Θα παραμενουμε θεατες στην υποβαθμιση της ζωης μας;

O Μιχάλης Τρεμόπουλος, 46 ετών, δημοσιογράφος, συγγραφέας και νομικός, εκλεγμένος νομαρχιακός σύμβουλος Θεσσαλονίκης από το 1998 μέχρι σήμερα. Με έντονη οικολογική δράση από το 1975, ήταν από τους ιδρυτές της Οικολογικής Κίνησης Θεσσαλονίκης. Ενεργό μέλος στο καταναλωτικό κίνημα, στο Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ, στο Κέντρο Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων και στο Κέντρο Πληροφόρησης και Τεκμηρίωσης για θέματα ρατσισμού, ξενοφοβίας, οικολογίας και μη βίας «Αντιγόνη». Πρόσφατα έγινε γνωστός στο πανελλήνιο (και) από τη συμμετοχή του στους αγώνες για τη διάσωση του δάσους στο Πόρτο Καρράς.

Ο Μιχάλης Τρεμόπουλος βρέθηκε χθες στην Κομοτηνή στα πλαίσια της περιοδέιας που κάνει για την προώθηση των θέσεων του κόμματος του ενόψει των ευρωεκλογών και παραχώρησε συνέντευξη στον Παρατηρητή της Θράκης.

Ο επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου των Οικολόγων Πρασίνων αναφέρεται στην ανάγκη για προστασία του περιβάλλοντος και αναβάθμιση της ποιότητας ζωής. Παράλληλα εκφράζει έντονα τον προβληματισμό του για το κρίσιμο ζήτημα των μεταλλαγμένων προϊόντων που απειλούν και την Ευρώπη.

ΠτΘ: κ. Τρεμόπουλε ποια είναι η ειδοποιός διαφορά των οικολόγων πρασίνων από τα υπόλοιπα ελληνικά κόμματα που συμμετέχουν στις ευρωεκλογές;

Μ.Τ.: Η πολιτική οικολογία εκφράζεται σήμερα από τους οικολόγους πράσινους. Οι Οικολόγοι Πράσινοι είναι ένας νέος, αυτόνομος πολιτικός φορέας που δημιουργήθηκε με σκοπό να εκφράσει στη χώρα μας τις αξίες και τις αρχές του παγκόσμιου πράσινου κινήματος. Εμείς δίνουμε έμφαση στα ζητήματα της ποιότητας της ζωής και στα ζητήματα της κοινωνικής αλληλεγγύης. Είναι δύο βασικοί πυλώνες που εστιάζουμε την πολιτική μας. Γνωρίζουμε ότι σε παγκόσμιο επίπεδο υπάρχει εκμετάλλευση, υπάρχει η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, υπάρχει η ανισοκατανομή του πλούτου, υπάρχει ένταση επάνω στις πηγές και τους φυσικούς πόρους. Η ένταση αυτή σημαίνει πολέμους, όπως είναι ο πόλεμος για το πετρέλαιο στο Ιράκ ή ο πόλεμος για το νερό όπως συμβαίνει στα υψίπεδα του Γκολάν όπου Συρία και Ισραήλ πολεμούν για τον έλεγχο του υδροφόρου ορίζοντα. Βλέπουμε λοιπόν ότι ήδη χρησιμοποιείται ένας τέτοιος πόρος για την εξυπηρέτηση στρατηγικών σκοπιμοτήτων και ισορροπιών.

Επομένως η οικολογική προβληματική που λέει ότι το νερό είτε εξαντλείται είτε ρυπαίνεται αποτελεί σήμερα μια βαθιά πολιτική οπτική. Εμείς λέμε ότι πρέπει να γίνει ταυτόχρονα έλεγχος της ποιότητας και ισοκατανομή των ποσοτήτων. Αυτό προϋποθέτει διασυνοριακές συνεργασίες και μια διαφορετική αντίληψη για τα διεθνή προβλήματα. Ουσιαστικά εμείς προτάσσουμε πάνω από όλα την προστασία του περιβάλλοντος και μέσα από αυτή μπορεί να επιτευχθεί και η ανάπτυξη.

ΠτΘ: Πέντε ποταμοί διαπερνούν τη Βόρεια Ελλάδα από τα σύνορα έως τη θάλασσα. Υπάρχει από την μεριά της χώρας μας μια πολιτική εκμετάλλευσης των ποταμών αυτών και προστασίας των υπάρχοντων οικοσυστημάτων;

Μ.Τ.: Θεωρούμε ότι τα οικοσυστήματα έχουν τη δική τους αξία. Ως εκ τούτου απαιτείται ο κατάλληλος σεβασμός σε αυτά. Οι εκβολές των ποταμών είναι απαραίτητες για την επιβίωση πληθυσμών που απειλούνται με εξαφάνιση. Δεν μπορείς να στερήσεις το νερό από αυτά τα οικοσυστήματα αλλά αυτό δεν αποτελεί απλώς υπεράσπιση μορφών ζωής της φύσης, αλλά έχει να κάνει και με την ίδια την υδατική ισορροπία. Αν στερήσεις το νερό από το έδαφος, τότε τη θέση του θα καταλάβει το νερό της θάλασσας, το οποίο θα εισχωρήσει στο έδαφος με αποτέλεσμα να υπάρξει και γεωργική καταστροφή εκτός των άλλων. Τα ποτάμια έχουν και ένα ρόλο εμπλουτισμού των υπόγειων υδροφορέων. Επομένως η Ελλάδα οφείλει να έχει μια σειρά από διασυνοριακές συνεργασίες που να τηρούνται, και να εξασφαλίζουν επαρκή ποσότητα αλλά και ποιότητα, γιατί αν θέλει μία χώρα να μολύνει το νερό του ποταμού, μπορεί να το κάνει αν δεν δεσμεύεται από μια τέτοια συμφωνία.

Στην Βόρεια Ελλάδα, υπάρχουν διακρατικές συμφωνίες για τα περισσότερα ποτάμια εκτός από την περίπτωση του Αξιού για τον οποίο δυστυχώς δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη. Τα ζητήματα αυτά έπρεπε να έχουν κλείσει εγκαίρως και να υπάρχουν συμφωνίες έτσι ώστε να μπορούμε και εμείς να τα χρησιμοποιούμε όπως πρέπει.

Τα φράγματα, οι γεωτρήσεις, όταν δεν γίνονται με ελεγχόμενο και ποιοτικό τρόπο αποτελούν μαχαιριά στο περιβάλλον. Οι υδάτινοι πόροι σπανίζουν σε παγκόσμιο επίπεδο και για αυτό ακριβώς είναι αναγκαία μια διαφορετική πολιτική.

ΠτΘ: Είστε ικανοποιημένος από την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το περιβάλλον;

Μ.Τ.: Πιστεύω ότι η ελληνική πραγματικότητα γενικά, είχε μόνο να κερδίσει από τα ζητήματα του περιβάλλοντος που θεσπίστηκαν σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Βέβαια δεν είναι όλα θετικά αλλά ένα μέρος αυτών είναι αναμφίβολα θετικό. Είναι σίγουρο ότι αρκετές από τις ρυθμίσεις που αφορούν την ελληνική περιβαλλοντική πραγματικότητα δεν θα υπήρχαν αν δεν είχε υιοθετήσει αναγκαστικά η χώρα το κοινοτικό δίκαιο. Από εκεί και πέρα η Ευρώπη είναι το κοινό σπίτι όλων των λαών. Για το κόμμα μας αποτελεί ένα πεδίο αγώνων. Δεν είμαστε εχθρικοί απέναντι στην ιδέα της ευρωπαϊκής ενότητας. Σημασία έχει ότι οι πολιτικές που έχουν υιοθετηθεί σήμερα σε οικονομικό κυρίως επίπεδο μας κάνουν να είμαστε επιφυλακτικοί απέναντι σε κάποιες από αυτές.

ΠτΘ: Τον τελευταίο καιρό, στην επικαιρότητα βρίσκεται το θέμα των μεταλλαγμένων προϊόντων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, έχει ταχτεί υπέρ της εισόδου τους αλλά υπάρχουν αντιδράσεις…

Μ.Τ.:Τα μεταλλαγμένα είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα για το οποίο δυστυχώς υπάρχει μια ελλιπής ενημέρωση. Είναι γνωστό ότι από τις 18 Απριλίου και μετά επιτρέπεται και η καλλιέργεια σε ευρωπαϊκό έδαφος και η ΕΕ φαίνεται να υποχωρεί κάτω από τις πιέσεις των Αμερικανών. Δεν έχει κριθεί το ζήτημα. Πιστεύω ότι τα κινήματα αντίστασης είναι ήδη δυνατά και εκφράζουν πλειοψηφικά κοινωνικά ρεύματα σε πολλές χώρες της Ευρώπης. Για παράδειγμα στην Ελλάδα το ποσοστό των πολιτών που αρνείται τα μεταλλαγμένα είναι περίπου 94% και αναμένουμε από την κυβέρνηση να λάβει το μήνυμα και να διατυπώσει σαφή θέση εναντίον των μεταλλαγμένων. Οι ΗΠΑ θέλουν να ελέγξουν και διατροφικά τον υπόλοιπο πλανήτη. Η Ευρώπη κάτω από την απειλή της επιβολής τεράστιου προστίμου από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου σύρεται στην υιοθεσία μιας αντιφατικής νομοθεσίας. Αυτού του είδους η τακτική δεν μας εκφράζει και την πολεμούμε.

Επιδιώκουμε την τροποποίηση αυτής της νομοθεσίας και σε κάθε περίπτωση ζητούμε από την Ελλάδα να αμυνθεί, έτσι ώστε να εισακουστούν οι αποφάσεις 48 νομαρχιών που ζητάνε απαγόρευση των μεταλλαγμένων και να περάσει την απόφαση αυτή στην κρατική πολιτική. Υπάρχουν οι δυνατότητες παρέμβασης και σε διεθνές επίπεδο, όπως είναι το Πρωτόκολλο της Καρθαγένης για την βιοασφάλεια, το οποίο δίνει τη δυνατότητα σε οποιαδήποτε χώρα να αρνηθεί τα μεταλλαγμένα.

ΠτΘ: Πόσο εύκολο είναι να συνδυαστεί η έννοια της ανάπτυξης με την αειφορία;

Μ.Τ.: Η ανάπτυξη είναι μια έννοια κακοποιημένη. Πολλοί θεωρούν ανάπτυξη το χρήμα, το κέρδος, το μπετόν, την άσφαλτο. Ό, τι μπορεί να μετατραπεί σε χρήμα και κέρδος βαφτίζεται ανάπτυξη. Για εμάς η ανάπτυξη θα μπορούσε να είναι οικοανάπτυξη. Αειφορία σημαίνει ότι μπορεί ένα δέντρο να δίνει καρπούς. Αν του κόψεις όλα τα κλαδιά τότε δεν μπορεί να καρποφορεί. Εμείς προασπίζουμε τη δυνατότητα των ανθρώπων να εξασφαλίζουν ένα υψηλό βιοτικό επίπεδο αλλά ταυτόχρονα αυτό το επίπεδο πρέπει να έχει μια ποιότητα.

Αν αφήσουμε την ανάπτυξη στα χέρια αυτών που μέχρι σήμερα το πράττουν, δεν πρόκειται να αποκτήσει ποτέ αυτό το περιεχόμενο που εμείς επιδιώκουμε. Χρειάζεται μια άλλη πορεία σε τοπικό, πανελλήνιο και ευρωπαϊκό επίπεδο. Αυτό μπορεί να το εγγυηθεί μόνο η ισχυροποίηση των οικολογικών κινημάτων έτσι ώστε να επηρεάζονται και οι κρατικές πολιτικές αλλά και τα υπόλοιπα κόμματα να βλέπουν ότι τα οικολογικά κινήματα αποτελούν δεξαμενές προτάσεων και ιδεών που πρέπει να αξιοποιηθούν προς όφελος όλων των πολιτών της Ένωσης.

ΠτΘ: Στην Ελλάδα πόσο αναπτυγμένο είναι το οικολογικό κίνημα;

Μ.Τ.: Στην Ελλάδα υπάρχουν οι οικολογικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις που έχουν δική τους δραστηριότητα και κινούνται αυτόνομα

ΠτΘ: Και δικά τους συμφέροντα ίσως…

Μ.Τ.: Όχι απαραίτητα όλες, αλλά σίγουρα υπάρχουν και τέτοιου είδους οργανώσεις. Όντως υπάρχουν κάποιοι που σκέφτονται μόνο να φτιάξουν μια κυβερνητική οργάνωση για να μπορούν να διαχειρίζονται κάποια κοινοτικά προγράμματα. Τα περισσότερα προγράμματα όμως σήμερα ελέγχονται, ιδιαίτερα τα ευρωπαϊκά. Αυτά που δίνονται σε εθνικό επίπεδο είναι πιο εύκολο να διαβληθούν. Τα κινήματα αυτά δεν έχουν να κάνουν με αυτού του είδους την κριτική και την συκοφάντηση ότι τα παίρνουν από παντού. Το γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι αμείβονται κάνοντας κάτι που αγαπούν αποτελεί ένδειξη της ανάπτυξης της κοινωνίας των πολιτών και συμβαίνει σε ολόκληρη της Ευρώπη. Είναι καιρός να σταματήσει αυτή η καχυποψία που υπάρχει για κάποιες οργανώσεις. Οι οικολόγοι πράσινοι εκφράζουν τις οικολογικές ιδέες και αξίες στο πολιτικό σύστημα, και ξεπερνάνε την ψήφο. Μπορεί να ψηφίζει κάποιος μια φορά στα πέντε χρόνια, αλλά εμείς ψηφίζουμε καθημερινά είτε με τον τρόπο που ζούμε, είτε με τον τρόπο που κινούμαστε, είτε με τον τρόπο που τρεφόμαστε.

Για μας η οικολογία δεν είναι μόνο περιβάλλον και ποιότητα ζωής. Είναι και η κοινωνική αλληλεγγύη δηλαδή το δικαίωμα που έχουν οι άνεργοι, οι άνθρωποι με ειδικές ανάγκες, οι εξαρτημένοι να έχουν μια ποιοτική ζωή.

ΠτΘ: Οι Ολυμπιακοί Αγώνες εκτός όλων των άλλων αρνητικών πτυχών τους, επέφεραν και μια τεράστια οικολογική και περιβαλλοντική καταστροφή…

Μ.Τ.: Εμείς ήμασταν εξαρχής ενάντια στην ανάληψη της Ολυμπιάδας και συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι αυτή την επιλογή θα την πληρώνουμε για πολλά χρόνια.

Στερείται η χώρα από κάθε είδους ανάπτυξη για χάρη των αγώνων.

Υπάρχουν κάποια ευαίσθητα ζητήματα στα οποία δυστυχώς δεν δόθηκε η δέουσα προσοχή με αποτέλεσμα να βρισκόμαστε μπροστά στους πιο αντιπεριβαλλοντικούς και εργατοκτόνους ολυμπιακούς αγώνες μέχρι σήμερα.

ΠτΘ: κ. Τρεμόπουλε σας ευχαριστούμε πολύ

Μ..: Εγώ σας ευχαριστώ.

Τάσος Συκάκης

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.