Πολυσημαντη  σε πολιτικους και πολιτισμικους συμβολισμους  η κοπη βασιλοπιτας της Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ. Θρακης

—Επισημάνθηκαν τόσο η συμβολή των Μηχανικών Ανωτάτων Σχολών του Δημοσίου στην αναπτυξιακή πορεία της χώρας όσο και τα προβλήματα του κλάδου

—Τιμήθηκαν οι Πολιτικοί Μηχανικοί Ζωή Κοσμίδου και  Αλέξανδρος Παπαδόπουλος

—Και το καλωσόρισμα των νέων Μηχανικών επισφραγίστηκε μ’έναν «οδηγό επιβίωσης», «Τα εργοστάσια…»

Μέσα σε κλίμα χαράς και συγκίνησης πραγματοποιήθηκε η κοπή της βασιλόπιτας της Ένωσης Μηχανικών Δημοσίων Υπαλλήλων Διπλωματούχων Ανώτατων Σχολών Θράκης (ΕΜΔΥΔΑΣ), την Τετάρτη στις 7 Φεβρουαρίου στη Λέσχη Κομοτηναίων. Στην εκδήλωση εκτός από την κοπή της πίτας, η Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ.  τίμησε δύο σημαντικούς Μηχανικούς, τη Ζωή Κοσμίδου και τον Αλέξανδρο Παπαδόπουλο. Η απογευματινή αυτή συνάντηση είχε έντονη την αναφορά των σύγχρονων ευθυνών και των δυσκολιών, τις οποίες οι μηχανικοί καλούνται να αντιμετωπίσουν, με την παρουσία παλαιότερων και νεότερων συναδέλφων. Αξίζει να σημειωθεί πως την εκδήλωση συμπλήρωσε το καλωσόρισμα των νέων Μηχανικών, ενώ παράλληλα τους προσφέρθηκε το βιβλίο του Αλέξανδρου Παπαδόπουλου «Εργοστάσια», ένας οδηγός επιβίωσης για τους νέους Μηχανικούς που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Παρατηρητής της Θράκης.

Έπειτα από το τελετουργικό της κοπής της βασιλόπιτας και την ανάδειξη της τυχερής Μηχανικού κ. Νίκης Κωνσταντίνου, η Πρόεδρος της Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ. Θράκης κ. Τάνια Βεζυριαννίδου, Αρχιτεκτόνισσα Μηχανικός, συνεπικουρούμενη από τα Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, τον Γενικό Γραμματέα κ. Γεράσιμο Ξαγοράρη, Μηχανολόγο Μηχανικό και την Ταμία κ. Αγγελική Κουγιουμτζόγλου, Αρχιτεκτόνισσα Μηχανικό, χαιρέτισε τους παρευρισκόμενους τονίζοντας πως «η σημερινή μέρα είναι μέρα χαράς, γιορτής και ανταλλαγής ευχών για τη νέα χρονιά, και δεν θα αναφερθώ στις δυσκολίες και στα προβλήματα που ταλαιπωρούν τους Μηχανικούς του Δημοσίου στην καθημερινότητά τους», παρουσιάζοντας τις τρεις ενότητες της συγκεκριμένης εκδήλωσης. Στη συνέχεια τοποθετήθηκαν ο κ. Δημήτρης Καρασταύρου, Αντιδήμαρχος Έργων, Προγραμματισμού, Πολεοδομίας και Χωροταξικού Σχεδιασμού, ο κ. Μιχάλης Πασσόπουλος, Πολιτικός Μηχανικός, Μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Τ.Ε.Ε. Θράκης, η κ. Κριστίνα Μακνέα, Αναπληρώτρια Γενική Γραμματέας της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ. και Πρόεδρος της Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ. Κεντρικής Μακεδονίας και η κ. Γιάννα Καραγαϊτάνη, Πρόεδρος της Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ. Ανατολικής Μακεδονίας.   

Η απογευματινή εκδήλωση συνεχίστηκε με τη βράβευση της κ. Ζωής Κοσμίδου, συνταξιούχου πλέον Πολιτικού Μηχανικού, για την επιστημονική, κοινωνική και συνδικαλιστική της δράση και του κ. Αλέξανδρου Παπαδόπουλου, επίσης συνταξιούχου Πολιτικού Μηχανικού, για το επιστημονικό και συγγραφικό του έργο, μέσα από το οποίο αναδεικνύεται ο ρόλος και η αξία του Μηχανικού ως Δημόσιου Λειτουργού.

Για την πρώτη, και τους λόγους βράβευσής της, η πρόεδρος της Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ.  κ. Βεζυριαννίδου, ανέφερε μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα.

Τάνια Βεζυριαννίδου,  «Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή και χαρά η βράβευση της κ. Ζωής Κοσμίδου»

« Η κ. Κοσμίδου βραβεύεται για την πολύ σημαντική συνεισφορά της στον κλάδο. Η κ. Κοσμίδου είχε έντονη συνδικαλιστική δράση, καθώς διετέλεσε Πρόεδρος του Δ.Σ. της Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ. Θράκης και Μέλος της Π.Ο. Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ. και Πρόεδρος των Δημοτικών Υπαλλήλων του Δήμου Κομοτηνής σχεδόν 20 χρόνια και Πρόεδρος της Αντιπροσωπείας Θράκης στο Τ.Ε.Ε. Θράκης. Είχε σημαντική υπηρεσιακή εξέλιξη καθώς υπήρξε επί σειρά ετών Διευθύντρια της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου Κομοτηνής και στην συνέχεια Εκτελεστική Γραμματέας στην Π.Α.Μ.Θ. επί επτά συναπτά έτη, η μοναδική γυναίκα ανάμεσα σε δεκατρείς ομότιμούς της, έχοντας την ευθύνη διοίκησης και υλοποίησης του Προγράμματος Δράσης της Περιφέρειας Α.Μ.Θ. και τέλος τα τελευταία δύο περίπου χρόνια υπήρξε άμισθη Σύμβουλος Πολιτισμού του Περιφερειάρχη για τη λειτουργία του Μεγάρου Μουσικής Κομοτηνής και για τα Ευρωπαϊκά Προγράμματα και άλλες δράσεις Πολιτισμού της Π.Α.Μ.Θ […], ενώ διακρίνεται και για την κοινωνική της προσφορά[…]».

Ζωή Κοσμίδου, «Δεν νομίζω ότι άλλοι επιστήμονες στην προσπάθειά τους να μπορέσουν να υπηρετήσουν το δημόσιο συμφέρον δουλεύουν τόσο πολύ με ψυχή»

Η Ζωή Κοσμίδου, μετά τη βράβευσή της, ευχαρίστησε συναδέλφους και παρευρισκόμενους λέγοντας:

«Είναι εξαιρετικά υψηλή τιμή αγαπητές συναδέλφισσες και συνάδελφοι,  […]. Ευχαριστώ Πρόεδρε, ευχαριστώ αγαπητά μέλη του Συμβουλίου. Μόνο θα μου επιτρέψετε να διαβάσω τα χαρακτηριστικά που τιμούν εσάς όλους, γιατί η σημερινή αυτή τιμή, είναι τιμή σε όλους εσάς, σε όλους μας γιατί αξίζει πραγματικά και γνωρίζω ο καθένας καλά ότι έχει αυτά τα λίγα χαρακτηριστικά που θέλω να σας αναφέρω […] Είμαι σίγουρη ότι πάνω απ’ όλα έχετε τα εξής χαρακτηριστικά: Βάζετε στην καθημερινότητά σας ως υπέρτατη ανάγκη την υπηρεσία του δημόσιου συμφέροντος, πρώτα απ’ όλα. Έχετε βάλει όλοι εσείς και όλοι μας έχουμε βάλει σε ό,τι έχουμε κάνει στην καθημερινότητά μας την τεράστια λογική που διαθέτουμε, της ανάλυσης, της σύνθεσης, της επίλυσης των προβλημάτων μαζί με την ευαισθησία. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Μα δεν γίνεται διαφορετικά, ένας άνθρωπος που μελετάει και κατασκευάζει κτήρια για άτομα  με αναπηρία, σχολεία, χώρους πολιτισμού, χώρους αθλητισμού, χώρους που συμβάλλουν στην υποστήριξη και στην προστασία του περιβάλλοντος, είναι βέβαιο ότι έχει ευαισθησία. Δεν νομίζω ότι άλλοι επιστήμονες στην καθημερινότητά τους και στην προσπάθειά τους να μπορέσουν να υπηρετήσουν το δημόσιο συμφέρον δουλεύουν τόσο πολύ με ψυχή ίσως και με αποτελεσματικότητα, οι εκπαιδευτικοί ναι. Εμείς όμως το αποδεικνύουμε και έχω τη μεγάλη τιμή, με τον καθένα από εσάς να έχω δουλέψει και να ξέρω πόσο πολύ αγαπάτε και αγαπάμε αυτό που κάνουμε και πόσο με ανιδιοτέλεια, συλλογικότητα και με αγάπη για τον τόπο μας δουλεύετε».

Μετά τη βράβευση της Ζωής Κοσμίδου βραβεύτηκε και ο Αλέξανδρος Παπαδόπουλος για τα χρόνια προσφοράς του στον κλάδο των Μηχανικών, όχι μόνο ως Πολιτικός Μηχανικός εργαζόμενος σε επιτελικές θέσεις του κλάδου στο Δημόσιο αλλά και ως συγγραφέας. Για την πλέον πρόσφατη ιδιότητά του, αυτή του συγγραφέα που υπηρετεί όμως και από τη θέση αυτή τον κλάδο των Μηχανικών, καθοδηγώντας εμμέσως, μέσω της λογοτεχνικής του γραφής, τους νεότερους συναδέλφους του που εργάζονται στον δημόσιο τομέα, η πρόεδρος της Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ. κ. Τάνια Βεζυριαννίδου μεταξύ άλλων ανέφερε.

Τάνια Βεζυριαννίδου,  «O Α.Παπαδόπουλος στο βιβλίο του “Εργοστάσια” παρουσιάζει γεγονότα με ένα τρόπο ανάλαφρο και πολλές φορές αστείο, ακουμπώντας ανάμεσα στο όριο της πραγματικότητας και του μύθου, με αποτέλεσμα αυτό να διαβάζεται απνευστί»

Ο Αλέξανδρος Παπαδόπουλος Πολιτικός Μηχανικός, που υπηρέτησε σε διάφορες θέσεις ευθύνης σε Τεχνικές Υπηρεσίες του Δημοσίου, είναι γνωστό ότι «τα τελευταία χρόνια και, μετά τη συνταξιοδότησή του, υπηρετεί τον τομέα του Πολιτισμού, με ιδιαίτερη έμφαση στον Κινηματογράφο και τη γραφή, μέσα από το προσωπικό του διαδικτυακό μπλογκ το TimeLineAlex. Το 2020 κυκλοφόρησε το πρώτο του μυθιστόρημα “Λητώ+”» και τρία χρόνια μετά, το 2023, κυκλοφόρησε το πολιτικοκοινωνικό αφήγημα “Εργοστάσια…”. Είναι ένα βιβλίο ιδιαίτερα επίκαιρο διότι καταδεικνύει ότι ένας Μηχανικός του Δημοσίου, σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή της υπαλληλικής του διαδρομής, μπορεί να βρεθεί εκτεθειμένος λόγω των τεράστιων ευθυνών που έχει κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του και να αποτελέσει το εξιλαστήριο θύμα των παρεκτροπών της Πολιτικής εξουσίας.

Το βιβλίο “Εργοστάσια…” αναφέρεται σε βιωματικά περιστατικά καταδεικνύοντας τον ρόλο που διαδραμάτισαν οι Μηχανικοί του Δημοσίου στις Επιτροπές Ελέγχου, οι οποίοι οδηγήθηκαν σε συνεχόμενες δίκες με αδιανόητες κατηγορίες. Αναφέρεται στο κεφάλαιο των Ιδιωτικών επενδύσεων της δεκαετίας του ’90 και όσα πρωτόγνωρα συνέβησαν τότε στις προσπάθειες ανάπτυξης της Θράκης κατά την πενταετία 2002-2007. Παρότι τα γεγονότα ήταν ιδιαίτερα στενάχωρα και δύσκολα αντιμετωπίσιμα, το βιβλίο είναι άμεσο, περιγραφικό και εύκολα κατανοητό, καθώς ο συγγραφέας τα περιστατικά τα παρουσιάζει με ένα τρόπο ανάλαφρο και πολλές φορές αστείο, ακουμπώντας ανάμεσα στο όριο της πραγματικότητας και του μύθου, με αποτέλεσμα να διαβάζεται απνευστί.

Χαρακτηριστικά ο συγγραφέας αναφέρει στο βιβλίο του: «Πού να φανταστούμε ότι θα βρισκόμασταν πάνω από είκοσι Μηχανικοί της Θράκης, αντιμέτωποι με βαρύτατες κατηγορίες. Ότι θα μας ζητούσαν να έχουμε στους ελέγχους μας μέχρι και μαντικές ικανότητες, για να απαντάμε σε ερωτήσεις του τύπου: Δεν αντιλήφθηκες ότι μετά από χρόνια ο Επενδυτής θα έκλεινε το εργοστάσιό του, ότι θα απέλυε το εργατοτεχνικό προσωπικό του, ότι θα απομάκρυνε τα μηχανήματά του;[…] Σε όσες ταινίες έχω δει μέχρι τώρα οι αποστολές αυτές ανατίθενται σε ειδικούς ερευνητές της Αστυνομίας. Όχι σε Μηχανικούς.

Ο συγγραφέας προσπάθησε στο μέτρο του δυνατού να ελέγξει την κάθε του διατύπωση, την κάθε του λέξη, ελέγχοντας τα συναισθήματά του. Χαρακτηριστικά αναφέρει με πικρία ότι «Οι Μηχανικοί αδικήθηκαν. Ένιωσαν προσβεβλημένοι. Υπέφεραν πολύ και όσοι κατάφεραν να επιβιώσουν δια πυρός και σιδήρου έχουν μέσα τους πολλά αναπάντητα ερωτήματα».

«Το βιβλίο θέτει μείζονα ερωτήματα για τον τρόπο που η Πολιτική εξουσία την δεκαετία του 1990 διαστρέβλωσε και κακοποίησε τον Νόμο»

Είναι επίκαιρο και αληθινό διότι μέσα από τα πραγματικά γεγονότα που καταθέτει, θέτει μείζονα ερωτήματα για τον τρόπο που η Πολιτική εξουσία την δεκαετία του 1990, την εποχή της επιδότησης επενδύσεων πολλών εκατομμυρίων μέσω του αναπτυξιακού νόμου 1892/90 και στην Περιφέρεια Α.Μ.Θ. διαστρέβλωσε και κακοποίησε τον Νόμο, εξυπηρέτησε πολιτικές και κομματικές σκοπιμότητες, επαύξησε τις πελατειακές σχέσεις, και στον Εισαγγελέα οδηγήθηκαν οι μη έχοντες ουδεμία ευθύνη, δηλαδή οι Μηχανικοί του Δημοσίου που στελέχωσαν τις Επιτροπές Ελέγχου των Ιδιωτικών επενδύσεων στην περιοχή της Θράκης και οι οποίοι πέραν της συμμετοχής τους σε επιτροπές υπηρετούσαν σε υπηρεσίες με τεράστιες ευθύνες και αρμοδιότητες (όπως οι μελέτες και επιβλέψεις σε σχολικά κτίρια ή σε μεγάλα έργα Οδοποιίας σε όλη την Π.Α.Μ.Θ.).

Αντίστοιχα παραδείγματα συναδέλφων που συμμετέχουν σε επιτροπές και συμβούλια και κάνουν με ευσυνειδησία τη δουλειά τους συναντάμε πολλά και στις μέρες μας με τα ερωτήματα να συνεχίζουν να παραμένουν αναπάντητα.

Κινητοποιήθηκε η Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ. Θράκης, με επικεφαλής τις τότε Προέδρους Αλέκα Πασσοπούλου και στη συνέχεια η Ζωή Κοσμίδου, οι οποίες βρίσκονται σήμερα και οι δύο ανάμεσα μας και τις ευχαριστώ. Κινητοποιήθηκε το Τ.Ε.Ε. Θράκης, με τους Προέδρους του τότε, τον συνάδελφο Σταύρο Τσάγκο, τον αείμνηστο Γιώργο Πίτατζη, τον Αργύρη Πλέσια και τον Νίκο Παπαθανασίου. Όταν βάλλεται άδικα ένας ολόκληρος κλάδος, τότε παραμερίζονται οι όποιες κομματικές ή άλλες σκοπιμότητες και η συσπείρωση όλων των δυνάμεων γίνεται μονόδρομος. 

Ευτυχώς, σχεδόν είκοσι χρόνια μετά, ο συγγραφέας κατάφερε όχι να θάψει όσα έζησε τότε αλλά να τα αναδείξει, βλέποντας τα πράγματα πιο καθαρά, ψύχραιμα, φιλοσοφημένα και να τα προσφέρει ως οδηγό… επιβίωσης στο Δημόσιο για τους νέους Μηχανικούς. Τον ευχαριστούμε θερμά».

Ακολούθησε, ο ευχαριστήριος λόγος του Αλέξανδρου Παπαδόπουλου, στον οποίο και στο blog του TimeLineAlex οφείλει την ύπαρξή του το συγκεκριμένο ρεπορτάζ, αφού εργάστηκε εκληκτικά, όπως πάντοτε, για την αποτύπωση, με άψογο δημοσιογραφικό τρόπο, τα τεκταινόμενα στην Εκδήλωση κοπής βασιλόπιτας της Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ.., και, επίσης, στο φωτογραφικό υλικό της επίσης Πολιτικού Μηχανικού Σοφίας Πίτατζη, που προλογίζει προσφυώς και τα «Εργοστάσια…», και ο κ. Παπαδόπουλος εράνισε.

Συνεχίζοντας στα της εκδήλωσης, να αναφέρουμε ότι  τον  λόγο ακολούθως έλαβαν  η πρώην πρόεδρος της Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ. Θράκης κ. Αλέκα Πασσοπούλου, η οποία μίλησε για τα προβλήματα που είχαν οι Μηχανικοί και κυρίως οι γυναίκες του κλάδου, οι οποίες εργάζονταν σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο και χρειάστηκε να διεκδικήσουν με τόλμη τα επαγγελματικά δικαιώματά τους, τονίζοντας πως όλα αυτά τα χρόνια πορεύτηκε τόσο η ίδια όσο κα οι συνάδελφοί της με εντιμότητα, διαβάζοντας ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο τα «Εργοστάσια…»,  και αμέσως μετά η επίσης αρχιτεκτόνισσα κ. Κούλα Κανακάρη, αναφερόμενη στο κύρος των Μηχανικών του Δημοσίου και στις υψηλές αποδοχές τους κατά τη δεκαετία του ’70, αλλά και  στον σχεδόν ολοσχερώς ανδροκρατούμενο τότε κλάδο.

Η βραδιά ολοκληρώθηκε με το καλωσόρισμα των νέων Μηχανικών στον κλάδο και στην  Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ. Θράκης με τη συμβολική προσφορά του βιβλίου «Εργοστάσια…» του συνταξιούχου Πολιτικού Μηχανικού Αλέξανδρου Παπαδόπουλου.

Επιλέγοντας, δανειζόμαστε ατόφια την καταληκτική παράγραφο του ρεπορτάζ του Αλέξανδρου Παπαδόπουλου, για  λόγο ευδιάκριτο, αφού απονέμει τα εύσημα σ’αυτούς που αγωνίζονται στις δύσκολες, για τις συλλογικότητες, και τις συνδικαλιστικές,  ημέρες της σήμερον να μάχονται για την αξιοπρέπεια των εργαζομένων επιστημόνων στο Δημόσιο. «Ως κατακλείδα, πρέπει οπωσδήποτε να αποδοθούν τα εύσημα στα μέλη του Δ.Σ. και ιδιαίτερα στην Πρόεδρο της Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ. Θράκης κ. Τάνια Βεζυριαννίδου, για τη διοργάνωση της εκδήλωσης και για τη φιλοξενία όλων των συναδέλφων. Απέδειξαν για άλλη μια φορά το υψηλό επίπεδο συνεργασίας τόσο μεταξύ των Μελών του Δ.Σ. όσο και μεταξύ των Μελών του συνδικαλιστικού οργάνου των Μηχανικών του Δημοσίου εντός και εκτός Θράκης».

Και του Χρόνου!!!

Οι νέοι Μηχανικοί και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν

Τ. Βεζυριαννίδου, «Σήμερα οι ανάγκες για προσλήψεις νέων μηχανικών είναι τεράστιες σε όλες τις δομές του Δημοσίου»

Εισάγοντας στην τρίτη ενότητα της εκδήλωσης, το καλωσόρισμα των νέων Μηχανικών, η πρόεδρος της ΕΜΔΥΔΑΣ περιέγραψε σήμερα τη θέση των Μηχανικών του Δημοσίου ως ακολούθως, διαφωτίζοντάς μας με σαφήνεια για τα προβλήματα του κλάδου.

«Τελευταία γίνεται αρκετή συζήτηση για το θέμα των προσλήψεων νέων συναδέλφων στο Δημόσιο. Σχεδόν 25 χρόνια είχαν να γίνουν μαζικές προσλήψεις, από την εποχή του νόμου του Καποδίστρια τη δεκαετία του 2000. Την εποχή των μνημονίων, οι προσλήψεις στο Δημόσιο σταμάτησαν και ξεκίνησαν σταδιακά την τελευταία διετία. Σήμερα οι ανάγκες για προσλήψεις νέων μηχανικών είναι τεράστιες σε όλες τις δομές του Δημοσίου, Δήμους, Περιφέρεια, Αποκεντρωμένη Διοίκηση, Υπουργεία. Ωστόσο το Δημόσιο λόγω των πολύ χαμηλών αποδοχών δεν είναι πλέον ελκυστικό για θέσεις Επιστημόνων με αυξημένες ευθύνες, όπως αυτές των Μηχανικών. Αυτό αποτελεί διαπίστωση του Προέδρου του Α.Σ.Ε.Π., που θα πρέπει να προβληματίσει την Πολιτική ηγεσία, καθώς ο πολύ μικρός αριθμός Μηχανικών στο Δημόσιο θα έχει τεράστιες επιπτώσεις στην προστασία του Περιβάλλοντος, στην αποκατάσταση Φυσικών Καταστροφών, στους προσεισμικούς ελέγχους, στην αναγκαία συντήρηση των Υποδομών, στα εκτελούμενα ή προγραμματισμένα έργα, στις ελεγκτικές διαδικασίες, στην έκδοση Αδειών αλλά κυρίως στο Δημόσιο συμφέρον! Δηλαδή οι Μηχανικοί του Δημοσίου είναι απαραίτητοι για την ανάπτυξη της χώρας.

Αν λάβουμε υπόψη μας και το γεγονός ότι εντός της επόμενης διετίας θα συνταξιοδοτηθούν συνάδελφοι Μηχανικοί που είναι άνω των 60 ετών κι έχουν ήδη θεμελιώσει ή θεμελιώνουν πολύ σύντομα συνταξιοδοτικό δικαίωμα, οι οποίοι αποτελούν το 15% των εν ενεργεία σήμερα Μηχανικών, δηλαδή 1.200 συνάδελφοι, κρίνεται επιτακτική η πρόσληψη νέων συναδέλφων. Επίσης το 62% είναι άνω των 51 ετών, ενώ όσοι προσλαμβάνονται είναι κατά κανόνα γύρω στα 40. Γι΄ αυτό θα πρέπει να επανεξεταστεί η γραπτή διαδικασία προσλήψεων, ειδικά για τους Διπλωματούχους Μηχανικούς και να ενισχυθούν προσόντα όπως η εμπειρία σε αντίστοιχες θέσεις (Μελετών, Κατασκευών Έργων, Έκδοσης Αδειών κλπ). Όλα τα ανωτέρω θα πρέπει να επανεξετασθούν από την Πολιτική ηγεσία για το τι Δημόσιο θέλουμε και τον ρόλο των Μηχανικών στο Δημόσιο.

Πηγή: TimeLineAlex

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.