«Τα μειονοτικα δικαιωματα απτονται της ιδιας της δημοκρατιας»

Μέσα από τις λίγες αυτές αράδες του χαιρετισμού που απηύθυνε ο αναπληρωτής πρόεδρος της Νομικής Σχολής κ. Σίμος Μιναϊδης κατά τη συνάντηση του ΥΦΕΞ κ. Ε. Στυλιανίδη με τους σπουδαστές της Ακαδημίας Διπλωματών του Υπουργείου Εξωτερικών, αναδεικνύεται επιστημονικός λόγος φορτισμένος με σαφή προοδευτικά ιδεολογικά χαρακτηριστικά που αγγίζει ταυτόχρονα με ρεαλισμό τη σύγχρονη προβληματική του μειονοτικού ζητήματος στη Θράκη.

Ο κ. Μιναϊδης, με λόγο εθνικώς αποφορτισμένο, υποδεικνύει κατ΄ ουσία στους νεαρούς διπλωμάτες ότι «η προοπτική της εκ του σύνεγγυς, συστηματικής και εμπεριστατωμένης μελέτης του μειονοτικού φαινομένου στο γεωγραφικό χώρο της Θράκης, συνιστά ευπρόσδεκτη και ευοίωνη εξέλιξη σε ένα από τα διαχρονικά επίμαχα θέματα της εξωτερικής μας πολιτικής».

Δ.Δ.

Χαιρετισμός του αναπληρωτή προέδρου του Τμήματος Νομικής Δ.Π.Θ. κ. Σ. Μηναΐδη στη συνάντηση του υφυπουργού Εξωτερικών κ. Ε. Στυλιανίδη και σπουδαστών της Ακαδημίας Διπλωματών του Υπουργείου Εξωτερικών με τις πρυτανικές αρχές του Δ.Π.Θ. και μέλη του Διδακτικού Επιστημονικού Προσωπικού

Η σημασία της μελέτης των θεμάτων που συνέχονται με τη μειονότητα στην πραγματιστική της διάστασης δεν περιορίζεται, αποκλειστικά, στην ύπαρξη των πρωτογενών και εμπειρικά εντοπίσιμων χαρακτηριστικών της (δηλαδή, των φυσικών και πολιτιστικών της διαφοροποιήσεων), εξ αιτίας των οποίων διακρίνεται, σαφώς, έναντι του πλειοψηφούντος κοινωνικού στοιχείου. Εκτείνεται, ιδίως, στην ποιότητα των σχέσεων που νομιμοποιούνται στο κοινωνικό πεδίο, αλλά και έναντι των φορέων της δημόσιας εξουσίας καθώς και στο προσδόκιμο της περαιτέρω βελτίωσης και θεσμοποιήσής τους. Δηλαδή, στη διαμόρφωση θεμελιακών και πάγιων κανόνων συναντίληψης, αμοιβαίας εμπιστοσύνης και συνεργασίας. Και η προσέγγιση αυτή δεν διέρχεται, απαραίτητα, μέσα από τις πολύπτυχες γεωπολιτικές ανισορροπίες ή προστριβές που μπορεί να δημιουργηθούν στις σχέσεις μεταξύ της Ελλάδας και των όμορων κρατών της καθώς και άλλων κρατών που προσπαθούν να αποκομίσουν οφέλη από τη δυσμενή μετεξέλιξή της.

Τα οποιαδήποτε προβλήματα που συνέχονται με τη μειονότητα θα πρέπει να αντιμετωπίζονται, ως ειδικότερα θέματα κατοχύρωσης θεμελιωδών δικαιωμάτων, που συνιστούν παραμέτρους αποκαλυπτικές της δημοκρατίας μας στην πράξη. Η αποσύνδεση των μειονοτικών ζητημάτων από τις διμερείς διακρατικές σχέσεις είναι νομικά, πολιτικά και ηθικά επιβεβλημένη καθώς η αρχή της διακρατικής αμοιβαιότητας στην αρνητική της διάσταση είναι ασύμβατη προς τα ζητήματα που αφορούν την κατοχύρωση των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Η εξέλιξη του μειονοτικού ζητήματος δεν υπήρξε, κατ΄ ανάγκην ούτε ευθύγραμμη ούτε ορθολογικά δομημένη και προβλέψιμη. Ιδίως, όταν τα υποκείμενα προστασίας, φορείς αρχαϊκών, εν πολλοίς, αντιλήψεων δεν συμβάλλουν, ευχερώς, στην εδραίωση και βίωση δυναμικών εννοιών, όπως η κοινωνικοποίηση, η πολιτικοποίηση, η συντεχνιακή συσσωμάτωση και διεκδίκηση, που δημιουργούν ισχυρούς δεσμούς συνοχής, συναλληλίας, αλληλεγγύης και διαμόρφωσης συλλογικής κοινωνικής συνείδησης. Ενώ, εκτιμούν, εσφαλμένως, ότι αυτές κατατείνουν στην ενεργό κοινωνική τους ενσωμάτωση, που συνεπάγεται μια ενδεχόμενη αλλοτρίωση των ιδιαιτεροτήτων και της πολιτιστικής τους ταυτότητας.

Αλλά και εκ μέρους της ελληνικής διοίκησης δεν επιδείχθηκε, πάντοτε, η ενδεικνυόμενη πολιτική βούληση, εκτός ίσως της τελευταίας δεκαπενταετίας, δείγμα της έλλειψης προσοικείωσης προς το αντικείμενο, της επιφυλακτικότητας ή της ακαταλληλότητας των διαχειριζομένων το συγκεκριμένο θέμα, η οποία επικαλύπτετο από τη δογματική περιαφή του «μη θίγειν» τα επίμαχα θέματα ης εξωτερικής μας πολιτικής. Ενώ, παράλληλα μια πλειάδα αυτόκλητων ειδημόνων, ιδίως, στον ευρύτερο πολιτικό αλλά και ακαδημαϊκό χώρο, προσπαθεί σε ένα πλαίσιο ακραιφνώς θεωρητικό και, εν πολλοίς, εξωπραγματικόν να προσεγγίσει το θέμα και να καταστήσει συναντιλήπτορες των θέσεών της μόνον τους εκ του μακρόθεν και εκ του ασφαλούς θεωμένους τις εξελίξεις του.

Η συλλογή, επεξεργασία και αξιοποίηση σημαντικών στοιχείων μιας εντόπιας έρευνας θα μπορούσε να συνεισφέρει αποτελεσματικά στη διερεύνηση του μειονοτικού φαινομένου. Ιδίως, όταν η αναγνώριση της μειονοτικής διαφοράς στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που εδράζεται στο τρίπτυχο ανεκτικότητα, αποδοχή και προστασία, αποτελεί την πιο ρεαλιστική και δημοκρατική στρατηγική που διαγράφεται για την ελληνική διοίκηση.

Συνεπώς, η οποιαδήποτε προοπτική της εκ του σύνεγγυς, συστηματικής και εμπεριστατωμένης μελέτης του μειονοτικού φαινομένου στο γεωγραφικό χώρο της Θράκης – καθ΄ υπέρβαση δογματικών αντιλήψεων του παρελθόντος, συναισθηματικών ανασχέσεων, προκαταλήψεων ή απολογητικών μεθοδεύσεων – συνιστά ευπρόσδεκτη αλλά και ευοίωνη εξέλιξη σε ένα από τα διαχρονικά επίμαχα θέματα της εξωτερικής μας πολιτικής.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.