικών σχολών θεάτρου, χορού, κινηματογράφου και μουσικής ισοτιμούνται με απολυτήριο λυκείου.
 
Το εν λόγω νομοθέτημα έχει σοβαρότατες συνέπειες καθώς μας κατατάσσει στην κατηγορία του ανειδίκευτου εργάτη εργασιακά και ορίζει κατά αναλογία όλα τα επαγγελματικά και μισθολογικά μας δικαιώματα. Τα δύο βασικά αιτήματα όλων των κλάδων είναι πρώτον να τροποποιηθεί το ΠΔ 85/2022 και να υπαχθούμε στην βαθμίδα ΤΕ (τεχνολογικής εκπαίδευσης) και όχι ΔΕ (δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης). Και δεύτερον να ιδρυθεί άμεσα πανεπιστημιακή σχολή παραστατικών τεχνών με πανεπιστημιακό τμήμα χορού. Αξίζει να σημειωθεί πως η ίδρυση πανεπιστημιακού τμήματος χορού είναι νευραλγικής σημασίας καθώς θα δημιουργήσει τη δυνατότητα για τους αποφοίτους των ανώτερων σχολών να εξομοιώνουν το πτυχίο τους με πτυχίο πανεπιστημιακό μέσω συγκεκριμένων διαδικασιών -όπως εξετάσεις μιας σειράς μαθημάτων του πανεπιστημιακού τμήματος ή κατατακτήριες.  Ένα τέτοιο τμήμα θα είναι προς όφελος όλων των μερών.
 
Οι κινητοποιήσεις σύσσωμης της καλλιτεχνικής κοινότητας
 
Επί 44 και πλέον μέρες σύσσωμη η καλλιτεχνική κοινότητα (εργαζόμενοι/ες, σπουδαστές/ριες, μαθητές/ριες) βρίσκεται εν μέσω κινητοποιήσεων ενάντια στο προεδρικό διάταγμα καθώς, παρά τις αναληθείς δηλώσεις της κυβέρνησης, το ΠΔ 85/2022 γεννάει νομικά παράγωγα όπως μειώσεις αποδοχών σε θέσεις σε δήμους και άλλους δημόσιους φορείς, όριο επαγγελματικής ανέλιξης και υποβάθμιση επαγγελματικών δικαιωμάτων συνολικότερα. Υποβαθμίζει το εκπαιδευτικό έργο που παράγεται σε ιστορικές σχολές της χώρας και δημιουργεί αδιέξοδα στη μετέπειτα επαγγελματική και εκπαιδευτική εξέλιξη των επαγγελματιών.
 
Η συσπείρωση και οι κινητοποιήσεις που συνεχίζουν να συμβαίνουν είναι ιστορικά μαζικές στην καλλιτεχνική κοινότητα: Η κατάληψη των σχολών Εθνικού Θεάτρου, του ΚΘΒΕ και του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας καθώς και της κρατικής σχολής χορού ΚΣΟΤ, οι αλλεπάλληλες κινητοποιήσεις και στάσεις εργασίας (στις οποίες αξίζει να σημειωθεί πως συντάχθηκαν και μεγάλο μέρος επαγγελματικών και ερασιτεχνικών σχολών χορού), η θεσμική πίεση των σωματείων, οι ακτιβισμοί σε παραστάσεις θεάτρου και χορού, οι καταλήψεις των καλλιτεχνικών σχολείων, η αποχή σπουδαστριών-ων, η δημόσια τοποθέτηση ανθρώπων των τεχνών και η απειλή με παραίτηση των καθηγητών-τριών του εθνικού θεάτρου αν μέχρι τις 8/2/23 δεν υπάρξει τροποποίηση στο Προεδρικό Διάταγμα, η νομική προσφυγή των σωματείων που πρόκειται να κατατεθεί, τέλος η προκήρυξη της 48ωρης απεργίας στον Πολιτισμό για τις 1 & 2 Φεβρουαρίου. 
 
Η κυβέρνηση με εμφανές πολιτικό κόστος και πίεση προβαίνει σε δηλώσεις αλλά χωρίς ουσιαστική πολιτική βούληση και έμπρακτες ενέργειες. Εκπρόσωποι σωματείων πελαγοδρομούν σε συναντήσεις με υπουργούς, υφυπουργούς  μέχρι και την Πρόεδρο της Δημοκρατίας με την πολιτική ηγεσία να μεταθέτει την ευθύνη χωρίς να έχει σοβαρή πολιτική βούληση. Ο πρωθυπουργός μετά από 40 μέρες απουσίας, παρακάμπτοντας όλες τις δημοκρατικές διαδικασίες και προσπαθώντας να κάμψει την κλιμάκωση με την επερχόμενη απεργία αλλά και να καρπωθεί τον αγώνα των καλλιτεχνών υπέρ μιας προεκλογικής καμπάνιας, αποφασίζει στι 28/1 να κάνει κάποιες γενικόλογες δεσμεύσεις χωρίς χρονοδιάγραμμα και συγκεκριμένες προτάσεις από τον λογαριασμό του στο facebook!  
 
Γιατί απεργία;
 
Σε απάντηση στην έλλειψη πολιτικής βούλησης για τη δίκαιη μεταχείριση της εκπαίδευσης και της εργασίας μας, προχωράμε σε περαιτέρω κλιμάκωση και μαζί με την ομοσπονδία μας και τα υπόλοιπα καλλιτεχνικά σωματεία προκηρύσσουμε 48ωρη ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ στις 1 & 2 Φεβρουαρίου. Περιμένουμε άμεσες και σαφείς απαντήσεις και ενέργειες από την πλευρά της κυβέρνησης οι οποίες θα έχουν κανονιστική ισχύ, μέχρι και τις 8 Φεβρουαρίου (καταληκτική ημερομηνία απώλειας του έτους για τους σπουδαστές της δραματικής του εθνικού αλλά και διορίας για την παραίτηση των καθηγητών της σχολής). Ταυτόχρονα αναμένουμε σοβαρή διαβούλευση της κυβέρνησης που θα συμπεριλάβει όλα τα σωματεία. Δεν μπορούμε να βασιστούμε άλλο σε προεκλογικές αόριστες εξαγγελίες. 
 
Στο σημείο αυτό κρίνουμε κρίσιμο η απεργία να είναι μαζική.
Είναι στο χέρι μας να μην αφήσουμε κανένα άλλο περιθώριο απραξίας, είναι η ευκαιρία που μας δίνεται πανκαλλιτεχνικά να δώσουμε λύση στο χρόνιο ζήτημα στην ανώτερη και ανώτατη εκπαίδευση.
 
Είμαστε πεπεισμένοι-ες πως μόνο μέσα από την συλλογική κινητοποίηση, θα δημιουργήσουμε καταρχάς τους όρους για ουσιαστική αναβάθμιση του περιεχομένου των Καλλιτεχνικών Σπουδών και των Πτυχίων στην χώρα. Η απεργία πέρα από θεμελιώδες δικαίωμα είναι και ένα από τα σημαντικότερα μέσα πίεσης και αυτό μόνο όταν υποστηρίζεται μαζικά όχι μόνο από τους/τις εργαζομένους/ες αλλά από όλους/ες όσοι συντάσσονται με τα δίκαια αιτήματά μας. 
 
Γιατί μας αφορά όλους-ες;
 
Η πανκαλλιτεχνική απεργία και κινητοποίηση κάθε άλλης μορφής δεν αφορά μόνο τις εργαζόμενες/ους της τέχνης.
Αφορά και κάθε γονιό που θέλει το παιδί του να έχει πρόσβαση από μικρή ηλικία στον σύγχρονο χορό υψηλού επιπέδου με ολοκληρωμένο περιεχόμενο. Στην τέχνη που θα διαμορφώνει το νέο σε ηλικία άνθρωπο, σε άτομο με κριτική σκέψη και αισθητική. Αφορά κάθε μαθητή και μαθήτρια που θέλει οι καθηγητές-ριες του/της να εργάζονται αξιοπρεπώς για το έργο που επιτελούν και την επιλογή τους να υπηρετήσουν την τέχνη τους ερχόμενοι-ες αντιμέτωποι-ες με τα αμέτρητα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας εργαζόμενος στον Χορό (ετεροαπασχόληση, ανασφάλεια, πολλαπλοί χώροι εργασίας, έξοδα θεραπειών λόγω αποφυγής/αντιμετώπισης τραυματισμών κ.α). 
 
Αφορά τους ιδιοκτήτες σχολών χορού που θέλουν η σχολή τους να υπηρετεί μια τέχνη την οποία η πολιτεία σέβεται και της δίνει το θεσμικό πλαίσιο που της αξίζει. Τόσο για τους εργαζόμενους δασκάλους χορού όσο και για τους μαθητές που θα ακολουθήσουν επαγγελματική εκπαίδευση μετέπειτα.  
 
Αφορά κάθε άνθρωπο που θέλει να έχει πρόσβαση στον πολιτισμό όχι μόνο ως θέαμα αλλά ως κοινό αγαθό, που θέλει να έρχεται σε επαφή με την τέχνη του χορού -σε παραστάσεις και έργα- γιατί η τέχνη είναι επάγγελμα και εξελίσσεται όταν οι εργαζόμενοί της μπορούν να εκπαιδεύονται, να δημιουργούν και να εργάζονται αξιοπρεπώς.

Η τροποποίηση του εν λόγω ΠΔ 85/2022 θα είναι και η ελάχιστη αναγνώριση των αμέτρητων ωρών, θυσιών, οικονομικών στερήσεων και τραυματισμών που αντιμετωπίζει ένας σπουδαστής-ρια Χορού που διεκδικεί το πτυχίο του/της. 
 
Η αναγνώριση αυτή δεν πρέπει να είναι μόνο δική μας υπόθεση. Αφορά και όποιον/όποια εμπλέκεται στην καλλιτεχνική εκπαίδευση και παραγωγή με το οποιονδήποτε τρόπο. 
 
Καλούμε λοιπόν όλους-ες εσάς τους ιδιοκτήτες σχολών χορού, μαθητές-τριες και τους γονείς μαθητών-ριων να σταθείτε στο πλευρό των καλλιτεχνών όλης της χώρας και να υποστηρίξετε τον αγώνα μας.

Οι διεκδικήσεις της καλλιτεχνικής κοινότητας:
 

• Άμεση ίδρυση Πανεπιστημιακού Τμήματος Χορού και Δημόσιας Σχολής Παραστατικών Τεχνών Ανώτατης Εκπαίδευσης με παραρτήματα σε όλη την Ελλάδα υπό την εποπτεία του Υπουργείου Παιδείας. Τονίζουμε την επιτακτική ανάγκη ίδρυσης Πανεπιστημιακού Τμήματος Χορού καθώς αντιμετωπίζουμε την πλήρη απουσία εκπαίδευσης στο χορό σε πανεπιστημιακό επίπεδο.
• Άμεση επίλυση στο ζήτημα της δίκαιης διαβάθμισης των πτυχίων μας. Άμεση τροποποίηση του ΠΔ 85/2022 μέχρι και τις 08/02/2023, με την υπαγωγή όλων των αποφοίτων καλλιτεχνικών σχολών στην βαθμίδα ΤΕ (όπως ίσχυε για τους/τις διπλωματούχους μέχρι το 2003). Συμπερίληψη όλων των αποφοίτων από το 2003 και μετά.
• Παροχή Σίτισης, Στέγασης, Δωρεάν Συγγραμμάτων, Κρατικών Υποτροφιών και Φοιτητικών Επιδομάτων στο Σπουδαστικό Σώμα των εποπτευόμενων από το ΥΠΠΟΑ Σχολών.
• Εξασφάλιση ενιαίας δημόσιας καλλιτεχνικής εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες. Περαιτέρω στελέχωση των Δημοσίων Σχολών Παραστατικών Τεχνών με το απαραίτητο προσωπικό και τον απαραίτητο εξοπλισμό για την διενέργεια των σπουδών μας. 
• Δυνατότητα Π.Ε.(κατηγορία πανεπιστημιακής εκπαίδευσης) και επιπέδου 6 σε αποφοίτους ανωτέρων καλλιτεχνικών σχολών είτε μέσα από διαδικασίες εξομοίωσης με εξετάσεις σε μια σειρά μαθημάτων (για τους αποφοίτους μέχρι και την ίδρυση Σχολής Παραστατικών Τεχνών) είτε με κατατακτήριες και μερική φοίτηση σε ΑΕΙ Παραστατικών Τεχνών (για τους αποφοίτους μετά την ίδρυση ανώτατων σχολής). Διαβούλευση με όλα τα συλλογικά όργανα για τη ρύθμιση των διαδικασιών αυτών.
• Υπαγωγή στο Υπουργείο Παιδείας της Καλλιτεχνικής Εκπαίδευσης. Ανανέωση σε κάθε περίπτωση του προγράμματος σπουδών (που ισχύει από το 1983) της Ανώτερης Εκπαίδευσης Χορού κατόπιν διαβούλευσης που θα συμπεριλάβει τα καλλιτεχνικά σωματεία, τα συλλογικά όργανα της σπουδαστικής κοινότητας, το διδακτικό προσωπικό και τις διευθύντριες/ές και υπεύθυνους/ες προγράμματος των Σχολών.

Τελικό Σημείωμα

Ο αγώνας αυτός δεν αφορά μόνο όσες-ους εργαζόμαστε ήδη στις παραστατικές τέχνες αλλά και τις επόμενες γενιές καλλιτεχνών και όλη την κοινωνία που σε εποχές όξυνσης της βίας και του φόβου έχει ακόμα περισσότερο ανάγκη από μουσική,  χορό, θέατρο και κινηματογράφο. Οι τέχνες ήταν, είναι και θα είναι ζωτική ανάγκη όλων μας! Οι άνθρωποι των τεχνών πρέπει να σπουδάζουμε, να εργαζόμαστε και να ζούμε με αξιοπρέπεια για να μπορεί όλη η κοινωνία να χορεύει μαζί μας, να αγγίζει τα βαθύτερα σημεία του εαυτού, να τραγουδάει μαζί μας, να συγκινείται, να βρίσκει διέξοδο, να αγκαλιάζει το σκοτάδι της, να μαλακώνει τις πληγές της, να αναπνέει και να φαντάζεται αυτό που θέλει να γίνει. 
 
 
ΣΕ ΕΣΑΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΚΟΥΤΕ: ΕΙΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ;
 
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΧΟΡΟΥ

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.