Λεφτα ΔΕΝ υπαρχουν για μεγαλες επενδυσεις

Μια πολλά υποσχόμενη επένδυση γυαλιού στην Καβάλα, που σε πλήρη ανάπτυξη προγραμματίζεται να απασχολεί 350 εργαζομένους, βαλτώνει στα γρανάζια της ελληνικής γραφειοκρατίας και στην ακατανόητη πολιτική στάση του σημερινού υπουργού περιφερειακής ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη προς τον οποίον προσέφυγε σύσσωμη η πολιτική ηγεσία του νομού Καβάλας συνεπικουρούμενη και από την παρουσία του εκλεγμένου περιφερειάρχη Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, Άρη Γιαννακίδη μαζί με την κ. Λένα Γαρυφάλλου που μετέχει με 40% στον όμιλο των συμβαλλόμενων εταιριών για την υλοποίηση του επενδυτικού σχεδίου.

Η έγκριση των όρων υλοποίησης της επένδυσης καρκινοβατεί από το 2006, οπότε και ο τότε αρμόδιος υπουργός Οικονομίας, Γιώργος Αλογοσκούφης κρατούσε εξίσου αρνητική στάση με αυτήν του κ. Χρυσοχοΐδη, σε αντίθεση με ό,τι συνέβη με τους κ.κ. Γιάννη Παπαθανασίου και Λούκα Κατσέλη αργότερα που έδειξαν να αποδέχονται την σκοπιμότητα της επιδότησής της σε ποσοστό ανάλογο της σημασίας της.

Ενώ από το 2008 είχε ήδη υπάρξει οριστικοποίηση της συμφωνίας μεταξύ του ελληνικού δημοσίου και του επιχειρηματικού ομίλου για την παραγωγή γυαλιού με ύψος επιδοτούμενης επένδυσης στο 40%, ο κ. Χρυσοχοΐδης εμφανίζεται πλέον αμετάπειστος, αρχικά τοποθετώντας το ύψος της επιδότησης στο 24% και στην συνέχεια έως και 30%, επικαλούμενος τα άδεια ταμεία του κράτους.

Μιλώντας στην εκπομπή Αιχμή του Δόρατος του ραδιοφώνου του Παρατηρητή η κ. Λένα Γαρυφάλλου παρουσιάζει όλο το ιστορικό της διαφιλονικούμενης επένδυσης, τις «μαύρες τρύπες» της διαπραγμάτευσης ενώ αποκαλύπτει και το περιβάλλον μέσα στο οποίο επήλθε το αδιέξοδο με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου περιφερειακής ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας.
Από την όλη υπόθεση ανακύπτουν ασφαλώς μείζονος σημασίας ερωτήματα για την αντίληψη που υπάρχει στην Αθήνα σε σχέση με την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας στην ελληνική περιφέρεια σε μια άνυδρη από πλευράς επενδύσεων περίοδο αλλά και για την ηθική του συστήματος που ενώ υπερτονίζει την αναγκαιότητα ανάδειξης της υγιούς επιχειρηματικότητας εντούτοις την αποδομεί στα πρόσωπα επενδυτών που η ίδια χαρακτηρίζει «φερέγγυους», επιτυχημένους και αποτελεσματικούς».

Το πρόβλημα της χώρας είναι ότι δεν παράγουμε

ΠτΘ: Πώς μια επένδυση η οποία φαίνεται να είναι φιλόδοξη και να έχει προοπτικές οι οποίες μπορούν να είναι βιώσιμες, κατάντησε να αποτελεί μπαλάκι μεταξύ της πολιτείας και της γραφειοκρατίας και τελικά να πνέει τα λοίσθια;
Λ.Γ.: Εδώ και πάρα πολλά χρόνια ασχολούμαστε με το συγκεκριμένο τομέα και έχουμε ένα σημαντικό μερίδιο της αγοράς, που ίσως αγγίζει και ξεπερνά το 40%. Κάποια στιγμή σκεφτήκαμε ότι στην Ελλάδα δεν παράγουμε τζάμια και ό,τι υπάρχει είναι όλα εισαγωγής από τις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης, Ιταλία, Βέλγιο, Γερμανία αρκετά από τη Βουλγαρία η οποία από το 2006 διαθέτει ένα εργοστάσιο και από τη Ρουμανία η οποία από το 2008 διαθέτει εργοστάσιο και βέβαια πολλά από την Τουρκία η οποία διαθέτει επτά εργοστάσια και τώρα ετοιμάζεται να κάνει επενδύσεις εκτός Τουρκίας στη Ρωσία καθώς και από το Ισραήλ. Να σημειώσω ότι και το εργοστάσιο της Βουλγαρίας είναι τουρκικών συμφερόντων

ΠτΘ: Άρα, ούτε τζάμια παράγουμε…
Λ.Γ.: Γενικά δεν παράγουμε και αυτό είναι το πρόβλημα της χώρας αυτή τη στιγμή. Έτσι θα έλεγα ότι έχοντας εμπορικά ένα μεγάλο μερίδιο της ελληνικής αγοράς, το 2006 αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στην παραγωγή του γυαλιού στην Ελλάδα. Βέβαια μια μονάδα παραγωγής είναι εντάσεως κεφαλαίου δηλαδή απαιτεί πολύ μεγάλα κεφάλαια για να γίνει τα οποία υπερβαίνουν τα 100 εκατομμύρια ευρώ και όχι βέβαια εντάσεως εργασίας.

ΠτΘ: Πόσο προσωπικό θα απασχολήσετε;
Λ.Γ.: Παρόλο που το προσωπικό που θα απασχοληθεί αποκλειστικά στη μονάδα είναι τριακόσια πενήντα περίπου άτομα, θεωρώ ότι αυτό δεν επηρεάζει το τελικό κόστος του προϊόντος παρά μόνο σε ποσοοστό10%. Υποβάλλαμε ένα επιχειρηματικό σχήμα στο οποίο εμείς συμμετέχουμε με 40% και το υπόλοιπο ποσοστό είναι ξένοι επιχειρηματικοί όμιλοι.

Σε παγκόσμιο επίπεδο το γυαλί ελέγχεται από καρτέλ

ΠτΘ: κ. Γαρυφάλλου υπάρχει ενδιαφέρον από το 1998, για την παραγωγή γυαλιού στην Καβάλα;
Λ.Γ.: Αυτό που λέτε αφορά μια άλλη ξένη πολυεθνική εταιρεία την “Glaver Bell” με έδρα το Βέλγιο που το 1998 ενδιαφέρθηκε να κάνει το ίδιο επενδυτικό σχέδιο και κατέθεσε την αίτηση στον αναπτυξιακό νόμο «2601» και τελικά εγκρίθηκε το 2001 και μάλιστα με πολύ καλούς όρους, αφού η δημόσια επιχορήγηση άγγιξε το 48,5% όταν τότε για την Καβάλα ο αναπτυξιακός έδινε μόνο 40%. Επειδή, όμως, οι μεγάλες επενδύσεις μπαίνουν σε ειδικό καθεστώς, έγινε υπέρβαση από την κυβέρνηση τότε και δόθηκε καθ’ υπέρβαση επί πλέον επιχορήγηση 8,5%.

ΠτΘ: Και εκείνη η επένδυση δεν τελεσφόρησε…
Λ.Γ.: Κατ’ αρχήν να σας πω ότι το γυαλί σε παγκόσμιο επίπεδο ελέγχεται από καρτέλ. Καρτέλ είναι τέσσερις πολυεθνικές εταιρείες που ελέγχουν το 80% της παγκόσμιας αγοράς. Η “Glaver Bell” είναι μια από αυτές τις εταιρείες .Mετά από τρία χρόνια αναμονής όμως, ήδη έκαναν επενδύσεις στην Ιταλία, στην Ισπανία και στη Ρωσία δημιούργησαν πέντε ή έξι εργοστάσια τον ίδιο χρόνο, εγκαταλείποντας το σχέδιο στην Ελλάδα. Θα ξαναπώ ότι είναι στο καρτέλ, έχουν άλλες συνεννοήσεις, άλλα συμφέροντα είναι και η Τουρκία που επηρεάζει τις αγορές…

Μετά τις εκλογές μάθαμε ότι ο υπουργός άλλαξε τα ποσοστά επιχορήγησης

ΠτΘ: Ας έρθουμε στην δικιά σας επένδυση…
Λ.Γ.: Εμείς το ίδιο επενδυτικό σχέδιο το ενεργοποιήσαμε ξανά και το υποβάλλαμε με διαφορετικούς επενδυτές πλέον το 2006. Τότε υπουργός ήταν ο κ. Αλογοσκούφης και αρμόδιος υφυπουργός ο κ. Φώλιας. Το σχέδιο της επένδυσης, συνολικού ύψους 100 εκατομμυρίων ευρώ, μπήκε στην διαδικασία της αξιολόγησης η οποία ολοκληρώθηκε το καλοκαίρι του 2008, δύο χρόνια περίπου δηλαδή μετά. Πέρασε από την κεντρική γνωμοδοτική επιτροπή αφού λόγω του ύψους της επένδυσης δεν είναι θέμα της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης αλλά του Υπουργείου Ανάπτυξης. Η επένδυση πέρασε με τον νόμο 3299/2004. Στην προκειμένη περίπτωση υπάρχει μια ειδική διαδικασία σύμφωνα με την οποία ο υπουργός έχει το δικαίωμα να κάνει παρεκκλίσεις από το νόμο και στη συνέχεια το στέλνει στη Βουλή για επικύρωση. Ψηφίζεται, δηλαδή, από τη Βουλή και τότε κλείνει η υπόθεση. Αυτή τη στιγμή το σχέδιό μας έχει περάσει κεντρική γνωμοδοτική επιτροπή τον Ιούνιο του 2008 και μέχρι σήμερα δεν έχει τελειώσει η διαδικασία, δηλαδή δεν έχει βγει υπουργική απόφαση και δεν έχει πάει στη Βουλή.
Η προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου με την κ. Κατσέλη μάς είχε υποσχεθεί ότι η επένδυση θα προχωρούσε απρόσκοπτα. Όταν είχα δει την κ. Κατσέλη στην Κομοτηνή στην έκθεση «Θράκη» το Μάιο με παρέπεμψε στο «ΕΛΚΕ INVESTING GREECE» όπως λέγεται σήμερα το αρμόδιο κέντρο που υποδέχεται τις μεγάλες επενδύσεις και είναι το αρμόδιο όργανο που έχει σημαντικά αναβαθμιστεί υποδεχόμενο όλες τις αιτήσεις του «Fast Track» του κ. Παμπούκη. Με παρέπεμψε λοιπόν εκεί και πήγα στις 2 Ιουλίου όπου έγινε ευρεία σύσκεψη και δώσαμε τα χέρια και είπαμε ότι το θέμα τελείωσε. Η κ. Κατσέλη δεσμεύτηκε και το έστειλε στη Βουλή για κύρωση. Ώσπου να γίνει αυτό έγινε ανασχηματισμός και από την καινούργια σύνθεση στο υπουργείο μέχρι πριν από τις δημοτικές εκλογές η πληροφόρηση που είχαμε ήταν ότι όλα «βαίνουν καλώς» και ότι θα σταλεί στη Βουλή για κύρωση από τον Χρυσοχοΐδη. Ακριβώς μετά τις εκλογές, σχεδόν μια εβδομάδα μετά, πληροφορούμαστε ότι όλα έχουν αλλάξει, ότι ο υπουργός ανατρέπει τα ποσοστά επιχορήγησης τα οποία ήταν στο 40% την ώρα που η επένδυση με βάση τον νόμο «3299» μάζευε 49,4%, δίνοντάς μας μόλις 24%, δηλαδή η υπέρβαση που έκανε ο υπουργός ήταν προς τα κάτω.

Θα προχωρούσαμε και με 40% της επιχορήγησης

ΠτΘ: Εσείς και με αυτό το ποσοστό, εννοώ το 40%, είχατε αποφασίσατε να προχωρήσετε;
Λ.Γ.: Εμείς όταν το 2008 διαμορφώθηκε η πρόταση του υπουργείου, τα είδαμε, μετρήσαμε τις δυνάμεις μας και αν και με βία τα βγάζαμε πέρα, είπαμε θα το στηρίξουμε και θα προχωρήσουμε με 40%. Έρχεται σήμερα ο κ. Χρυσοχοΐδης και λέει ότι δίνει 24% και όχι 40%(!). Το ερώτημα βέβαια είναι, ποια ανάπτυξη θέλει ο υπουργός όταν λέει ότι θέλει επενδύσεις, ότι θέλει να διευρύνει την παραγωγική βάση της χώρας και ότι θέλει ξένους επενδυτές και την ίδια στιγμή εμάς μάς κατεβάζει το ποσοστό της επιχορήγησης στο 24%. Με τα πολλά και μετά από την συζήτηση «ανέβηκε» στο 30% και εκεί σταμάτησε.

ΠτΘ: Νομοθετικό πλαίσιο για το ύψος της δικής σας επένδυσης στο οποίο να ορίζεται το ύψος της επιχορήγησης από το κράτος δεν υπάρχει;
Λ.Γ.: Το νομοθετικό πλαίσιο είναι αυτό που σας είπα πριν και αυτό γράφει και η γνωμοδοτική στην εγκριτική της απόφαση και είναι 49,4%. Είναι όμως ειδικό καθεστώς και αναφέρεται στο άρθρο 9 του αναπτυξιακού νόμου 3299/2004 με βάση το οποίο ο υπουργός παίρνει πολιτική απόφαση και του δίνει αυτό το περιθώριο προκειμένου να κάνει υπέρβαση.

ΠτΘ: Σε απλά ελληνικά, «υπέρβαση» σημαίνει ότι του δίνει το δικαίωμα ο νόμος να το αναθεωρήσει κατά βάση προς τα επάνω…
Λ.Γ.: Έτσι το καταλαβαίνουμε όλοι, προκειμένου να στηρίξει μεγάλες επιχειρήσεις.

Το πρόσχημα του κ. Χρυσοχοΐδη είναι ότι δεν υπάρχουν λεφτά

ΠτΘ: Γιατί γίνεται αυτό πρακτικά; Θα υπάρχει κάποια εξήγηση, ο υπουργός θα έχει κάποια νομιμοποιητική βάση πάνω στην οποία εστίασε το σκεπτικό του…
Λ.Γ.: Ενώ με τους δύο προκατόχους του, τον κ. Παπαθανασίου και την κ. Κατσέλη είχαμε συμφωνήσει στο 40% και μάλιστα υπήρχε νομοθετική απόφαση από τον κ. Παπαθανασίου, που όμως δεν μπορούσε να υλοποιηθεί επειδή προφανώς άλλαξε η κυβέρνηση, ο κ. Χρυσοχοΐδης ανατρέπει τα πάντα με το πρόσχημα, κατά την γνώμη μου την επίσημη δικαιολογία ότι «λεφτά δεν υπάρχουν». Αυτό είναι το πρόσχημα γιατί αυτό που κόβει από αυτή την επένδυση και αφαιρεί από το προσδοκώμενο όφελός μας είναι 10 εκατομμύρια ευρώ. Έτσι όμως καθιστά το σχέδιο μη υλοποιήσιμο, ενώ για το ελληνικό δημόσιο δεδομένου ότι και το ΕΣΠΑ συμμετέχει στη χρηματοδότηση του αναπτυξιακού νόμου, το κόστος είναι περίπου 2,5 εκατομμύρια ευρώ ενώ τα υπόλοιπα 7,5 εκατομμύρια ευρώ θα έρθουν από το ΕΣΠΑ. Όλη η ιστορία είναι για δυόμισι εκατομμύρια.

ΠτΘ: Αυτό λέτε ότι είναι η επίσημη δικαιολογία, το πρόσχημα. Κατά την άποψή σας τι πράγματι συμβαίνει;
Λ.Γ.: Δεν έχω αποδείξεις, έχω κάποιες σκέψεις αλλά δεν μπορώ να τις διατυπώσω δημόσια.

Το πρόβλημα προφανώς είναι προσωπικό του κ. Χρυσοχοΐδη

ΠτΘ: Είναι πολιτικό το πρόβλημα;
Λ.Γ.: Πολιτικό δεν θεωρώ ότι είναι γιατί η κ. Κατσέλη το είχε εγκρίνει. Προφανώς είναι προσωπικό του κ. Χρυσοχοΐδη, γιατί, θα το ξαναπώ, ότι η προηγούμενη διοίκηση το είχε εγκρίνει.

ΠτΘ: Θεωρείτε ότι αυτή η επένδυσή σας για τον χώρο όπου θα την κάνατε, στην Καβάλα, θα ήταν βιώσιμη θα μπορούσε να προχωρήσει ή θα έμενε στο κενό όπως τόσες άλλες στο παρελθόν;
Λ.Γ.: Η επένδυση αυτή έχει μια παραγωγική δυναμικότητα που υπερκαλύπτει τις ανάγκες της χώρας, είναι μια μεγάλη μονάδα και γι΄ αυτό είναι δύσκολο να υλοποιηθεί. Δηλαδή, η κατανάλωση στην Ελλάδα είναι περίπου εκατό χιλιάδες τόνοι το χρόνο και η παραγωγή ενός τέτοιου εργοστασίου είναι διακόσιες χιλιάδες τόνοι. Είναι το διπλάσιο της ελληνικής κατανάλωσης. Αυτή η μονάδα, αφενός υποκαθιστά εισαγωγές και αφετέρου θα ήταν έντονα εξαγωγική. Επομένως δεν απευθύνεται ούτε στην αγορά της Καβάλας ούτε μόνο της Ελλάδας.

ΠτΘ: Πρόκειται για επένδυση που πλησιάζει τα όρια των αντίστοιχων λεγόμενων επενδύσεων της κατηγορίας «Fast Truck» που έχει αναλάβει να υλοποιήσει ο κ. Παμπούκης…
Λ.Γ.: Εντάσσεται όντως στο «Fast Truck» και ως προς τα κεφάλαια και ως προς την απασχόληση.

ΠτΘ: Δεν θα μπορούσατε να φθάσετε, λοιπόν, και στην πόρτα του κ. Παμπούκη;
Λ.Γ.: Με τη σημαντική υποστήριξη του κ. Πεταλωτή και του κ. Γιαννακίδη φθάσαμε στον κ. Παμπούκη που μας είπε ότι το βλέπει θετικά και βεβαίως εντάσσεται στο “Fast Track” αλλά αυτό είναι μια διαδικασία που δίνει προτεραιότητα στις επενδύσεις μπροστά στην γραφειοκρατία του δημοσίου, δηλαδή μπροστά στην πολεοδομία, στην διεύθυνση περιβάλλοντος, στις διαδικασίες απαλλοτριώσεων. Δεν έχει καμία σχέση με την επιχορήγηση. Το “Fast Truck”, απλά ανοίγει το δρόμο για διαδικασίες που είναι πολύ χρονοβόρες ακόμη και ενώπιον του ΣτΕ δίνει προτεραιότητα.

ΠτΘ: Εσείς, θα μπορούσατε να συμβιβαστείτε με κάτι μικρότερο σε σχέση με το υφιστάμενο business plan που καταθέσατε, έτσι ώστε η επένδυση να μην είναι του εύρους του αρχικού σκεπτικού σας;
Λ.Γ.: Οι μονάδες αυτές είναι τυποποιημένες παγκοσμίως και για να είναι βιώσιμη μια τέτοια μονάδα θα πρέπει να βγάζει εξακόσιους τόνους παραγωγή την ημέρα και αυτό σε όλο τον κόσμο και όχι μόνο στην Ευρώπη.
Το ελάχιστο είναι αυτό το ποσοστό και εμείς αυτό βάζουμε. Από εκεί και κάτω δεν έχει νόημα η επένδυση. Στη Βουλγαρία που είναι πληθυσμιακά του ίδιου μεγέθους με την Ελλάδα αλλά σαν κατανάλωση υπολείπεται σημαντικά, η μονάδα είναι αυτού του μεγέθους

Σε καμία περίπτωση δεν θα δημιουργούσαμε μονοπωλιακούς όρους στην αγορά της χώρας

ΠτΘ: Δεν θα δημιουργούσατε όμως μονοπωλιακούς όρους στην αγορά της Ελλάδας, με μια επένδυση που θα κάλυπτε 100% της εγχώριας ζήτησης;
Λ.Γ.: Στο δικό μας business plan σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να καλύψουμε το 100% της εγχώριας αγοράς. Εμείς λέμε ότι το 30% της παραγωγής θα διατίθεται στην Ελλάδα και το υπόλοιπο 70% θα γίνεται εξαγωγή. Δεν μπορεί να σκεφτούμε και να φιλοδοξούμε ποτέ ότι θα καλύψουμε το 100%. Με όρους παραγωγικότητας ή δυναμικότητας μπορούμε να το καλύψουμε αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να το μονοπωλήσουμε.

ΠτΘ: Στη Θράκη υπάρχουν καλύτεροι επενδυτικοί όροι. Δεν σκεφθήκατε να την μετακινήσετε την επένδυση; Θα μου πείτε βέβαια ότι είστε Καβαλιώτισσα…
Λ.Γ.: Αυτά τα πράγματα δεν γίνονται καθαρά και μόνο με τοπικιστικά κριτήρια. Το κάναμε στην Καβάλα για λόγους που γεωστρατηγικά ευνοούν την επένδυση. Να σας θυμίσω ότι και η πολυεθνική “Glaver Bell” πάλι την Καβάλα είχε επιλέξει για έδρα της επένδυσης άσχετα αν η ίδια είχε έδρα το Βέλγιο. Εννοώ ότι έχουμε κόμβο οδικό, κόμβο φυσικού αερίου που προφανώς έχει και η Θράκη, λιμάνι και βέβαια ακτίνα διάθεσης του έτοιμου προϊόντος μέσα σε χίλια χιλιόμετρα με πάρα πολύ μεγάλο πληθυσμό, συγκεντρώνοντας τουλάχιστον περίπου οκτώ ευρωπαϊκές πρωτεύουσες

Ο κ. Χρυσοχοΐδης μας άδειασε με τον αγενέστερο και εχθρικότερο τρόπο

ΠτΘ: Γιατί ο κ. Χρυσοχοΐδης κατά δική σας μαρτυρία σε συνέντευξή σας στα μέσα της Καβάλας αλλά και κατά μαρτυρία του δημάρχου του κ. Σιμιτσή ήταν αγενής μαζί σας ή είχε μια συμπεριφορά που υπερέβαινε τους όρους καλής συμπεριφοράς δύο συνομιλητών;
Λ.Γ.: Πραγματικά δεν μπορώ να το ερμηνεύσω και δεν δικαιολογείται σε καμία περίπτωση εμπάθεια προκατάληψη που επέδειξε στο έπακρο ο κ. Χρυσοχοΐδης και μάλιστα δεν ήταν μόνο παράγοντες της Καβάλας αλλά συνοδευόμασταν από τον περιφερειάρχη μας κ. Α. Γιαννακίδη στον οποίο απευθυνόταν με το μικρό του όνομα και μας άδειασε όλους μαζί. Ήταν και οι τέσσερις βουλευτές της Καβάλας και μάλιστα ο υφυπουργός κ. Τιμοσίδης, ο δήμαρχος Καβάλας, ο αντιπεριφερειάρχης κ. Γρανάς και ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Καβάλας ο κ. Τσατσούλης και βέβαια εγώ ως εκπρόσωπος των επενδυτών.
Μας άδειασε με τον αγενέστερο και εχθρικότερο τρόπο. Όταν ο κ. Γιαννακίδης του είπε ότι έξι περίπου χρόνια δεν είναι εύλογο διάστημα για να ταλαιπωρούνται επενδυτές για οποιαδήποτε επένδυση και ότι αυτό δεν έχει νόημα να συμβαίνει του απάντησε τελείως απαξιωτικά και υποτιμητικά. Και στον κ. Γιαννακίδη και στο δήμαρχο Καβάλας και σε μένα προσωπικά. Γενικά ήταν απόλυτος, δογματικός ήταν εχθρικός εριστικός, ειρωνικός όλα αυτά σωρευτικά. Θα πρέπει βέβαια να πω ότι επανειλημμένα ο κ. Χρυσοχοΐδης απευθυνόμενος προς εμένα τόνισε ότι οι επιχειρήσεις που έχουμε ότι είναι πάρα πολύ καλές και τις γνωρίζει το υπουργείο. «Αυτό που κάνετε το κάνετε πολύ καλά και συνεχίστε να το κάνετε», είπε δηλαδή επί της ουσίας εννοούσε «συνεχίστε να κάνετε εισαγωγές και εμπόριο δεν χρειάζεται να κάνετε παραγωγή»…(!)

ΠτΘ: Οι επαφές που κάνατε με την προηγούμενη πολιτική ηγεσία τον κ. Παπαθανασίου και τον κ. Αλογοσκούφη θεωρείτε ότι ήταν σε καλύτερο επίπεδο;
Λ.Γ.: Θα διαχωρήσω Αλογοσκούφη με Παπαθανασίου. Ο Αλογοσκούφης το θέμα δεν το προχωρούσε και το κρατούσε και το καθυστερούσε εν αντιθέσει προς τον κ. Παπαθανασίου που το προχώρησε, το πέρασε από την Κεντρική Γνωμοδοτική Επιτροπή, εξέδωσε την υπουργική απόφαση έστω με 40% αλλά το έφτασε μέχρι εκεί και στη συνέχεια καθ’ υπόδειξη της υπηρεσίας έκρινε σκόπιμο να το στείλει στην Κομισιόν, στην Επιτροπή Ανταγωνισμού απ΄ όπου πέρασε και από αυτή και εγκρίθηκε.
Θα το ξαναπώ γιατί η αγορά είναι καρτέλ στην Ευρώπη και θέλει ανεξάρτητους παραγωγούς η Κομισιόν με την έννοια ότι οι ανεξάρτητοι παραγωγοί δεν περιορίζονται γεωγραφικά στα όρια μιας χώρας αλλά έχουν δυνατότητες διείσδυσης και στις υπόλοιπες γειτονικές χώρες.

Με την έναρξη της λειτουργίας θα απασχολούσαμε τριακόσιους πενήντα εργαζόμενους

ΠτΘ: Σε τι βάθος χρόνου θα φτάνατε να απασχολείτε 350 εργαζόμενους στην επιχείρησή σας;
Λ.Γ.: Άμεσα με την έναρξη λειτουργίας. Να πω ότι στην κατασκευαστική περίοδο θα απασχοληθούν 50 άτομα η οποία θα κρατούσε δεκαοκτώ με είκοσι μήνες. Αμέσως μετά μπαίνουμε στη φάση της λειτουργίας άμεσα με το άνοιγμα του φούρνου ξεκινάμε με 200 άτομα στην βασική παραγωγή και τα υπόλοιπα 150 άτομα είναι οι αναγκαίοι μεταφορείς που θα επιτελούν το μεταφορικό έργο. Εξακόσιοι τόνοι την ημέρα παραγωγή έτοιμα προϊόντα και εξακόσιοι τόνοι πρώτες ύλες οι οποίες διακινούμενες σε μια ακτίνα 1450 χιλιομέτρων δεν θα μπορούν να επιστρέψουν πίσω αυθημερόν, επομένως απαιτούνται εκατόν πενήντα φορτηγά σε αποκλειστική καθημερινή σχέση εργασίας.

ΠτΘ: Τι προτίθεστε να κάνετε από εδώ και πέρα;
Λ.Γ.: Λόγω των ημερών δεν μπορούμε να βρεθούμε με τους συνεταίρους μας έχουμε επικοινωνία τηλεφωνική υπάρχουν κάποιες σκέψεις. Το σημαντικότερο είναι να αποδεσμευθούμε από αυτή την ομηρία γιατί περί ομηρίας πρόκειται, να ανασυνταχθούμε να εξετάσουμε τα νέα οικονομικά δεδομένα που επικρατούν και να δούμε τι θα κάνουμε. Εμείς επιχειρηματίες είμαστε και αυτό ξέρουμε να κάνουμε, δυστυχώς… Κοιμόμαστε ξυπνάμε και μέσα στο μυαλό μας επενδύσεις κυκλοφορούν κάτι που σε ένα βαθμό είναι βασανιστικό αλλά αυτό ξέρουμε να κάνουμε εντέλει…

 

Η επένδυση δεν μολύνει το περιβάλλον

ΠτΘ: Οι περιβαλλοντικοί όροι της εταιρείας σας είναι τέτοιοι ώστε να μην συμβάλουν στην καταστροφή του περιβάλλοντος;
Λ.Γ.: Το εργοστάσιο αυτό δεν παράγει στερεά και υγρά απόβλητα, περιβαλλοντικά το μόνο που παράγει είναι τα καυσαέρια από την καύση του φυσικού αερίου για να λειτουργεί ο φούρνος. Το γυαλί είναι φυσικό προϊόν με την έννοια ότι οι πρώτες ύλες είναι ορυκτή άμμος και σόδα που είναι ορυκτή και βελονήτης. Είναι όλα φυσικά προϊόντα

ΠτΘ: Οι πρώτες ύλες από πού θα προέρχονται;
Λ.Γ.: Άμμος πολύ καλής ποιότητας και άφθονη υπάρχει στη Βουλγαρία και βέβαια στις αφρικανικές χώρες από επιφανειακά κοιτάσματα.

ΠτΘ: Δεν θα εκμεταλλευτείτε λατομεία που βρίσκονται στην περιοχή;
Λ.Γ.: Δυστυχώς, στην Ελλάδα ενώ υπάρχουν κοιτάσματα δεν εξορύσσονται, μπορεί όμως αυτό να αποτελέσει μια μελλοντική επένδυση εφόσον υπάρχει ζήτηση. Όλες οι πρώτες ύλες είναι εισαγόμενες, η άμμος από τη Βουλγαρία και η σόδα κυρίως από την Τουρκία

ΠτΘ: Σας ρωτώ γιατί προσπαθώ να βρω τι θα μπορούσε να οδηγήσει τη σκέψη του κ. Χρυσοχοΐδη ώστε να είναι αρνητικός…
Λ.Γ.: Δεν υπάρχει μειονέκτημα και συνεχίζοντας για το θέμα το περιβαλλοντικό που το θεωρώ σημαντικό θα σας πω ότι ως προς τις εκπομπές έχει μόνο καυσαέρια από φυσικό αέριο που είναι το πιο καθαρό πράγμα που μπορεί να υπάρξει και στη συνέχεια είναι σε θέση να χρησιμοποιεί μέσα στο μείγμα της πρώτης ύλης 15% υαλόθραυσμα, δηλαδή ανακύκλωση που σήμερα στην Ελλάδα δεν υπάρχει καμία μονάδα που να παίρνει γυαλί για ανακύκλωση. Όλο το γυαλί πάει στις χωματερές. Ακόμη και από το δικό μας κλάδο που αφορά στην μεταποίηση του τζαμιού ό,τι παράγουν οι μικρές βιοτεχνικές μονάδες μεταποίησης, αυτοί δηλαδή που κάνουν τα διπλά τζάμια για τα σπίτια, τα πετάνε σε χωματερές οι οποίες δεν τα δέχονται και υπάρχει ένα τεράστιο ζήτημα για τα σκουπίδια αυτών των μονάδων.
Αυτή η μονάδα απαιτεί στο μείγμα της πρώτης ύλης 15% υαλόθραυσμα και το δεύτερο είναι ότι σύμφωνα με όλους τους ενεργειακούς κανονισμούς το τζάμι σήμερα ως προηγμένο προϊόν τεχνολογίας μπορεί να έχει πολύ καλά αποτελέσματα στη θερμομόνωση των κτιρίων και αποτελεί ένα από τα βασικά υλικά στην ενεργειακή αναβάθμιση των υφισταμένων κτιρίων. Δηλαδή στις οικοδομές για να κάνουμε εξοικονόμηση ενέργειας το πρώτο πράγμα και το πιο άμεσο που αποδίδει είναι η αντικατάσταση των τζαμιών με τζάμια ενεργειακά. Άρα, ένα τετραγωνικό μέτρο τζάμι στη διάρκεια της ζωής του αφότου τοποθετηθεί στην οικοδομή έχει θετική επίδραση στο περιβάλλον αθροιστικά και σωρευτικά η οποία είναι τεράστια.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.