Φωτεινη Ναουμ: «Η συγγραφεας στηνει ενα καλοδουλεμενο εργο πανω στον καμβα της φημης, της παλης αναμεσα στο ψευδος και την αληθεια»

«Η κόρη της Μαρίας Κάλλας». Ποιος είναι αυτός που δεν γνωρίζει τη διάσημη σοπράνο; Ποιος είναι αυτός που δεν έπαψε να ασχολείται με τη ζωή της, τόσα χρόνια μετά τον θάνατό της; Ποιος να ’ναι αυτός που δεν έχει ακούσει ανάμεσα σε όσα λέγονται την ιστορία πως κάποτε γεννήθηκε ένα μωρό από τα σπλάχνα της, το οποίο και είναι θαμμένο κάπου στο Παρίσι;

Φαίνεται πως κάποιοι άνθρωποι χάθηκαν υπό το βάρος της φήμης τους, κάποιοι το ακριβώς αντίθετο, κυριάρχησαν της ανθρώπινης φύσης τους, της φυσικής τους φθοράς και μένουν ανέπαφοι ως θρύλοι χρόνια μετά το πέρασμά τους. Κάθε άνθρωπος που βαφτίστηκε επίγεια θεός δεν παύει να απασχολεί, να ιντριγκάρει, να ελκύει του ζώντες, στήνοντας συχνά πυκνά ένα γαϊτανάκι συνδέσεων με ανθρώπους της εποχής, μια νέα εξέλιξη στη χαμένη ζωή του.

Για να πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή. Κεντρική ηρωίδα του βιβλίου της Γεωργίας Συμεωνίδου, η Σερραία Πένη. Μια γυναίκα που διανύει την έκτη της δεκαετία, δευτερότοκη κόρη μιας μέσης επαρχιακής οικογένειας, η οποία και αποφασίζει να επιστρέψει από το Παρίσι στον τόπο καταγωγής της και να έρθει σε επαφή με ένα παράξενο πεπρωμένο.

Η γραφή της συγγραφέως παρατηρώ πως είναι σύγχρονη, άμεση, καθαρή. Δεν διανθίζει τον λόγο της με παραπανίσιες φιοριτούρες. Μιλάει τη γλώσσα της ζωής, της ζωντάνιας, με ρυθμό σταράτο, συγκεντρωτικό, δίχως να φλυαρεί αλλά και χωρίς να απουσιάζει τίποτα από αυτά που χρειάζεται να ειπωθούν.

Από την πρώτη κιόλας σελίδα παρατηρούμε την επιστροφή της ηρωίδας της από το Παρίσι για τις καλοκαιρινές διακοπές. Δέκα μέρες συνήθιζε κάθε χρόνο να βρίσκει τους δικούς της, φέτος, λόγω διαφόρων συνθηκών, μα κυρίως χάρη στην αγάπη που τρέφει για την αδερφή της, θα μείνει περισσότερο.

Αφήνει λοιπόν τη Γαλλία, αφήνει το Παρίσι και επιστρέφει στην Ελλάδα, στις Σέρρες. Αυτή η επιστροφή, όπως ίσως κάθε επιστροφή από τον Οδυσσέα του Ομήρου κι έπειτα, δεν είναι ένα απλό γεγονός. Ο αναγνώστης θα έρθει αντιμέτωπος με τις σκέψεις της ηρωίδες, θέματα που την ταλανίζουν αλλά και αυτά που την ανακουφίζουν.

Σκέψεις για την εποχή που έζησε, την εποχή που ζει· η ίδια μεγάλωσε την εποχή της απόλυτης σεξουαλικής απελευθέρωσης, φαίνεται από νωρίς πως είναι μια γυναίκα χορτάτη από ζωή, με ανοιχτό νου, ανοιχτή αγκαλιά, τόσο σε εραστές όσο και σε ανθρώπους διαφορετικούς από εκείνη.

Το παρόν μπλέκεται με το παρελθόν και οι ιστορίες των ανθρώπων έρχονται να συναντήσουν τη μία, την ξεχωριστή ιστορία του καθενός μας. Η Πένη αναζητά και πάλι τα σημάδια της ύπαρξής της, ψάχνει να βρει τη θέση της στην οικογένεια, στη μικρή πόλη, στον κόσμο. Στο μεταξύ, παρατηρούμε πως αμέτρητες μικρές συμπτώσεις έχουν συμβεί στη ζωή της, κατάλληλες, χρήσιμες για έναν ιδιοφυή νου να τις αρπάξει, να τις δέσει, να στήσει πάνω τους μια νέα ιστορία.

Η Αθηνά, επιστήθια φίλης της Πένης, θεωρεί πως η δεύτερη κρύβει κάποια μυστικά. Και όχι μόνο τα κρύβει, αλλά έμμεσα, με τον τρόπο της, την προγκίζει να τα ανακαλύψει. Μέσα από έναν διάλογο που θυμίζει γρήγορο πινγκ πονγκ, θα μπορούσαμε να πούμε πως της ζητάει την άδεια να ερευνήσει τη ζωή της αλλά και να φέρει στο φως αυτό που ήδη υποψιάζεται και θα ταράξει τον κόσμο.

Χωρίς να γνωρίζει τις συνέπειες, η Πένη συνηγορεί, και γρήγορα το μεταξύ τους στοίχημα, το δικό τους παιχνίδι φτάνει να απασχολεί όλη τη γη.

Εδώ λοιπόν είναι που αλλάζει και το κέντρο βάρους του μυθιστορήματος και από μια απλή οικογενειακή ιστορία, γίνεται μια παγκόσμια νέα ιστορία που ταΐζει, χορταίνει το λαίμαργο κοινό των πικάντικων ιστοριών.

«Η Γεωργία Συμεωνίδου πραγματεύεται και στήνει ένα καλοδουλεμένο έργο πάνω στον καμβά της φήμης, της πάλης ανάμεσα στο ψεύδος και την αλήθεια. Μας φέρνει μπροστά στην  πραγματικότητα της αστραπιαίας αναπαραγωγής μιας είδησης, στην ταχύτητα με την οποία μεταδίδεται και λειτουργεί σαν οδοστρωτήρας, σαν τσουνάμι στους ανθρώπους που εμπλέκονται. Η αγορά θέλει πωλήσεις και το φιλοθεάμον κοινό να ικανοποιηθεί. Σε αυτούς τους κανόνες καμία σημασία δεν έχει η αλήθεια»

Προσωπικά, με έχει απασχολήσει πολύ στο παρελθόν η κακή δημοσιογραφία που εμπλέκεται με τη ζωή ενός διασήμου. Ή μάλλον δεν επρόκειτο καν για δημοσιογραφία, για μένα είναι καθαρή αλητεία. Οι γνωστοί σε όλους μας παπαράτσι που καταδίωξαν, εξαθλίωσαν έναν διάσημο άνθρωπο. Από την εποχή του Έλβις και της Μονρόε, μέχρι την πριγκίπισσα Νταϊάνα και την Έιμι Γουάινχαουζ, ήταν αυτοί που, προκειμένου να πουλήσουν στα αδηφάγα στόματα των αναγνωστών, δεν δίσταζαν να γίνουν σκιά των σταρς, να μην τους αφήσουν ίχνος προσωπικής ζωής, να τους σπρώξουν ανενδοίαστα στον αφανισμό.

Αν αναλογιστούμε τις τραγικές συνθήκες που είχε αυτή η καταδίωξη, από απομόνωση σε σπίτι, χρήση ναρκωτικών ουσιών για να αντέξει την πίεση, μέχρι και αυτοκινητιστικό δυστύχημα κατά την καταδίωξη, μπορούμε να σκεφτούμε τι ψυχικές επιπτώσεις θα είχε κάτι τέτοιο σε έναν άνθρωπο έξω από τα φώτα της δημοσιότητας, έξω από όλο αυτό το σκηνικό.

Έτσι λοιπόν, πέρα από την εξιστόρηση μιας οικογένειας, η συγγραφέας θίγει ζητήματα που είναι σε όλους γνωστά, αν και συχνά αποσιωπούνται, της μέσης ελληνικής οικογένειας, αλλά και της μέσης ελληνικής και όχι μόνο κοινωνίας.

Πραγματεύεται και στήνει ένα καλοδουλεμένο έργο πάνω στον καμβά της φήμης, της πάλης ανάμεσα στο ψεύδος και την αλήθεια. Μας φέρνει μπροστά στην  πραγματικότητα της αστραπιαίας αναπαραγωγής μιας είδησης, στην ταχύτητα με την οποία μεταδίδεται και λειτουργεί σαν οδοστρωτήρας, σαν τσουνάμι στους ανθρώπους που εμπλέκονται. Η αγορά θέλει πωλήσεις και το φιλοθέαμον κοινό να ικανοποιηθεί. Σε αυτούς τους κανόνες καμία σημασία δεν έχει η αλήθεια, σε ό,τι αφορά το βιβλίο της αγαπητής Γεωργίας Συμεωνίδου αλλά και της ηρωίδας της τής Πένης, και για αυτό θα κλείσω με μια φράση του Γάλλου συγγραφέα Μπαλζάκ:

«Η κοινωνία, περισσότερο μητριά παρά μητέρα, λατρεύει εκείνα τα παιδιά της που κολακεύουν τη ματαιοδοξία της».

*Η Φωτεινή Ναούμ είναι συγγραφέας. Το κείμενο είναι η ομιλία της στην εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου της Γεωργίας Συμεωνίδου, «Η κόρη της Μαρίας Κάλλας» (εκδ. Παρατηρητής της Θράκης, Κομοτηνή 2020), που διοργανώθηκε την Τετάρτη 29 Ιουνίου, από τις εκδόσεις Παρατηρητής της Θράκης, την Πολιτιστική Κίνηση Ν. Ροδόπης και τη Λέσχη Κομοτηναίων, στην αυλή της Λέσχης.

Μπορείτε να βρείτε το ρεπορτάζ της παρουσίασης εδώ

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.