Η κατασταση που βιωνουμε απο τη σκοπια της ψυχολογου Φοιβης Χριστου

«Ερχόμαστε αντιμέτωποι, με την ακραία και πολύ βίαιη συνειδητοποίηση ότι τίποτα δεν είναι τελικά δεδομένο»

  
Ολοένα και περισσότεροι ψυχολόγοι, καλούνται να τοποθετηθούν επί της ιδιόρυθμης κατάστασης που έχει διαμορφώσει η έλευση του κορωνοϊού που αφορά μεταξύ άλλων και στη μακράς διάρκειας παραμονή στο σπίτι.  Δεν είναι δε λίγοι εκείνοι που απευθύνονται στους ειδικούς έτσι ώστε να λάβουν την απαραίτητη  ψυχολογική στήριξη που θα τους βοηθήσει να περάσουν την υφιστάμενη κατάσταση όσο το δυνατόν πιο «ανώδυνα».

Η κλινική ψυχολόγος κ. Φοίβη Χρίστου, παρέθεσε στην εκπομπή της Νατάσσας Βαφειάδου, «Με το Ν και με το Β», διεξοδικά τις ενδεχόμενες ψυχολογικές επιπτώσεις, αλλά και τρόπους με τους οποίους μπορεί αυτές να καταπολεμηθούν.
 
Ξεκινώντας, η ψυχολόγος διευκρίνησε πως πρόκειται για μια πρωτόγνωρη κατάσταση και στον χώρο της ψυχικής υγείας. «Δεν έχουμε αντιμετωπίσει ξανά κάτι τέτοιο, επομένως προσπαθούμε κι εμείς να αφουγκραστούμε κι από τις αντιδράσεις των άλλων, αλλά και από τις δικές μας, τι τελικά είναι όλο αυτό, πώς πρέπει να δράσουμε καλύτερα, τι πρέπει να κάνουμε. Επομένως μια πρώτη μου εκτίμηση είναι ότι οι περισσότεροι είναι μουδιασμένοι», είπε χαρακτηριστικά η ίδια.
 
«Όταν κάτι χάνεις πανικοβάλλεσαι και προσπαθείς να το κρατήσεις»
Σύμφωνα με την ψυχολόγο, μοιάζουν να κλονίζονται όλα τα επίπεδα ασφάλειας, γεγονός που επιδεινώνεται με την υφιστάμενη υπερπληροφόρηση που δέχονται οι πολίτες στην προσπάθειά τους  να κατασταλάξουν στην πληροφορία που θα τους εντάξει σε ένα καθεστώς σταθερότητας. «Προσπαθούμε να πάρουμε όσες περισσότερες πληροφορίες μπορούμε, μήπως και από κάπου πάρουμε εκείνη την πληροφορία που θα μας κάνει να νοιώσουμε σίγουροι και σταθεροί, ότι δηλαδή από δω και πέρα λειτουργώ έτσι, τα πράγματα είναι έτσι ή κάποιοι άλλοι -επίσης φυσιολογικό είναι- βρίσκονται σε μια κατάσταση άμυνας, και λένε εγώ είμαι μια χαρά, δεν με επηρεάζει τίποτα, τίποτα δεν έχει αλλάξει στη ζωή μου, έχω απόλυτη αισιοδοξία, πιστεύω απόλυτα ότι τα πράγματα είναι μια χαρά, ως μια προσπάθεια στην ουσία να κρατήσουν ό,τι κρατιέται μέσα τους, γιατί όλα αλλάζουν αυτή τη στιγμή», ανέφερε  η κ. Χρίστου.
 
Όσο για το στρες που έχει καταβάλλει μια μεγάλη μερίδα πολιτών, η ίδια εκτίμησε πως πηγάζει από το αίσθημα πως βρισκόμαστε όλοι ενώπιον απωλειών. «Όλοι είμαστε αντιμέτωποι με την απώλεια. Μπορεί εμείς να αισθανόμαστε ασφαλείς και υγιείς, αλλά μέσα μας υπάρχει ο φόβος ότι οποιαδήποτε στιγμή μπορεί οι δικοί μας να αρρωστήσουν» εξήγησε η κ. Χρίστου.
 
Σε αυτό το πλαίσιο, οι ενοχές γίνονται ακόμη περισσότερες ενώ η προσπάθεια να ελέγξουμε τον εαυτό μας, γίνεται ακόμα πιο έντονη γιατί φοβόμαστε ότι μπορεί εμείς να αποτελέσουμε αιτία για να συμβεί το χειρότερο σε κάποιον άλλον. «Ο πανικός και αυτή η προσπάθειά μας να δούμε τι θα γίνει, πώς θα ανταπεξέλθουμε, τι πρέπει να κάνουμε, θεωρώ προσωπικά πως είναι απολύτως ταιριαστό συναίσθημα. Γιατί όταν κάτι χάνεις πανικοβάλλεσαι και προσπαθείς να το κρατήσεις», τόνισε η κ Χρίστου.
 

«Βιώνουμε μια στέρηση της ελευθερίας και την ίδια στιγμή προσπαθούμε να κρατήσουμε τη φισιολογικότητά μας»

 
Όσο δε για το αν είναι φυσιολογικό να «σηκώνουμε» άμυνες ακόμα και απέναντι στον ίδιο μας τον εαυτό, η ίδια εκτίμησε πως αφορά στη προσπάθειά μας να αντισταθούμε στο καινούργιο που το καινούργιο είναι και ταυτόχρονα άγνωστο. «Ναι δεν θα καταστραφεί ο κόσμος, αλλά από την άλλη δεν είναι και πάρα πολύ σταθερός ο κόσμος. Όλη αυτή η αντίδραση: “τι σημαίνει απομόνωση, πόσο θα κρατήσει, εγώ δεν μπορώ άλλο, δεν αντέχω, θα πάθω κάτι, θα πάθω κατάθλιψη, δεν την παλεύω άλλο”, νομίζω ότι είναι και απολύτως φυσιολογικά συναισθήματα, γιατί αυτή τη στιγμή ο καθένας μας βιώνει μια στέρηση της ελευθερίας του, ακόμα κι αν γίνεται για καλούς λόγους αυτό. Βιώνουμε μια στέρηση της ελευθερίας και την ίδια  στιγμή προσπαθούμε να κρατήσουμε τη φυσιολογικότητά μας», υπογράμμισε η ψυχολόγος παραθέτοντας τη σκέψη της πως ερχόμαστε αντιμέτωποι ουσιαστικά, με την απόλυτη απώλεια ελέγχου που έχουμε στη ζωή μας, σε σχέση με το ότι τα πράγματα εκεί έξω θα είναι ίδια, θα είναι σταθερά, η ζωή θα είναι ολόιδια, θα συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που κάνουμε. «Ερχόμαστε αντιμέτωποι με την απόλυτη απώλεια ελέγχου που έχουμε, γιατί στην πραγματικότητα ελέγχουμε πολύ λίγα πράγματα. Με αυτή την ακραία και πολύ βίαιη συνειδητοποίηση ερχόμαστε αντιμέτωποι, ότι τίποτα δεν είναι τελικά δεδομένο», είπε χαρακτηριστικά η ψυχολόγος.
 
Σχετικά με τους τρόπους διαχείρισης απέναντι σε όλα αυτά τα οποία δημιουργούνται και στη δική μας ψυχοσύνθεση, η ψυχολόγος προέκρινε τη σύνθεση της λεγόμενης ρουτίνας. «Γενικά η αίσθηση ότι κάποια πράγματα παραμένουν στη ζωή μας κανονικά και η προσπάθεια γι’ αυτό, δηλαδή να παραμείνουν κάποια πράγματα κανονικά, αυτό που λέμε ρουτίνα, βοηθάει πάρα πολύ γιατί δημιουργούμε έναν μικρόκοσμο στον οποίο εμείς ξέρουμε πως ό,τι και να γίνει εγώ θα συνεχίσω να κάνω αυτό το πράγμα. Να κάνω αυτό που έκανα και χθες, να κάνω αυτό που έκανα σήμερα, παρόλο που γύρω μου τα πράγματα αλλάζουν και αναστατώνονται» υπογράμμισε η κ. Χρίστου.
 

«Συζήτησέ το και μετά δράσε»

 
Το πιο σημαντικό ωστόσο για την ίδια, είναι να μείνουμε συνδεδεμένοι με τους άλλους. «Σε τέτοιες περιόδους», όπως εξήγησε, «όπου μέσα μας και έξω μας τα πράγματα κλονίζονται, ίσως νομίζω το μόνο, το πραγματικό βάλσαμο που έχουμε είναι η επαφή. Είναι η επαφή με άλλους και είναι και η κοινωνική σύγκλιση. Δηλαδή, όσο πιο συνδεδεμένοι νοιώθουμε με τους άλλους, ότι δεν είμαστε μόνοι μας, ότι μπορούμε να μιλάμε, να συζητάμε, ακόμα κι αν πανικοβαλλόμαστε, είναι μια απάντηση και μια πραγματική ανακούφιση σε όλα τα άγχη. Τουλάχιστον δεν είμαι μόνος μου. Έχω κάποιον δίπλα μου να με βαστάει. Ακόμα κι αν έχει το ίδιο άγχος».
 
Μάλιστα η ψυχολόγος συμβούλεψε «πριν δράσεις, πριν αποφασίσεις να κάνει αυτό ή εκείνο ή το άλλο με βάση τον πανικό σου, τουλάχιστον συζήτησέ το πρώτα. Μείνε με κάποιον σε επαφή και συζήτησέ το και μετά δράσε. Συνδεθείτε λίγο περισσότερο, όχι με το ίντερνετ, αλλά με τους ανθρώπους που εμπιστεύεστε. Με τους ανθρώπους που νοιώθουμε ούτως ή άλλως κοντά και μπορούμε να ανοιχτούμε, με αυτούς να έρθουμε λίγο περισσότερο σε επαφή. Δεν πειράζει αν γίνουμε υπερβολικοί, αν γίνουμε φορτικοί, ας γίνουμε πιεστικοί. Είναι μια περίοδος αυτή που το σηκώνει αυτό. Γι’ αυτό ό,τι συναισθήματα κι αν έχουμε είναι απολύτως φυσιολογικά».
 
Η συνομιλία με κάποιον ειδικό,  θα μπορούσε επίσης  να είναι ένας πολύ βοηθητικός τρόπος ώστε λίγο να εξωτερικεύσουμε αυτό που μας ταλαιπωρεί, αυτό που μας αγχώνει αυτή τη στιγμή, για τις ανησυχίες του μέλλοντος. «Πιστεύω ότι βγαίνοντας από όλη αυτή την κρίση τα άγχη θα φουντώσουν και είναι απόλυτα φυσιολογικό»  εκτίμησε η κ. Χρήστου εξηγώντας ότι «ήδη παρέχονται πλέον δωρεάν υπηρεσίες γύρω από τη διαχείριση των συναισθημάτων που προκαλεί αυτή η νέα κατάσταση. Θα ήταν νομίζω ωφέλιμο οι άνθρωποι οι οποίοι ήδη έχουν βοήθεια από κάποιον ειδικό, να προσπαθήσουν αυτή τη σχέση που έχουν χτίσει μέχρι τώρα να μην την αφήσουν», επεσήμανε η ίδια.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.