«Η πλειοψηφια των μαθητων βρισκεται σε πολυ χαμηλα επιπεδα για Πανεπιστημιακες Σχολες»

«Πιο σημαντικό είναι να ανέβει η ποιότητα της εκπαίδευσης και των μαθητών για να είναι πιο δυναμικοί με πιο δυνατά εφόδια οι μαθητές», δηλώνει στον «ΠτΘ» ο πρόεδρος της Μαθηματικής Εταιρείας Ροδόπης, ο κ. Σάκης Λιπορδέζης, με αφορμή την χθεσινή γνωστοποίηση των βάσεων και ερωτηθείς για τις αλλαγές στον τρόπο εισαγωγής στα Α.Ε.Ι και Τ.Ε.Ι. παρατηρεί «Ίσως αυτό το προπαρασκευαστικό έτος να μπορέσει να συμπληρώσει τις αδυναμίες που έχουν συσσωρευτεί όλα αυτά τα χρόνια. Το θέμα είναι ποιος θα το κάνει αυτό το προπαρασκευαστικό έτος;».

Σε ποιο βασικό συμπέρασμα οδηγηθήκατε με την ανακοίνωση των βάσεων;

Μετά από χρόνια μελέτης και ανάλυσης των βάσεων και των διακυμάνσεών τους, εντοπίζω ένα νέο στοιχείο που θα με προβληματίσει ιδιαίτερα και πάνω σ’ αυτό σκοπεύω να κάνω μια μελέτη, που θα αναφέρεται γενικά στην παιδεία, στη χώρα μας. Έχουμε μια μερίδα μαθητών οι οποίοι αριστεύουν και κρατούν ψηλά τις βάσεις, στις γνωστές Σχολές υψηλής ζήτησης, οι οποίοι δεν κλονίζονται ανεξαρτήτως του τι θέματα θα πέσουν. Από εκεί και πέρα, η τεράστια πλειοψηφία, το υψηλότατο ποσοστό των μαθητών, βρίσκεται σε μια διακύμανση βάσεων ανησυχητική. Φτάνει να έχουμε 50 και 60 πανεπιστημιακές σχολές, γύρω στις 12.000 μόρια, αυτό είναι που θέλω να δω εγώ. Πέρα του τι γίνεται στην κορυφή, έχουμε την μεγάλη μάζα μαθητών να βρίσκεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα για Πανεπιστημιακές Σχολές. Οπότε, τι γίνεται, έχουμε ένα χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης, που θα δημιουργεί αυτά τα φαινόμενα; Αυτά θέλω να ψάξω και να αναλύσω, διότι η μεγάλη ποσότητα βρίσκεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα βάσεων. Είδα να γίνεσαι δασολόγος με 10.000 μόρια, μαθηματικός με 13.800 μόρια. Είναι πολύ εύκολο να μπεις στη σχολή, αλλά πολύ δύσκολο να βγεις.

Άρα η βάση του 10 είναι σωστό ως μέτρο;

Ειλικρινά, αυτό το φαινόμενο το ζήσαμε και εγώ ήμουν από αυτούς που φώναζα έλεος, πρέπει να μπει ένας φραγμός, να έχουμε ένα άλμα βασικό. Πας να κάνεις ένα αγώνισμα, το άλμα εις ύψους στο ένα μέτρο και δεν υπάρχει ένα όριο. Έτσι, και εδώ υπήρχαν φαινόμενα με 2500 μόρια, να περνάς σε κάποιο ΤΕΙ. Έχω δει γονείς τελικά να λένε ότι ξόδεψαν δύο διαμερίσματα και δεν κατάφερε το παιδί τους να τελειώσει το Πανεπιστήμιο, πράγμα το οποίο εγώ ήξερα ότι θα συμβεί, όταν ακόμη τον είχα μαθητή. Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι αυτό είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Κοντά σ’ αυτό το επίπεδο των 10.000 μορίων, έχουμε πολλές πανεπιστημιακές σχολές, όπου εισάγονται τα παιδιά.

Σας προβληματίζει αυτό το χαμηλό επίπεδο;

Με προβληματίζει, γιατί η μεγαλύτερη μάζα των παιδιών έχει τέτοιο επίπεδο. Η βιτρίνα μας, ναι μεν είναι καλή και λέμε ότι ξεπερνούν τις υψηλές σχολές τα 19.000 μόρια, αλλά στο σύνολο των 97.000 υποψηφίων, αυτοί οι 5.000 και 6.000 υποψήφιοι φαντάζουν πολλοί λίγοι. Γι’ αυτό εγώ λέω να ασχοληθούμε με την μεγάλη ποσότητα των μαθητών και να δούμε, ότι με τις μεγάλες Σχολές δεν μπορούν να πιάσουν κάποια αξιοπρεπή μόρια

Μπορείτε να αναφέρετε ένα παράδειγμα;

Το ίδιο βλέπουμε να γίνεται και στα οικονομικά. Δεν έλκουν οι οικονομικές σχολές, τόσο, όσο παλιότερα, όταν το Χρηματιστήριο περνούσε άνθηση. Έχουν πτώση, ενώ με την άνοδο του Χρηματιστηρίου όλοι ονειρεύονταν αποκατάσταση και επιτυχίες και επέλεγαν τα οικονομικά.

Σημειώνεται αύξηση τα τελευταία χρόνια των βάσεων στις σχολές που αντιμετωπίζουν την τάχιστη επαγγελματική αποκατάσταση, πώς το σχολιάζετε; Δεν είναι «πικρό» σ’ αυτή την ηλικία των 17ρηδών να επικρατούν τέτοιου είδους σκέψεις;

Κάθε χρόνο έχω παιδιά με πάρα πολύ υψηλές επιδόσεις, με υψηλή νοημοσύνη, τους λέω ότι είστε για πολύ μεγάλα πράγματα, να γίνεται λαμπροί επιστήμονες και εκείνοι λένε: «ααα εγώ θα πάω στη σχολή αστυνομίας». Αναζητούν την εξασφάλιση, όμως, φέτος, υπάρχουν στοιχεία που ανατρέπουν αυτή την νοοτροπία, για παράδειγμα, στη Σχολή Αστυφυλάκων, έχει σημειωθεί πτώση 790 μορίων. Στην Ευελπίδων, έχουμε πτώση. Η πτώση αυτή, όμως, ίσως, να μην είναι η έλλειψη προτίμησης. Ίσως να είναι η αδυναμία να πιάσουμε υψηλές μονάδες.

Οι σχολές με την μεγαλύτερη άνοδο.

Όταν πιάνεις τα 20 και να μην θέλεις ακόμη, το οικογενειακό περιβάλλον θα σε αναγκάσει να δηλώσεις Ιατρική. «Τι; Δεν θα έχουμε γιατρό στο σόι μας;» ή το άλλο: «Τι; Δεν θα γίνεις γιατρός, αφού πιάνεις τις μονάδες;» και ενώ μιλούσαμε στην τάξη και λέγανε: «Αααα δεν μ’ ενδιαφέρει εμένα η ιατρική», τελικά βλέπω να περνάει στην ιατρική, έχουμε τέτοια φαινόμενα. Είναι τα Πολυτεχνεία, το Μετσόβιο, κάποιες Σχολές, καταλήξανε να είναι Τίτλοι Τιμής και τις συμπληρώνουν τα παιδιά, είτε με πιέσεις είτε για λόγους οικογενειακής παράδοσης. Για παράδειγμα, δηλώνουν το Μετσόβιο, και μετά το Μετσόβιο στην ίδια Σχολή, που είναι π.χ. στην Ξάνθη, βλέπουμε να σημειώνεται μια βουτιά πολλών χιλιάδων μορίων. Αυτά πρέπει να τα αναλύσουμε και να τα δούμε.

Σας βρίσκει σύμφωνο η δρομολόγηση αλλαγών στον τρόπο εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση;

Τον τρόπο εισαγωγής εγώ τον βιώνω από το 1983, το ισχύον σύστημα έχει μια ζωή 25 χρόνων. Τώρα, όσον αφορά αυτά που ακούγονται, νομίζω είναι σειρήνες και όχι σχέδια του Υπουργού, είναι επικίνδυνο να πάρουν οι πανεπιστημιακοί στα χέρια τους τις εξετάσεις και να φτάσουμε στο 1967-1969. Έχω συνομιλήσει με ανθρώπους που ήταν τότε στις επιτροπές και μου έλεγαν ότι στους φίλους και στους συγγενείς έλεγαν τα θέματα, να μην φτάσουμε πάλι σ’ αυτό. Με τίποτα! Όσον αφορά το προπαρασκευαστικό έτος, το θέμα είναι ποιος θα το κάνει, τα πανεπιστήμια σίγουρα αδυνατούν, τα λύκεια μπορούν, υπάρχουν τεχνικές δυσκολίες. Είναι μια υπόθεση πολύ σοβαρή. Πιο σημαντικό είναι να ανέβει η ποιότητα της εκπαίδευσης και των μαθητών για να είναι πιο δυναμικοί με πιο δυνατά εφόδια οι μαθητές. Ίσως αυτό το προπαρασκευαστικό έτος να μπορέσει να συμπληρώσει τις αδυναμίες που έχουν συσσωρευτεί όλα αυτά τα χρόνια. Το θέμα είναι ποιος θα το κάνει αυτό το προπαρασκευαστικό έτος;

Τελικά τι συμπεραίνετε: Έξω οι βάσεις;

Άνω κάτω οι βάσεις…

Μαρία Νικολάου

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.