Της ποιησης

ΚΟΥΡΑΓΙΟ!

 
Χλωμά τα πρόσωπα, χλωμά,
Σε βλέπουν, σε κοιτούν ψυχρά!
Η ανθρώπινη αξία,
Συγχωρεί την απραξία;
 
Δες πάρα πολλά τα δεινά,
Δίπλα, κοντινά κοντινά!
Μαθαίνω γοργά γοργά,
Μα ποτέ δεν είναι αργά!
 
Ψάχνω μέσα στη γειτονιά,
Δεν βρίσκω την νέα γενιά.
Κρυμμένα και τα γηρατειά,
Κανείς δεν μιλά, τσιμουδιά!
 
Κυκλοφορεί η αρρώστια
Και την λένε πανδημία.
Πλάκωσε όλο τον ντουνιά,
Ξεχάσαμε την λευτεριά!
 
Ζωντανές ζωντανές, αγνές,
Αμέτρητες, πολλές ψυχές,
Βλέπουμε σβήνουν οι ζωές.
Παλεύει η επιστήμη!
 
Ποιος φταίει, ποιος; Είναι γνωστός;
Λένε ότι είναι ιός!
Από που φύτρωσε αυτός;
Ναι, θα μάθουμε στο μέλλον!
 

ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!

 
Εγώ ευαίσθητος, εσύ ψυχρός,
Μαλώνουμε συνεχώς.
Τα πληρώνει ο αδελφός,
Ζει ακόμα ευτυχώς!
 
Δεν σηκώνεις κουβέντα,
Σε ρωτάω απάντα!
Μην με αγαπάς, να με σέβεσαι,
Σε σεβάστηκα πάντα!
 
Με εκπαίδευσε ο κύριος Καρτάλης,
Που να τον καταλάβεις!
Ήμουν ο κύριος  Χασάν,
Εδώ είμαι υπηρέτης!
 
Καλή συμπεριφορά,
Ανθρώπινη αναφορά.
Είμαι άνθρωπος  άνθρωπος,
Δεν σου μιλώ άλλη φορά!

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.