Σαν να εχουν τελειωσει τα μειονοτικα προβληματα…
«Ηθικοί αυτουργοί» είναι οι μειονότητας στο πεδίο των διμερών σχέσεων μεταξύ των κρατών στο έδαφος των οποίων ζουν κατά τον αρθρογράφο του περιοδικού«Anzilika», που φιλοξενεί η σελίδα σε μετάφραση Σιμπέλ Χατζή Αλή. Επίσης φιλοξενεί ρεπορτάζ της εφημερίδας «Γκιουνδέμ» σύμφωνα με το οποίο «το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αδυνατεί να εξετάσει αποτελεσματικά και έγκαιρα τις υποθέσεις, οι οποίες παρουσιάζουν όλο και περισσότερο αυξητική τάση»….
Όλοι ξέρουμε καλά ότι η λέξη «μειονότητα» προκαλεί αλλεργία τόσο στην Τουρκία όσο και στην Ελλάδα. Όποτε ερχόντουσαν τα μειονοτικά προβλήματα στην επικαιρότητα μιας χώρας γινόταν πρώτο θέμα στον τύπο ή στις τηλεοράσεις της άλλης. Αλλά αυτές οι ειδήσεις και οι επικεφαλίδες με τίποτα δεν μπορούσαν να βοηθήσουν στην επίλυση των συγκεκριμένων προβλημάτων. Τα ΜΜΕ αντί να εξετάσουν τα μειονοτικά προβλήματα το μόνο που έκαναν ήταν να κατηγορούν την κυβέρνηση. Με λίγα λόγια η μειονότητα ήταν ένα ρόπαλο με το οποίο η κάθε πλευρά προσπαθούσε να αποδείξει πόσο βάρβαρη είναι η άλλη.
Δεν ήταν μόνο ο τύπος που ακολουθούσε αυτό το δρόμο αλλά και η κυβέρνηση. Τελικά οι μειονότητες ενώ έμεναν μόνες με τα προβλήματά τους ταυτόχρονα «συνέβαλαν» στη φθορά των διμερών σχέσεων. Γιατί εκείνο που είχαν πίσω από το μυαλό τους οι κυβερνήσεις ήταν να κάνουν τις μειονότητες να καταφύγουν «με τη δική τους θέληση» στη μητέρα πατρίδα.
Παρατηρούμε ότι τα τελευταία χρόνια καθώς έχουν στρωθεί κάπως οι ελληνοτουρκικές σχέσεις τα μειονοτικά προβλήματα έμειναν εκτός επικαιρότητας. Τόσο ο τουρκικός όσο και ο ελληνικός τύπος είναι σαν να μην θέλουν να ασχοληθούν με αυτά τα προβλήματα ή και όταν ασχολούνται αυτό που κάνουν είναι να κατηγορούν συνέχεια τη μειονότητα που ζει στη χώρα τους.
Για παράδειγμα ο μοναδικός εκπρόσωπος της μειονότητας της Δυτικής Θράκης στο ελληνικό κοινοβούλιο κ. Ιλχάν Αχμέτ τις προάλλες κατέθεσε μια πρόταση με την οποία ζητούσε να χωριστούν οι αρμοδιότητες των μουφτήδων. Στην εν λόγω πρόταση ούτε ο τουρκικός αλλά ούτε και ο ελληνικός τύπος δεν έδωσε σημασία. Ο τουρκικός τύπος σχεδόν δεν αναφέρθηκε στο θέμα, ενώ στον ελληνικό έγινε μια ειρωνική αναφορά. Και όμως ο κ. Ιλχάν Αχμέτ καλούσε τους αρμόδιους να ξεκινήσουν μια συζήτηση με σκοπό να βρουν – καλώς ή κακώς – μια λύση στο ζήτημα «των μουφτήδων». Η ελληνική κυβέρνηση και ο ελληνικός τύπος με τη στάση που ακολουθούν σχηματίζουν την εντύπωση ότι αντί να στραφούν πάνω στο θέμα προτιμούν να το αφήσουν στη μοίρα του.
Από την άλλη την ίδια στάση αδιαφορίας ακολουθεί η Τουρκία όσον αφορά στις συχνές διαμαρτυρίες που πραγματοποιούνται έξω από το Πατριαρχείο τον τελευταίο καιρό. Αυτοί που οργανώνουν τις διαμαρτυρίες υποστηρίζουν ότι ο Πατριάρχης επιθυμεί να μετατρέψει το Πατριαρχείο σε Βατικανό.
Κατ αρχήν στην ορθόδοξη πίστη δεν υπάρχει η αντίληψη μιας κρατικής διοίκησης όπως συνέβη με την καθολική, εξάλλου μόνο αυτοί που έχουν κακή διάθεση μπορούν να υποστηρίξουν ότι ο Πατριάρχης έχει την πρόθεση να ιδρύσει το δικό του κράτος με χίλιους πεντακόσιους Ρωμιούς όπου ο μέσος όρος ηλικίας είναι 75 ετών στην Πόλη με 15 εκατ. πληθυσμό. Αλλά τόσο η τουρκική κυβέρνηση όσο και ο τουρκικός τύπος – πλην εξαιρέσεων – δεν πήραν καμιά στάση απέναντι σε αυτούς τους ισχυρισμούς.
Η αδιάφορη αυτή στάση των κυβερνήσεων όχι μόνο δεν φέρει κάποια λύση στα μειονοτικά προβλήματα ταυτόχρονα συνεχίζει να δηλητηριάζει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Οι κυβερνήσεις φέρονται σαν να έχουν λύσει τα μειονοτικά προβλήματα ή σαν να έχουν εξαφανιστεί οι μειονότητες.
Και όμως εφόσον δεν επιλυθούν τα προβλήματα αυτά από τις κυβερνήσεις των χωρών όπου ζουν οι μειονότητες – εξάλλου αυτό συμβαίνει πάντα – θα είναι καταδικασμένα να παραμείνουν ως ηθικοί αυτουργοί.
Stelyo Berberaki
«Anzilika»
Ιανουάριος 2006
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
