«Ψηφο στη δημοκρατικη Αριστερα των κοινωνικων κινηματων»

Ο υποψήφιος βουλευτής του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Δημήτρης Χαρίτος μίλησε στο ραδιόφωνο του Παρατηρητή και αναφέρθηκε στις θέσεις του κόμματός του για την εκλογική αναμέτρηση της Κυριακής, οριοθετώντας τον ρόλο της σύγχρονης δημοκρατικής Αριστεράς στη νέα εποχή και απέναντι στις προκλήσεις που διαμορφώνονται εν΄ όψει της «νεοφιλελεύθερης επέλασης» όπως την αποκάλεσε.

Χαρακτηριστικά αποσπάσματα από αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη δημοσιεύονται στο σημερινό φύλλο του Παρατηρητή.

ΠτΘ: κ. Χαρίτο, πιστεύετε ότι ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς θα μπει στη Βουλή;

Δ.Χ.: Νομίζω ότι οι μέρες είναι κρίσιμες γιατί δεν κρίνεται μόνο στην κάλπη το ποιος θα είναι στην κυβέρνηση αλλά και ποιος θα είναι στην αντιπολίτευση, και για να είμαι έτσι πολύ ειλικρινής μαζί σας, εμείς με το σπαθί μας λέμε πώς θα είμαστε στις 8 του μήνα ισχυροί στην Βουλή και αυτό όχι για γενικούς λόγους αλλά κυρίως γιατί έχουμε δώσει δείγμα γραφής. Έχουμε συγκεκριμένο θετικό απολογισμό με τις θέσεις, τις ιδέες, τις απόψεις που διατυπώθηκαν στη Βουλή αλλά και με την δράση μας όλο το προηγούμενο διάστημα μέσα στα κοινωνικά κινήματα, στα κινήματα της νεολαίας, στα κινήματα κατά του πολέμου, στα κινήματα όπου εκδηλώθηκαν οι αγώνες των εργαζομένων για το ασφαλιστικό. Έχουμε δηλαδή έναν θετικό απολογισμό τα προηγούμενα χρόνια, όπως επίσης έχουμε ένα πρόγραμμα που αντιμάχεται ως πλαίσιο τον νεοφιλελευθερισμό με όσες δυσκολίες υπάρχουν και με όποιες παραλλαγές και αν εμφανιστούν στην πολιτική ζωή της χώρας. Και βεβαίως θα είμαστε στη Βουλή γιατί έχουμε σαφές, καθαρό πρόσωπο γιατί έγκαιρα κατανοήσαμε την ανάγκη να συναντηθούμε σε μια κοινή δράση με όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς έτσι ώστε και η Αριστερά να διαμορφώσει την δικιά της παράταξη, ώστε να είναι ικανή από καλύτερες θέσεις με μια πιο συγκεκριμένη εναλλακτική πολιτική πρόταση να δώσει ένα πλήγμα στον δικομματισμό αλλά και να υπάρξει πραγματικά ως εναλλακτική πρόταση για την κοινωνία και τους πολίτες.

ΠτΘ: Το ΚΚΕ όμως ανταπαντά σε αυτά λέγοντας ότι είστε κομμάτι του συστήματος, διότι δεν είστε αντίθετοι στην Ε.Ε., δεν είστε αντίθετοι στις συνεργασίες με το ΠΑΣΟΚ στη Νομαρχιακή και Τοπική Αυτοδιοίκηση και στο Μάαστριχτ.

Δ.Χ.: Εμείς έχουμε πει και το έχουμε πει και δημόσια, -αν και έχουμε τις διαφορές μας με το ΚΚΕ όπως και με τις δυνάμεις που συναντηθήκαμε, τις μικρότερες δυνάμεις της Αριστεράς, – ότι δεν είναι η στιγμή να εκλογικεύσουμε τις διαφορές μας, αλλά αυτό που προέχει είναι η κοινή δράση αυτών των δυνάμεων. Θα ήταν εύκολο μπροστά σ΄ όλη την κοινωνία που παρακολουθεί όσα γίνονται να μαλλιοτραβιόμαστε με το ΚΚΕ, αλλά δεν είναι αυτή η επιδίωξη μας. Και αυτό το λέω όχι για να αποφύγω να απαντήσω στα συγκεκριμένα ζητήματα που εσείς θέσατε. Για να γενικεύσω λοιπόν σε ό,τι αφορά τις θέσεις μας, ή αλήθεια είναι ότι εδώ και 15 χρόνια πολλοί λέγανε ότι η ιστορία τελείωσε, ιδιαίτερα μετά την κατάρρευση των χώρων του υπαρκτού σοσιαλισμού, ότι η αριστερά πέθανε. Δυστυχώς αποδείχθηκε στην δεκαετία που πέρασε, ότι ούτε η κατάρρευση εκείνων των χώρων διευκόλυνε την ειρήνη. Το γενικότερο δόγμα του διαρκούς πολέμου του κ. Μπούς, όχι μόνο οδήγησε σε περιπέτειες την Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, αλλά κυρίως είχε ως αποτέλεσμα να πιεστούν και τα δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών. Σε επίπεδο κοινωνίας και οικονομίας βλέπουμε ότι η μορφή του νεοφιλελευθερισμού έχει οδηγήσει ευρύτερα στρώματα, χώρες ολόκληρες να περιθωριοποιούνται και να ζουν με δυσκολία ή σχεδόν να μην ζουν, τα κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων στην Ευρώπη να βρίσκονται σε δοκιμασία, το κοινωνικό κράτος που για δεκαετίες είχε οικοδομηθεί να τρίζει, μεγάλες ζώνες φτώχειας να αναπτύσσονται καθώς και εκρηκτικά προβλήματα ανεργίας. Όλα αυτά νομίζω, αν σημειώνουν κάτι είναι ότι ο νεοφιλελεύθερος και ο καπιταλισμός όχι μόνο δεν αποτελεί εξέλιξη αλλά είναι μια απειλή για τις κοινωνίες και για τους λαούς. Αν κάτι είναι επίκαιρο σήμερα όσο ποτέ, αυτή είναι η Αριστερά και οι ιδέες της, οι απόψεις της όχι μόνο για το σήμερα αλλά για έναν δημοκρατικό σοσιαλισμό. Λέμε λοιπόν καθαρά ότι αυτή είναι η δική μας φιλοσοφία, αυτή είναι η δική μας άποψη, όσο δηλαδή υπάρχουν δημοκρατικοί, προοδευτικοί, αριστεροί πολίτες που έχουν ως βάση την αντίθεση στον νεοφιλελευθερισμό, όσοι επιζητάνε να υπάρξουν κοινωνικές αλλαγές με στόχο τον δημοκρατικό σοσιαλισμό, όλοι αυτοί πρέπει να συναντηθούμε. Να συναντηθούμε έτσι ώστε να διαμορφωθεί και η παράταξη ο χώρος αυτός της αριστεράς όπου θα διαλέγεται, που θα διαμορφώσει όραμα, θα διαμορφώσει προοπτική και όχι μόνο θα αντιμάχεται στενά τον δικομματισμό αλλά θα ανοίξει και άλλους δρόμους στις σκέψεις, στις ιδέες, στον προγραμματισμό της Αριστεράς.

ΠτΘ: Ένα κρίσιμο ζήτημα ιδεολογικής μορφής είναι αν αυτά τα οποία λέτε μπορούν να γίνονται και να δίνονται μέσα στο πλαίσιο του υπάρχοντος συστήματος ή στο πλαίσιο της πάλης για την ουσιαστική αλλαγή του υπάρχοντος συστήματος σε ένα σύστημα λαϊκής δημοκρατίας όπως λέει το ΚΚΕ.

Δ.Χ.: Θέτετε ένα τεράστιο θέμα. Πριν απ΄ όλα η Αριστερά πρέπει να προσδιορίσει τους δικούς της στόχους, να προσδιορίσει ποια είναι η εναλλακτική της πρόταση στον νεοφιλελευθερισμό, να προσδιορίσει και να αρχίσει να ψηλαφεί το όραμά της για τον δημοκρατικό σοσιαλισμό. Το πώς, με ποια μέσα, με ποιες μορφές, ποια εξουσία, νομίζω είναι ζητήματα τα οποία μπορούν να συζητηθούν και ήδη η Αριστερά όχι μόνο στην Ελλάδα, και στην Ευρώπη και παντού, τα αναζητάει. Εμείς συνομιλούμε και σας λέω ειλικρινά με όλα τα κομουνιστικά αριστερά κόμματα στην Ευρώπη, τουλάχιστον αυτά τα κόμματα τα οποία έχουν οντότητα πολιτική.

ΠτΘ: Θα σας διακόψω. Προσπαθείτε να φτιάξετε το νέο αριστερό κόμμα από το οποίο αποκλείονται τα κομμουνιστικά κόμματα…

Δ.Χ.: Κάνετε λάθος, γιατί σ΄ αυτή την συνάντηση υπήρχε η Κομουνιστική Επανίδρυση της Ιταλίας, υπήρχε το Κομμουνιστικό Κόμμα Γαλλίας, υπήρχε το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ισπανίας που εκπροσωπούσε συνολικά όλη την συμμαχία της Αριστεράς στην Ισπανία, υπήρχε το Κομμουνιστικό Κόμμα Αυστρίας, το Κόμμα του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού στην Γερμανία, ένα υπαρκτό, ισχυρό κόμμα και άλλα μικρότερα κόμματα , τα οποία είναι ευρέως γνωστά.

ΠτΘ:Εννοώ ότι αποκλείσατε τα κόμματα που δεν αποδέχονται την Ε.Ε.

Δ.Χ.: Δεν αποκλείουμε κανέναν, αντίθετα υπάρχει μια έντονη συζήτηση μέσα στο χώρο της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Τα κόμματα με τα οποία συνομιλούμε εμείς θεωρούν ότι η Ε.Ε. όπως είναι στην σημερινή της μορφή, δεν μας εκφράζει, εκφράζει για να το πω σχηματικά, τον συμβιβασμό των νεοφιλελεύθερων και σοσιαλδημοκρατικών δυνάμεων.

Η δική μας άποψη όπως και όλων αυτών των κομμάτων που προανέφερα, είναι η ανάγκη να παλέψουμε μέσα σ΄ αυτή την πραγματικότητα, να παλέψουμε για να την αλλάξουμε, γιατί η πραγματικότητα αυτή διαμορφώνεται από τις πολιτικές που δύο μεγάλες πολιτικές ομάδες στην Ευρώπη, οι αντίστοιχες του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., τις διαμόρφωσαν. Θέλουμε να αλλάξουμε αυτές τις πολιτικές, θέλουμε να υπάρξει η Ευρώπη των προσδοκιών, των οραμάτων και των αγωνιών των εργαζομένων και ευρύτερα όλων των δημοκρατικών και αριστερών δυνάμεων. Και λέμε πώς όποιος γενικά παραπέμπει μια γενική κατηγορία στην Ε.Ε., σ΄ ένα απρόσωπο μηχανισμό, ουσιαστικά κατά την γνώμη μας αθωώνει τις πολιτικές και των δύο μεγάλων πολιτικών ομάδων στην Ευρώπη, και τον δύο μεγάλων κομμάτων. Λέμε ότι εμείς θέλουμε και θα εργαστούμε με όλες αυτές τις κομμουνιστικές αριστερές δυνάμεις, έχουμε κάνει ένα βήμα και θα το συνεχίσουμε μέχρι τέλους, έτσι ώστε να διαμορφωθεί ένα άλλο πλαίσιο που όμως θα θέλει να αλλάξει τις πολιτικές που υπάρχουν μέσα στην Ευρώπη. Διαφορετικά και στην Ελλάδα όπως και στην Ευρώπη έχουμε καπιταλισμό. Πού να πάμε για να βρούμε ένα πιο ευνοϊκό πεδίο; Για μας κάθε πεδίο όπου συγκρούονται τα συμφέροντα των κοινωνιών και των εργαζομένων είναι ένα μεγάλο πεδίο αγώνα, αλλαγών πολιτικών και νομίζω θα είμαστε παρόντες με όλη την Ευρωπαϊκή Αριστερά.

ΠτΘ:Εναλλακτική πρόταση στους λαούς από τη συγκεκριμένη μερίδα της Αριστεράς υπάρχει;

Δ.Χ.: Βεβαιότατα. Καταρχήν πρέπει να παραδεχτούμε για να φανεί και η εναλλακτική πρόταση της Αριστεράς ότι δύο κυρίως μεγάλες πολιτικές δυνάμεις, οι δυνάμεις της λαϊκής δεξιάς και της σοσιαλδημοκρατίας έχουν ουσιαστικά υιοθετήσει και συγκλίνει σε μία νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση των πραγμάτων με όλες τις συνέπειες που φαίνονται στη ζωή των απλών ανθρώπων στην Ευρώπη και στη χώρα μας. Ακόμη και αν δεν υπήρχε Αριστερά, σήμερα η ίδια η κοινωνία και οι λαοί θα έπρεπε να αναδείξουν και να βρουν την Αριστερά έτσι ώστε πραγματικά να εκφράσει την κοινωνική αδικία και δυσαρέσκεια, τα κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα, τα δικαιώματα των μειονοτήτων, τα δικαιώματα των μεταναστών, όλων αυτών που διαρκώς βρίσκονται υπό πίεση και διαρκώς υπό συνθήκες εξουθένωσης. Λέμε λοιπόν ότι η Αριστερά δεν είναι αναμάρτητη. Η Αριστερά ως χώρος, ως πολιτική, ως ιδέα, έδωσε ένα δείγμα γραφής. Δυστυχώς δεν πέτυχε. Οφείλουν όμως όλες οι δυνάμεις της Αριστεράς να αναζητήσουν καινούργιους όρους. Και η βάση μας θα είναι ενάντια στον νεοφιλελευθερισμό και ότι αυτός σημαίνει. Όσοι ακόμα πιστεύουν στο όραμα του σοσιαλισμού, στην ανάγκη να υπάρχει κοινωνική δικαιοσύνη, αλληλεγγύη, σεβασμός στο διαφορετικό πρέπει να συναντηθούν. Εμείς κάναμε ένα πολύ μικρό βήμα. Συναντηθήκαμε με ανένταχτες μικρές ομάδες από το χώρο της Αριστεράς και το κάναμε εδώ και χρόνια.

Δ.Δ.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.