Η «ΒΑΛΚ-ΑΝΟΙΑ» και η συντριβη του μυθου του πολιτισμενου ανθρωπου (+Gallery)

Μια από τις καλύτερες επί σκηνής εκδηλώσεις είχαν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν το τριήμερο 2,3 και 4 Ιουνίου, στο αμφιθέατρο του θρακικού Ωδείου Κομοτηνής, όσοι αγαπούν το πολιτικό θέατρο, ήτοι το θέατρο που υφίσταται όχι για να διασκεδάζει και λειτουργεί ως αφετηρία χαχανητών για τους καλοταϊσμένους και ευημερούντες αστούς, ως ένα είδος αναψυχής και διασκέδασης εν άλλοις, σύμφυτο μ’ όλα τα σχετικά ηδονικά συμπαρομαρτούντα από ένα πούρο μέχρι ένα εύχυμο πανσεξουαλικό φιλμ.

Καθαρά πολιτικό θέατρο στους καιρούς μας και δη στην Κομοτηνή, την απέραντη χώρα των καφέ και του “temps pass”… Στην Κομοτηνή και μάλιστα στη σκηνή του θρακικού Ωδείου, που φέτος τουλάχιστον σε επίπεδο θεατρικής επιμόρφωσης πρωτοτύπησε, αλλάζοντάς τα όλα.

 
Πώς; Προσλαμβάνοντας ως υπεύθυνο του θεατρικού του εργαστηρίου, έναν από τους περισσότερο ταλαντούχους καλλιτέχνες της νέας γενιάς, τον θεατράνθρωπο, σκηνοθέτη και μουσικό Ηρακλή Τζαφέτα, καθηγητή μέχρι πρότινος στο Μουσικό Σχολείο Κομοτηνής.

Τον Ηρακλή Τζαφέτα που θεωρεί ότι πρώτη αρχή του θεάτρου είναι η του Κουν: «…δεν κάνουμε θέατρο για το θέατρο. Δεν κάνουμε θέατρο για να ζήσουμε. Κάνουμε θέατρο για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας, το κοινό που μας παρακολουθεί κι όλοι μαζί να βοηθήσουμε να δημιουργηθεί ένας πλατύς, ψυχικά πλούσιος και ακέραιος πολιτισμός στον τόπο μας. Μόνος του ο καθένας είναι ανήμπορος. Μόνος του ο καθένας από σας τους πιο κοντινούς στην προσπάθειά μας, είναι ανήμπορος. Μαζί ίσως κάτι μπορέσουμε να κάνουμε. Το θέατρο, ως μορφή Τέχνης, δίνει τη δυνατότητα να συνδεθούμε, να συγκινηθούμε, ν’ αγγίξουμε ο ένας τον άλλον, να νιώσουμε μαζί μιαν αλήθεια. Να γιατί διαλέξαμε το θέατρο σα μορφή εκδήλωσης του ψυχικού μας κόσμου…».

 
Κάνουμε θέατρο για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας, για να αποκτήσουμε συνείδηση του εαυτού μας και του κόσμου που μας περιβάλλει, για να μπορέσουμε να τον αλλάξουμε. Ο καλύτερος και επωφελέστερος ίσως ορισμός του θεάτρου, το οποίο έχει πλήρως αφοσιωμένο ο Ηρακλής Τζαφέτας. Εξ ου και το όνομα του Θεατρικού Εργαστηρίου «Κύκλος», εξ ου και η «παράσταση» ανοίγει και κλείνει με κύκλο. Γιατί η «μαγκιά» στον σύγχρονο βάρβαρο πολιτισμό είναι ακριβώς αυτή, να «σπάζεις» το περίβλημα του εγωτικού ατόμου και να ξεκινάς τους κύκλιους χορούς για να φτιάξεις ιστορία, παρόν και μέλλον. Κύκλος και κύκλιοι χοροί, συνειδητοποίηση της αυθύπαρκτης εντός μας βίας για την επιβίωση.

 
Η βία της επιβίωσης, βία που εκπορεύεται από τον άνθρωπο ως έμβιο ον, ως ζώο, που οφείλει κατασπαράσσοντας να επιβιώσει, αυτός μόνο να επιβιώσει στις σκηνές από την «Πυριτιδαποθήκη» των Βαλκανίων και της πρώην Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, του Ντεγιάν Ντουκόβσκι.

Γιατί, όπως πολύ εύστοχα, παρατήρησε στη σύντομη εισαγωγή του ο Ηρακλής Τζαφέτας, η κατάρρευση ξεκινά πρώτα μεταξύ μας και μέσα μας, κι ακολουθεί η κατάρρευση τού γύρω περιβάλλοντος.

 
Μια πυριτιδαποθήκη του ανθρώπινου μίσους με πρωταρχική πηγή την αίσθηση της ισχύος, του συναισθήματος του ποιος είναι δυνατότερος κι άρα δύναται παντού να επικυριαρχήσει. Παντού… Ακόμη και στα συναισθήματα, στον έρωτα, που για να αποδοθούν στηρίχτηκαν σε σκηνές από τη «Μοναξιά των κάμπων με βαμβάκι» του Μπερνάρ Μαρί Κολτές και το μονόπρακτο του Χάρολντ Πίντερ «Ένα ακόμη και φύγαμε», σε σκηνές για τον έρωτα-deal, τον έρωτα- διαπραγμάτευση μεταξύ πελάτη και πωλητή, κάποιους εν τέλει από τους έρωτες των καιρών μας…

Μια παράσταση με απόλυτη σύνθεση, από τον σκηνικό της χώρο και τα Volt του ηλεκτρικού ρεύματος καρφιτσωμένα στον τοίχο με την κόκκινη υποσημείωση των 21.439 πνιγμένων στη Μεσόγειο προσφύγων, το ακορντεόν ως σκηνικό αντικείμενο, και σε συνδυασμό με το φλάουτο και το πιάνο σε μουσικές ως στοιχείο της παράστασης, την ίδια την αίθουσα ως σκηνή και τους θεατές συμμέτοχους της «παραγόμενης» επί σκηνής βίας, με τους «ηθοποιούς» εκτός σκηνής το ίδιο θεατές.

 
Με όλους τους συντελεστές του «Κύκλου», και τους 16 σπουδαστές του θεατρικού εργαστηρίου, έξοχους φορείς του λόγου, της κίνησης, της εικόνας!!! ‘Εξοχους!!!

Θερμά συγχαρητήρια στο Θρακικό Ωδείο Κομοτηνής, στον προεξάρχοντα, τον «δάσκαλο» και καθοδηγητή Ηρακλή Τζαφέτα και σε ΟΛΟΥΣ!!!

Θερμά συγχαρητήρια με την ευχή πάντα οι κύκλιοι χοροί να τους οδηγούν τόσο καίρια και στο χορό της ζωής, όπως αυτός που έκλεισε την εξαντλητική σε ρυθμούς παράσταση, υπό τους ήχους του “Russian dance” του Τοm Waits!!!

Οι συντελεστές της παράστασης

Έπαιξαν, αντιμετώπισαν δηλαδή το κοινό οι: Ελευθερία Ρηγοπούλου, Χρύσα Γκινίκη, Κατερίνα Σπέντσα, Κρυσταλία Κασσέρη, Ρέππα Παρασκευή, Κασσιανή Τριανταφυλλοπούλου, Λίζα Γιαννατσικίδου, Βάλια Τζιτζιγκακη, Μάγδα Τρουλλινού, Ιουλία Εκλεκτού, Φλωριάννα Αλεξίου, Χατζηκώστας Πολύβιος, Αποσκίτης Γιάννης, Γιώργος Αντωνιάδης, Καραβάσης Κωνσταντίνος, Αντώνης Αντωνιάδης.
Σύλληψη-Σκηνοθετική επιμέλεια-επιμέλεια μουσικής: Ηρακλής Τζαφέτας
Διδασκαλία χορού-κινησιολογία: Δημήτρης Τσάκας (ηθοποιός-χορευτής)
Σκηνικά-Φωτισμοί: Θεατρικό Εργαστήρι ΚΥΚΛΟΣ
Εικαστική επιμέλεια αφίσας: Μαρία-Ελένη Θαλασσινού
Γραφιστική επιμέλεια αφίσας: Νανώ Κατσανούλα
Χειρισμός ήχου-φώτων: Λήδα Μανούσου-Αλεξίου, Λάμπρος Οικονομίδης.
Μουσικοί: Ιουλία Εκλεκτού (φλάουτο), Γιώργος Αντωνιάδης (ακορντεόν), Αντώνης Αντωνιάδης (πιάνο)

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.