Υποψηφιοι με τους συνδυασμους «Εμεις… η πολη» και του «Σπαρτακου» απαντουν στον ΠτΘ

  

Αλέξανδρος Χατζηαντωνίου
Ο Αλέξανδρος Χατζηαντωνίου γεννήθηκε στην Κομοτηνή το 1986. Αποφοίτησε από το 2ο Λύκειο Κομοτηνής το 2004 και στη συνέχεια σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων στις Σέρρες. Δραστηροποιείται επαγγελματικά στη πόλη μας, στην οικογενειακή του επιχείρηση με την επωνυμία «ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ». Ασχολείται με τον αθλητισμό και συγκεκριμένα με το ποδόσφαιρο, αγωνιζόμενος σε Δόξα Σώστη και Πόντο Κομοτηνής. Συντάσσεται με όλες του τις δυνάμεις στην προσπάθεια της Φελίνας Καζάκου, για ένα ελπιδοφόρο ξεκίνημα, με νέους δυναμικούς ανθρώπους.

 

Δημήτρης Καραγκιόζης
Ο Δημήτρης Καραγκιόζης γεννήθηκε στην Κομοτηνή. Αποφοίτησε από τη Σχολή Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας το 2005. Προσφάτως ολοκλήρωσε τις σπουδές του και στη Σχολή Οικονομικών Επιστημών του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, ενώ το 2013 ξεκίνησε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο πρόγραμμα Master of Business Administration (M.B.A.) του τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Δ.Π.Θ. Από το 2006 έως το 2013 εργάστηκε ως τραπεζικός υπάλληλος στην Τράπεζα Probank και από τον Σεπτέμβριο του 2013 στην Εθνική Τράπεζα. Από νεαρή ηλικία ασχολείται με τα κοινά ως μέλος της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και εν συνεχεία ως υπεύθυνος οικονομικού της ΟΝΝΕΔ Ν. Ροδόπης.

Γιώργος Θεοχαρίδης
Ο Γιώργος Θεοχαρίδης γεννήθηκε στην Κομοτηνή. Σπούδασε στο Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Κεντρικής Μακεδονίας στο τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών ΤΕ. Μετά τη θητεία του στο στρατό ως Δόκιμος Έφεδρος Αξιωματικός, εκλέχτηκε στο τοπικό συμβούλιο Νέων του πρώην Δήμου Αιγείρου. Εργάζεται ως ιδιωτικός υπάλληλος στην εταιρεία E-value, ενώ ασκεί και το επάγγελμα του αγρότη. Πιστεύει ότι «η ζύμωση ιδεών και απόψεων νέων ανθρώπων μαζί με πεπειραμένους ανθρώπους της κοινωνίας μας θα δώσουν μια νέα Πνοή στο Δήμο μας».

 

Παναγιώτης Βγενάς
Ο Παναγιώτης Βγενάς είναι διπλωματούχος Πολιτικός Μηχανικός του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Γεννήθηκε στην Κομοτηνή. Εργάστηκε σε εταιρείες του κατασκευαστικού κλάδου μεγάλων έργων υποδομής. Σήμερα είναι Διευθυντής της ΙΟΝΙΟΣ Α.Ε. στα έργα του κάθετου Άξονα της ΕΓΝΑΤΙΑΣ ΟΔΟΥ στην περιοχή του Έβρου. Μέλος του Μορφωτικού Ομίλου Κομοτηνής (Μ.Ο.Κ.) και ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Συλλόγου Φίλων του Ιδρύματος Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης της Κομοτηνής. Είναι παντρεμένος και έχει τρία παιδιά την Ελένη 18 ετών, τον Μιχάλη 17 ετών και τον Δημήτρη 7 ετών.

Γιώργος Κελέσης
Ο Γιώργος Κελέσης γεννήθηκε στην Κομοτηνή. Αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του ΑΠΘ το 1987 και έκανε την ειδικότητά του στην κλινική Αναισθησιολογίας και Εντατικής Ιατρικής του ΑΠΘ, στο ΑΧΕΠΑ. Υπηρέτησε, ως οπλίτης ιατρός, στο 96 ΤΥΕΘ στην Χίο και εκπόνησε την διατριβή του στην Ιατρική σχολή του ΔΠΘ. Εργάζεται σε ιδιωτικά νοσηλευτήρια των Αθηνών. Είναι παντρεμένος.

Πάρις Καλοδημίδης
Ο Πάρις Καλοδημίδης γεννήθηκε στην Κομοτηνή από Εβρίτες γονείς. Είναι παντρεμένος με την Πέρσα Μαμουκάρη και έχει τρία παιδιά. Εργάστηκε σαν εργολήπτης Δημ. Έργων κάποια χρόνια και τα τελευταία 18 χρόνια είναι συμβασιούχος στο Δημόσιο. Μεγάλη του προσδοκία όπως δηλώνει ο ίδιος «όλοι μας να γίνουμε περισσότερο πρόθυμοι για συμμετοχή στα κοινά, οι κομματικοί μηχανισμοί να αντικατασταθούν από ένα λειτουργικό κράτος και όλοι μας να δουλέψουμε για ένα μέλλον που δεν θα είναι προσημειωμένο στους τοκογλύφους».

1. Πώς πήρατε την απόφαση να ασχοληθείτε με τα κοινά. Υπήρξε κάποιο κίνητρο; Δεν σας απέτρεψε η καθολική αμφισβήτηση που δέχεται η πολιτική σήμερα;

 

Αλέξανδρος Χατζηαντωνίου: Την απόφαση να ασχοληθώ με τα κοινά την πήρα ύστερα από κρούση που μου έγινε από ένα οικογενειακό φίλο και φυσικά την αποδέχτηκα αμέσως. H υποψήφια δήμαρχος κ.Φελίνα Καζάκου με κέρδισε αμέσως με την όρεξη και το ζήλο που έδειξε για αυτήν τη νέα της προσπάθεια. Οι ιδέες της και το πρόγραμμα του συνδυασμού «Εμείς η Πόλη» με εκφράζουν πλήρως γι’ αυτό θα κάνω τα πάντα για να ανταπεξέλθω στις απαιτήσεις που η υποψηφιότητά μου αυτή φέρει. Είναι η πρώτη μου επαφή με τα κοινά, αλλά πιστεύω ακράδαντα πως κάθε νέος άνθρωπος οφείλει να προσφέρει και να συνεισφέρει στον τόπο, πόσω μάλλον σήμερα που η χώρα διέπεται από οικονομική κρίση.

 

Δημήτρης Καραγκιόζης: Την απόφαση για να ασχοληθώ με τα κοινά την πήρα από πολύ νεαρή ηλικία. Από την εφηβική μου ηλικία με ενδιέφερε η πολιτική την οποία την θεωρώ ως ένα μέσο για να βοηθήσω τον συνάνθρωπο. Όταν μπήκα στο πανεπιστήμιο ασχολήθηκα ενεργά με την ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και εν συνεχεία με την ΟΝΝΕΔ Ν. Ροδόπης. Κίνητρό μου είναι η προσφορά στον τόπο μου και γενικότερα στην πατρίδα. Θεωρώ ότι όποιος μπορεί να προσφέρει πρέπει να ασχολείται ενεργά με την πολιτική. Όσον αφορά στην αμφισβήτηση της πολιτικής είναι γεγονός ότι ως Έλληνες έχουμε την τάση να μηδενίζουμε τα πάντα. Ποτέ όμως δεν κάνουμε αυτοκριτική. Ποτέ δεν αναρωτιόμαστε ποιος ψήφιζε τόσα χρόνια τους πολιτικούς που μας οδήγησαν στο τέλμα. Ο ψηφοφόρος πρέπει να καταλάβει ότι η ψήφος είναι ευθύνη. Δεν πρέπει να ψηφίζουμε βάσει προσωπικού συμφέροντος αλλά βάση συλλογικού. Θεωρώ ότι η κριτική δεν πρέπει να επεκτείνεται σε νέους ανθρώπους, άφθαρτους οι οποίοι δεν έχουν δώσει ποτέ το παραμικρό δικαίωμα και πορεύονται με αξιοπρέπεια στη ζωή τους.

 

Γιώργος Θεοχαρίδης: Αποφάσισα να ασχοληθώ με τα κοινά, καθώς πιστεύω πως είναι υποχρέωση όλων των πολιτών να ασχοληθούμε με τα δημόσια θέματα. Να βγούμε από τα στενά όρια του εαυτού μας και να αποκτήσουμε συλλογική συνείδηση, ομαδικό πνεύμα. Να γίνουμε ενεργοί πολίτες, να δραστηριοποιηθούμε, να υλοποιήσουμε τις ιδέες και τα οράματά μας για μια καλύτερη κοινωνία. Το κίνητρο ήταν πως δεν θέλω τα παιδιά που θα φέρω στο κόσμο να μεγαλώσουν και να σκέφτονται ότι η προηγούμενη γενιά ήταν κοντόφθαλμη. Η πολιτική σήμερα χρειάζεται νέα άτομα, άφθαρτα με όρεξη για δουλειά. Για να μπορέσει να φύγει αυτή η καθολική αμφισβήτηση για την πολιτική θα πρέπει να υπάρξει μια νέα γενιά με διαφορετική πολιτική συνείδηση, οπότε περισσότερο με γοητεύει παρά με αποτρέπει η ενασχόληση με τα κοινά και την πολιτική.

Παναγιώτης Βγενάς: Τον Αύγουστο του 2010 πριν τις δημοτικές εκλογές, ως παρέα του ΣΠΑΡΤΑΚΟΥ, είχαμε έντονους προβληματισμούς σε μια χώρα που κατάρρεε οικονομικοπολιτικά μα κυρίως πνευματικά. Έπρεπε να είναι πραγματικά κανείς εντελώς τυφλός ή βαθειά διαπλεκόμενος για να μην αντιλαμβάνεται το πού πήγαινε η κοινωνία μας. Μέσα στο πρωτοφανές αυτό σκηνικό, οι υπεύθυνοι της καταστροφής είχαν το θράσος να ζητάνε και την ψήφο μας στις 7 του Νοέμβρη! Όλοι όσοι τόσα χρόνια εξευτέλισαν την Τοπική Αυτοδιοίκηση με τα «χρίσματα» , με την τοπική διαπλοκή και τα ρουσφέτια, με τους πρασινογάλαζους χάρτες τις βραδιές των εκλογών, όλοι αυτοί ούτε που διανοούνταν ότι θα χάσουν το τσιφλίκι τους. Μέσα στην οικονομική καταστροφή που επερχόταν, μέσα στην κομματοκρατία που ακόμη αλώνιζε, μέσα στην απραξία του βουβού πλήθους, βγήκαμε μπροστά για λογαριασμό της κοινωνίας. Δεν σκοπεύαμε να υποκαταστήσουμε κανέναν: καλούσαμε όλους τους ενεργούς πολίτες να συστρατευτούν μαζί μας. Θα είμασταν όλοι εκεί, με τον Σπάρτακο για το αυτονόητο και μόνο.

 

Γιώργος Κελέσης: Η ενασχόλησή μου με τα κοινά, δεν είναι σημερινή υπόθεση, μιας και από τα φοιτητικά μου χρόνια, ασχολούμαι με τις κοινές υποθέσεις. Υπήρξα υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο Κομοτηνής και στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές, με την νεοεμφανιζόμενη, τότε, παράταξη του Σπάρτακου. Το κίνητρο, μπορεί, εύκολα, να αναζητηθεί, για κάθε πολίτη, στην απέχθεια της Ιωνικής Δημοκρατίας, σε ο,τιδήποτε «ιδιωτικό», συνώνυμο, εκείνες τις εποχές, με την ηλιθιότητα, την καθυστέρηση. Η αμφισβήτηση, δεν αφορά την πολιτική, αλλά τον τρόπο που ασκείται στους καιρούς μας. Η εξουσία εκπαιδεύει καταναλωτές και όχι πολίτες και ασκείται με εχθρικό τρόπο προς αυτούς, από κλειστές κάστες πολιτικών και οικονομικών ελίτ. Είναι απολύτως λογικό, να είναι απεχθές, ενίοτε και μισητό, αυτό το πρόσωπο της πολιτικής, στον μέσο πολίτη. Μάλλον, λοιπόν, αυτό είναι ένα ακόμα, ισχυρό, κίνητρο, για να ασχοληθεί κανείς με τις κοινές υποθέσεις.

 

Πάρις Καλοδημίδης: Η ενασχόλησή μου με τα κοινά ήταν αποτέλεσμα της σχέσης μου με συγκεκριμένους ανθρώπους. Βλέπω τον εαυτό μου σαν κύτταρο αυτής της ομάδας που ο χρόνος και οι κοινές εμπειρίες μας έχουν φέρει πολύ κοντά. Οι κοινές μας πνευματικές κατακτήσεις, η ηλικία μας, το γενικότερο πολιτικό περιβάλλον και η απουσία λόγου σαν τον δικό μας στην Κομοτηνή μας ώθησαν σε αυτή την εξωστρέφεια. Η ομάδα εκκίνησης του ΣΠΑΡΤΑΚΟΥ, είμαστε καμιά δεκαπενταριά άνθρωποι οι οποίοι από τις αρχές τις δεκαετίας του ’90, αρχίσαμε να κάνουμε παρεμβάσεις στα κοινά της περιοχής μας με τα μέσα που είχαμε εκείνη την εποχή. Η πολιτική δεν νομίζω πως δέχεται αμφισβήτηση και ούτε ποτέ θα δεχτεί. Το να ασχολείται κάποιος με τα κοινά θα είναι πάντα μια πράξη που δίνει χαρά και ικανοποίηση . Καθολική αμφισβήτηση δέχεται η κομματοκρατία με όλες τις παθογένειες που έχει επιφέρει στην ελληνική κοινωνία αλλά και στην ψυχοσύνθεση των νέων ανθρώπων, των δημιουργικά φιλόδοξων και των ανθρώπων της συμμετοχής οι οποίοι στην προσπάθειά τους να «ανήκουν» σε μια πολιτική ομάδα γίνονται ενεργούμενα των πλέον σκοτεινών μηχανισμών εξουσίας.

2. Ποια είναι η άποψή σας για την τοπική αυτοδιοίκηση; Μπορεί ν’ αλλάξει πράγματα, να μοχθήσει για το μέλλον των πολιτών, να δημιουργήσει θέσεις εργασίας, να πρωτοτυπήσει εφευρίσκοντας λύσεις απέναντι στα προβλήματα ή υπάρχει για να εξυπηρετεί τις επιταγές του κεντρικού κράτους;

Αλέξανδρος Χατζηαντωνίου: Ο θεσμός της τοπικής αυτοδιοίκησης, ενώ είναι εννοιολογικά ανεξάρτητος από την κεντρική πολιτική σκηνή, έχει αποκτήσει στην πραγματικότητα την ακριβώς αντίθετη εικόνα. Φαίνεται, δηλαδή, να χρησιμοποιείται ως μέσο διείσδυσης των πολιτικών κομμάτων στη μικρή τοπική κοινωνία με τόσα παραδείγματα που θα μπορούσε κανείς να πει ότι πλέον αποτελεί άγραφο κανόνα, η εξυπηρέτηση των κομματικών συμφερόντων από τους τοπικούς άρχοντες. Κρίνω λοιπόν ως επιτακτική ανάγκη την «επανασύσταση» του θεσμού της τοπικής αυτοδιοίκησης, ώστε να ανταποκρίνεται στον σκοπό θέσπισής του που δεν είναι άλλος από τη διοίκηση των τοπικών πραγμάτων με κατεύθυνση την ευημερία του τόπου και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των δημοτών. Ένα παράδειγμα δράσης της τοπικής αυτοδιοίκησης προς το συμφέρον του τόπου μας θα ήταν η δημιουργία με πρωτοβουλία του δήμου ειδικών γραφείων (πχ: γραφείο του καταναλωτή) με αποτέλεσμα τόσο την αρωγή των δημοτών όσο και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

 

Δημήτρης Καραγκιόζης: Η τοπική αυτοδιοίκηση στην Ελλάδα είναι εγκλωβισμένη σε μικροκομματικά συμφέροντα και σε παθητική διαχείριση πόρων. Έπρεπε να αποτελεί βασικό μοχλό οικονομικής ανάπτυξης και αναβάθμισης της ποιότητας ζωής των δημοτών. Υπάρχουν εργαλεία μέσω προγραμμάτων ΕΣΠΑ, τα οποία μπορούν να βοηθήσουν στην κατασκευή υποδομών όπως χώρων στάθμευσης οχημάτων, αγροτικής οδοποιίας, βιολογικού καθαρισμού κ.α. Επίσης μπορούν να δημιουργήσουν χώρους αθλητισμού, πολιτισμού και αναψυχής. Όσον αφορά στις θέσεις εργασίας αυτές πρέπει να δημιουργούνται από τον ιδιωτικό τομέα, τον οποία ο Δήμος πρέπει να διευκολύνει. Πρέπει η τοπική αυτοδιοίκηση να βρίσκει τις καλύτερες δυνατές λύσεις, για να βοηθά τον ελεύθερο επαγγελματία. Σκεφτείτε για παράδειγμα αν στην πόλη της Κομοτηνής υπάρχει σωστή τουριστική πολιτική από την πλευρά του Δήμου, πόσες νέες θέσεις εργασίας μπορούν να δημιουργηθούν. Αν υπάρχει θέληση και δημιουργικότητα μπορεί η τοπική αυτοδιοίκηση να αλλάξει πολλά πράγματα στην καθημερινή ζωή των πολιτών.

 

Γιώργος Θεοχαρίδης: Πιστεύω σε μία τοπική αυτοδιοίκηση των πολιτών, για τους πολίτες. Ποιος ο λόγος ύπαρξής της, αν οι πολίτες δεν έχουν ρόλο και λόγο στη λήψη αποφάσεων; Πιστεύω στις δομές συμμετοχικής δημοκρατίας και στην άμεση λογοδοσία των αρχών στους πολίτες, κάτι το οποίο δυστυχώς τα τελευταία χρόνια στο Δήμο μας δεν υφίσταται. Βλέπουμε όλα αυτά τα χρόνια ο μόνος εκσυγχρονισμός του Δήμου μας να βασίζεται σε ανάπλαση πεζοδρομίων και δημιουργία ποδηλατοδρόμων, ενώ έχει άπειρες δυνατότητες να βοηθήσει ουσιαστικά τον πολίτη σε αυτή την δύσκολη περίοδο, όπως η δημιουργία κοινωνικού παντοπωλείου, η ανάπτυξη κέντρων δημιουργικής απασχόλησης για μικρά παιδιά, η διαδικτυακή μικροχρηματοδότηση, η αναδιάρθρωση δημοτικών ιατρείων και η λειτουργία τους ως κέντρων πρόληψης που θα μπορούν να παρέχουν προληπτικές ιατρικές υπηρεσίες σε σχολεία, βρεφονηπιακούς σταθμούς και σε σχολικούς αγώνες και άλλες ιδέες και προτάσεις που δεν έχουν υπερβολικό κόστος, μπορούν να βοηθήσουν το συμπολίτη μας να έχει μια επαγγελματική επιτυχία και το βασικότερο είναι πως θα κάνουν τον πολίτη να νιώσει μεγαλύτερη ασφάλεια στον τόπο του.

 

Παναγιώτης Βγενάς: Κανένας δήμαρχος δεν μπορεί να κάνει θαύματα, είναι αδύνατον μέσα σε μία συνθήκη σαν την σημερινή, της διάλυσης των πάντων. Όμως μπορεί να εμπνεύσει και να δώσει ελπίδα. Μπορεί να δείξει έναν άλλον τρόπο αντιμετώπισης των κοινών, αυτόν που όλοι ξεχάσαμε στα μεταπολιτευτικά χρόνια: τη σχέση της ισηγορίας με τη δημοκρατία, την αυτονόητη αγάπη για τον τόπο μας, την πίστη στις αξίες μας και την προτεραιότητα του ΕΜΕΙΣ αντί του ΕΓΩ. Ενδεικτικά μπορούμε να αναφέρουμε π.χ. Δραστηριοποίηση της Επιτροπής Διαβούλευσης και ενεργή συμμετοχή αυτής, στο σχεδιασμό, στην κατάρτιση των ετήσιων προϋπολογισμών και του τεχνικού προγράμματος του Δήμου. Με πρωτοβουλία του Δήμου, να γίνεται ο συντονισμός και η αδειοδότηση μικρών, συνεργατικών κτηνοτροφικών μονάδων, στα χωριά και τους οικισμούς, για μονάδες μικρής κλίμακας, έτσι ώστε να δημιουργείται ένα επιπλέον εισόδημα στους κατοίκους των χωριών. Δημιουργία δομών προώθησης τοπικών προϊόντων, καθώς και ανάπτυξη και προ-ώθηση συστημάτων τυποποίησης και αύξησης της προστιθέμενης αξίας των παραγόμενων αγροτικών προϊόντων.

 

Γιώργος Κελέσης: Η Τοπική Αυτοδιοίκηση, (πρέπει να ) είναι, το κύτταρο της Δημοκρατίας. Είναι ο κατεξοχήν χώρος της «κοινότητας», όπως τον διαμόρφωσαν ανά τους αιώνες οι ελληνικοί πολιτισμοί, αλλά και τα μεγάλα επαναστατικά κινήματα της Δύσης. Ο χώρος που ευκολότερα από οπουδήποτε αλλού, μπορεί να αναπτυχθούν αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, λόγω και μεγέθους, αλλά και σχέσεων ανάμεσα στους δημότες. Με αυτήν την προσέγγιση ως πυξίδα, είναι φανερό, ότι η τοπική κοινωνία μπορεί καλύτερα από όποιον άλλον, να καθορίσει τις προτεραιότητές της και να αναζητήσει λύσεις που ταιριάζουν σ’ αυτήν, με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο, σε (σχεδόν) κάθε φάσμα της κοινής ζωής. Η κεντρική εξουσία, θα πρέπει πρώτιστα, να υπηρετεί αυτές τις προσπάθειες των τοπικών κοινωνιών και όχι το αντίστροφο, όπως, κατά κόρον, συμβαίνει σήμερα.

 

Πάρις Καλοδημίδης: Η τοπική αυτοδιοίκηση όπως είναι σήμερα αποτελεί έναν μηχανισμό της κεντρικής εξουσίας. Έτσι μέσω αυτής μεταφέρονται στην επαρχία όλες οι παθογένειες της κεντρικής διοίκησης. Όσο επιμένουμε να εκλέγουμε κομματικούς ανθρώπους σε αυτοδιοικητικές θέσεις δεν θα δούμε ποτέ να ανεβαίνει το αίτημα της πραγματικής αποκέντρωσης σε όλα τα επίπεδα, οικονομικά, κυρίως αλλά και άλλα. Όταν συμβεί αυτό θα μπορούμε να συζητάμε για όλα τα παραπάνω. Πάντως ακόμα και έτσι, δεμένοι και φιμωμένοι στο άρμα της κεντρικής εξουσίας υπάρχουν τρόποι να δημιουργήσουμε δομές για την κοινωνία μας και να θεραπεύσουμε πολλά από τα προβλήματα των συνανθρώπων μας.

 

3. Τι σας ενοχλεί σήμερα στην πόλη μας και τι θα θέλατε να διορθωθεί;

 

Αλέξανδρος Χατζηαντωνίου: Ίσως αυτό που με ενοχλεί περισσότερο στη σημερινή εικόνα της πόλης μου, είναι η απουσία επαφής και διαλόγου της νυν δημοτικής αρχής με τους δημότες. Ο διάλογος μεταξύ των αρχών και των πολιτών κρίνεται απαραίτητος για κάθε δημοτική αρχή, όχι προεκλογικά αλλά σε καθημερινή βάση, ούτως ώστε να καταγράφονται καθημερινά τα προβλήματα, τα παράπονα, οι προτάσεις και ο παλμός της κοινωνίας. Η απλοποίηση των δημοτικών λειτουργιών όσον αφορά στην εξυπηρέτηση των πολιτών, ο ελλιπέστατος φωτισμός σε κεντρικά σημεία της πόλης, αλλά και το κυκλοφοριακό που πλέον αντιμετωπίζουμε στην Κομοτηνή, είναι κάποια από τα ζητήματα που τόσο ως πολίτη αλλά και ως επαγγελματία που δραστηριοποιείται στο κέντρο της πόλης με απασχολούν ιδιαίτερα και θεωρώ ότι χρήζουν άμεσης παρέμβασης.

 

Δημήτρης Καραγκιόζης: Αυτό που με ενοχλεί πιο πολύ είναι η αδιαφορία του Δήμου Κομοτηνής για την τουριστική προβολή της πόλης. Παρατηρώ τα αλματώδη βήματα των γειτονικών δήμων της Αλεξανδρούπολης και της Ξάνθης και την εισροή χιλιάδων επισκεπτών σε αυτούς και αναρωτιέμαι εμείς τι κάνουμε; Γιατί μένουμε απλοί θεατές; Προσφάτως ολοκληρώθηκε ο κάθετος άξονας που ενώνει την Κομοτηνή με τη γειτονική χώρα της Βουλγαρίας και εμείς απλώς παρατηρούμε τους βούλγαρους επισκέπτες να περνάνε από την πόλη μας και να διανυκτερεύουν σε άλλες περιοχές. Και όσοι από αυτούς αποφασίζουν να επισκεφτούν την πόλη πρέπει να κάνουν off road διαδρομή από την Καρυδιά και εν συνεχεία αφού φτάσουν στην κεντρική πλατεία της πόλης μας δεν θα βρουν ούτε ένα info kiosk ούτε ένα τουριστικό οδηγό ούτε μία ιστοσελίδα που να τον καθοδηγεί τι να επισκεφθεί. Ο τουρισμός σημαίνει άμεσα έσοδα για τους ελεύθερους επαγγελματίες της πόλης μας, κάτι που θα οδηγήσει στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Και πιστεύω ότι αν στηρίξουμε την Φελίνα Καζάκου θα υπάρχουν ριζικές αλλαγές στην τουριστική προβολή της πόλης.

 

Γιώργος Θεοχαρίδης: Ο Δήμος της Κομοτηνής, λόγω του εύρους του αλλά και των πολλαπλών χρήσεων – δράσεων σε αυτόν, αντιμετωπίζει πολλαπλά προβλήματα. Άλλη ιεράρχηση έχουν οι μόνιμοι κάτοικοι, άλλη οι επαγγελματίες και διαφορετική οι επισκέπτες. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να αφήσουμε κανένα από τα προβλήματα άλυτο, καθώς όλα μαζί αποτελούν ένα πολυδιάστατο σύμπλεγμα. Προσωπικά, αν πρέπει να απαντήσω επιγραμματικά, θα σταθώ στην ασφάλεια, την καθαριότητα και την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας.

 

Παναγιώτης Βγενάς: Το κυκλοφοριακό πρόβλημα έχει αναδειχθεί το τελευταίο διάστημα ως μείζον πρόβλημα στον αστικό ιστό της πόλης μας. Πριν ένα χρόνο, στο πλαίσιο της πρότασης που είχα υποβάλει στο Δημοτικό Συμβούλιο για τη βελτίωση των συνθηκών κυκλοφορίας, είχα επισημάνει τη δημιουργία τμήματος κυκλοφοριακού σχεδιασμού και λειτουργίας στον Δήμο της Κομοτηνής, με αρμοδιότητες όπως κυκλοφοριακός σχεδιασμός, διαχείριση της στάθμευσης, μελέτη και επίβλεψη κυκλοφοριακών έργων. Πρότεινα επίσης να υπάρξει στενή συνεργασία με τα αντίστοιχα τμήματα Μηχανικών του ΔΠΘ, με τους συλλόγους Μηχανικών Ροδόπης, του τμήματος του Τ.Ε.Ε. Θράκης, καθώς και στελέχωση του Δήμου, με εξειδικευμένο προσωπικό Συγκοινωνιολόγων. Το τμήμα αυτό, θα καταγράφει και θα αναλύει σε τακτική βάση την απόδοση των συγκοινωνιακών υποσυστημάτων, με βάση ποσοτικούς και ποιοτικούς δείκτες, όπως φόρτοι, σύνθεση κυκλοφορίας, μέση ταχύτητα και πληρότητα ΙΧ, ταξί και Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, δείκτη ιδιοκτησίας ΙΧ, βαθμός ικανοποίησης επιβατών, βαθμός χρήσης ποδηλατοδρόμου, πληρότητα χώρων στάθμευσης, αριθμός παραβάσεων ανά κατηγορία και αντίστοιχα έσοδα.

 

Γιώργος Κελέσης: Η απάντησή μου στο ερώτημα αυτό, θα είναι, δυστυχώς, ενός επισκέπτη. Συχνού μεν, αλλά επισκέπτη, μιας και κατοικώ, δυστυχώς, στην Αθήνα. Η πόλη είναι εξίσου βρώμικη με την πόλη που άφησα. Ιδιαίτερα, συγκρίνοντάς την με το Παλιό Φάληρο (περίπου 60.000 κάτοικοι), όπου κατοικώ, είναι, κυριολεκτικά, μέρα με την νύχτα. Πιστεύω ότι είναι και ζωτικό θέμα για την πόλη, θέμα συλλογικής υγείας, αλλά και πολιτισμού . Ένα θέμα που αλλού έχει αντιμετωπιστεί με μεγάλη επιτυχία και ως εκ τούτου απολύτως εφικτό να εφαρμοστεί κι εδώ.

 

Πάρις Καλοδημίδης: Ο τρόπος που συλλέγουμε τα σκουπίδια είναι τριτοκοσμικός, ο τρόπος που μετακινούμαστε είναι χαοτικός, η ύπαρξη των αδέσποτων σκύλων παρότι δέχονται την αγάπη του κόσμου δημιουργεί εικόνα ανατολίτικης χώρας. Η πόλη μας δεν έχει χαρακτήρα και δεν κάνουμε τίποτα για να της προσδώσουμε κάποιον. Θα ήθελα πολύ περισσότερους ποδηλατόδρομους για πραγματική ποδηλατοδρομία, και ένα τουλάχιστον πάρκο για πραγματική δροσιά. Θα ήθελα η επικοινωνία με τον Δήμαρχο τα πρωινά να γίνεται σε αίθουσα αμφιθεατρική και δημόσια και όχι πίσω από κλειστές πόρτες. Θεωρώ βέβαια αυτονόητο πως θα ήθελα και μια αφήγηση για το χρέος του Δήμου όπως και της ΔΕΥΑΚ, με στόχο τον καταλογισμό ευθυνών. Το δημοτικό συμβούλιο πρέπει να γίνει περισσότερο ευέλικτο και φιλικό προς τους συμβούλους αλλά και τους πολίτες. Να συζητούνται θέματα που πραγματικά χρήζουν συζήτησης και αντιπαράθεσης, όλα τα υπόλοιπα μπορούν να ψηφίζονται και ηλεκτρονικά, η τυπολατρία απομακρύνει τους δημιουργικούς ανθρώπους από τα κοινά. Τέλος θα ήθελα να υπάρχει ένα εργαλείο για να μπορούν οι Κομοτηναίοι μέσο μικρών και συχνών δημοψηφισμάτων να λένε την γνώμη τους και ο Δήμος να την αφουγκράζεται.

4. Σε ποιον τομέα της τοπικής αυτοδιοίκησης θα χαιρόσασταν να εργαστείτε και κάνετε σχέδια και προετοιμασία από τώρα;

 

Αλέξανδρος Χατζηαντωνίου: Όντας ελεύθερος επαγγελματίας δραστηριοποιούμενος στην Κομοτηνή θεωρώ πως θα μπορούσα να προσφέρω περισσότερα στον τομέα της πολιτιστικής ανάπτυξης και του αθλητισμού του δήμου μας, με κατευθυντήρια γραμμή την τουριστική ανάπτυξη της πόλης μας, που θα έχει άμεσα αποτελέσματα μεταξύ άλλων και στην οικονομική ανάπτυξη και ενίσχυση της τοπικής αγοράς. Θεωρώ πως δεν πρέπει να εφησυχάζουμε στην ύπαρξη του Δημοκριτείου και των φοιτητών, που αναμφισβήτητα αυξάνουν την εμπορική δραστηριότητα της πόλης, αλλά θα πρέπει να στραφούμε και σε άλλους τρόπους ανάπτυξης. Αρχικά, αναγκαία κρίνω τη συχνότερη και οργανωμένη προβολή των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της περιοχής τόσο στα μέσα ενημέρωσης όσο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με στόχο την αύξηση του αριθμού των επισκεπτών-τουριστών. Προς ενίσχυση του σκοπού αυτού θα μπορούσε ο δήμος να ενισχύσει τα ήδη υπάρχοντα πολιτιστικά δρώμενα, όπως τον θεσμό των Ελευθερίων αλλά και να στοχεύσει στην περαιτέρω διοργάνωση και θέσπιση πολιτιστικών και αθλητικών δρωμένων. Η ιδέα ενός ετήσιου φεστιβάλ θα προσελκύσει μακροπρόθεσμα μεγάλο εύρος επισκεπτών και θα καταστήσει την Κομοτηνή πόλο έλξης τουριστών από όλα τα σημεία της Ελλάδας και γιατί όχι και από τις γειτονικές χώρες.

 

Δημήτρης Καραγκιόζης: Θα ήθελα να ασχοληθώ με το οικονομικό σκέλος του Δήμου Κομοτηνής, γιατί αυτό είναι που γνωρίζω πολύ καλά. Έχοντας σπουδάσει σε δύο οικονομικές σχολές, κάνοντας τώρα τις μεταπτυχιακές μου σπουδές και εργαζόμενος επί οκτώ συναπτά έτη στον τραπεζικό κλάδο πιστεύω ότι μπορώ να προσφέρω με το καλύτερο δυνατό τρόπο στον τομέα αυτό. Θεωρώ ότι με τη σωστή διαχείριση των οικονομικών πόρων του Δήμου Κομοτηνής μπορούν να προκύψουν σημαντικά οφέλη τόσο για τον ίδιο τον Δήμο όσο και για τους συμπολίτες μας.

 

Γιώργος Θεοχαρίδης: Δεν επιζητώ κάτι εξωπραγματικό, αλλά μια επανάσταση της κοινής λογικής. Στην πρώτη θέση βρίσκεται η στήριξη και περαιτέρω ανάπτυξη των κοινωνικών δομών του Δήμου, καθώς έχει αυξηθεί, λόγω οικονομικής κρίσης, ο αριθμός των συμπολιτών μας που χρειάζεται τη βοήθειά μας. Επιπροσθέτως, στις πρώτες μου προτεραιότητες είναι η ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας, ειδικά των νέων, και η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, που αποτελούν τον ασφαλέστερο δρόμο για την ανάπτυξη αυτού που ονομάζουμε αστική «γειτονιά». Και φυσικά, η αναβάθμιση της ποιότητας ζωής στις συνοικίες μέσω δράσεων καθαριότητας και ενίσχυσης της πολιτιστικής κληρονομιάς της.

 

Παναγιώτης Βγενάς: Ο τομέας των υποδομών – μιας και τα τελευταία 20 χρόνια ασχολούμαι με την κατασκευή μεγάλων έργων υποδομής – θα ήταν εκείνος που θα μπορούσα να προσφέρω τις γνώσεις και την εμπειρία μου. Θα πρέπει να σχεδιάσουμε και να υλοποιήσουμε μία πόλη και ένα Δήμο με σύγχρονο ευρωπαϊκό πρόσωπο, αναδεικνύοντας σημαντικούς χώρους του Δήμου (ιστορικά, πολιτισμικά, θρησκευτικά μνημεία και φυσικές ομορφιές της περιοχής). Πολύ σημαντικά η συντήρηση και αξιοποίηση διατηρητέων μνημείων και παραδοσιακών κατασκευών, με ανάδειξη της αρχιτεκτονικής και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, καθώς βεβαίως και η εκπόνηση μελέτης, οργάνωσης και προώθησης ενός δεκαετούς προγράμματος ανάπτυξης (ανεξαρτήτως Δημοτικής Αρχής) του τουρισμού (παραλιακή ζώνη Φαναρίου και Μέσης) αλλά και με εναλλακτικές μορφές (θρησκευτικός, αγροτουρισμός, οικολογικός, αλιευτικός, περιπατητικός, ποδηλατικός, κ.λπ.).

 

Γιώργος Κελέσης: Αυτονόητα, λόγω της δουλείας μου, ο τομέας της υγείας θα ήταν ο πιο οικείος σε μένα. Ιδιαίτερα σε περιόδους, όπως οι σημερινές, όπου όλοι οι υγειονομικοί δείκτες, κυριολεκτικά καταρρέουν και η πρόσβαση σε κοινές, μέχρι τώρα, θεραπείες και νοσηλείες είναι πολύ δύσκολη, έως αδύνατη, για όλο και μεγαλύτερα κομμάτια συμπολιτών μας, ο ρόλος της τοπικής κοινωνίας και διοίκησης, μπορεί να αποδειχτεί καθοριστικός. Καθοριστικός, τόσο για την καθημερινή ποιότητα ζωής των συμπολιτών που έχουν κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας, όσο και ακόμα γι αυτήν την ίδια τους την ζωή για πολλούς από αυτούς. Το σοβαρότερο πρόβλημα είναι οι πάμπολλοι, πλέον, ανασφάλιστοι πολίτες και συνακόλουθα η αδυναμία τους να έχουν, τόσο αυτοί όσο και οι οικογένειές τους πρόσβαση σε κάθε στάδιο υγειονομικής φροντίδας. Εδώ πιστεύω ότι η παρέμβασή μας πρέπει και μπορεί να είναι καταλυτική.

 

Πάρις Καλοδημίδης: Επειδή ακριβώς ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ είναι μια ομάδα που μεταξύ των μελών της ακόμα και οι ιδέες έχουν αλλοίωση επαφής, νομίζω πως θα μπορούσα να δραστηριοποιηθώ σε πολλούς τομείς αφού είμαι σίγουρος πως δεν θα το έκανα μόνος μου και δεν θα ήταν το μοναδικό μου μέλημα.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.