Η Ζωη Παπαδοπουλου μιλα στο ραδιο Παρατηρητης

Όταν την πρωτοείδα στο video clip του τραγουδιού «Αχ και να σ΄ είχα εδώ» μαζί με την Χάρις Αλεξίου( εδώ τα λόγια είναι λίγα!), την ζήλεψα και μου κέντρισε την προσοχή! Ποια είναι αυτή η νεαρά κυρία που είχε την τιμή να την επιλέξει μια από της μεγαλύτερες Έλληνιδες τραγουδίστριες από τα πρώτα της κιόλας βήματα; Κάτι ιδιαίτερο θα έχει αυτό το κορίτσι, σκέφτηκα. Είναι η μεγάλου εύρους φωνή της, η γλυκιά παρουσία της, η προσιτή προσωπικότητα της…; Είναι «κάτι» που την ξεχώρισε μέσα στο πλήθος μιας ακρόασης της Χ. Αλεξίου, που συνεπήρε τόσο έντονα την μεγάλη ερμηνεύτρια ώστε να σηκωθεί, μετά το τέλος του παραδοσιακού τραγουδιού που ερμήνευσε η νέα καλλιτέχνης, και να την αγκαλιάσει συγκινημένη! Αυτό ήταν! Από τότε η νεαρά, εν ονόματι Ζωή Παπαδοπούλου, διαδραματίζει το ρόλο της αξιοπρεπέστατα μέσα στα μουσικά πράγματα, έχοντας συντροφιά την αγάπη της Χάρις! Με αφορμή την κυκλοφορία του δεύτερου προσωπικού δίσκου της «Τατουάζ» κάναμε μία πολύ ωραία κουβέντα έχοντας ευκαιρία να ανακαλύψουμε όλοι μαζί τι ξεχωριστό έχει αυτή η νέα ερμηνεύτρια! Κατέληξα! Το πάθος για ΖΩΗ! (το λέει και το όνομα της!)

Δ.Π.: Ζωή, να σε καλωσορίσω στη παρέα του ράδιο Παρατηρητής και στη Κομοτηνή έστω και τηλεφωνικά! Έχεις ετοιμάσει μια νέα δισκογραφική δουλειά, η δεύτερη στη πορεία σου, θέλεις να μας πεις κάποια πράγματα για αυτή!

Ζ.Π.: Η δεύτερη μου δισκογραφική δουλειά λέγεται «Τατουάζ», αποτελείται από 9 τραγούδια που βασικοί δημιουργοί είναι ο Κυριάκος Μουστάκας και ο Δημήτρης Αρώνης, στιχουργικά έχουν συμβάλει οι Χάρις Αλεξίου, Μαρκέλλα Παναγιώτου, Βαγγέλης Τσουράπης, Ματίνα Κουντουρόγιαννη. Είναι για μένα πολύ μεγάλη χαρά γιατί είναι μια προσπάθεια περισσότερο ατομική.

Δ.Π.: Σε βλέπουμε και στο ρόλο του παραγωγού…Αυτό έγινε γιατί ήθελες να συμβάλεις ακόμη περισσότερο στη δημιουργία του δίσκου; Νοιώθεις πιο σίγουρη μετά από αυτό σου το ρόλο;

Ζ.Π.: Σίγουρα νοιώθεις πολύ πιο σίγουρος όταν μπορείς να έχεις και εσύ ρόλο στην ολοκλήρωση του δίσκου σου, αλλά δεν έγινε μόνο για αυτό, έγινε γιατί δεν είχα και πολλές επιλογές σχετικά με την εταιρεία που θα αναλάμβανε την παραγωγή αυτού του δίσκου, είναι ούτως η άλλως πολύ δύσκολα τα πράγματα στη δισκογραφία, οπότε επέλεξα να δημιουργήσω μια δική μου εταιρία παραγωγής την 1 way music, ενώ ένα ρόλο παίζει και η Μίνwς κάνοντας την διανομή του δίσκου.

Δ.Π.: Χαρούλα Αλεξίου και πάλι, η οποία γράφει τους στίχους του τραγουδιού «Τατουάζ». Είναι η δεύτερη φορά που συμμετέχει σε δίσκο σου! Και βλέπουμε ότι την ευχαριστείς ιδιαίτερα στην τελευταία φράση στο booklet του δίσκου. Πόσο χαρούμενη μπορεί να είναι μια νέα ερμηνεύτρια όταν στη ζωή της μπαίνει ίσως η μεγαλύτερη Ελληνίδα καλλιτέχνης;

Ζ.Π.: Είναι μεγάλη χαρά και τύχη! είναι πολλά τα συναισθήματα και διαφορετικά, για μένα καταρχάς το γεγονός ότι γνώρισα την Χαρούλα Αλεξίου που ήταν ένα όνειρο, ήταν κάτι πάρα πολύ σπουδαίο, από εκεί και πέρα ότι αναπτύξαμε και μία σχέση πολύ ουσιαστική με βοήθησε και μου έδωσε πάρα πολύ μεγάλη δύναμη να κάνω πράγματα

και να σταθώ στο χώρο έτσι όπως το επιθυμώ

Δ.Π.: Πιστεύεις ότι για να βγει ένας νέος καλλιτέχνης στην επιφάνεια των μουσικών πραγμάτων στις μέρες μας παίζει ρόλο ο παράγοντας τύχη και τι άλλο; Στη δική σου περίπτωση τι πιστεύεις ότι συνέβη;

Ζ.Π.: Σίγουρα η τύχη παίζει σημαντικότατο ρόλο, αλλά νομίζω ότι την τύχη μας την ορίζουμε εμείς οι ίδιοι, δηλαδή θέλει συνδυασμό πραγμάτων, θέλει πολύ δουλειά, βασικά πολύ αγάπη. Όσον αφορά στη δική μου περίπτωση είχα πάντοτε την ανάγκη να τραγουδάω χωρίς κανένα σκοπό και καμιά διαφορετική διάθεση. Σίγουρα αν μια οικονομική άνεση ερχόταν μέσα απ’ αυτό και συνδυάζονταν μακάρι!!! Ζω από αυτό, δόξα τω θεώ αξιοπρεπώς, αλλά μόνο το γεγονός ότι μπορώ και υπάρχω έτσι όπως φαντάζομαι σύμφωνα με τα δικά μου δεδομένα είναι πολύ μεγάλη τύχη, αλλά θέλει και μια μόνιμη επαγρύπνηση

Δ.Π.: Βλέπουμε ότι τα talent show συνεχίζουν… Μέχρι πρότινος προβαλλόταν το x-factor, και βλέπουμε ότι οι εταιρίες ψάχνουν το γονίδιο του καλλιτέχνη-star. Εσύ πιστεύεις ότι υπάρχει τέτοιο γονίδιο;

Ζ.Π.: Δεν ξέρω αν υπάρχει, μπορεί και να υπάρχει ένα στοιχείο στο χαρακτήρα του κάθε ανθρώπου που τον κάνει να ξεχωρίζει από όλους τους υπόλοιπους. Το θέμα είναι να το βρεις εσύ ο ίδιος να το ανακαλύψεις και να μπορείς να το καλλιεργήσεις για να σε οδηγήσει κάπου, ότι και να είναι αυτό.

Δ.Π.: Το πρώτο τραγούδι στο δίσκο σου είναι το «Σαν παιδί». Ποια παιδική σου ανάμνηση ή εμπειρία πιστεύεις ότι συνέβαλε σε αυτό που είσαι σήμερα σε καλλιτεχνικό επίπεδο;

Ζ.Π.: Νομίζω η κατάσταση που βίωνα με την οικογένεια μου. Είχαμε μονίμως μουσική στο σπίτι, δίσκοι παντού! Η μητέρα μου τώρα πια ασχολείται ερασιτεχνικά, αλλά έχει τελειώσει πιάνο και ακορντεόν, ενώ κι η αδερφή μου ασχολείται με τη μουσική. Είναι άκρως μουσικόφιλη η οικογένειά μου και από πολύ μικρή ήμουν μέσα σε αυτό, οπότε νομίζω έγιναν όλα πολύ φυσικά.

Δ.Π.: Μια και το ξεκινήσαμε έτσι με αφορμή τους τίτλους των τραγουδιών του νέου δίσκου σου θα κάνω μια ερώτηση και εσύ θα μου απαντάς…

«Σε ονειρεύομαι συχνά»…τι είναι αυτό που ονειρεύεσαι να συμβεί στη ζωή σου; Το πιο τρελό σου όνειρο!

Ζ.Π.: Τρελά όνειρα δεν κάνω, και ειδικά όσο μεγαλώνω. Όταν ξεκινούσα στο χώρο είχα όνειρα, να γνωρίσω κάποιους ανθρώπους, συνέβησαν αυτά δόξα τω θεώ και είναι πολύ μεγάλη η χαρά. Τώρα, δεν κάνω τρελά όνειρα, απλά σκέφτομαι τι θα ήθελα να μου συμβεί βραχυπρόθεσμα. Θέλω να είμαι υγιής, να περνάω καλά όσο μπορώ, να χαμογελάω και να μπορώ να μεταδίδω την χαρά και την αισιοδοξία μου και στους άλλους ανθρώπους γύρω μου.

Δ.Π.: «Τατουάζ»…η πρώτη ερώτηση που έρχεται στο μυαλό κάποιου είναι εάν έχεις κάποιο τατουάζ!

Ζ.Π.: Έχω, (γέλια) είναι παρεμφερές με το εξώφυλλο του δίσκου, εκεί υπάρχει ένα ιπποκαμπάκι, είναι κάτι τέτοιο με διάφορα άλλα σχέδια επίσης, ουσιαστικά το είχα επιλέξει τότε, έχει καιρό που το έχω κάνει, γιατί ήθελα να έχω πάνω μου κάτι που να έχει κίνηση γενικότερα, γιατί και τα άλλα σχέδια έχουν σχέση με την φυγή, τη φυγή ίσως από την πραγματικότητα, κάτι που με χαρακτηρίζει! (γέλια)

Δ.Π.: Ας το πάρουμε και από την μεταφορική πλευρά. Τι είναι αυτό που σε έχει σημαδέψει στη μέχρι τώρα πορεία σου, που θα το κουβαλάς για πάντα μαζί σου και πάνω σου;

Ζ.Π.: Αυτό που με έχει σημαδέψει είναι η γνωριμία μου με την Χάρις Αλεξίου και μετέπειτα από όλο αυτό που μας συνέβη. Οι εμπειρίες που είχα στο πλευρό της, το γεγονός ότι έκανα πανευρωπαϊκές περιοδείες και πήγα και στην Αμερική μαζί της, ζούσα μαζί της, όλο αυτό που ζει η ίδια, αυτή την αποδοχή ενός τεράστιου κοινού. Αυτό ήταν για μένα πολύ μεγάλο!

Δ.Π.: «Εντός και εκτός μου»… σου έχει γεννηθεί ποτέ η ανάγκη να εξωτερικεύσεις προσωπικά σου συναισθήματα και σκέψεις γράφοντας κάποιο τραγούδι;

Ζ.Π.: Ναι! γενικότερα γράφω, γράφω καταρχάς από μικρή ηλικία, από το δημοτικό κρατάω ημερολόγιο! Τώρα τελευταία άρχισα να γράφω και στιχάκια τα οποία είναι ακόμα σε νηπιακό στάδιο. Με βοηθάει πολύ το γράψιμο να εξωτερικεύω αυτό που αισθάνομαι γιατί δεν μπορώ εύκολα να τα εκφράσω προφορικά, οπότε το κάνω με το γραπτό λόγο.

Δ.Π.: «Και πάλι ταξίδι»… πού ήταν το πιο όμορφο και συναρπαστικό ταξίδι που έχεις κάνει και κάθε φορά που το σκέφτεσαι χαμογελάς, νιώθεις πολύ ωραία συναισθήματα;

Ζ.Π.: Η αλήθεια είναι ότι πολλά ήταν τα ταξίδια που τα έχω μέσα μου σαν αναμνήσεις πολύ όμορφες, αλλά σίγουρα ένα που μου έχει μείνει είναι στο Παρίσι, και στα διάφορα cafe που υπάρχουν εκεί οπού πήγαινα και γευόμουν την κατάσταση που υπάρχει. Θα ήθελα πάρα πολύ να το κάνω ξανά αυτό το ταξίδι!

Δ.Π.: «Κουάξ»… με ένα μαγικό ραβδί τι θα δημιουργούσες ή τι παλιό θα άλλαζες στο μουσικό σου παραμύθι;

Ζ.Π.: Θα ήθελα να δημιουργήσω τις προϋποθέσεις, έτσι ώστε τα νέα παιδιά να μπορούν πια με οποιαδήποτε μορφή τέχνης θέλουν, να ασχοληθούν να το κάνουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, κυρίως, εδώ στην Ελλάδα, που το χρειαζόμαστε.

Δ.Π.: «Που να ‘σαι»…Όταν είσαι μόνη στο σπίτι σου τι είναι αυτό που περιμένεις να έρθει στη ζωή σου; Που το σκέφτεσαι και λες μακάρι…

Ζ.Π.: Όταν είμαι μόνη μου στο σπίτι μου συνήθως περνάω πολύ καλά οπότε δεν περιμένω κάτι να μου έρθει ή κάποιος. Ακούω μουσική, κάνω διάφορα πράγματα. Σίγουρα εάν με πιάσει η μοναξιά μου θα ήθελα πάρα πολύ να έχω την ευκαιρία να βγω και να δω φίλους και την αγαπημένη μου παρέα!

Δ.Π.: «Μακριά»… τι είναι αυτό που θέλεις να κρατήσεις για πάντα μακριά από τη ζωή σου;

Ζ.Π.: Δεν νομίζω να υπάρχει κάτι που θέλω να κρατήσω μακριά από την ζωή μου, δόξα τω θεώ είμαι πολύ καλά στη ζωή μου και προσπαθώ να κρατάω μακριά, μόνη μου, ότι δεν θέλω στη ζωή μου! Προσπαθώ καθημερινά να ζω τις στιγμές όσο μπορώ και να τις καταλαβαίνω, γιατί τώρα αρχίζω να τις καταλαβαίνω, τα πολύ καθημερινά πράγματα που συμβαίνουν σε όλους μας.

Δ.Π.: Το τελευταίο τραγούδι είναι το «Άνθρωποι μόνοι»… το απολαμβάνεις όταν είσαι μόνη σου ή έχεις την ανάγκη να έχεις την παρουσία κάποιων ανθρώπων συνέχεια δίπλα σου;

Ζ.Π.: Απολαμβάνω την μοναξιά ειδικά όταν την επιλέγω, γιατί όταν σε επιλέγει είναι λίγο πιο δύσκολο, αλλά παράλληλα την στιγμή που εγώ μπορεί να αισθάνομαι μόνη και να περνάω πολύ καλά με αυτό, παράλληλα θέλω να έχω και ανθρώπους δίπλα μου, τους αγαπημένους μου, είναι λίγο οξύμωρο αυτό! Αλλά περνάω κατά τα άλλα μια χαρά!

Δ.Π.: Είσαι και «συνάδελφος», έχεις την δικιά σου ραδιοφωνική εκπομπή. Είναι κάτι που το συνεχίζεις;

Ζ.Π.: Σε πολύ μεγάλα εισαγωγικά! Έκανα πέρυσι μια απόπειρα σε ένα ιντερνετικό ραδιόφωνο που έχει συχνότητα στην Πελοπόννησο. Ξεκίνησα με δύο εκπομπές την εβδομάδα, για εμένα αυτό ήταν πολύ μεγάλη χαρά, γιατί δεν το είχα ξανακάνει και ήταν κάτι πολύ καινούριο για εμένα, ήταν μια πολύ όμορφη εμπειρία! Φέτος, δεν έχω την δυνατότητα. Θα ξεκινήσω κάποια στιγμή, αλλά σε σχέση με τον χρόνο μου μπορεί να γίνεται λιγότερο. Όμως, είναι κάτι πολύ ωραίο! Είστε πολύ τυχεροί που το κάνετε!

Δ.Π.: Σαν άτομο που έχεις ζήσει από κοντά το θέμα του ραδιόφωνου, ποια είναι η γνώμη σου για το ρόλο που έχει σήμερα το ραδιόφωνο στις ζωές τω ανθρώπων; Παλιά, ξέρουμε ότι ήταν πολύ σημαντικό…

Ζ.Π.: Δυστυχώς, τώρα δεν έχει αυτό τον ρόλο. Και δυστυχώς, παίζει ένα ρόλο που μπορεί να κατευθύνει και λάθος τους ανθρώπους μουσικά, γιατί υπάρχουν κάποια πολύ συγκεκριμένα ραδιόφωνα, που παίζουν κάποια πολύ συγκεκριμένα τραγούδια. Αναγκαστικά, με play list.τα πράγματα δεν είναι όπως ήταν παλαιότερα! Δυστυχώς, γιατί το ραδιόφωνο έχει μια μαγεία και μια δύναμη πολύ μεγαλύτερη και πολύ πιο ουσιαστική από ότι η τηλεόραση.

Δ.Π.: Φέτος τι εμφανίσεις ετοιμάζεις για τον κόσμο που αγαπάει την ελληνική μουσική σκηνή;

Ζ.Π.: Φέτος ξεκίνησα κάποιες εμφανίσεις σε μικρές μουσικές σκηνές σε όλη την Ελλάδα. Ήμουν τα Σάββατα του Νοέμβρη σε μία μουσική σκηνή στην Αθηνά στον Πυρήνα, και γενικότερα θα κάνω και κάποιες εμφανίσεις εκτός Αθηνών, μακάρι να έρθω και Κομοτηνή θα το ήθελα πάρα πολύ! Θα παρουσιάζω τον δίσκο, αλλά και πολλά αγαπημένα ελληνικά τραγούδια!

Δ.Π.: Κλείνοντας θέλεις να πεις κάτι στους ακροατές του ράδιο Παρατηρητής και εδώ στο κόσμο της Κομοτηνής;

Ζ.Π.: Θέλω γενικότερα να κάνω μια ευχή για όλους να ονειρευόμαστε και να ζούμε, όσο είναι εφικτό αυτό γιατί η πραγματικότητα είναι σκληρή, με αισιοδοξία και όσο μπορούμε τις στιγμές μας να τις νοιώθουμε και να τις καταλαβαίνουμε!

Συνέντευξη στην Δήμητρα Πετρίδου

Επιμέλεια: Θάνος Βαφειάδης

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.