Ψυχολογοι και κοινωνικοι λειτουργοι στο σχολικο περιβαλλον

Την εβδομάδα που ολοκληρώνεται με απόφαση του Υπουργείου Παιδείας καθορίστηκαν και δόθηκαν κατόπιν στην δημοσιότητα, τα ιδιαίτερα καθήκοντα και οι  αρμοδιότητες των κλάδων ΠΕ23 Ψυχολόγων και ΠΕ30 Κοινωνικών Λειτουργών στα σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Γενικής και σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Γενικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης.
 
Σύμφωνα με αυτά τα μέλη του Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού που ανήκουν στους κλάδους ΠΕ23 Ψυχολόγων και ΠΕ30 Κοινωνικών Λειτουργών μπορεί να ασκούν καθήκοντα σε συγκεκριμένες σχολικές μονάδες γενικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης, εφόσον συντρέχουν ιδιαίτερες ανάγκες στήριξης ευάλωτων κοινωνικών ομάδων ή κρίνεται απαραίτητη η υλοποίηση προγραμμάτων ψυχοκοινωνικής και συναισθηματικής στήριξης μαθητών.
 
Μέσα στα καθήκοντα αυτά εμπεριέχεται η ισότιμη συμμετοχή τους στις δραστηριότητες και τις διαδικασίες του Συλλόγου Διδασκόντων της σχολικής μονάδας στην οποία υπηρετούν αλλά και στα γενικά και ειδικά καθήκοντα και υποχρεώσεις του προσωπικού του σχολείου, η συνεργασία τους με το εκπαιδευτικό προσωπικό του σχολείου καθώς και τους γονείς για την εύρυθμη λειτουργία της σχολικής μονάδας και την προώθηση του εκπαιδευτικού έργου και η άσκηση των καθηκόντων τους σε ιδιαίτερο χώρο ή μέσα στην τάξη παράλληλα με το διδακτικό έργο των εκπαιδευτικών, ανάλογα με τις ανάγκες των μαθητών, με το είδος μάλιστα της παρέμβασης που υλοποιείται, να γίνεται πάντα σε προγραμματισμένη συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς της τάξης.
 
Ειδικότερα σε ό,τι αφορά τους ψυχολόγους του κλάδου που θα ενταχθούν στο δυναμικό της σχολικής μονάδας, ο  ρόλος τους θα είναι συμβουλευτικός, υποστηρικτικός και θεραπευτικός προς τους μαθητές, τις οικογένειες τους και το εκπαιδευτικό προσωπικό του σχολείου, όντες υπεύθυνοι να δημιουργούν τις προϋποθέσεις αντιμετώπισης καταστάσεων κρίσεων με απόλυτο σεβασμό στην προσωπικότητα των εμπλεκομένων, να  ευαισθητοποιούν και ενημερώνουν τους μαθητές, τους γονείς και το προσωπικό του σχολείου σε διάφορα θέματα που αφορούν την ειδικότητα τους.
 
Από την έως τώρα παρουσία σχολικών ψυχολόγων στις σχολικές μονάδες της χώρας, δεδομένων των σύγχρονων προβλημάτων, που παρουσιάζονται και στο σχολικό περιβάλλον, αποτέλεσμα της παρατεταμένης κοινωνικής και οικονομικής κρίσης, κρίνεται αναγκαία η συνέχεια της παρουσία τους στις σχολικές μονάδες.  Ο ρόλος του σχολικού ψυχολόγου κρίνεται ως ιδιαίτερα σύνθετος, ενώ τα παραδείγματα αμφισβητήσεων του ρόλου του στο σχολικό περιβάλλον έχουν σήμερα αντικατασταθεί.
 
Μία επιτυχημένη άλλωστε συμβουλευτική σχέση του σχολικού ψυχολόγου με τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς αλλά κυρίως τους ίδιους τους μαθητές, βοηθά στην πρόληψη και αντιμετώπιση ποικίλων σύγχρονων, και μη, προβλημάτων των μαθητών και γενικότερα στην εύρυθμη λειτουργία του σχολικού χώρου, με αποτέλεσμα οι γονείς να αισθάνονται τη σιγουριά που προσφέρει η ύπαρξη επιστημονικής φροντίδας για τα παιδιά τους και οι εκπαιδευτικοί να λαμβάνουν τη βοήθεια που χρειάζονται στη διαχείριση δύσκολων και ιδιαίτερων καταστάσεων που μπορεί να προκύψουν. 

Φοίβη Χρίστου «Αναγκαία, με διαχρονική αξία η παρουσία του ψυχολόγου στο σχολείο» 

Σήμερα η παρουσία του ψυχολόγου ως θεσμοθετημένου φορέα στο σχολείο άλλωστε κρίνεται αναγκαία, με διαχρονική μάλιστα αξία, όπως επεσήμανε μιλώντας στον «ΠτΘ» η ψυχολόγος κ. Φοίβη Χρίστου, επισημαίνοντας πως αυτό ως γεγονός γίνεται κατανοητό, εύκολα, αν αναρωτηθεί κανείς το τι σημαίνει εκπαίδευση με την ουσιαστική της μορφή. «Αν δηλαδή αποστασιοποιηθούμε για λίγο από την μορφή της εφαρμοσμένης εκπαίδευσης στο ελληνικό σχολείο, μπορούμε εύκολα να απαντήσουμε πως η εκπαίδευση και η ψυχολογία, η απόκτηση γνώσεων και η ανάπτυξη της προσωπικότητας σε ψυχοσυναισθηματικό επίπεδο είναι άρρηκτα συνδεδεμένες» σημείωσε η ίδια. 

«Στόχος του ψυχολόγου η δημιουργία ενός εκπαιδευτικού περιβάλλοντος που θα προάγει σε πολλαπλά επίπεδα την καλύτερη επίδοση του παιδιού» 

«Η εκπαίδευση θα πρέπει να στοχεύει στην ανάπτυξη του παιδιού με ένα ολιστικό χαρακτήρα, που περιλαμβάνει τόσο την ειδικευμένη γνώση όσο και την υποβοήθηση του παιδιού να καλλιεργήσει τις δυνατότητες του, τα ταλέντα του, τις κλίσεις του, να αναδείξει την διαφορετικότητα του εν γένει. Σε αυτό ακριβώς στοχεύει και ο ψυχολόγος. Στο πάντρεμα μεταξύ της “καθαρής” μάθησης και της ψυχικής ανάπτυξης των παιδιών. Στην δημιουργία, με άλλα λόγια,  ενός εκπαιδευτικού περιβάλλοντος που θα προάγει σε πολλαπλά επίπεδα την καλύτερη επίδοση του παιδιού, απόλυτα προσαρμοσμένη στις ατομικές του ανάγκες, οι οποίες απορρέουν από την ηλικία, την ιδιοσυγκρασία του αλλά και τις οικογενειακές του καταβολές» επεσήμανε.
 

Ο ρόλος του ψυχολόγου στα σχολεία είναι συνεπικουρικός με το έργο των γονιών και των εκπαιδευτικών, γεγονός που στην Ελλάδα ωστόσο σύμφωνα με την κ. Χρίστου δεν βρίσκει εφαρμογή, καθώς ο ρόλος του ψυχολόγου είναι υποβαθμισμένος, «γιατί κυρίως τον αντιλαμβανόμαστε και τον χρειαζόμαστε περισσότερο στον τομέα της θεραπείας του προβλήματος και όχι στον τομέα της πρόληψης».
 
«Ξέρουμε όλοι μας πολύ καλά πως ένας τρόπος για να επενδύσουμε στην νέα γενιά είναι να επενδύσουμε στην εκπαίδευση. Και αυτό θα συμβεί αν πάρουμε στα σοβαρά την εκπαίδευση, έξω και πέρα από την απόκτηση πτυχίων και καλών βαθμών. Αν, δηλαδή, τη φροντίσουμε ουσιαστικά, με σοβαρότητα και υπευθυνότητα, ώστε να κάνει αυτό που είναι προορισμένη να κάνει, να χτίζει δηλαδή προσωπικότητες, να πλάθει ανθρώπους. Αυτός είναι άλλωστε ο ρόλος του γονιού και του εκπαιδευτικού» συνέχισε για να υπογραμμίσει πως «ο ψυχολόγος έρχεται να βοηθήσει, να υποστηρίξει, να παρατηρήσει τις όποιες δυσκολίες, να αναδείξει τα θετικά στοιχεία και τις δυνατότητες του εκπαιδευτικού και του γονιού, ώστε να ανταποκριθούν όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερα στο έργο τους». 

«Ο ψυχολόγος ως άλλη ανάσα ανακούφισης για την αντιμετώπιση των αυξημένων αναγκών των παιδιών» 

Αν σε όλα τα παραπάνω, προστεθούν η ρευστότητα της εποχής, οι ακραίες αλλαγές των οικονομικών συνθηκών, σε συνδυασμό με την αυξημένη παρατήρηση περιστατικών βίας στο σχολείο, συναισθηματικών προβλημάτων, μαθησιακών δυσκολιών των παιδιών κ.α, η παρουσία του ψυχολόγου γίνεται ακόμη πιο αναγκαία, εξήγησε η κ. Χρίστου σημειώνοντας επίσης πως οι αυξημένες ανάγκες των παιδιών αλλά και η πολυπλοκότητα αυτών, ενδεχομένως να μην μπορούν να αντιμετωπιστούν πλήρως από τους εκπαιδευτικούς, τόσο λόγω έλλειψης ειδικών γνώσεων ή ακόμα και μέσων, γεγονός που καθιστά τον ψυχολόγο «ανάσα ανακούφισης, τόσο για την δεδομένη στιγμή, αλλά και για να διαχειριστεί αποτελεσματικά όλα τα παραπάνω αιτήματα».
 
«Απέναντι σε μια εποχή ανασφάλειας, αβεβαιότητας και απειλής, αυτό που μπορούμε πραγματικά να κάνουμε είναι να δημιουργήσουμε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που θα είναι σταθερό, θα ξέρει δηλαδή ποιος θα είναι το ουσιαστικό του έργο, χωρίς να “παραπαίει” και ταυτόχρονα ευέλικτο, καθώς θα προσαρμόζεται στις ιδιαίτερες ανάγκες των παιδιών και των οικογενειών τους. Και αυτό θα το πετύχουμε μόνο αν επιτρέψουμε και ταυτόχρονα δημιουργήσουμε τις κατάλληλες συνθήκες, ώστε γονείς, εκπαιδευτικοί και ψυχολόγοι να συνεργαστούν ομαδικά κάτω από έναν κοινό στόχο, που δεν είναι άλλος από την δημιουργία ολοκληρωμένων ανθρώπων» κατέληξε η ίδια ευχόμενη η είσοδος των ψυχολόγων στα σχολεία, σύμφωνα με την νέα απόφαση του Υπουργείου Παιδείας, να έχει ένα μόνιμο και καλά οργανωμένο χαρακτήρα, «γιατί μόνο έτσι θα καταφέρουν να στηρίξουν πραγματικά και αυθεντικά τα παιδιά, τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς σε ψυχοκοινωνικό επίπεδο».

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.