Νικος Κλεισαρης: «Ζουγκλα ο ιδιωτικος τομεας»

Ο Νίκος Κλεισάρης είναι πρόεδρος του Σωματείου εργαζομένων της Diaxon, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εργατικού Κέντρου Κομοτηνής, άνθρωπος με τεράστια εμπειρία στον συνδικαλιστικό χώρο εφόσον από το 1990 ασχολείται με αυτόν. Με αφορμή τα γεγονότα της 5ης Μάη μίλησε στον Δάμωνα Δαμιανό στην εκπομπή του «Αιχμή του Δόρατος» στο ραδιόφωνο του «Παρατηρητή» για όλα τα συμβαίνοντα στον εργασιακό χώρο και στις αντιδράσεις των εργαζομένων.

Η κατάσταση τεταμένη και στη ΓΣΕΕ

ΠτΘ: Μια πρώτη εκτίμηση, θα ήθελα, των γεγονότων που συνέβησαν στην Αθήνα…
Ν.Κ.: Θα ξεκινήσω από την κινητοποίηση της 5ης Μάη που κήρυξε η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ. Η διαδήλωση ήταν μεγάλη σε όγκο και παλμό. Ο κόσμος απήργησε τρομοκρατούμενος από τα νέα μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση σε συνεργασία με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η διαδήλωση ήταν ειρηνική, αλλά μετά από αυτήν παρείσφρυσαν διάφορες ομάδες τις οποίες δεν θα ήθελα να αναφέρω…

ΠτΘ: Αυτοί είναι γνωστοί στην αστυνομία…
Ν.Κ.: Σαφέστατα. Κανένας μας σε αυτό το κράτος δεν είναι άγνωστος. Το αποτέλεσμα ήταν να χαθούν τρία άτομα εργαζόμενα σε μια ιδιωτική τράπεζα που σίγουρα δεν θα μπορούσαν να απεργήσουν. Παλιότερα οι τραπεζικοί υπάλληλοι θεωρούνταν οι ελίτ της εργατικής τάξης, αυτή όμως τη στιγμή βιώνουν την χειρότερη κατάσταση από όλους τους κλάδους εργαζομένων. Στις ιδιωτικές τράπεζες, παρόλο που δουλεύουν υπερωρίες, δεν αμείβονται και ο βασικός μισθός τους δεν ξεπερνά τα οκτακόσια ευρώ. Να ενημερώσω ότι στελέχη των τραπεζών δεν ξεπερνούν σε μισθό τα 1200 ευρώ. Οι εργαζόμενοι εξ ανάγκης βρέθηκαν εκεί δεν απήργησαν υπό τον φόβο της απόλυσης, με αποτέλεσμα την τραγική κατάληξη που είχαμε. Οι δημοσιογραφικές πληροφορίες, αν είναι σωστές, λένε ότι εμπόδιζαν την πυροσβεστική να μπει και να σβήσει τη φωτιά. Δεν θέλω να μπω σε τεχνικά θέματα, όπως αν μπορούσε να σβήσει η φωτιά, αυτό δεν έχει σημασία, σημασία έχει ότι χάθηκαν τρεις εργαζόμενοι, σε ημέρα απεργίας και μάλιστα τους έκαψαν. Η κατάσταση είναι τεταμένη και στη ΓΣΕΕ.

ΠτΘ: Τι πληροφορίες έχετε από τη ΓΣΕΕ;
Ν.Κ.: Η ΓΣΕΕ σκέφτεται να προκηρύξει απεργία προς τιμή των εργαζομένων. Η κατάσταση είναι τεταμένη και γενικότερα θα έλεγα ότι οι εργαζόμενοι είναι φοβισμένοι και από τα μέτρα, αλλά και από αυτή την κατάσταση. Είναι τραγικό να σηκώνεσαι το πρωί, να πηγαίνεις στη δουλειά σου με την προϋπόθεση να γυρίσεις και στη δουλειά σου -και μάλιστα σε τράπεζα και όχι σε μια βιομηχανία επικίνδυνη- οι οικείοι σου να μαθαίνουν ότι έχασες τη ζωή σου.

Τα μέτρα είναι άδικα γιατί είναι επί δικαίων και αδίκων

ΠτΘ: Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγραφεί το δράμα που έχει συνταράξει όλους τους Έλληνες. Θα ήθελα να έρθω στις αντιδράσεις του ελληνικού λαού. Είναι δίκαιη η αντίδρασή του απέναντι στο μέτρα ή θα έπρεπε να το ξανασκεφτεί εφόσον το κράτος βρίσκεται, όπως λέει ο πρωθυπουργός, στα πρόθυρα χρεοκοπίας;
Ν.Κ.: Θεωρώ τα μέτρα άδικα, διότι είναι επί δικαίων και αδίκων. Κανείς δεν αρνείται ότι η χώρα έχει δημοσιονομικό έλλειμμα, αλλά δεν γίνεται να πληρώνουν την κρίση πάντα οι ίδιοι. Δεν μπορεί τα μέτρα να είναι εις βάρος της μισθωτής και της ημερομίσθιας εργασίας. Η αύξηση του ΦΠΑ, η αύξηση της τιμής των καταναλωτικών αγαθών, η αύξηση της τιμής του πετρελαίου, η αύξηση της τιμής των τσιγάρων και ποτών αγγίζει και τους εργαζόμενους με 800 ευρώ, αλλά και αυτούς που έχουν εισοδήματα 10.000 ευρώ ή και πολύ περισσότερο. Σαφώς η κρίση και η αύξηση του τιμαρίθμου του κόστους ζωής δεν είναι η ίδια σε όλους. Είχα πει σε γενική συνέλευση των εργαζομένων ότι εκεί το κράτος που διορίζει διευθυντές ή διοικήσεις θα μπορούσε να βάλει πλαφόν μισθοδοσίας. Αυτό δεν γίνεται. Για παράδειγμα, θα σας πω ότι πρόεδρος στα ΕΛΠΕ είναι ο κ. Γιαννίτσης. Προχθές το «Πρώτο Θέμα» είχε αναφορά στις αμοιβές του και όχι μόνο στις δικές του, αλλά όλων των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου. Και αυτοί εργαζόμενοι είναι, αλλά βέβαια είναι τα γνωστά golden boys, τα μέτρα αυτά δεν τους αγγίζουν όμως. Η αμοιβή του είναι 200.000 ευρώ το χρόνο.

ΠτΘ: Το ερώτημα είναι «μπορούμε να πάμε σε μια κοινωνία απόλυτης ισότητας και αταξικής κοινωνίας»;
Ν.Κ.: Δεν θέλω ο κ. Γιαννίτσης να αμείβεται όπως εγώ. Είναι πρόεδρος και έχει την ευθύνη ενός μεγάλου ομίλου. Σε περιόδους, όμως, λιτότητας θα δεχόμουν, για παράδειγμα, να παίρνει τριπλάσιο μισθό από έναν απλό εργαζόμενο. Παίρνει όμως πολλαπλάσια και μάλιστα μιλάμε για περίπτωση που τους διορίζει το κράτος και όχι ο ιδιωτικός τομέας, όπου ο ιδιώτης μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Σαφέστατα το κράτος πρέπει να επέμβει και να τον φορολογήσει ανάλογα. Αν και θα έλεγα ότι για μερικά εισοδήματα θα έπρεπε να φορολογηθούν κατά 45% ελάχιστο όριο για μένα.

Πρώτη κίνηση της κυβέρνησης θα έπρεπε να ήταν το μαχαίρι στην κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος

ΠτΘ: Πριν από ένα μήνα υποστήριζα ότι κάτι έπρεπε να γίνει σε αυτό το κράτος πάνω στο οποίο ασέλγησαν οι πάντες. Σήμερα, όμως, βλέπω ότι η επέλαση που γίνεται στο εισόδημα των εργαζομένων είναι άνευ προηγουμένου.
Ν.Κ.: Θα φέρω ως παράδειγμα ένα νοσοκομείο, το οποίο έχει μια μισθοδοσία και έχει κάποιες προμήθειες φαρμακευτικού υλικού. Το κόστος σε σχέση με τα έξοδα των υλικών που χρειάζονται οι ασθενείς είναι πολλαπλάσιο από αυτό που θα τα πάρει ένα ευρωπαϊκό κράτος. Θεωρώ ότι η πρώτη κίνηση της κυβέρνησης θα ήταν να μπει μαχαίρι στην κατασπατάληση που γίνεται του δημοσίου χρήματος σε μίζες, σε προμήθειες και, αφού υπήρχε ένα συμμάζεμα εκεί και εφόσον υπήρχε έλλειμμα, να ζητήσει το κράτος από τους εργαζόμενους του δημόσιου τομέα να βάλουν πλάτη, γιατί τα μέτρα που πήρε, παρόλο ότι σταμάτησε τη φοροδιαφυγή, τις μίζες, τις προμήθειες, του χρειάζονται και άλλα χρήματα για να βγει από την κρίση. Η κυβέρνηση ξεκίνησε ανάποδα από τους εργαζόμενους και για αυτό αντιδρούν. Στα μαθηματικά δεν μπορεί να κάνεις ποτέ λάθος. Στην πολιτική μπορείς να εκφράζεις τα πράγματα όπως θέλεις. Αν ένας μέσος μισθός στο δημόσιο είναι 1.200 ευρώ και άρα είχε ετήσιο εισόδημα 16.000 ευρώ η απώλεια στα δώρα και στα επιδόματα ετησίως είναι περίπου 3.000. Φθάνουμε δηλαδή στο όριο της φτώχειας. Επειδή η ζωή του εργαζόμενου προσδιορίζεται πάντα με το μισθό, έχει πάρει δάνειο ή έχει παιδιά που σπουδάζουν ή πάνε φροντιστήριο -γιατί πρέπει να μιλήσουμε και για την παραπαιδεία όπου ο μέσος Έλληνας πληρώνει τρελά λεφτά- τότε οδηγείται σε αδιέξοδο. Εκτός από τη μείωση μισθού, πρέπει να προσθέσουμε και την αύξηση του κόστους ζωής λόγω της αύξησης του ΦΠΑ και την αύξηση των αγαθών.

ΠτΘ: Πάντα λέμε ότι οι έμμεσοι φόροι είναι η μεγαλύτερη κοινωνική αδικία και τώρα ανακοινώνεται η αύξησή τους σαν κάτι φυσιολογικό. Κάποτε το πλάσαραν με κομψό τρόπο, τώρα ανακοινώνονται οι αυξήσεις σαν κάτι τρέχον. Θέλω όμως την απάντησή σας στην ερώτηση πώς μπορούσε να γίνει διαφορετικά από τη στιγμή που λέει ο πρωθυπουργός ότι το κράτος θα πτωχεύσει;
Ν.Κ.: Κατ’ αρχήν πρέπει να συμφωνήσουμε ότι το κράτος όλα τα προηγούμενα χρόνια ήταν σπάταλο. Έπρεπε να τελειώσουμε με τις σπατάλες και μετά να φθάσουμε στους μισθούς. Αυτή τη στιγμή το κράτος συνεχίζει να είναι σπάταλο. Δεν είμαι οικονομολόγος για να σας ερμηνεύσω τα μέτρα, ο κάθε όμως εργαζόμενος βλέπει από την πλευρά του και στο χώρο που κινείται το τι γίνεται. Θα σας μιλήσω συγκεκριμένα για την Diaxon. Μετά από επτά μήνες διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ το διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας μένει το ίδιο και αμειβόμενο. Θέλω να πω ότι μια κυβέρνηση, όταν βγαίνει και προσδιορίζει άλλα πράγματα, το πρώτο που κάνει είναι να αλλάξει διοικητικά συμβούλια. Στα νοσοκομεία οι διοικητές άλλαξαν πριν ένα μήνα. Εάν θεωρήσουμε ότι όλο το προηγούμενο διάστημα οι διοικήσεις των νοσοκομείων έκαναν σπατάλες και οι διοικητές δεν μπορούσαν να ελέγξουν την κατασπατάληση, έπρεπε από την πρώτη στιγμή να αλλάξουν οι διοικητές, το θεσμικό πλαίσιο των προμηθειών και των παραγγελιών. Έπρεπε να τεθούν κανόνες. Το ΠΑΣΟΚ άργησε να αλλάξει τους διοικητές και να δώσει άλλο ύφος εξουσίας σε αυτό το δημόσιο. Στην κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος πρέπει να μπει φρένο.

ΠτΘ: Πόσα μέλη έχει το ΔΣ της Diaxon;
Ν.Κ.: Εννέα. Εκείνο που λέω είναι ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να προσδιορίσει μια λογική νοικοκυρέματος σε όλο το δημόσιο τομέα. Η Diaxon είναι στρατηγικός επενδυτής, είναι μια εταιρεία στον τομέα της ενέργειας και, επειδή συνέχεια μιλάμε για ενεργειακή πολιτική, έπρεπε από την αρχή το ΠΑΣΟΚ ή να αλλάξει τα άτομα της διοίκησης ή, εφόσον η υπουργός και ο υφυπουργός έκριναν ότι πρέπει, να παρέμειναν, εμάς δεν μας ενδιαφέρει, εφόσον είναι πετυχημένα. Να θέσει όμως θεσμικό οριοθετημένο πλαίσιο, ώστε να κινούνται με την συγκεκριμένη πολιτική που έχει προσδιορίσει το υπουργείο.

ΠτΘ: Και σε αυτή την επιχείρηση υπάρχουν golden boys…
Ν.Κ.: Δεν είναι μόνο ο κ. Γιαννίτσης, είναι το σύστημα κάθετα. Όλες αυτές οι εταιρείες του ευρύτερου δημόσιου τομέα έχουν εργαζόμενους με μισθό πάνω από την αμοιβή των βουλευτών -μιλώ για ετήσιες αποδοχές- και αυτοί δεν είναι ένας δύο, είναι πολλοί…

Διαφωνώ με την φορολόγηση της καταγγελίας της σύμβασης εργασίας κατά 30%

ΠτΘ: Τώρα που μπήκε το πλαφόν των 6.000 ευρώ;
Ν.Κ.: Δεν ισχύει στα ΕΛΠΕ γιατί είμαστε στο νόμο περί εταιρικής διακυβέρνησης, δηλαδή το κράτος με τον Λάτση. Οι αμοιβές αυτές μπήκαν στη ΔΕΗ όπου το κράτος ελέγχει πάνω από 51%. Σε μας δεν ισχύει. Ένα τραγικό που το μάζεψε η κυβέρνηση, και το κατηγορώ, είναι η καταγγελία της σύμβασης εργασίας, που αφορά στην καταγγελία της σύμβασης λόγω συνταξιοδότησης που πρότεινε η κυβέρνηση να φορολογείται 40%. Από τα μέσα μαζικής επικοινωνίας υπήρξε μεγάλη αντίδραση και από τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ και τελικά η κυβέρνηση οπισθοχώρησε και το έκανε 30%.

ΠτΘ: Γιατί διαφωνείτε με αυτό;
Ν.Κ.: Διαφωνώ, διότι ο μέσος εργαζόμενος, όταν απολύεται από τον ιδιωτικό τομέα με τριάντα χρόνια δουλειάς, παίρνει περίπου είκοσι μηνιάτικα αποζημίωση, η αμοιβή του είναι θα πω 2.000 ευρώ, οπότε η αποζημίωσή του είναι 50.000. Μ το νέο νόμο από 0 μέχρι 60 ήταν αφορολόγητο. Αν ένας εργαζόμενος δουλεύει δέκα χρόνια και παίρνει έξι μηνιάτικα θα έπαιρνε 12.000 αποζημίωση και είναι αφορολόγητο. Η ρύθμιση τελικά έπιανε αυτούς που παίρνουν μεγάλο μηνιάτικο. Αυτή τη στιγμή εξήντα στελέχη των ΕΛΠΕ έχουν κάνει αίτηση για συνταξιοδότηση, γιατί με παρέμβαση της ΓΣΕΕ θα φορολογηθούν με 30%. Η αποζημίωσή τους όμως είναι 550.000 κατ’ άτομο. Ως απλός εργαζόμενος λέω ότι ήθελα αυτά τα ποσά να φορολογηθούν με 50%. Είναι αδιανόητο να μιλάμε για καταγγελία σύμβασης εργασίας και να παρεμβαίνουμε εργαζόμενοι, όταν ξέρουμε ότι οι μέση αποζημίωση των εργαζομένων δεν ξεπερνά τις 30.000 ευρώ. Αυτό ο κ. Παναγόπουλος το είπε και στο συνέδριο της Χαλκιδικής και του είπα ότι κάνει λάθος.

ΠτΘ: Αυτό στην ουσία φαίνεται φιλεργατικό, αλλά δεν είναι;
Ν.Κ.: Ναι, αφορά ελάχιστους οι οποίοι είναι διευθυντικά στελέχη των εταιρειών και του τύπου. Για τον μέσο εργαζόμενο η καταγγελία της σύμβασης λόγω αποχώρησης δεν ξεπερνά τα 50.000 ευρώ και άρα είναι αφορολόγητο.

Οι απολύσεις στην Ελλάδα ήταν πάντα ελεύθερες

ΠτΘ: Ελαστικοποίηση εργασίας, αύξηση των απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα από 2% στο 5% δυνατότητα προκειμένου ο μισθός να κατεβεί στα 560 ευρώ ως περίοδος μαθητείας, ο εργαζόμενος γίνεται πλέον stage, ενοικιαζόμενη εργασία και το σημαντικότερο συλλογικές συμβάσεις εργασίες υπό αίρεση και ατομικές συμβάσεις πλέον κατά εργαζόμενο…
Ν.Κ.: Κατ’ αρχήν το 2% ίσχυε στην Ελλάδα για εταιρείες που απασχολούν πάνω από 200 άτομα. Το 85% των εργαζομένων με εξαρτημένη εργασία εργάζονται σε επιχειρήσεις που απασχολούν έως δέκα άτομα. Οι σχέσεις εργασίας στην Ελλάδα ούτως ή άλλως είναι αρκετά ελαστικές. Ελάχιστες είναι οι εταιρείες που απασχολούν πάνω από διακόσια άτομα. Θα σας πω πώς μια εταιρεία στην Κομοτηνή που δραστηριοποιείται και στη Θεσσαλονίκη έκανε ένα υπολογισμό πως από το 2% μπορεί να ανεβάσει το όριο στο 5%. Στο πλαίσιο του 2% μπορούσε να απολύσει τρεις εργαζόμενους το μήνα, κατέθεσε όμως ότι είναι όμιλος και το 2% το έθεσε επί του 800 και οι απολύσεις έγιναν μόνο στην Κομοτηνή και όχι στη Θεσσαλονίκη. Στα 800 άτομα το 2% ήταν 16 άτομα το μήνα. Στην Κομοτηνή μετά από ένα χρονικό διάστημα έμειναν οι μισοί, από τους οποίους τους μισούς τους πήγε σε διευθέτηση εργασίας; Λέγοντας ότι δεν μπορεί να τους απασχολήσει επί πενθήμερο και ζήτησε να εργάζονται τετραήμερο. Γίνεται κατανοητό πoύ πήγε ο μισθός αυτών των εργαζομένων. Αυτό ξεκίνησε το 2008 που μπήκε θεωρητικά στη ζωή μας η κρίση. Άλλες εταιρείες πραγματικά έχουν πρόβλημα και πρέπει να το δούμε ως συνδικαλιστικό κίνημα και άλλες εταιρείες στο όνόμα της κρίσης κάνουν απολύσεις και ελαστικοποιούν τα ωράρια. Οι εργοδότες δεν περίμεναν το νόμο. Είναι προσχηματικό αυτό, οι απολύσεις στην Ελλάδα είναι ελεύθερες.
Όσον αφορά στην κατώτατη αμοιβή, θα δούμε βέβαια το νομοσχέδιο, εκτός του ότι διαφωνώ κάθετα, λέγεται ότι θα υπάρχει περίοδος μαθητείας και οι εργαζόμενοι θα είναι έως 26 ετών. Πιστεύω ότι η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση εργασίας πρέπει να παραμείνει, που ρυθμίζει τα κατώτατα όρια αμοιβής της εργασίας να ισχύουν όπως και σήμερα. Σχετικά με την κατάργηση των συμβάσεων που επιχειρείται, θέλω να πω ότι το κατώτερο ημερομίσθιο είναι 31 ευρώ. Αυτό δεν ισχύει για όλους τους εργαζόμενους. Υπάρχει φοβία, δουλεία, ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι, πάει ο εργοδότης στην Επιθεώρηση Εργασίας και δηλώνει ότι οι εργαζόμενοι δουλεύουν τετράωρο και δουλεύουν εξάωρο, αμείβονται όμως τετράωρο.

Οι επιθεωρήσεις εργασίας είναι διαλυμένες

ΠτΘ: Και γιατί δεν επεμβαίνει η Επιθεώρηση Εργασίας;
Ν.Κ.: Είναι διαλυμένες οι Επιθεωρήσεις Εργασίας. Ευτυχώς στην Κομοτηνή έχουμε από τις καλύτερες Επιθεωρήσεις στην Ελλάδα. Λειτουργούν χωρίς στελέχωση και το θεσμικό πλαίσιο του δίνει το δικαίωμα να επιβάλλουν πρόστιμο και να αναθεωρηθεί αυτό εφόσον θα πάει σε τριτοβάθμιο επίπεδο και στο τέλος θα παραγραφεί. Οι καταγγελίες αυτές πρέπει να λάβουμε υπόψη -που αφορούν το εξάωρο σε τετράωρο- πρέπει να γίνονται προσωπικά. Στην πλατεία της Κομοτηνής υπάρχουν ασφαλισμένοι εργαζόμενοι στο ΙΚΑ; Για αυτό πρέπει να προσέξουμε την εισφοροδιαφυγή. Υιοθετούμε λοιπόν περίοδο μαθητείας έως 26 ετών. Στη Diaxon νοικιάζουν 35 εργαζόμενους από τεχνική εταιρεία με έδρα τη Θεσσαλονίκη και αυτοί αμείβονται με τα κατώτερα ημερομίσθια της ΓΣΕΕ. Αν θεσμοθετηθεί η περίοδος μαθητείας αυτόματα ο εργολάβος θα απολύσει αυτούς και θα πάρει καινούργιους τους οποίους θα ανανεώνει κάθε χρόνο.

 

Εν κατακλείδι, τα πράγματα για τους εργαζόμενους είναι δύσκολα και τους καλώ να είναι σε αγωνιστική εγρήγορση. Δεν γνωρίζω αν μπορούμε να αποτρέψουμε τα μέτρα με αγωνιστικές κινητοποιήσεις, αλλά είναι το μόνο όπλο που μας μένει.

ΠτΘ: Υπάρχει de facto διαφορετικό επίπεδο ιδιωτικού και δημοσίου εργαζόμενων;
Ν.Κ.: Αυτό δεν το συζητάμε. Στον ιδιωτικό τομέα είναι ζούγκλα. Κανείς δεν πιστεύει ότι κόβοντας από τον ιδιωτικό τομέα τον 13ο και 14ο μισθό θα εξυγιαίνονταν η οικονομία της χώρας. Πέρσι υπήρχαν εργοστάσια που έδωσαν αναγκαστική άδεια μέχρι και σαράντα μέρες. Με αυτό τον τρόπο κόπηκε ο 13ος και ο 14ος μισθός και δεν χρειάστηκε νομοθετική ρύθμιση.

ΠτΘ: Αν είχατε μπροστά σας τον κ. Λοβέρδο και τον κ. Κουτρουμάνη, τι θα τους λέγατε;
Ν.Κ.: Να πατάξουν την εισφοροδιαφυγή, που για μένα συνιστά ποινικό αδίκημα, να επανδρώσουν τις Επιθεωρήσεις Εργασίας, να τους δώσουν ρόλο και υπόσταση, να γίνονται τακτικοί έλεγχοι για να μην υπάρχει ασυδοσία στην αγορά εργασίας, ειδικά στον ιδιωτικό τομέα, και να υπάρχει εφαρμογή των νόμων. Αυτή τη στιγμή στον ιδιωτικό τομέα δεν εφαρμόζεται κανένας νόμος. Βέβαια, να πω ότι πρέπει και εμείς ως συνδικαλιστικό κίνημα να προσδιορίσουμε και άλλα πράγματα, γιατί μας έχει ξεπεράσει η εποχή μας.

ΠτΘ: κ. Κλεισάρη σας ευχαριστούμε πολύ.
Ν.Κ.: Κι εγώ σας ευχαριστώ.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.