Κλειστη η πορτα του Υπουργειου Υγειας για τους φαρμακοποιους

Την έντονη διαμαρτυρία του εκφράζει ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Ροδόπης σε σχετική ανακοίνωσή του γιατί παρά τις εδώ και τρεις μήνες συνεχείς εκκλήσεις του για συνάντηση με την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας κάτι τέτοιο δεν κατέστη δυνατό. Παρά τη δημοσιοποίηση της έντονης δυσαρέσκειάς τους ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Ροδόπης δια του προέδρου του κ. Αλέξανδρου Τσαπέκου δηλώνει ότι θα συνεχίσει τις προσπάθειες.

Για έλλειμμα δημοκρατίας και υποβάθμιση φορέων και συλλόγων μίλησε ο Πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Κομοτηνής κ. Τσαπέκος, «γιατί αν και εδώ και τρεις μήνες ζητάμε συνάντηση με τον Υπουργό ή τον Υφυπουργό δεν μας δέχονται. Στις επανειλημμένες εκκλήσεις μας ούτε καν απαντούν απλά μας παραπέμπουν από τηλεφωνήτριες σε γραμματείς. Γι’ αυτό και αποφασίσαμε να δημοσιοποιήσουμε τη δυσαρέσκειά μας». Όπως αναφέρει ο κ. Τσαπέκος και από τον Φαρμακευτικό Σύλλογο Ξάνθης έγιναν κάποιες προσπάθειες ώστε από κοινού να συναντήσουν την ηγεσία του Υπουργείου, αλλά είχαν το ίδιο αποτέλεσμα και επί υπουργίας Κακλαμάνη αλλά και Αβραμόπουλου.

«Είμαστε Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου» τονίζει ο Πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Κομοτηνής. Εμείς είμαστε και ΝΠΔΔ. « Βάσει νόμου, ανεξάρτητα αν είναι παλιός όμως δεν έχει αλλάξει, είμαστε ταγμένοι να ελέγχουμε την τήρηση των διατάξεων της φαρμακευτικής νομοθεσίας. Όταν για παράδειγμα δίνεται μια άδεια λειτουργίας σε ένα καινούργιο φαρμακείο, μαζί με το υγειονομικό πάει και εκπρόσωπος του συλλόγου. Θεωρούμε λοιπόν αναφαίρετο δικαίωμά μας αλλά και υποχρέωση της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας να έχει ανοικτές τις πόρτες της προκειμένου να αφουγκράζεται τα μηνύματα των φορέων, αλλά και των πολιτών».

Σύμφωνα με τον Πρόεδρο του Φαρμακευτικού Συλλόγου Ροδόπης ο κλάδος αντιμετωπίζει χρόνια προβλήματα αλλά και επίκαιρα προβλήματα τα οποία εμφανίζονται οξυμμένα. Αφορμή για τη συνάντηση απετέλεσε η ψήφιση νόμου για την κατανομή των φαρμακείων στην Ελλάδα που ευνοεί τα μεγάλα αστικά κέντρα σε σχέση με την επαρχία. Ένας δεύτερος λόγος αφορούσε στην απαγόρευση μεταφοράς φαρμακείου σε άλλο μέρος. «Αυτό το μέτρο το θεωρούμε αντισυνταγματικό και μας δένει τα χέρια. Κανένας φαρμακοποιός δεν μπορεί να μετακινηθεί ανεξάρτητα αν για κάποιους λόγους, είτε οικογενειακούς, είτε υγείας επιβάλλεται κάτι τέτοιο».

Μεγάλες ελλείψεις φαρμάκων στην εγχώρια αγορά

Ένα από τα χρόνια προβλήματα του κλάδου είναι και αυτό των μεγάλων ελλείψεων σε βασικά και αναγκαία φάρμακα στην εγχώρια αγορά. Όπως τονίζει ο κ. Τσαπέκος «η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχισθεί. Έχουμε φτάσει σε ένα σημείο να ανοίγουμε τα κουτιά με τα φάρμακα και να μοιράζουμε τα χαπάκια πέντε –πέντε. Η Ελλάδα παράγει φάρμακα αλλά και εισάγει τόσα ώστε μπορούν να καλυφθούν οι ανάγκες. Έχουμε φτάσει στο σημείο να εξάγουμε φάρμακα, λόγω διαφοράς τιμής, με στόχο και σκοπό το κέρδος, χωρίς να λαμβάνεται μέριμνα για τον Έλληνα ασθενή. Και από την κυβέρνηση είχε προαναγγελθεί ότι θα εφαρμοζόταν κάποιο μέτρο, ώστε ένα ποσοστό των αποθεμάτων, 20%, να εξάγεται από κάθε αποθήκη και κάθε τετράμηνο θα γίνονταν απογραφή στις φαρμακαποθήκες, μέτρα φυσικά που ποτέ δεν ίσχυσαν. Υπάρχει μία ανεξέλεγκτη εξαγωγή ορισμένων φαρμάκων τα οποία όμως δημιουργούν πρόβλημα στην ελληνική αγορά».

Μηχανοργάνωση των υπηρεσιών υγείας

Ένα άλλο θέμα στην ατζέντα που έχει θέσει ο Σύλλογος αφορά στη μείωση της γραφειοκρατίας με την πλήρη μηχανοργάνωση όλων των υπηρεσιών υγείας και τη χρήση της ηλεκτρονικής κάρτας. «Σε όλη την Ευρώπη έχει θεσπιστεί η κάρτα υγείας. Ακόμη και η Τσεχία η οποία ανήκει στις χώρες της διεύρυνσης έχει εφαρμόσει το σύστημα αυτό. Στην Ελλάδα όταν έρχεται ο πελάτης με την κάρτα υγείας και ζητά κάποιο φάρμακο εμείς αδυνατούμε να ενημερωθούμε για τη μέχρι τώρα αγωγή που έχει ακολουθηθεί, γιατί δεν έχουμε τη μηχανοργάνωση. Εμείς ακόμη στα θέματα αυτά δουλεύουμε με το μολύβι, υπάρχει το βιβλιάριο που ξέρουμε όλοι, και μάλιστα ορισμένα ταμεία έχουν και δύο βιβλιάρια, ένα για τους γιατρούς κι ένα για τα φάρμακα, έχουμε σφραγίδες πολλές, το διπλότυπο, το τριπλότυπο, σε αντίθεση με τον ευρωπαίο που έχει την κάρτα με την οποία πηγαίνει και στο νοσοκομείο, και στο ιατρείο ή στο μικροβιολογικό εργαστήριο, ή στο φαρμακείο. Μέσα στην κάρτα υπάρχει ενημέρωση για την κάθε του κίνηση και όσον αφορά στις εξετάσεις και όσον αφορά στα φάρμακα. Η κάρτα υγείας εξυπηρετεί όλους και τον ασθενή γιατί δεν χρειάζεται να ταλαιπωρείται για θεώρηση συνταγών και σφράγισμα βιβλιαρίων αλλά και τους γιατρούς και φαρμακοποιούς. Κάποια στιγμή πρέπει λοιπόν να ξεκινήσει η εφαρμογή της και στην Ελλάδα. Κάτι δειλά βήματα γίνονται από τον ΟΠΑΔ, το ταμείο των ασφαλισμένων του Δημοσίου, όπως και το ΙΚΑ κάνει κάποιες κινήσεις, αλλά θεωρώ ότι είναι λάθος το κάθε ασφαλιστικό ταμείο ξεχωριστά να προσπαθεί να λύσει αυτό το θέμα. Η πολιτεία πρέπει να το δει γενικότερα και με βάση όλους τους ασφαλισμένους ώστε να εντάσσονται σε ένα σύστημα. Κατά την άποψή μου στο θέμα της υγείας δεν παίζει ρόλο αν είναι κανείς ασφαλισμένος στον ΟΠΑΔ ή στο ΙΚΑ ή στον ΟΓΑ. Πρέπει στο φαρμακείο που θα πάει ή στο νοσοκομείο που θα πάει ή στο γιατρό που θα πάει να αντιμετωπίζεται ο πελάτης σαν ασθενής και να του παρέχονται οι υπηρεσίες και όχι με βάση αν είναι ασφαλισμένος στον ΟΠΑΔ, το ΙΚΑ ή το ΟΓΑ».

Κατάργηση της λίστας φαρμάκων

Στα θετικά καταγράφει ο κ. Τσαπέκος την κατάργηση της λίστας φαρμάκων αν και το τοπίο δεν έχει ακόμη ξεκαθαρίσει. «Καταργείται η λίστα φαρμάκων, αλλά δεν έχει ξεκαθαρίσει τι άλλη λίστα θα βγάλουν. Φημολογείται ότι θα υπάρξει μια άλλη λίστα που θα περιλαμβάνει κάποια φάρμακα τα οποία δεν θα συνταγογραφούνται από τους γιατρούς, και σύμφωνα με τις πληροφορίες μας καταργείται και η θεώρηση των συνταγών. Αυτό βέβαια θα μπορούσε να γίνει, εφόσον ίσχυε και είχε ήδη ξεκινήσει η λειτουργία της μηχανοργάνωσης, γιατί πιστεύω ότι αν θέλουμε να δούμε το θέμα γενικότερα και αν θέλουμε να φθάσουμε το στόχο της διασφάλισης των πόρων των ασφαλιστικών ταμείων, – γιατί θέλουμε τα ταμεία μας να έχουν λεφτά, να πληρώνουν φάρμακα και συντάξεις αύριο,- ο έλεγχος πρέπει να γίνεται με το σύστημα της μηχανοργάνωσης. Δεν μπορεί να μην υπάρχει κάποιος έλεγχος. Αυτό είναι λάθος γιατί θα μας οδηγήσει στην άλλη πλευρά. Μπορεί σήμερα εμάς τους φαρμακοποιούς η κατάσταση να μας συμφέρει ευκαιριακά και να πουλάμε ασύδοτα φάρμακα, να δίνουμε τις συνταγές, θεωρούμε όμως ότι αυτό είναι λάθος, γιατί μπορεί για ένα-δύο χρόνια τα εισοδήματά μας να πάνε καλύτερα, αλλά όταν θα ναυαγήσουν οι πόροι των ασφαλιστικών ταμείων και δε θα έχουν να πληρώσουν ούτε φάρμακα, ούτε συντάξεις, τότε η κατάσταση θα γίνει χειρότερη. Γι’ αυτό καλύτερα να υπάρχει ελεγχόμενη χορήγηση φαρμάκων αλλά και δίκαιη χορήγηση φαρμάκων. Δηλαδή να μη στερείται κανείς ασθενής το φάρμακο που θέλει να πάρει, αλλά να μη γίνεται αλόγιστη χρήση, να μην υπάρχουν τα φάρμακα στοιβαγμένα στα φαρμακεία των σπιτιών. Ιδιαίτερα οι ηλικιωμένοι, κρατούν πάρα πολλά φάρμακα στο σπίτι τους τα οποία και μένουν άχρηστα και είναι εις βάρος των ταμείων. Θεωρούμε ότι είναι λάθος. Πρέπει να υπάρχει νοικοκύρεμα γενικότερο».

Δικαιότερη κατανομή των φαρμακείων στην Ελλάδα

Σύμφωνα με τον κ. Τσαπέκο «ο νέος νόμος θέτει ένα όριο πληθυσμιακό, το ίδιο σε όλη την Ελλάδα, εξισώνοντας τον πληθυσμό μιας μεγάλης πόλης με τον πληθυσμό της υπαίθρου, όπου δεν υπάρχει αγροτικό ιατρείο και ο αγροτικός ιατρός επισκέπτεται τους οικισμούς μία φορά την εβδομάδα. Δεν είναι δυνατόν όμως να υπάρξει εξίσωση και να ισχύουν τα ίδια για την Αθήνα, την Πάτρα, τη Θεσσαλονίκη, την Κομοτηνή, και για τη Φιλλύρα, ή το Μίσχο. Σαφώς δεν είναι το ίδιο. Πέρα απ’ αυτό το πρόβλημα, ο νόμος θέτει και μια άλλη διάκριση υπέρ των φαρμακείων των μεγάλων αστικών κέντρων σύμφωνα με την οποία οι αποστάσεις των φαρμακείων μεταξύ τους στην Αθήνα, όπου όπως ξέρουμε είναι μεγαλύτερα τα κτίρια, πολυώροφα, η πυκνότητα των πολιτών είναι πιο μεγάλη ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο σε σύγκριση με την Κομοτηνή που έχει και πολυώροφα κτίρια αλλά έχει και διώροφα και μονώροφα ή σε ένα χωριουδάκι που είναι μόνο με μονώροφα, θα πρέπει να είναι 250 μέτρα, επί χάρτου αυτή η απόσταση, ενώ στην Κομοτηνή ανά 180 και σε χωριό ανά 100 μέτρα. Θα έπρεπε όμως να ισχύει το αντίθετο. Αυτό είναι μεγάλη αδικία, γιατί δε γίνεται δικαιότερη η κατανομή των φαρμακείων. Εμείς οι φαρμακοποιοί, θα το άκουγε αυτό ο υπουργός αν μας δεχόταν, θέλουμε να βγει ένας νόμος που να προστατεύει μεν τα συμφέροντα των φαρμακοποιών που ήδη έχουν φαρμακείο, αλλά να προβλέπει και για τους νέους φαρμακοποιούς που αύριο θα πάρουν πτυχίο. Το επάγγελμα του φαρμακοποιού, ναι μεν σε όλη την Ευρώπη είναι ελεγχόμενο, και περιορίζεται από μέτρα και πληθυσμιακά κριτήρια, αλλά δεν μπορούμε να έχουμε μόνο μέτρα τα οποία θα ωφελούν τους ήδη υπάρχοντες φαρμακοποιούς. Θα πρέπει να υπάρχουν στο νόμο δικλίδες τέτοιες που θα προστατεύουν και το νέο φαρμακοποιό που θα πάρει αύριο το πτυχίο του και δε θα πρέπει να μείνει άνεργος .

Εμείς σαν σύλλογος είχαμε αποφασίσει κατά τη διάρκεια της συνάντησής μας με τον Υπουργό να θέσουμε το θέμα και να ζητήσουμε να κατεβάσουν το όριο συνταξιοδότησης των φαρμακοποιών, οι οποίοι σήμερα μπορούν να δουλεύουν μέχρι τα 70 τους χρόνια. Θα μπορούσε ο φαρμακοποιός στα 65 να παίρνει τη σύνταξη που δικαιούται εφόσον τεκμηριώνει το δικαίωμα και να αποχωρεί για να μπορεί να μπαίνει ένας νέος στη θέση του. Επίσης θα προτείναμε στα μεγάλα φαρμακεία, που απασχολούν πολλούς υπαλλήλους, θα μπορούσαν να προσλάβουν κι ένα φαρμακοποιό υπάλληλο. Και στην Ευρώπη γίνεται αυτό. Γιατί λοιπόν να μην αντιγράφουμε από την Ευρώπη και τα συν και τα πλην; Δηλαδή δεν μπορούμε να παίρνουμε μόνο τα θετικά και να αφήνουμε να αιωρούνται όλα τα υπόλοιπα.

Εμείς θέλαμε ο νόμος αυτός να είναι πιο τεκμηριωμένος και πιο ισχυρός, ώστε να είναι και δικαιότερος».

Α.Π.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.