Η κλιματικη αλλαγη και η ακριβεια απειλουν την ελληνικη μελισσοκομια
Μία πολύ κακή χρονιά, για την ελληνική συνολικά αλλά και την τοπική ειδικότερα παραγωγή μελιού ήταν το 2023, με τους επίσημους απολογισμούς να κάνουν λόγο για απώλειες που αγγίζουν ακόμα και το 70% σε σχέση με πέρυσι, με αποτέλεσμα οι παραγωγοί να εκπέμπουν “SOS” για την επιβίωσή τους.
Ανάμεσά τους και τα μέλη του Μελισσοκομικού Συλλόγου Ροδόπης, που ήδη από την προηγούμενη περίοδο ξεκίνησαν τις επαφές και με πολιτικούς εκπροσώπους της περιοχής προκειμένου να γίνει σαφές πως ο κλάδος γενικότερα βρίσκεται στο χείλος του «αφανισμού» και να προωθήσουν τα αιτήματά τους.
Όπως εξήγησε μιλώντας το πρωί της Δευτέρας, 13 Νοεμβρίου στο «Ράδιο Παρατηρητής 94fm» ο πρόεδρος του Συλλόγου κ.Στέλιος Κεχαγιάς, το βασικότερο σε μια σειρά προβλημάτων που αντιμετωπίζουν, είναι αυτό της κλιματικής αλλαγής. Σε τοπικό επίπεδο ο περσινός Χειμώνας, ελλείψει βροχών και άρα νερού, είχε τεράστια επιρροή στα φυτά, όπως αντίστοιχα και η Άνοιξη που ακολούθησε όπου υπήρξε περίσσευμα νερού αχρείαστο εν προκειμένω για τους ίδιους, για την ανάπτυξη των μελισσοκομικών φυτών. Γεγονός που οδήγησε στην τροφοδοσία των μελισσιών τους με μελισσοτροφές που αύξησε ακόμα περισσότερο το κόστος του και το οποίο ακολουθήθηκε από ένα Καλοκαίρι με πολύ ισχυρούς βοριάδες που «αποτελείωσαν» τα σμήνη καθώς ξέραναν τα πάντα.
Στα υφιστάμενα προβλήματα, αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής, ήρθαν το φετινό Καλοκαίρι να προστεθούν και οι καταστροφικές πυρκαγιές που όπως γνωστοποίησε ο κ.Κεχαγιάς έκαψαν περίπου το 20% της μελισσοκομικής χλωρίδας σε Ροδόπη και κυρίως τον Έβρο, επικεντρώνοντας ιδιαίτερα στην καταστροφή των πεύκων, που υφίστανται αποκλειστικά σε Ελλάδα και Τουρκία, και αποτέλεσε τεράστια καταστροφή σε ό,τι αφορά τα εκμεταλλεύσιμα από τους μελισσοκόμους φυτά καθώς η περιοχή που καταστράφηκε ισοδυναμεί το 60-70% της συλλογής που γινόταν από τους ίδιους.
Αντίστοιχα από τις πυρκαγιές στην Ροδόπη καταστράφηκαν παραγωγές σε άλλα φυτά που οι ίδιοι χρησιμοποιούσαν όπως το ανοιξιάτικο ρέικι ή πυρένι στην περιοχή του Λινού, αλλά και στον Έβρο όπου δραστηριοποιούνται και παραγωγοί της Ροδόπης, όπου «απώλεσαν» μεγάλες εκτάσεις από όπου συνέλεγαν βελανίδια, ανοιξιάτικο ρέικι και ακακίες.
Δυσβάσταχτο το κόστος παραγωγής
Αναφερόμενος ειδικά στους παραγωγούς του Έβρου ο κ.Κεχαγιάς έκανε λόγο για «τραγική» κατάσταση εξηγώντας πως του χρόνου απουσία ανθών δεν θα μπορέσουν τα μελίσσια τους να επιβιώσουν, εκτός αν μεταφερθούν σε άλλους νομούς που ως δεδομένο θα αυξήσει έτι περαιτέρω το κόστος τους.
Ένα κόστος παραγωγής που ήδη είναι δυσβάσταχτο, όπως και στο σύνολο του αγροτικού τομέα, ξεκινώντας από τις ζωοτροφές που έχουν δει αυξήσεις της τάξεως του 100%, τα υλικά συσκευασίας που από 0,17-0,18 ευρώ το βαζάκι σήμερα πωλείται στα 0,50-0,55 ευρώ, το πετρέλαιο που αναγκάζονται να πληρώνουν παρά τις τεράστιες αυξήσεις του καθώς η ξηροθερμία τους αναγκάζει σε μετατόπιση σε περιοχές όπου υπάρχουν μελισσοκομικά φυτά προς εκμετάλλευση, όπως ορεινές περιοχές της Δράμας, του Έβρου, της Χρυσούπολης κ.α. Και όλα αυτά την ώρα που το μέλι παραμένει ένα από τα ελάχιστα προϊόντα η τιμή των οποίων δεν έχουν ανατιμηθεί.
«Οι άνθρωποι ξεκίνησαν το 2010, μπήκανε με την κρίση να παράγουνε στην περιοχή τους, στον τόπο τους, που είναι καθαρά αγροτική περιοχή. Το 80% του κόσμου ασχολείται με την αγροτική παραγωγή. Δεν υπάρχει ούτε βαριά βιομηχανία, ούτε τουρισμός ο κόσμος να μπορέσει να εργαστεί. Αναγκάζεται να δουλέψει μόνο με την αγροτική παραγωγή. Αυτή τη στιγμή όλοι είναι σε ένα σημείο που δεν ξέρουν τι να κάνουν» ανέφερε ο ίδιος τονίζοντας πως καθημερινά γίνεται αποδέκτης τηλεφώνων παραγωγών που δηλώνουν πως θα εγκαταλείψουν το επάγγελμα, πωλώντας παραγωγικά κεφάλαια, εξοπλισμούς κ.α. και φεύγουν στο εξωτερικό διεκδικώντας ένα βιώσιμο τουλάχιστον παρόν και μέλλον.
Μόλις το 1-3% των αγροτικών επιδοτήσεων αφορούν την μελισσοκομία
Ερωτηθείς ως προς το κομμάτι των επιδοτήσεων ο πρόεδρος του Μελισσοκομικού Συλλόγου Ροδόπης έκανε λόγο για απειροελάχιστες ενισχύσεις, τονίζοντας πως από τις επιδοτήσεις που δίνονται ευρύτερα στον αγροτικό τομέα, η μελισσοκομία παίρνει μόλις το 1-3% αυτών. Ο ίδιος ξεκαθάρισε πως το αίτημα των μελισσοκόμων δεν αφορά σε χρήματα, αλλά σε επιδοτήσεις που για παράδειγμα θα μπορούσαν να αφορούν απευθείας σε ζωοτροφές ή λοιπά εφόδια, μαζί με την αλλαγή νόμων που μετρούν σχεδόν έναν αιώνα ζωής και άρα σήμερα έχουν καταστεί ανεπίκαιροι, δυσχεραίνοντας την καθημερινότητά τους.
«Πας να μπεις σε κάποια άλση, σε κάποιους δρόμους και δεν ξέρεις αν υπάρχει αγροτικός ή δασικός δρόμος, αν υπάρχει αντιπυρική, κλπ. γίνονται κάποιες κλήσεις από το Δασαρχείο για παράδειγμα και πηγαίνουμε εμείς στο δικαστήριο να απολογηθούμε για κάτι που δεν το γνωρίζουμε γιατί δεν υπάρχουν χαρακτηρισμένα κάποια πράγματα» εξήγησε υπογραμμίζοντας πως «εμείς ζούμε από το δάσος».
Ελληνοποιήσεις και νοθεία από τα βασικότερα προβλήματα του κλάδου
Στην λίστα των αιτημάτων τους περιλαμβάνονται επίσης η αλλαγή των κανονισμών του ΕΛΓΑ ώστε να αποζημιώνει και φυσικά φαινόμενα, ενώ σημαντικό ζήτημα για τον κλάδο αποτελούν και οι ελληνοποιήσεις και η νοθεία, γνωστοποιώντας πως το Ευρωπαϊκό μέλι σήμερα αποτελεί το 6ο κατά σειρά προϊόν με την μεγαλύτερη νοθεία.
Όπως εξήγησε ο ίδιος «σε αυτό ευθύνεται αποκλειστικά η Ε.Ε., γιατί όταν ζητάμε να αναγράφεται η χώρα συγκομιδής του μελιού και αρνείται» καλώντας τους καταναλωτές να «προβληματίζονται» όταν δουν στα ράφια των μάρκετ μέλι ή όπως αναγράφεται την ετικέτα «μείγμα μελιού» να πωλείται σε τιμή 3,5 – 4 ευρώ το κιλό, την ώρα που το κόστος παραγωγής για τον Έλληνα μελισσοκόμο αυτή τη στιγμή κυμαίνεται στα 4,5-5 ευρώ.
Προσπάθειες γνωστοποίησης αλλά και ικανοποίησης των αιτημάτων
Κάνοντας σαφές πως οι δυνάμεις των μελισσοκόμων έχουν πλέον «μηδενιστεί» ο ίδιος εξήγησε πως ήδη έχουν γίνει σχετικά υπομνήματα με το σύνολο των αιτημάτων και τις προτάσεις, ενώ από την πλευρά του οικείου συλλόγου έχουν γίνει και θα συνεχιστούν σχετικές επαφές με τους πολιτικούς εκπροσώπους της περιοχής. Παράλληλα η Ομοσπονδία Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδας (ΟΜΣΕ) της οποίας ο Σύλλογος αποτελεί μέλος επιδιώκει εξομάλυνση των υφιστάμενων σχέσεων με την ηγεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης που εντάθηκαν λόγω των πρόσφατων καταστροφών στην Λάρισα, με τον κ.Κεχαγιά να γνωστοποιεί πως σε τοπικό επίπεδο γίνεται προσπάθεια επικοινωνίας τόσο με το Δασαρχείο, όσο και τους εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης ώστε να προχωρήσουν δράσεις, όπως για παράδειγμα η δενδροφύτευση σε πυρόπληκτες περιοχές με μελισσοκομικά εκμεταλλεύσιμα φυτά, στην οποία επιθυμούν να συμβάλλουν και οι ίδιοι ως κλάδος.
«Εμείς είμαστε πρόθυμοι, γιατί από το δάσος ζούμε. Το προστατεύουμε, το συντηρούμε, το θέλουμε, γιατί για εμάς είναι τροφή και προσπαθούμε σε αυτό το κομμάτι να γίνουν κάποιες συζητήσεις» ανέφερε χαρακτηριστικά για να καταλήξει υπογραμμίζοντας πως το ελληνικό μέλι είναι ένα από τα πιο περιζήτητα και βραβευμένα παγκοσμίως.
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
