Το «παγωμα» των πλειστηριασμων αναπτερωσε τις ελπιδες για την Ενωμενη Κλωστουφαντουργια

Μία εξέλιξη με ουσιαστικό, αλλά και συμβολικό, περιεχόμενο προέκυψε την προτελευταία ημέρα του 2015 στην υπόθεση της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας. Η κυβέρνηση, τηρώντας  την υπόσχεση που είχαν δώσει οι κ.κ. Γ. Δραγασάκης και Αλ. Φλαμπουράρης στους πρώην εργαζόμενους της εταιρίας, προχώρησε σε νομοθετική παρέμβαση για το «πάγωμα» των πλειστηριασμών της περιουσίας της. Για την ακρίβεια υπεγράφη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, η οποία αναστέλλει για διάστημα 6 μηνών κάθε πλειστηριασμό κινητής και ακίνητης περιουσίας της ΕΝ.ΚΛΩ.
 
Το ουσιαστικό αποτέλεσμα για τους εργαζομένους είναι ότι εξασφαλίζουν μια σημαντική πίστωση χρόνου, προκειμένου να προχωρήσουν υπό ασφαλείς συνθήκες στα επόμενα στάδια του σχεδίου, που έχουν καταρτίσει για να επαναλειτουργήσουν την εταιρία. Η θετική σημειολογία της επίμαχης εξέλιξης είναι ότι η κυβέρνηση προχώρησε σε ένα βήμα έμπρακτης απόδειξης της δηλωθείσας θετικής της διάθεσης για υποστήριξη του σχεδίου επαναλειτουργίας.

Με αφορμή αυτή τη μικρή, αλλά κρίσιμη μάχη, που κέρδισαν οι πρώην εργαζόμενοι της εταιρίας, ο «ΠτΘ» φιλοξένησε τον κ. Γιάννη Μουσουλίδη, τελευταίο διευθύνοντα σύμβουλο της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας, ο οποίος συμμετέχει ενεργά στις διαβουλεύσεις που εξελίσσονται τους τελευταίους μήνες με αντικείμενο το συνεργατικό σχέδιο που έχουν καταρτίσει οι εργαζόμενοι. Ο κ. Μουσουλίδης υπογράμμισε την αξία της πρόσφατης απόφασης για το «πάγωμα» των πλειστηριασμών, ενώ παρουσίασε και διαστάσεις του υπό συζήτηση σχεδίου επανεκκίνησης που δεν είχαν δει το φως της δημοσιότητας το προηγούμενο διάστημα…    

«Η απόφαση για το «πάγωμα» ήταν αναγκαία και ικανή συνθήκη, για να περάσουμε στην επόμενη φάση»

ΠτΘ: κ. Μουσουλίδη, τι προσδοκίες γεννά στους εργαζομένους η υλοποίηση της υπόσχεσης για «πάγωμα» των πλειστηριασμών στην Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία;
Γ.Μ.: Το «πάγωμα» των πλειστηριασμών ουσιαστικά είναι το «βάθρο», για να πατήσουμε και να πάμε στην επόμενη φάση, που είναι η επαναλειτουργία. Αυτό ήταν ένα αίτημα, που είχαμε αρχίσει να συζητάμε από το τέλος Ιουνίου και, αν δεν είχαμε τις πολιτικές εξελίξεις, πιστεύω ότι θα το είχαμε «τελειώσει» από τότε. Οι πολιτικές εξελίξεις όμως πήγαν την απόφαση αρκετούς μήνες πίσω. Η ουσία είναι ότι δεν μπορούμε να μιλάμε για επαναλειτουργία και την ίδια στιγμή να εκποιείται μηχανολογικός εξοπλισμός και κρίσιμα περιουσιακά στοιχεία. Αυτή η απόφαση λοιπόν ήταν αναγκαία και ικανή συνθήκη, για να περάσουμε στην επόμενη φάση.

«Μπορούμε πιο σύντομα από τους 6 μήνες να έχουμε ολοκληρώσει το έργο»

ΠτΘ: Πρακτικά, το διάστημα των 6 μηνών είναι αρκετό για να υλοποιηθούν τα απαιτούμενα βήματα προς την εφαρμογή του επιχειρησιακού σχεδίου, που έχετε  προτείνει;
Γ.Μ.: Το εξάμηνο είναι ένας τεράστιος χρόνος. Από την πλευρά μας, επειδή το επιχειρησιακό σχέδιο που έχουμε καταθέσει είναι από όλες τις πλευρές μελετημένο και ήδη το συζητάμε με το υφυπουργείο Βιομηχανίας επί οχτώ μήνες, θεωρούμε ότι είναι όχι απλά αρκετό χρονικό διάστημα, αλλά και παραπάνω από αυτό που χρειαζόμαστε. Επειδή το μόνο που μας μένει είναι οι νομικές διευθετήσεις, σε πρώτο χρόνο, και η διαμόρφωση του χρηματοδοτικού σχήματος σε δεύτερο χρόνο, νομίζουμε  ότι μπορούμε πιο σύντομα από τους 6 μήνες να έχουμε ολοκληρώσει το έργο.

Θα πρέπει όλα τα εμπλεκόμενα μέρη να τοποθετηθούν συγκεκριμένα και σαφώς στη μια και μοναδική πρόταση, που υπάρχει»

ΠτΘ: Προϋπόθεση βέβαια είναι οι τράπεζες, κυρίως, να διαφοροποιήσουν τη στάση τους ή καλύτερα να επανέλθουν στην αρχική σύμφωνη γνώμη τους προς το σχέδιο…
Γ.Μ.: Αυτή τη στιγμή έχουμε μια συγκεκριμένη και μοναδική πρόταση επάνω στο τραπέζι. Είναι η πρόταση των εργαζομένων. Η πρόταση αυτή περιέχει την κεφαλαιοποίηση μέρους των απαιτήσεων από όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές και το υπόλοιπο μέρος των απαιτήσεων εξυπηρετείται για όλους. Η εξυπηρέτηση των απαιτήσεων αυτών θα γίνει από την παραχώρηση περιουσίας και από τη διάθεση μετρητών που θα προκύψουν από τη λειτουργία της εταιρίας, σε ορίζοντα 2-3 χρόνων. Αυτό είναι το μοναδικό σχέδιο, που υπάρχει αυτή τη στιγμή στο τραπέζι. Άλλο σχέδιο, που να περιέχει κάτι διαφορετικό και να μπορεί να συζητηθεί, δεν υπάρχει.
 
Επομένως, συζητάμε αυτή τη στιγμή για μια υποτιθέμενη διαφωνία των τραπεζών –που όντως έχουν εκφραστεί κάποιες αντιρρήσεις- αλλά αντιπρόταση συγκεκριμένη δεν έχουμε εκ μέρους τους. Είναι εύκολο να κρίνεις μια πρόταση, την οποία εν προκειμένω έχουν καταθέσει οι εργαζόμενοι- αλλά εσύ να μην λες τη δικιά σου. Το θέμα λοιπόν δεν είναι η διαφωνία των τραπεζών, αλλά ότι θα πρέπει όλα τα εμπλεκόμενα μέρη να τοποθετηθούν συγκεκριμένα και σαφώς στη μια και μοναδική πρόταση, που υπάρχει. Αν έχουν κάποια άλλη, ας την πουν. Το δημόσιο απ’ ό,τι φάνηκε και με τη στάση του στις 31 Δεκεμβρίου, υποστηρίζει την πρόταση των εργαζομένων. Από εκεί και πέρα και οι τράπεζες οφείλουν, όχι γενικά και αφηρημένα να λένε «δεν μου αρέσει, θα το ήθελα αλλιώς, αλλά να μας πουν ποιο είναι το «αλλιώς». Το «αλλιώς» ποιο είναι; Να τα κλείσουμε όλα; Να μη δουλεύει κανένας; Να πουλήσουμε τις εγκαταστάσεις για τούβλα;
 
Εδώ υπάρχει κάτι πιο σημαντικό από το θέμα της ΕΝΚΛΩ. Το θέμα μας δεν είναι αν μία πρόταση είναι καλή ή κακή. Το θέμα είναι να διαμορφωθούν προτάσεις. Και οι προτάσεις αυτές δεν έχουν να κάνουν μόνο με την κλωστοϋφαντουργία ή μόνο με την ΕΝΚΛΩ, αλλά έχουν να κάνουν με τη συνολική βιομηχανική πολιτική. Φαίνεται ότι το τραπεζικό σύστημα, ίσως επειδή έχει περάσει 5 χρόνια κρίση, δεν έχει ακόμα διαμορφώσει συγκεκριμένη θέση για το πώς βλέπει την ανάπτυξη της χώρας και με ποια εργαλεία θα οδηγηθούμε σε αυτήν την ανάπτυξη.

«Η στήριξη των τοπικών κοινωνιών δεν πρέπει να είναι απλά ηθική, αλλά πρέπει όλοι να ενσκήψουν δημιουργικά»

ΠτΘ: Ο αγώνας των εργαζομένων εξελίσσεται εδώ και αρκετά χρόνια με συνέπεια. Φανταζόμαστε πως σε αυτόν τον αγώνα μέχρι την τελεσφόρησή του θέλετε δίπλα σας και τις τοπικές κοινωνίες δια των θεσμικών της εκπροσώπων. Τι περιμένετε ως προς αυτό και ποιο είναι το μήνυμά σας, προκειμένου να αγκαλιάσουν όλοι αυτήν την προσπάθεια που κάνετε;
Γ.Μ.: Τέτοιου είδους εγχειρήματα δεν μπορούν να σταθούν αν δεν έχουν τη στήριξη και την ενεργή συμπαράταξη ολόκληρων των τοπικών κοινωνιών. Διαφορετικά αναιρείται ο χαρακτηρισμός του εγχειρήματος ως συνεργατικού. Εν προκειμένω σύμφωνα με τον σχεδιασμό θα λειτουργήσουν τρεις εγκαταστάσεις, δύο στην Κομοτηνή και μια στη Νάουσα. Όμως η εταιρία έχει άλλες 14. Οι τοπικές κοινωνίες πρέπει να γνωρίζουν ότι αυτές οι 14 εγκαταστάσεις, σύμφωνα με την πρόταση των εργαζομένων πρέπει να ενεργοποιηθούν και αυτές, στην κατεύθυνση παρόμοιων δραστηριοτήτων –όχι απαραίτητα κλωστοϋφαντουργίας- που θα τροφοδοτούν την ανάπτυξη. Άρα οι τοπικές κοινωνίες πρέπει να λαμβάνουν υπόψη ότι υπάρχουν εγκαταστάσεις, που μπορούν να αξιοποιηθούν. Η στήριξη των τοπικών κοινωνιών δεν πρέπει να είναι απλά ηθική. Πρέπει όλοι να ενσκήψουν δημιουργικά και να δουν την επόμενη μέρα, μέσα από τη χρήση μιας περιουσίας, η οποία θα επιστρέψει πίσω και στο ελληνικό δημόσιο και στις τράπεζες και θα πρέπει να αξιοποιηθεί παραγωγικά. Επομένως οι τοπικές κοινωνίες έχουν έναν πολύ σημαντικό ρόλο και περιμένουμε από τους θεσμικούς φορείς τους, τις περιφέρειες, τις νομαρχίες, τους δήμους, όχι απλά να λένε ότι υποστηρίζουν τους εργαζόμενους, αλλά να έχουν και δημιουργικές προτάσεις για το πώς μπορούν να αξιοποιηθούν τα κομμάτια της περιουσίας αυτής προς όφελος γενικότερα της περιοχής τους.
 
Για εμάς, σαφέστατα και πρώτο ζητούμενο είναι η επαναλειτουργία της εταιρίας ως κλωστοϋφαντουργική εταιρία, όμως το βασικό πλεονέκτημά μας έναντι οποιασδήποτε άλλης πρότασης είναι ότι έχουμε ολοκληρωμένο σχέδιο για την αξιοποίηση όλων αυτών των αδρανών εγκαταστάσεων, στην κατεύθυνση της ενεργοποίησης επιπλέον παραγωγικών επενδύσεων.

«Σίγουρα θα υπάρξουν και ξένες προς την κλωστοϋφαντουργία δραστηριότητες, γιατί τα περιουσιακά στοιχεία είναι ιδιαίτερα ελκυστικά»

ΠτΘ: Θα μιλάμε για δραστηριότητες ενδεχομένως ξένες προς τον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας; Τι έχετε υπό σκέψη για τις υπόλοιπες μονάδες;
Γ.Μ.: Υπάρχουν πολλά πράγματα υπό σκέψη, αλλά η συγκεκριμενοποίησή τους θα προέρθει από διαβούλευση. Σίγουρα θα υπάρξουν και ξένες προς την κλωστοϋφαντουργία δραστηριότητες, γιατί τα περιουσιακά στοιχεία είναι ιδιαίτερα ελκυστικά. Για παράδειγμα, στην περιοχή της Νάουσας, πολύ κοντά στα 3-5 Πηγάδια, υπάρχουν εγκαταστάσεις της ΕΝ.ΚΛΩ. που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν τουριστικά. Επίσης, στην Κομοτηνή η εγκατάσταση της ΦΑΝΚΟ είναι μια υπερσύγχρονη εγκατάσταση, καθετοποιημένη, που όμοια της δεν υπάρχει σε επίπεδο υποδομών στην Ελλάδα. Αυτή θα μπορούσε να δραστηριοποιηθεί σε διάφορες χρήσεις, που δεν είναι του παρόντος να αναλύσουμε. Η ουσία όμως είναι ότι μία εγκατάσταση με προηγμένο βιολογικό καθαρισμό τρίτης γενιάς, που έχει εξαιρετικές κτιριακές εγκαταστάσεις, αλλά και μηχανήματα, γιατί να μη χρησιμοποιηθεί και για κλωστοϋφαντουργία, αλλά και για άλλες δραστηριότητες; Επίσης, στην Αλεξανδρούπολη η εγκατάσταση του ΟΤΤΟ Έβρος είναι 150 στρέμματα πολύ κοντά στο λιμάνι της πόλης. Είναι μια επίσης εκπληκτική εγκατάσταση, που μπορεί να αξιοποιηθεί από logistic εφαρμογές μέχρι οτιδήποτε άλλο. Δε θα ήθελα να προκαταλάβω τις προτάσεις του ελληνικού δημοσίου, που ήδη όμως έχει επεξεργαστεί σχέδια για την αξιοποίηση των υπόλοιπών μονάδων.

«Με το συνεργατικό εγχείρημα, που προτάσσει η ΕΝ ΚΛΩ, παίρνει σάρκα και οστά αυτό που λέμε μια νέου τύπου οικονομία, μέσα από μια μοντέρνα αντίληψη περί συνεταιρισμού»

ΠτΘ: Αυτό θα αποτελέσει αντικείμενο διαβούλευσης σε απώτερο χρόνο, αλλά η ουσία είναι ότι προϋποθέτει την επανεκκίνηση του «πυρήνα» της εταιρίας…
Γ.Μ.: Ακριβώς. Διότι, για να μπορέσουν και οι υπόλοιπες εγκαταστάσεις να αξιοποιηθούν θα πρέπει η εταιρία να μην είναι πτωχή. Και για να μην είναι πτωχή η εταιρία, πρέπει να επαναλειτουργήσει με ένα βιώσιμο σχέδιο, που έχουμε ήδη καταρτίσει. Και πώς θα καταφέρουμε να επαναλειτουργήσει; Αν σταματήσουν πρώτα οι πλειστηριασμοί. Βλέπουμε δηλαδή ότι όλα είναι βήματα, το ένα πίσω από το άλλο, τα οποία διαμορφώνουν μία συνολική εικόνα.
 
Σε αυτήν την εικόνα θα ήθελα να προσθέσω μία ψηφίδα, ιδιαίτερα σημαντική, η οποία δεν έχει αναδειχθεί ακόμα. Αυτή  είναι ότι το συνεργατικό εγχείρημα, που προτάσσει η ΕΝΚΛΩ, έχει μέσα του και την έννοια του συνεταιρισμού των εργαζομένων, που θα έχει στα χέρια του μετοχικό κεφάλαιο και θα συμμετέχει στη διοίκηση μιας συνεργατικής επιχείρησης. Έτσι παίρνει σάρκα και οστά αυτό που λέμε μια νέου τύπου οικονομία, μέσα από μια μοντέρνα αντίληψη περί συνεταιρισμού. Ως μοντέρνο δεν εννοούμε έναν συνεταιρισμό, όπου μαζεύτηκαν 500 άνθρωποι, απλά και μόνο επειδή έχουν μια σειρά από απαιτήσεις, με την προσδοκία να τις πάρουν το 2050. Μιλάμε για έναν συνεταιρισμό ανθρώπων, που καταθέτουν επιχειρησιακά σχέδια, έχουν την ικανότητα να διοικήσουν, έχουν τη δυνατότητα να κάνουν καινοτόμα προϊόντα, έχουν τη δυνατότητα να πάνε και λίγο παρακάτω. Επομένως, αυτή η νέα πρόταση δείχνει μία ευθύνη, καινούργιου τύπου, για τους εργαζόμενους και αντιπαραβάλλεται με κάποιες κραυγές που ακούγονται, του τύπου «τρώμε τα λεφτά από τους εργαζόμενους» ή «οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να συμμετέχουν» και διάφορες τέτοιες κραυγές, που θεωρώ ότι είναι μόνο για αντιπολιτευτική κατανάλωση, αλλά με ουσία μηδέν. Η έννοια του συνεταιρισμού, με το να πάρουν οι εργαζόμενοι τις τύχες τους στα χέρια τους, δε θα είναι χωρίς ευθύνη, χωρίς πρόγραμμα και χωρίς εξειδίκευση. Αυτό το εγχείρημα είναι που βάζει η υπόθεση της ΕΝΚΛΩ στο προσκήνιο.

«Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον μια τέτοια συνεργατική επιχείρηση να δείχνει προτίμηση σε επίσης συνεταιρισμένους προμηθευτές της ή παρόχους υπηρεσιών»

Επιπλέον, την έννοια της συνεργατικής επιχείρησης και του συνεταιρισμού των εργαζομένων έχουμε στη λογική μας να την προχωρήσουμε και λίγο παραπέρα. Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον μια τέτοια συνεργατική επιχείρηση να δείχνει προτίμηση σε επίσης συνεταιρισμένους προμηθευτές της ή παρόχους υπηρεσιών. Δηλαδή, μέσα από ένα «κύτταρο», που λέμε ότι είναι επιτυχημένο, να γεννηθούν πολλαπλάσια αντίστοιχα. Τέτοιου είδους προσπάθειες οφείλει και η ΕΝΚΛΩ, εφόσον ανοίξει, να τις υποστηρίξει. Είναι σκέψεις που μπορεί να ακούγονται μεγαλειώδεις, αλλά πριν από λίγους μήνες μεγαλειώδες φαινόταν και αυτό με την ΕΝΚΛΩ, αλλά γίνεται.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.