«Το ραδιοφωνο ειναι μια μορφη τεχνης»

Ο εξαιρετικός παραγωγός ραδιοφώνου- τηλεόρασης, μια μοναδική φωνή η οποία σφράγισε ανεξίτηλα την ραδιοφωνία στην Ελλάδα, που μας συντρόφευσε μέσα από την δημοφιλή εκπομπή του δεύτερου προγράμματος της ΕΡΑ «Καλημέρα κύριε Έντισον», μια από τις γνωστότερες «φωνές» της διαφήμισης, ο κ. Γιώργος Παπαστεφάνου, ταξίδεψε- για τέταρτη φορά- στην Κομοτηνή, με αφορμή την συμμετοχή του, ως εισηγητή, σε ραδιοφωνικό σεμινάριο που πραγματοποιήθηκε στην πόλη.

Ο κ. Γ.Παπαστεφάνου βρέθηκε «στον μαγικό κόσμο του ραδιοφώνου» το 1960. Τα έτη 1972-1993 ασχολήθηκε με την τηλεόραση. Διετέλεσε υπεύθυνος του μουσικού τμήματος της ραδιοφωνίας και του τμήματος ψυχαγωγικών εκπομπών της ελληνικής τηλεόρασης. Ασχολήθηκε με την παραγωγή δίσκων και την στιχουργική καθώς επίσης με τηλεοπτικές σειρές, μεταξύ τους « η μουσική γράφει ιστορία» με παραγωγό το Γιώργο Μαστοράκη και οι «Νότες του αιώνα» που προβλήθηκε από το Mega Channel.

Μιλά στον «ΠτΘ» για την απόλυτη ευτυχία που βίωσε μέσα από την επαγγελματική ενασχόληση, αποκαλύπτει τα μυστικά του ποιοτικού ραδιοφώνου ενώ επισημαίνει την σημασία και το ρόλο των περιφερειακών ραδιοφωνικών σταθμών.

Γιώργος Παπαστεφάνου όμως…

«Παρατηρητής της Θράκης»:Συμμετείχατε ως εισηγητής σε σεμινάριο ραδιοφωνίας στην Κομοτηνή, σε ποια ειδικότερα ζητήματα εστιάστηκε η δική σας παρέμβαση;

Γιώργος Παπαστεφάνου: Η διαμόρφωση ραδιοφωνικής παρουσίας, ήταν το θέμα το οποίο παρουσίασα την πρώτη μέρα, «γιατί πρέπει να ξέρω τον Μπαχ για να γνωρίσω τον Τσιτσάνη» ήταν ο εφετζίδικος τίτλος της θεματικής της δεύτερης ημέρας.

Οι περισσότεροι συμμετέχοντες ήταν δημοσιογράφοι, ευρείας αποδοχής, όχι μόνο μουσικοί παραγωγοί ίσως και καθόλου μουσικοί παραγωγοί. Από και κει πέρα, επειδή ήταν συνάδελφοι οι συμμετέχοντες, εγώ τουλάχιστον δεν ήρθα εδώ για να τους διδάξω, να τους δείξω, ήρθα απλώς για ανταλλάξω τις δικές μου προσωπικές εμπειρίες με τις δικές τους, σε μια εποχή ραδιοφώνου που γίνονται συνεχώς αλλαγές.

«ΠτΘ»: Ποια είναι η άποψη σας για το ρόλο του περιφερειακού ραδιοφώνου και ποιες είναι οι εντυπώσεις σας από τα προγράμματα των τοπικών ραδιοφωνικών σταθμών;

Γ.Π: Δεν έχω ακούσει ραδιόφωνο στην Κομοτηνή, σε αυτή την επίσκεψή μου. Είχα ακούσει σε προηγούμενο ταξίδι μου, πριν από πολλά χρόνια. Θα ήταν επιπόλαιο να πω ότι έχω άποψη, ακούγοντας λίγη ώρα ραδιόφωνο. Ξέρω τις δυσκολίες που έχει το περιφερειακό ραδιόφωνο, αλλά ξέρω και πόσο χρήσιμο είναι για τους ντόπιους. Είναι σπουδαίο να έχεις μια δική σου φωνή, να σου παρουσιάζει τα δικά σου θέματα. Νομίζω ότι όταν είμαι έξω από την Αθήνα, θα προτιμούσα να ακούω αυτό που συμβαίνει εκεί που βρίσκομαι, παρά αυτά που γίνονται στο κέντρο και τα ξέρω έτσι κι αλλιώς. Οι περιφερειακοί σταθμοί έχουν να παλέψουν και με άλλες δυσκολίες, κυριότερες από αυτές είναι οι οικονομικές. Δεν μιλώ για τους κρατικούς που έχουν τη βοήθεια του κέντρου αλλά για τους ιδιωτικούς σταθμούς, που αναγκάζονται υποθέτω να κάνουν πολλές παραχωρήσεις για να έχουν πελάτες, διαφήμιση και ευρύτερη ακροαματικότητα.

«ΠτΘ» :Από την σημαντική εμπειρία σας στο χώρο της ραδιοφωνίας, θεωρείτε ότι υπάρχουν τελικά συγκεκριμένα «μυστικά» για μια πετυχημένη ραδιοφωνική εκπομπή;

Γ.Π: Δεν υπάρχει συνταγή η οποία να μεταδίδεται από τον ένα στον άλλον. Βέβαια συμβουλές από τον έναν προς τον άλλον μπορούν να δίνονται. Εγώ άλλωστε υπήρξα πολύ καλός ακροατής ραδιοφώνου από την αρχή και ένας πολύ καλός μαθητής στην συνέχεια. Ακόμα και τα χρόνια της ιδιωτικής ραδιοφωνίας συνέχισα να ακούω πολύ ραδιόφωνο, ιδιωτικό εννοώ, για να δω πως λειτουργεί, ποιος είναι ο παλμός της νέας γενιάς μπροστά και πίσω από το μικρόφωνο. Τώρα πια ακούω μόνο κρατικό.

Πιστεύω ότι το ραδιόφωνο σαν μια μορφή τέχνης, -γιατί είναι τέχνη όταν το δεις έτσι- βασίζεται κυρίως στην φαντασία και στη διάθεση να δοκιμάζεις. Εγώ λόγου χάριν , που κάνω τόσα χρόνια ραδιόφωνο, δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να κολλάει στις εύκολες συνταγές του μάρκετινγκ που επιβάλλουν οι δισκογραφικές εταιρείες, στο μουσικό μέρος των εκπομπών. Όταν κάνω τις δικές μου εκπομπές κατεβάζω τη δισκοθήκη μου. Προσπαθώ να βάλω αυτό, που δεν βάζει ο άλλος. Σας λέω μια διαφορά της προσωπικής μου άποψης για το θέμα, σε σχέση με αυτό που ακούω και βλέπω να συμβαίνει γύρω μου. Τα περισσότερα παιδιά προτιμούν την εύκολη λύση, « να βάλω αυτό που ακούγεται τώρα».

Πάντως το καλό ραδιόφωνο προϋποθέτει γνώση, αισθητική, γούστο, φαντασία. Θα έλεγα εγώ ότι προϋποθέτει και μνήμη γιατί πρέπει να συγκρατείς στο μυαλό σου χιλιάδες πράγματα. Όχι μόνο για την μουσική αλλά γύρω από όλα αυτά που συμβαίνουν και στο χώρο της τέχνης και στη ζωή μας. Από κει και πέρα για αυτούς που μιλούν στο ραδιόφωνο η προσωπική γοητεία, η ακτινοβολία που εκπέμπουν είναι πολύ βασικό όπλο.

«ΠτΘ»: Οι ακροατές ραδιοφώνου στην Ελλάδα, αντιλαμβάνονται την ποιοτική διαφορά; Αναγνωρίζουν κι εκτιμούν το ποιοτικό ραδιόφωνο, στην πλειοψηφία τους;

Γ.Π: Ισχύει και για το ραδιόφωνο, αυτό που ισχύει για όλες τις μορφές τέχνης. Όπως υπάρχει ο καλός κινηματογράφος και κάποιοι θεατές που τον στηρίζουν, που μπορεί να είναι και πολλοί, έτσι είναι και στο ραδιόφωνο. Δηλαδή πάντα υπάρχουν οι ακροατές που έχουν ευαισθησίες και ψάχνονται και εκείνοι που απλώς θέλουν το ραδιόφωνο σαν ένα παιχνίδι, σαν μια κασέτα μέσα στο αυτοκίνητο τους που πατάς το κουμπί και ότι βγάλει.. Αυτό νομίζω πως πάντα υπήρχε επίσης. Ίσως τώρα ο ακροατής να ακούει λιγότερο προσεκτικά το ραδιόφωνο, ίσως δηλαδή να το έχει πιο πίσω από την εποχή τη δική μου, που κοιμόμαστε με το τρανζιστοράκι στο αυτί. Αλλά οι ακροατές πάντα ήταν και θα είναι όπως οι θεατές, μοιρασμένοι σε αυτούς που διεκδικούν για τον εαυτό τους το καλύτερο και στους άλλους που αφήνονται σε ότι να ‘ναι.

«ΠτΘ»: Τι έχετε κρατήσει από την μακροχρόνια προσωπική σας επαγγελματική πορεία στα ηλεκτρονικά κυρίως μέσα ενημέρωσης;

Γ.Π: Ήμουν από τους πολύ τυχερούς ανθρώπους που έκαναν το χόμπι τους, επάγγελμα. Όταν ήμουν παιδί, ήμουν πραγματικά κολλημένος πάνω στο ραδιόφωνο. Διάβαζα για το σχολείο και άκουγα ραδιόφωνο συγχρόνως. Έπαιζα -μιλάμε για πολύ πρώιμη ηλικία- κάνοντας ένα φανταστικό ραδιοφωνικό σταθμό, όπου εγώ εκφωνούσα το πρόγραμμα, έκανα τους τραγουδιστές.. Όταν στα 18 μου χρόνια, μου άνοιξε ξαφνικά η πόρτα για να μπω σε αυτό το μαγικό κόσμο, καταλαβαίνετε ότι ήταν σαν να κέρδισα το μεγαλύτερο λαχείο του κόσμου! Πέρα από το ότι αισθάνθηκα πολλές φορές δημιουργός ,αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο για την τηλεόραση, όπου αυτό που έχω κάνει νομίζω, ήταν πολλαπλάσια δύσκολο. Εκτός λοιπόν που αισθάνθηκα δημιουργός που έκανε και το κέφι του παράλληλα είχα την ευκαιρία να γνωρίσω και να συνεργαστώ με πάρα πολύ σπουδαίους ανθρώπους, ζώντας μέσα στην ελληνική ραδιοφωνία και τηλεόραση. Πολλά από αυτά τα πρόσωπα ήταν μέρος της δουλειάς μου. Επίσης μέσα στις ώρες αυτές, που ήταν πολλές, γιατί αφιέρωσα πάρα πολύ χρόνο από τη ζωή μου και στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση, γέλασα πολύ, διασκέδασα πολύ, θύμωσα πολύ, εκνευρίστηκα πολύ. Όλα αυτά μαζί, ήταν μια απόλυτη ευτυχία.

Πέρασα πάρα πολύ ωραία δουλεύοντας για το ραδιόφωνο και για την τηλεόραση. Τα βάζω μαζί αυτά τα δύο γιατί αν έκανα μόνο ένα, θα θεωρούσα τον εαυτό μου, λίγο. Το ένα συμπλήρωσε το άλλο. Η τηλεόραση είναι πολύ πιο δύσκολη από το ραδιόφωνο και το να πετύχεις και στα δυο, είναι πιο σημαντικό σαν επιτυχία.

«ΠτΘ»: Ποιους θεωρείται ως σημαντικούς σταθμούς στην καριέρα σας;

Γ.Π: Ο πρώτος σταθμός είναι βέβαια η είσοδος μου στο χώρο του ραδιοφώνου. Η μαθητεία μου στους τότε σημαντικούς ανθρώπους της δουλειάς , το ψάξιμο για το πώς γίνεται μια εκπομπή και πως θα γινόμουν καλύτερος.

Ο δεύτερος σταθμός ήταν όταν άρχισα εγώ, να μιλώ στο ραδιόφωνο. Πολύ τρακαρισμένος και πολύ αβέβαιος για τη φωνή μου. Άργησα να πιστέψω ότι η φωνή μου ήταν ραδιοφωνική.

Ο τρίτος σημαντικός σταθμός ήταν το ξεκίνημα της τηλεόρασης. Εκτός από όλα αυτά που μου έδωσε η τηλεόραση, ως δημιουργό, που έδωσε την ευκαιρία να εισπράξω και την αποδοχή του κόσμου για το ραδιόφωνο. Γιατί στο ραδιόφωνο σε ακούν, δεν σε ξέρουν ποιος είσαι, όταν όμως σε βλέπουν τότε όμως μπορούν να σου πουν και δυο λόγια για τη δουλειά σου την προηγούμενη ή την παράλληλη.

Αν θελήσουμε να θεωρήσουμε σταθμό και τα βραβεία που έχω πάρει κυρίως για τις τηλεοπτικές μου δουλειές και από κει και πέρα, την χρησιμοποίηση της φωνής μου στη διαφήμιση, που ήταν επίσης μια πολύ ενδιαφέρουσα δοκιμασία – η μόνη δουλειά από την οποία έβγαλα χρήματα- πραγματικά νομίζω ότι έχω κάνει ένα κύκλο που θα μπορούσε να με αφήσει ήσυχο, να αποσυρθώ.

«ΠτΘ»:Ποιες είναι οι εντυπώσεις σας από το ταξίδι στην Κομοτηνή;

Γ.Π: Έχω έρθει άλλες τρεις φορές. Τις δυο ως επισκέπτης και την τρίτη, πάλι για ένα σεμινάριο. Είναι πολύ γοητευτική πόλη, έχει ατμόσφαιρα. Έχουν γίνει δυστυχώς κάποιες παρεμβάσεις αρχιτεκτονικές όπως και σε άλλα μέρη της Ελλάδας, που θα ήταν καλύτερα να μην είχαν γίνει. Αλλά η ατμόσφαιρα της είναι έντονη και σαγηνευτική. Έχω περπατήσει την πόλη με το Θανάση Γκαϊφύλλια, ξεναγό σε ένα προηγούμενο ταξίδι. Είναι ωραίο να περπατάς και στα σοκάκια της και να οσφραίνεσαι αυτή τη γοητεία.

Νατάσσα Δοσεμετζή

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.