«Ο ΚΟΥΡΕΑΣ ΤΗΣ ΣΕΒΙΛΛΗΣ» του Μπωμαρσαι

Το πιο λαμπερό δείγμα του γαλλικού πνεύματος «Ο ΚΟΥΡΕΑΣ ΤΗΣ ΣΕΒΙΛΛΗΣ» του Μπωμαρσαί αποφάσισε να παρουσιάσει το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Κρήτης για το καλοκαίρι του 2009.

«Ο Κουρέας της Σεβίλλης» διακατέχεται από μια αστείρευτη δροσιά, φρεσκάδα, ζωντάνια, αστραφτερούς διαλόγους γεμάτο πυροτεχνήματα και πολύ, πολύ μουσική, που το κάνει να φαίνεται σαν να γράφτηκε σε κάθε εποχή. Μπορεί αδίστακτα να πει κανείς πως το μοντέρνο θέατρο αρχίζει από τον «Κουρέα της Σεβίλλης».

Ένας ηλικιωμένος γιατρός, ονόματι Μπάρτολο, έχει ερωτευθεί την Ροζίνα,μια πολύ νέα και όμορφη κοπέλα, η οποία είναι ερωτευμένη με τον νεαρό Κόμη Αλμαβίβα. Μέσα σʼ αυτή την απλή ιστορία εμπλέκεται και ο αθάνατος τύπος , προερχόμενος από το ιταλικό θέατρο, ο Φίγκαρο. Πρόσωπο που μπήκε όχι μόνο στην κοινωνική ζωή της Γαλλίας αλλά ολόκληρου του κόσμου. Διευθύνει από την φαινομενικά ταπεινή θέση του ολόκληρη τη δράση, και η δράση αυτή είναι το παλιό μα ανεξάντλητο θέμα: η μονομαχία ανάμεσα στον έρωτα που συμμάχησε με τα νιάτα, από τη μια μεριά, και τα γεράματα με τον πλούτο, από την άλλη.

Επίσης, τον πίνακα των ηρώων μας συμπληρώνουν με την παρουσία τους, ο δάσκαλος της μουσικής Δον Μπαζίλιο και οι δυο υπηρέτες του γιατρού.

Η Καλοκαιρινή Περιοδεία της παράστασης περιλαμβάνει και παραστάσεις σε Μακεδονία και Θράκη και συγκεκριμένα: Στις 25/07/2009 στη Θάσο, στις 26/07/2009 στη Μαρώνεια και στις 27/07/2009 στην Αλεξανδρούπολη.

Γαλλική Επανάσταση με το ξυράφι…

Ο Γιώργος Παρτσαλάκης εξορμά αυτό το καλοκαίρι ως Φίγκαρο, ως ευφυής και πολυμήχανος υπηρέτης που αποκαθιστά την ισορροπία, την τάξη των πραγμάτων. Βοηθάει με διάφορους τρόπους να πραγματοποιηθεί ο έρωτας ανάμεσα σε δύο νέους αχρηστεύοντας τις προσπάθειες του ηλικιωμένου γιατρού Μπάρτολο να παντρευτεί την όμορφη Ροζίνα, που έχει υπό την κηδεμονία του.

«Ο Φίγκαρο πιστεύει ότι αντιπροσωπεύει τον λαό», λέει ο Γιώργος Παρτσαλάκης.

Πρόκειται για την κλασική κωμωδία του Μπομαρσέ «Ο κουρέας της Σεβίλλης» (1775) που παρουσιάζει σε περιοδεία το ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης, ξεκινώντας τη Δευτέρα από τα Χανιά. Η σκηνοθεσία είναι του Θανάση Θεολόγη, που σημειώνει ότι ο Φίγκαρο είναι ένας φιλοσοφημένος ήρωας με άποψη και λύση, αποδεικνύοντας ότι το ξυράφι του μυαλού του είναι πιο δυνατό από το ξυράφι του κουρέα. Στους βασικούς ρόλους μαζί με τον Παρτσαλάκη-κουρέα είναι οι Τάσος Παλαντζίδης (Μπάρτολο), Θάλεια Προκοπίου (Ροζίνα), Νίκος Δαδινόπουλος (Δον Μπαζίλιο), Γιάννης Αϊβάζης (κόμης Αλμαβίβα).

«Τα νιάτα θέλουν έρωτα, οι γέροι χαμομήλι» λέει το λαϊκό άσμα του Ζαμπέτα. Είναι και το μήνυμα κατά κάποιον τρόπο της κωμωδίας του Μπομαρσέ;

«Δεν νομίζω ότι το μήνυμα είναι αυτό. Αυτό είναι η αφορμή. Τα αίτια είναι βαθύτερα. Ο Μπάρτολο, ο ηλικιωμένος γιατρός, αντιπροσωπεύει την αστική τάξη και τους ευγενείς, η οποία εγκλωβίζει, φυλακίζει το νέο για να μην ανατραπεί το κατεστημένο στο οποίο και ανήκει. Αλλωστε το χαμομήλι των ηλικιωμένων σήμερα είναι διαφορετικό από την εποχή του Μπομαρσέ».

Στην εποχή μας βλέπουμε συχνά σχέσεις ζευγαριών με αρκετή διαφορά ηλικίας. Πιστεύεις ότι μπορεί να είναι έρωτας ή κάτι άλλο;

«Είναι έρωτας, τουλάχιστον από τη μια πλευρά. Οταν συνυπάρχει και το κάτι άλλο, τότε έχουμε αμοιβαίο έρωτα. Μην ξεχνάμε ότι ο μεγάλος σε ηλικία καταθέτει εμπειρία και σοφία, ενώ η μικρά τον αποζημιώνει με ενθουσιασμό και νιάτο. Παίρνεις – δίνεις».

Υπάρχουν άνθρωποι μʼ αυτή τη λαϊκή σοφία και καπατσοσύνη του Φίγκαρο στα σημερινά ελληνικά δεδομένα ή έχουμε έλλειψη; Από Μπάρτολο έχουμε μάλλον επάρκεια;

«Σίγουρα υπάρχουν, αλλά δυστυχώς είναι λίγοι έτσι ώστε να δημιουργήσουν το διαφορετικό. Αντιθέτως, Μπάρτολο περισσεύουν, όπως περίσσευαν σε όλες τις εποχές».

Τι σε χαλάει περισσότερο στις μέρες μας; Ποιους θα περιποιόσουν με… κούρεμα γουλί ή κόντρα ξύρισμα;

«Η ισοπέδωση των πάντων. Το ότι φτιάχνουμε το νέο, το μοντέρνο, χωρίς να σεβόμαστε το παλιό. Θα περιποιόμουν τους ξερόλες, τους εξυπνάκηδες και τα λαμόγια».

Η κωμωδία ταιριάζει περισσότερο στην ιδιοσυγκρασία σου;

«Νομίζω ότι περισσότερο, αν μπορεί να υπάρχει περισσότερο, μου ταιριάζει η κωμωδία που μπερδεύεται με το δράμα και ξεφεύγει στο τραγικό. Γέννηση = κωμωδία, ζωή = δράμα, θάνατος = τραγωδία».

Συνεργάζεσαι τακτικά με το ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης. Λόγω ριζών; Λόγω καλών συνθηκών;

«Πιστεύω και τα δύο. Με την εξής σειρά: Πρώτον, λόγω συνθηκών (ο Μιχάλης Αεράκης -καλλιτεχνικός διευθυντής- έχει φτιάξει ένα υγιέστατο ΔΗΠΕΘΕ) και δεύτερον λόγω ριζών, όπου με κάνει να αισθάνομαι υπερήφανος για τον τόπο μου».

Στο Εθνικό Θέατρο είχες παλιότερα μια γόνιμη διαδρομή. Θα ήθελες να επανέλθεις πραγματοποιώντας κάποιο καλλιτεχνικό όνειρό σου;

«Ευτυχώς που οι γόνιμες διαδρομές κάποτε σταματούν για να μπορούμε πάλι να χαράξουμε καινούργιες. Οι χώροι δεν με καθορίζουν σαν καλλιτέχνη. Βέβαια η Επίδαυρος για μένα, παρʼ ότι έχω παίξει πολλές φορές, δεν παύει να παραμένει ένας στόχος».

Μετάφραση: Ζάννα Αρμάου

Σκηνοθεσία-Διασκευή: Θανάσης Θεολόγης

Σκηνικά-Κοστούμια: Αντώνης Χαλκιάς

Μουσική: Γιούρι Στούπελ

Χορογραφίες: Πέτρος Γάλλιας

Στίχοι: Γιάννης Καλατζόπουλος

Παίρνουν μέρος οι ηθοποιοί:

Γιώργος Παρτσαλάκης (Φίγκαρο), Νίκος Δαδινόπουλος (Δον Μπαζίλιο), Τάσος Παλαντζίδης (Μπάρτολο), Γιάννης Αϊβάζης (Κόμης Αλμαβίβα), Θάλεια Προκοπίου (Ροζίνα), Ιωάννα Δελάκου (Μαρσελίνα, Συμβολαιογράφος), Αντώνης Καλογήρου (Ξύπνιος, Αστυνόμος).

Γιώργος Βιδάλης, “ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ”

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.