«Η βια κατα των γυναικων»

Την κατάσταση των γυναικών παγκοσμίως, που ολοένα και συχνότερα πέφτουν θύματα βίας πριν, κατά, αλλά και με το πέρας των ένοπλων συγκρούσεων σε διάφορες χώρες, παρουσίασαν σε συνέντευξη τύπου στην Αθήνα, Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2004, εκπρόσωποι από το ελληνικό τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας. Συγκεκριμένα οι, Γεράσιμος Κουβαράς- Διευθυντής του ελληνικού τμήματος της οργάνωσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Πολίνα Γκιόκα-Γενική γραμματέας, και Κατερίνα Καπερναράκου – εκπρόσωπος του τομέα δράσης για τις γυναίκες, προσπάθησαν με αριθμητικά στοιχεία και καταγραφές να περιγράψουν με όσο το δυνατόν πιο παραστατικό τρόπο το πολύ σημαντικό αυτό πρόβλημα, αναζητώντας διεξοδικές λύσεις και στήριξη του αγώνα για την όσο πιο δυνατόν γρηγορότερη εξάλειψή του. «Να σταματήσουμε τη βία κατά των γυναικών», αναφέρει η παγκόσμια εκστρατεία της Διεθνούς Αμνηστίας. Η στρατιωτικοποίηση των κοινωνιών, η μείωση των κονδυλίων στην εκπαίδευση και την παιδεία, με παράλληλη αύξηση των εξοπλισμών, η πληθώρα των αμάχων που χάνονται στις ένοπλες συρράξεις, τα χιλιάδες γυναικόπαιδα που εξολοθρεύονται από τις στρατιωτικές επελάσεις, δημιουργούν ένα εφιαλτικό σκηνικό. Στους αμέτρητους πολέμους, ενισχύεται, γίνεται ανεκτή ή επιβάλλεται η ανδρική επιθετικότητα κατά των γυναικών, καθώς στόχος είναι η καταστροφή της κουλτούρας του αντιπάλου – οι δε γυναίκες είναι οι φορείς αυτής της κουλτούρας. Απόρροια της επιθετικότητας αυτής είναι η συνεχής και αδιάλειπτη άσκηση βίας κατά των γυναικών, οι βιασμοί, οι κακοποιήσεις και γενικότερα η περιφρόνησή τους, ελέω και της διαφαινόμενης ατιμωρησίας. «Τα μοτίβα της βιαιοπραγίας εναντίον γυναικών στις συγκρούσεις είναι αποτέλεσμα διαταγών, συμπαιγνίας ή ανοχής. Αυτοί που την διαπράττουν, γνωρίζουν ότι θα παραμείνουν ατιμώρητοι», δήλωσε η γενική γραμματέας του ελληνικού τμήματος της οργάνωσης. Βέβαια, αυτές οι βίαιες εκδηλώσεις λόγω φύλου δεν ξεκινούν με την έναρξη των εχθροπραξιών, παρά πηγάζουν από τις διακρίσεις κατά των γυναικών, ανεξαρτήτως σε ποια περιοχή ζουν. Γυναίκες που παίρνουν το δρόμο της προσφυγιάς, υποχρεώνονται σε σεξουαλική συνεύρεση με αντάλλαγμα τη χορήγηση των αναγκαίων εγγράφων, ενώ τα στρατόπεδα προσφύγων που οργανώνονται και σχεδιάζονται από άνδρες που αγνοούν τις ανάγκες τους, αποτελούν κίνδυνο για την ζωή τους. Οι βιασμοί σε βάρος γυναικών στις εμπόλεμες ζώνες αυξάνονται με ανησυχητικούς ρυθμούς : Σύμφωνα με στοιχεία της Διεθνούς Αμνηστίας, συστηματικοί βιασμοί έχουν διαπραχθεί στο Ζαίρ, ενώ στο Αφγανιστάν η θέση τους ένεκα των συνεχιζόμενων σε βάρος τους διακρίσεων είναι ιδιαίτερα επισφαλής. Σεξουαλική κακοποίηση και εκμετάλλευση έχει καταγραφεί επίσης και σε βάρος πολλών κοριτσιών – στρατιωτών, που καταφεύγουν στο στρατό για να γλυτώσουν από την φτώχεια και την σεξουαλική ή φυσική κακοποίηση στο σπίτι. Οι χώρες που αναφέρονται τα εν λόγω περιστατικά είναι, η Αγκόλα, το Μπουρούντι, η Καμπότζη, η Ουγκάντα, το Περού και πολλές άλλες. Η Διεθνής Αμνηστία πιστεύει πως το κλειδί για να σταματήσει η βία κατά των γυναικών βρίσκεται στην δικαιοσύνη, και συγκεκριμένα με την έναρξη των διώξεων από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Κατά τον κ. Κουβαρά, «μια από τις πρώτες διώξεις του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου πρέπει να αφορά υπόθεση άσκηση βίας και εγκλήματα κατά γυναικών, προκειμένου να σταλεί ένα ισχυρό μήνυμα παγκοσμίως ότι η βία κατά των γυναικών θα διωχθεί με ζέση». Η Διεθνής Αμνηστία, τέλος, προέβη και σε συστάσεις προς την ελληνική κυβέρνηση αναφορικά με την καταπολέμηση της άσκησης βίας κατά των γυναικών. Συγκεκριμένα, ενόψει της επικείμενης ανακήρυξης της χώρας μας ως μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, συνέστησε μεταξύ άλλων και την επιδίωξη από την Ελλάδα της πλήρους υλοποίησης της απόφασης 1325 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ σχετικά με τις γυναίκες, την ειρήνη και την ασφάλεια, την υποστήριξη του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, την διασφάλιση σε θέματα αποζημίωσης ή επανένταξης όσων γυναικών υπέστησαν και επέζησαν από την άσκηση βίας, την στήριξη εκστρατειών ενημέρωσης της κοινής γνώμης για την καταπολέμηση του στιγματισμού των γυναικών που επέζησαν από την σεξουαλική βία και ζουν προσβεβλημένες από τον ιό HIV/AIDS, την συμβολή στην παροχή βοήθειας και προστασίας των γυναικών προσφύγων κ.α .Στην νέα έκθεση της διεθνούς οργάνωσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με τίτλο «Ζωές Τιναγμένες στον Αέρα», μέρος της εκστρατείας της για τον τερματισμό της βίας κατά των γυναικών, καταγράφεται η παγκόσμια εικόνα με τις συστηματικές καταπατήσεις των δικαιωμάτων των γυναικών, που παρά τις υποσχέσεις των κυβερνήσεων, δεν προστατεύονται από τις κακοποιήσεις και τη βία. «Τις γυναίκες και τα κορίτσια», όπως επεσήμανε η κ. Κατερίνα Καπερναράκου, « δεν τις σκοτώνουν απλώς, αλλά τις βιάζουν, τους επιτίθενται σεξουαλικά, τις ακρωτηριάζουν και τις εξευτελίζουν».Δόγματα ασφαλείας, «αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις» και αυξανόμενη στρατιωτικοποίηση με την περιστολή των δικαιωμάτων που τις συνοδεύουν, συμπληρώνουν το σκηνικό του φόβου και τρόμου, από το οποίο δεν θα μπορούσαν να απουσιάσουν οι γυναίκες που πέφτουν θύματα του μιλιταριστικού παραλογισμού. Η Διεθνής Αμνηστία υπενθυμίζει ότι, μολονότι η βία αποτελεί εγγενές συστατικό του πολέμου, εντούτοις ακόμα και υπό αυτές τις συνθήκες οι άνθρωποι έχουν δικαιώματα. Τονίζει δε χαρακτηριστικά ότι, οι δολοφονίες και τα βασανιστήρια – βασανιστήριο θεωρείται και ο βιασμός – συνιστούν κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και απαγορεύονται πάντοτε και παντού.

Φίλιππος Ζάχαρης

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.