Χρηστος Βουδουρης, συγγραφεας «Δεν υπαρχει πιο επιτακτικη εποχη για τους Ελληνες να αλλαξουν τον τροπο αντιληψης τους, ωστε να μπορεσουν, κατ’ αρχην ν’ αντεξουν αυτη την κατασταση και μετα να την αλλαξουν»

Ένα εγχειρίδιο για την Τέχνη της ζωής, το βιβλίο με τίτλο «Ο αναγνώστης ως μάρτυρας της προσωπικής του ιστορίας» του Χρήστου Βουδούρη, παρουσιάζεται σήμερα το απόγευμα στις 19:00 στο Καφέ Μπαρ «Οχτώ» από το βιβλιοπωλείο Δημοκρίτειο.
 
Πέραν του συγγραφέα για το βιβλίο αλλά και για τη φιλοσοφία ως προσωπική μαρτυρία θα μιλήσουν ο κ. Δημήτρης Βλάχος, σχολικός σύμβουλος Φιλολόγων Ροδόπης και η κ. Κατερίνα Σχοινά, φιλόλογος και υπεύθυνη Σχολικών Δραστηριοτήτων Δευτεροβάθμιας Διεύθυνσης Ροδόπης, ενώ επιλεγμένα αποσπάσματα θα διαβάσει η φιλόλογος κ. Μαρία Αλεξίου.
 
Με αφορμή την βιβλιοπαρουσίαση αυτή, ο συγγραφέας Χρήστος Βουδούρης μίλησε στον «ΠτΘ» για την τέχνη της ζωής, την επιτακτική όπως την χαρακτήρισε σήμερα ανάγκη αυτογνωσίας των ανθρώπων και μέσα από αυτήν την αλλαγή της αντίληψής μας πάνω σε θέματα της καθημερινότητάς μας, μέσα από συγκεκριμένες τεχνικές και πρακτικές της φιλοσοφίας βασικό χαρακτηριστικό των οποίων είναι η μνήμη.
 
Χρήστος Βουδούρης όμως…
 
ΠτΘ: Το εξώφυλλο του βιβλίου σας κοσμεί το έργο του ζωγράφου Πασχάλη Αγγελίδη με τίτλο «Μνήμες». Αυτό συνάδει και με το περιεχόμενο του βιβλίου σας; Αποτελεί δηλαδή και ένα είδος οδηγού καταγραφής της μνήμης των ανθρώπων;
Χ.Β.: Ο τίτλος του πίνακα του Πασχάλη του Αγγελίδη ταιριάζει απόλυτα και με το περιεχόμενο του βιβλίου, το οποίο καταγράφει διάφορες τεχνικές οι οποίες βασίζονται και γίνονται με εργαλείο τη μνήμη. Τη μνήμη για διάφορα συμβάντα της ζωής ενός ανθρώπου, όπως μαρτυρεί και ο τίτλος του, στο οποίο η βασική λέξη είναι φυσικά ο μάρτυρας, βέβαια και ο αναγνώστης, όπου κάποιος, μεταξύ δύο γίνεται μάρτυρας της αφήγησης ενός συμβάντων της ζωής ενός άλλου και κατά κάποιον τρόπο μαρτυρά την αλήθεια αυτού του συμβάντος. 

«Για να γίνει πραγματική τέχνη η ζωή θέλει έμπνευση και ετοιμότητα, για να την αντιμετωπίσουμε όταν προκύπτουν πράγματα έξω από αυτή την καθημερινότητα»

ΠτΘ: Ο υπότιτλος είναι «Εγχειρίδιο για την τέχνη της ζωής». Η ζωή τελικά έχει τη δική της τέχνη;
Χ.Β.: Η τέχνη της ζωής είναι το όνομα που έδιναν οι αρχαίοι Έλληνες και ρωμαίοι στωικοί φιλόσοφοι σε ένα σύνολο τεχνικών μέσα από τις οποίες, αν τις εξασκήσει κάποιος, μπορεί να αλλάξει πραγματικά τη ζωή του ή πράγματα στον εαυτό του, στη συμπεριφορά του, τις συνήθειές του, κλπ. Η ζωή κατά την άποψή μου, αποτελείται από βιώματα και εμπειρίες. Τέχνη θα την κάνουμε εμείς μόνοι μας, μέσα από αυτές τις τεχνικές και την εξάσκησή τους. Η ίδια η ζωή είναι εμπειρία και βίωμα και φυσικά είναι πράγματα που δεν μπορούμε να τα προβλέψουμε.
 
Βέβαια μπορεί κάποιος να προβλέψει την καθημερινή ζωή, τη ζωή των καθημερινών ανθρώπων, η οποία έτσι όπως έχει γίνει μάλλον είναι προβλέψιμη με κάποιον τρόπο, γιατί ακολουθούμε διάφορα βασικά στάνταρντ, από τα οποία δεν ξεφεύγουμε. Για να γίνει όμως πραγματική τέχνη η ζωή θέλει έμπνευση και ετοιμότητα, να μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε, όταν προκύπτουν πράγματα έξω από αυτή την καθημερινότητα. 

«Σκοπός του βιβλίου είναι να φτάσει κάποιος στην αυτογνωσία του μέσα από την πραγματικότητα της ίδιας του της ζωής»

ΠτΘ: Μέσα από αυτό το βιβλίο προσπαθείτε να βάλετε τον αναγνώστη, να φτάσει στην αυτογνωσία, να αναγνωρίσει τον εαυτό του, να κάνει την ενδοσκόπησή του. Αυτός ήταν ο στόχος σας;
Χ.Β.: Αυτός ακριβώς είναι ο στόχος και ο σκοπός του βιβλίου. Μέσα από διάφορες τεχνικές, συγκεκριμένες πρακτικές και τακτικές δηλαδή να κάνει κάποιος την αυτογνωσία του, να γνωρίσει τον εαυτό του, όχι θεωρητικά, όχι μέσα από σκέψεις και διάφορες ιδέες, αλλά από την πραγματικότητα της ίδιας του της ζωής. Δηλαδή μέσα από αυτή την επισκόπηση, την ανακεφαλαίωση της ζωής, κάποιου ή ενός συμβάντος να γνωρίσουμε πραγματικά, μέσα από την πραγματική συμπεριφορά, τον πραγματικό τρόπο, από τη συνήθεια της ζωής κάποιου, τον εαυτό μας. Αυτό αποτελεί μόνο την αρχή της διαδικασίας. Τη γνώση του πράγματος. Το δεύτερο στάδιο είναι να βρούμε τρόπους πώς να αλλάξουμε κάτι μέσα από αυτή την αλυσίδα της συνήθειας, της συμπεριφοράς, του τρόπου της ζωής μας. Μέσα από αυτό θα αλλάξουμε σιγά σιγά πράγματα στον εαυτό μας και συνολικά στη ζωή μας. 

«Είναι θέμα θέλησης να κάνουμε τις αλλαγές που επιθυμούμε»

ΠτΘ: Αυτό μπορεί όμως να γίνει στην κοινωνία όπως τη ζούμε και τη βιώνουμε με όλες τις δυσκολίες σήμερα; Η θέληση από πλευράς των ανθρώπων υπάρχει;
Χ.Β.: Είπατε τη μαγική λέξη. Είναι θέμα θέλησης. Η φιλοσοφία δεν έχει βρει τρόπους. Οι τρόποι αυτοί είναι ξεχασμένοι και ίσως καταδικασμένοι σε αχρηστία λόγω της υπεροχής της θεωρητικής φιλοσοφίας. Στην πρακτική φιλοσοφία όμως αυτές οι τεχνικές και οι πρακτικές τις οποίες αναφέραμε βοηθούν στην εξέλιξη της θέλησης του ανθρώπου. Μέσα από αυτές τις τεχνικές και τις πρακτικές που αναφέρουμε, μπορούμε σιγά σιγά να αναπτύξουμε τη θέληση και μέσα από αυτήν να κάνουμε και τις αλλαγές που επιθυμούμε. Μάλιστα αν κρίνει κανείς από τις σημερινές συνθήκες στην χώρα μας νομίζω ότι δεν υπάρχει πιο επιτακτική εποχή και ανάγκη για τους Έλληνες αυτή τη στιγμή, βέβαια και παγκοσμίως, να μπορέσουν να αλλάξουν μερικά πράγματα στον τρόπο που σκέφτονται, τον τρόπο της αντίληψής τους, ώστε να μπορέσουν, κατ’ αρχήν ν’ αντέξουν αυτή την κατάσταση και μετά να μπορέσουν να την αλλάξουν. Νομίζω ότι αν μπορούσαμε να αλλάξουμε έστω και ένα πράγμα, θα ήταν η αρχή για να αλλάξει συνολικά ο τρόπος ζωής μας. 

«Σκοπός μου μέσα από αυτό το βιβλίο ήταν να μείνει στον αναγνώστη το συναίσθημα ότι όσο άσχημα και αν είναι τα πράγματα πάντα υπάρχει τρόπος να κάνει κάτι για να τα αλλάξει»

ΠτΘ: Προσπαθείτε δηλαδή να κάνετε με το βιβλίο σας αυτό που έλεγε ο Πλάτωνας «ο φιλόσοφος στην πράξη»;
Χ.Β.: Ακριβώς, μόνο στην πράξη. Όπως αναφέρουν και όλοι οι κλασικοί φιλόσοφοι, η πραγματικότητα είναι ότι τα ξέρουμε όλα εκ των προτέρων. Ο καθένας μας αν ακούσει μια εσωτερική φωνή που έχουμε όλοι και ρωτήσει τι συμβαίνει, τι πρέπει να κάνω ή τι έκανα, νομίζω ότι ξέρει αμέσως την απάντηση. Το θέμα είναι ότι χωλαίνουμε στην εφαρμογή αυτής της γνώσης. Ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε, μόνο που δεν μπορούμε να το κάνουμε.
 
Δεν μπορούμε να κάνουμε πράξη τις ιδέες αυτές. Κι αυτό είναι το ζήτημα. Αυτό προσπαθώ να κάνω μέσα από αυτό το βιβλίο. Να δείξω ότι υπάρχουν τεχνικές, που, αν τις εφαρμόσει κάποιος, μπορεί να κάνει πράξη τις ιδέες του. Ένας άλλος στόχος και σκοπός δικός μου όσο το έγραφα ήταν να αφήσω στον κόσμο αυτό το αίσθημα, ότι μπορεί κάτι να κάνει. Ότι όσο άσχημα και να είναι τα πράγματα, υπάρχει τρόπος να κάνει κάτι. Αν το κατάφερε αυτό το βιβλίο, τότε νομίζω ότι πέτυχε το σκοπό του.
 
ΠτΘ: Γνωρίζουμε ότι ένας από τους βασικούς πυρήνες της φιλοσοφίας και της αρχαίας και των σύγχρονων φιλοσόφων, είναι η θέση του ατόμου μέσα στον κόσμο. Εσείς μας μιλήσατε για αρχαίους ρωμαίους ιστορικούς, για Πλάτωνα, για Ηράκλειτο. Πώς είναι κανείς να επιστρέφει σ’ αυτές τις πηγές της φιλοσοφίας και να προσπαθεί να τις δει από μια πιο διαφορετική ματιά, να τις φέρει στον σύγχρονο κόσμο και να προσπαθεί μέσω αυτών, των αρχαίων φιλοσόφων, να θέσει στον σύγχρονο άνθρωπο τα βασικά ερωτήματα της ύπαρξής του;
Χ.Β.: Αυτός ήταν και ο λόγος που αποφάσισα να κάνω αυτό το βιβλίο. Να εξηγήσω στους αναγνώστες πώς μπορούν να κάνουν πράγματα στον τρόπο που αντιλαμβάνεται κάποιος, όπως είπατε το άτομο μέσα στον κόσμο. Είναι θέμα αντίληψης, αν μπορούμε να το καταφέρουμε αυτό. Να καταφέρουμε να σταθεί το άτομο μέσα σ’ αυτό τον κόσμο, έτσι όπως είναι. Εμείς δεν βάζουμε κανόνες και νόμους όπως κάνουν συνήθως η ηθική φιλοσοφία ή γενικά η θεωρητική φιλοσοφία. Προσπαθούμε μέσα από πραγματικά γεγονότα της ζωής κάποιου, να «ταιριάξουμε» τη θεωρία με το συγκεκριμένο ξεχωριστό άτομο. Με το κάθε ένα ξεχωριστό άτομο. Να ταιριάξουμε δηλαδή την τεχνική στο άτομο και όχι το άτομο στην τεχνική.

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ο Χρήστος Βουδούρης σπούδασε Φιλοσοφία στην Αυστρία (Βιέννη, Πτυχίο Φιλοσοφίας) και τη Γερμανία (Τύμπινγκεν, Μεταπτυχιακό στη Φιλοσοφία). Το θέμα της πρώτης πτυχιακής του εργασίας ήταν: Die Handlung als die Art zur Gotteserkennung, (Η Πράξις ως ο Τρόπος για να γνωρίσει κανείς το Θεό), πάνω στο έργο του Αγίου Αυγουστίνου «Confessiones» (Εξομολογήσεις), και της δεύτερης: Das menschliche Elend und die Befreiung der Wahrnehmung, (Η ανθρώπινη Αθλιότητα και η απελευθέρωση της Συνείδησης). Στο Τύμπινγκεν εκπόνησε το Μεταπτυχιακό του (Master) κοντά στον Καθηγητή Wolfgang M. Schrder με θέμα: Die Verwandlung des Subjekts bei Foucault und Castaneda, (Η μεταμόρφωση του υποκειμένου στον Φουκώ και στον Καστανέντα). Στην ενασχόλησή του με τη φιλοσοφία ως Τέχνη του βίου, πέρα από τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα (Αριστοτέλης, Πλάτων, Παρμενίδης, Ηράκλειτος, Heidegger, Φουκώ, Καντ, Χέγκελ), εντάσσεται και η ίδρυση Εργαστηρίου Κλινικής Φιλοσοφίας, καθώς και η διοργάνωση κάθε δυο χρόνια στη Σαμοθράκη Διεθνούς Συνεδρίου Φιλοσοφίας.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.