Η επιχειρηση του αδικου εις βαρος του υπνου του δικαιου

Το δικαίωμα της ξεκούρασης, της απόλαυσης της οικογενειακής γαλήνης και της ραστώνης του καλοκαιριού δεν εξαρτάται μόνο από τις σχέσεις των μελών μιας οικογένειας αλλά κύρια από τις ατυχείς συμπτώσεις της γειτνίασης. Σπίτια που γειτονεύουν με νυχτερινά μαγαζιά ή με κάθε λογής χώρους κακώς εννοούμενης διασκέδασης, ταλαιπωρούν κάθε χρόνο και πιο έντονα τους πολίτες της Κομοτηνής, αλλά και όσους το καλοκαίρι αποφασίζουν να αποδράσουν στο γειτονικό Φανάρι. Δεν έχουμε χάσει απλά το στοίχημα του τουρισμού αλλά και αυτό της αξιοπρεπούς διαβίωσης των κατοίκων στα σπίτια τους. Μετακομίσεις γίνονται γιατί οι ένοικοι δεν αντέχουν θορύβους από εξατμίσεις, από φασαρίες που ξεσπούν σε δρόμους και μαγαζιά, και από κάθε είδους γλέντια γαμήλια και μη.

Είναι μεσάνυχτα και η πόλης ταλαιπωρείται αδικαιολόγητα, ανεξέλεγκτα, ακατάπαυστα. Πολλοί συνδημότες μας έχουν μάθει από στήθους το «καλλιτεχνικό» πρόγραμμα από νυχτερινά μαγαζιά που διαρκεί πολύ πέραν των 11.00, ώρα εκκίνησης της νυχτερινής ησυχίας.

Το πικρό χιούμορ που κάνουν κάποιοι καταστηματάρχες είναι ότι μπορούμε δωρεάν να απολαμβάνουμε το μουσικό μενού του μαγαζιού τους, θαρρείς και δεν γνωρίζουν ότι σε οποιαδήποτε πολιτισμένη χώρα του κόσμου θα ήταν υπόλογοι για τη διατάραξη της κοινής ησυχίας.

Από την άλλη, οι πολίτες διστάζουν να καλέσουν το 100 και να δηλώσουν ότι ενοχλούνται, θεωρώντας ότι αυτοί ευθύνονται που δεν αντέχουν τη «δωρεάν» διασκέδαση. Οι κατ’ επίφαση ελευθερίες μας δεν μάς έχουν αφήσει να ξεπεράσουμε τα κατάλοιπα του παρελθόντος και να κατανοήσουμε ότι αυτός που επώνυμα τηλεφωνεί στην αστυνομία να καταγγείλει όποιον παραβιάζει τα δικαιώματά του –ακόμη και αυτά των αρρώστων και ηλικιωμένων- δεν είναι χαφιές, αλλά πολίτης. Γνωρίζοντας ότι ένα κατάστημα διασκέδασης μπορεί να βάλει λουκέτο από 10 μέχρι 60 μέρες, με τρεις καταγγελίες και απόφαση δημάρχου, ο μόνος προβληματισμός που μένει είναι η τύχη των εργαζομένων, μια και πολλά καταστήματα απασχολούν προσωπικό που δεν ασφαλίζουν από την αρχή της εργασίας τους και με αφορμή μια απόφαση για ολιγοήμερο λουκέτο δεν πληρώνουν τα μεροκάματα και δεν παρέχουν ασφάλιση.

Εύλογα προκύπτουν μια σειρά από ερωτήματα, όπως: ποιοι ελέγχουν ποιους και για ποια ζητήματα;

Επιβάλλονται οι νόμοι κι αν ναι είναι τόσο χαλαροί ώστε οι υπαίτιοι ιδιοκτήτες καταστημάτων, μοτοποδηλάτων κλπ συνεχίζουν ανενόχλητοι να μας ενοχλούν;

Τι πρέπει άραγε να γίνει για να πάψει το φαινόμενο με τα χρόνια να επιδεινώνεται;

Σ. Δολαπτσόγλου: «Μέλημά μας είναι μετά τις 11.00 η μουσική να είναι πολύ χαμηλή»

Ο αστυνομικός διευθυντής Ροδόπης, κ. Σιδέρης Δολαπτσόγλου απαντάει στον προβληματισμό μας σημειώνοντας αρχικά ότι τα περισσότερα περιστατικά συμβαίνουν κατά τους θερινούς μήνες: «Δώσαμε οδηγίες κι εντολές να καταπολεμήσουμε την ηχορύπανση τόσο από δίκυκλα, μοτοποδήλατα, αυτοκίνητα, όσο και από καταστήματα. Τακτικά βγαίνουν συνεργεία ελέγχων από την Τροχαία για θορυβομετρήσεις στα μοτοποδήλατα και από το Αστυνομικό Τμήμα για θορυβομετρήσεις στα καταστήματα. Οι έλεγχοι γίνονται σε τακτά χρονικά διαστήματα. Όταν έχουμε κλήση στο Κέντρο προβαίνουμε αμέσως στην ηχομέτρηση κι εφόσον διαπιστώνονται παραβάσεις σημειώνονται και παράλληλα ενημερώνεται ο δήμος, ο οποίος με την τρίτη παράβαση υποχρεούται να προβεί στη σφράγιση για δέκα μέρες του καταστήματος, που προκαλεί τους θορύβους. Οι τρεις παραβάσεις πρέπει να διαπιστωθούν από αστυνομικούς».

Όταν ο πολίτης κάνει επώνυμη καταγγελία, το συνεργείο της αστυνομίας μεταβαίνει στον τόπο από που δέχεται την καταγγελία, στην οικία του καταγγέλοντος ή στο χώρο εργασίας του κι από κει γίνεται η ηχομέτρηση. Μ’ αυτόν τον τρόπο ενημερώνεται ακριβώς στα πόσα ντεσιμπέλ είναι ο θόρυβος που προκαλείται.

Οι έλεγχοι με αριθμούς

Ο κ. Δολαπτσόγλου καταθέτει στοιχεία για τους ελέγχους που διενήργησαν από τις 12 Μαίου μέχρι τις 20 Ιουλίου 2003: «Συγκροτήσαμε 124 συνεργεία, ελέγχθηκαν 1.792 δίκυκλα μοτοποδήλατα και μοτοσικλέτες και διαπιστώθηκαν 11 παραβάσεις για αυτοσχέδιους αγώνες, 508 για μη χρήση προστατευτικού κράνους, 24 για μη ασφάλιση των μοτοποδηλάτων. Ακινητοποιήθηκαν 112 μοτοποδήλατα και μοτοσικλέτες για τους εξής λόγους: 83 για υπερβολικούς θορύβους, 15 για μη ασφάλιση οχήματος και για τη στέρηση αδειών ικανότητας οδήγησης 13.

Ως προς την ηχορύπανση σε καταστήματα έγιναν 180 έλεγχοι, διαπιστώθηκαν 22 παραβάσεις ηχομετρήσεων και 61 για παράβαση αστυνομικής διάταξης τις ώρες κοινής ησυχίας –15.00 –17.00 και μετά τις 23.00 για το καλοκαίρι και 22.00 το χειμώνα- και 88 παραβάσεις για την υπέρβαση χρονικών ορίων μουσικών οργάνων».

Κατανόηση από την αστυνομία

Όπως διαπιστώνεται, οι υπερβολικοί θόρυβοι στα δίκυκλα εντοπίζονται σε μεγάλη συχνότητα και οι έλεγχοι για ηχορύπανση στα καταστήματα έχουν αποτέλεσμα σε ποσοστό 95%. «Μέλημά μας είναι μετά τις 11.00 η μουσική να είναι πολύ χαμηλή. Είμαστε σε μια περιοχή που έχει πολύ νέο κόσμο, έχει το φοιτητόκοσμο, τους στρατιώτες και προσπαθούμε να μην είμαστε αυστηροί, με την προϋπόθεση όμως να μην διαταράσσεται η ηρεμία των πολιτών την ώρα του ύπνου ή την ώρα της εργασίας τους» μεταφέρει ο κ. Δολαπτσόγλου, σημειώνοντας ότι οι έλεγχοι έφεραν σε κάποιους τη συμμόρφωση. «Ορισμένοι καταστηματάρχες έχουν αγοράσει θορυβόμετρα, μηχανισμούς ελέγχου για να μην υπερβαίνουν το θόρυβο που προβλέπεται, γιατί στην τρίτη παράβαση μπορεί να γίνει η σφράγιση του καταστήματος».

Συμπληρώνει ότι υπάρχουν καταστήματα σφραγισμένα από τη θερινή περίοδο κι έπειτα, ίσως γιατί διέκοψαν τη λειτουργία τους και με τον ερχομό του καλοκαιριού. «Η τοπική αυτοδιοίκηση εφαρμόζει κατά γράμμα την υποχρέωση της σφράγισης. Μετά από τρεις μηνύσεις τούς ειδοποιεί και ρυθμίζουν πότε ακριβώς θα γίνει η σφράγιση, που διαρκεί από 10 μέχρι 60 μέρες».

Ο κ. Δολαπτσόγλου αναγνωρίζει ότι η σφράγιση ενός καταστήματος επιφέρει προβλήματα και στο προσωπικό που απασχολείται γι’ αυτό και συνιστά στους επιχειρηματίες να συμμορφώνονται: «Σεβόμαστε το έργο τους και το προσωπικό που απασχολούν, αλλά αυτοί που δεν συμμορφώνονται πληρώνουν και ταλαιπωρούν το προσωπικό τους». Το κατά πόσο βέβαια το προσωπικό που απασχολείται είναι δηλωμένο, ασφαλίζεται και αμείβεται βάσει νόμου είναι ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο: «Σ’ αυτούς τους ελέγχους μπαίνει στο παιχνίδι και το ΙΚΑ και η Επιθεώρηση Εργασίας. Από την πλευρά μας αντιδρούμε σε παραβάσεις υγειονομικού κανονισμού, αγορανομικούς ελέγχους, ηχομετρήσεις».

Στα παραθαλάσσια καταστήματα βγαίνουν συνεργεία ελέγχου και συχνά διαπιστώνονται παραβάσεις. «Φέτος δεν έχουμε επώνυμες καταγγελίες για την ηχορύπανση. Τις μεμονωμένες τις ερευνήσαμε γι’ αυτό και βγάζουμε τακτικά συνεργεία για να προλάβουμε τυχόν επιδείνωση της κατάστασης».

Τ. Βαβατσικλής: «Είμαστε υποχρεωμένοι να εφαρμόσουμε το νόμο»

Ο δήμαρχος Κομοτηναίων, κ. Τάσος Βαβατσικλής αναγνωρίζει τόσο τα έντονα προβλήματα από την ηχορύπανση, όσο και τις δυσχέρειες που αντιμετωπίζουν οι καταστηματάρχες, σε μια περίοδο ευρείας οικονομικής κρίσης, καθώς είναι ο αποδέκτης όλων των παραπόνων. «Τα καταστήματα της νύχτας περνούν μια πραγματική κρίση, είτε λόγω της οικονομικής δυσπραγίας που παρατηρείται στις υπόλοιπες τάξεις, με αποτέλεσμα και ο νεολαίος που είναι ο καλύτερος καταναλωτής να έχει περιορισμένο εισόδημα, είτε λόγω της ανεργίας που στην περιοχή μας συνεχώς διογκώνεται. Η κατάσταση αναγκάζει τα καταστήματα ή να κλείσουν ή να δημιουργήσουν δέλεαρ στους πελάτες: Να ανακαινίσουν τα καταστήματά τους, να προσλάβουν τους καλύτερους dj, να προσφέρουν με χαμηλότερες τιμές τα ποτά τους, να λειτουργήσουν περισσότερες ώρες για να συνεχίσουν να υφίστανται. Ας μην ξεχνάμε ότι το όριο λειτουργίας τους είναι μέχρι τις 2.00. Άρα δεν δικαιολογούνται να διαταράσσουν την κοινή ησυχία στις ώρες αυτές».

Ο κ. Βαβατσικλής αναγνωρίζει ότι υπάρχει μια σχετική ανοχή, με την έννοια της κατανόησης, από την πλευρά των αστυνομικών οργάνων, μέχρι τις 2.30 για παράδειγμα, αντιπαραβάλλει όμως την πραγματικότητα: «Πολλά από αυτά λειτουργούν μέχρι τις 5.00 το πρωί κι ενώ έως τις 2.00 η μουσική είναι υποφερτή, στη συνέχεια τα ντεσιμπέλ εκτινάσσονται στα ύψη, και διαταράσσεται η ησυχία, ακόμη κι από τα καταστήματα που είναι έξω από την Κομοτηνή.

Τον τελευταίο μήνα και στη διάρκεια των εξετάσεων έχουν επισκεφθεί τη δημαρχία κι έχουν διαμαρτυρηθεί πάνω από 100 δημότες. Τους εξηγούσα ότι απαιτούνται τρεις μηνύσεις από την αστυνομική αρχή και μου απαντούσαν ότι είχαν υποβάλει τις μηνύσεις. Στο διάστημα αυτό, οι παραβάσεις ηχορύπανσης και υπέρβασης ωραρίου ήταν οι τετραπλάσιες συγκριτικά με αυτές του χειμώνα. Σε σχέση με τα στοιχεία του περσινού καλοκαιριού, είναι τουλάχιστον οι διπλάσιες».

Τα βήματα πριν το σφράγισμα

Οι μηνύσεις κοινοποιούνται στο δήμο, ο οποίος υποχρεούται να κλείσει το κατάστημα σε 15 μέρες. Ο νόμος δίνει το δικαίωμα στον παραβάτη να προσφύγει στην επιτροπή του άρθρου 18 της περιφέρειας κατά της απόφασης του δημάρχου. «Σε ένα δεκαήμερο από τη λήψη της απόφασης ο επιχειρηματίας έχει το δικαίωμα της προσφυγής. Για να συνεδριάσει η επιτροπή παίρνει συχνά μια εβδομάδα. Μέχρι την κοινοποίηση της απόφασης περνάει ένα 20ήμερο, στη διάρκεια του οποίου το κατάστημα λειτουργεί. Δίνεται επίσης το δικαίωμα να προσφύγουν στα διοικητικά δικαστήρια». Η συντριπτική πλειοψηφία των καταστηματαρχών μετέρχεται όλα τα ένδικα μέσα για να αποφύγουν το σφράγισμα.

Ο δήμαρχος Κομοτηναίων εξηγεί ότι με τη συγκέντρωση πολλών μηνύσεων κάποια στιγμή κλείνουν και μάλιστα επί μακρόν. «Υπάρχουν επώνυμα καταστήματα της Κομοτηνής που έχουν εξαντλήσει τις προσφυγές και είμαστε υποχρεωμένοι να εφαρμόσουμε το νόμο». Φέρνει το παράδειγμα πολλών καταστημάτων της πλατείας, αλλά και του κυλικείου στο θερινό ΔΗΠΕΘΕ, το οποίο δημιουργεί πρόβλημα και στις πρόβες του θεάτρου.

«Υπάρχουν τρόποι και μέσα για τη μείωση της ηχορύπανσης με προβλέψεις για να μην διαχέεται ο ήχος. Επαφίεται στον ‘πατριωτισμό’ του κάθε επιχειρηματία να χαμηλώσει την ένταση, αλλά στην ουσία είναι καθήκον του. Ο δήμος έχει τη δυνατότητα να κλείσει ένα κατάστημα από 10 μέρες έως 60. Σκεφτείτε ότι τα θερινά κλείνουν μια -δυο φορές κι έχουν ήδη οικονομική επιβάρυνση» μεταφέρει ο κ. Βαβατσικλής, για να εξηγήσει το περιθώριο να κλείσει σχεδόν όλη τη θερινή σαιζόν ένα κατάστημα που δεν συμμορφώνεται με το ωράριο ή παραβιάζει την κοινή ησυχία.

Συμπληρώνει ότι σε αρκετά μαγαζιά της πλατείας Ειρήνης δημιουργείται έντονο ακουστικό πρόβλημα και σίγουρα μια οικογένεια δεν μπορεί να απολαύσει κάτω από αυτές τις συνθήκες την έξοδό της.

«Η άδεια μουσικής που δίνεται για τα κέντρα διασκέδασης είναι για 80 ντεσιμπέλ, ήχος που αντιστοιχεί με την προσγείωση και την απογείωση αεροπλάνου. Κατανοείτε πόσο πιο δυνατά παίζει η μουσική». Ακόμη και για το αυτονόητο όμως η διαδικασία απόδειξής του είναι περίπλοκη και συχνά οδηγεί σε τραγελαφικά συμβάντα.

«Μετά από καταγγελία της αστυνομίας στον εισαγγελέα κλήθηκα στον ανακριτή, τόσο ως αντιδήμαρχος όσο και ως δήμαρχος με την κατηγορία της παράβασης καθήκοντος με την κατηγορία ότι δεν έκλεισα τα καταστήματα, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία. Αποδείξαμε ότι δεν υπήρξε καμία περίπτωση που να έχουν υποβληθεί μηνύσεις και να μην έχει κλείσει το κατάστημα». Ο λόγος ήταν ότι αφήνεται ένα μικρό χρονικό περιθώριο στον επαγγελματία να καταναλωθούν τα αναλώσιμα. Ο δήμαρχος Κομοτηνής αναφέρει περιστατικό όπου κατά την απολογία του στον ανακριτή για το μη κλείσιμο καταστήματος κι ενώ επίκειτο το κλείσιμο με ειλημμένη απόφασή του ήρθε η απόφαση του διοικητικού δικαστηρίου που όριζε να μην κλείσει το συγκεκριμένο κατάστημα.

Μόνη λύση ο διάλογος

«Αν γινόταν μια συνάντηση μεταξύ της αστυνομικής αρχής και της Ομοσπονδίας Επαγγελματοβιοτεχνών θα μπορούσε να γίνει μια συμφωνία κυριών όσον αφορά το ωράριο και την ηχορύπανση, όπως συνέβη σε άλλες πόλεις. Το ζητούμενο είναι να υπάρξει μια κοινή συνισταμένη» προτείνει ο δήμαρχος Κομοτηνής.

Σχολιάζοντας την αρμοδιότητα του δήμου να δίνει άδειες ίδρυσης και λειτουργίας στα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος υποστηρίζει ότι η απόφαση ελήφθη από την κεντρική διοίκηση χωρίς να ρωτηθούν τη στιγμή που το μόνο έσοδο που προκύπτει είναι το παράβολο που καταθέτει ο επιχειρηματίας. «Αντίθετα, το κλείσιμο ενός καταστήματος επιφέρει μείωση των εσόδων του δήμου, γιατί τα κέντρα διασκέδασης πληρώνουν 5% και οι καφετέριες 2%.

Ο επιχειρηματίας από τη μια σκύβει προς τον πελάτη για να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του, από την άλλη στρέφεται προς το τραπεζιτικό σύστημα προκειμένου να βρει πόρους για την ανανέωση της επιχείρησής του. Κοντά σ’ αυτά έχει και την έγνοια μήπως τον γράψει η αστυνομία κι έρθει ο δήμος ως τιμωρός να του κλείσει το κατάστημα, να αναστείλει τη δραστηριότητά του και να μειώσει τα έσοδά του».

Η ιστορία συνεχίζεται

Τα λουκέτα σε καταστήματα της Κομοτηνής είναι αρκετά και για πολλά από αυτά

επαναλαμβανόμενα. Γνωστό κέντρο διασκέδασης εκτός Κομοτηνής, με ζωντανή μουσική και λειτουργία μέχρι τις πρωινές ώρες, ήταν κλειστό από τις 4- 14 Ιουλίου και ταλαιπωρεί όχι μόνο τους περιοίκους αλλά πολίτες σε ακτίνα πολλών χιλιομέτρων.

Βραδινό μαγαζί σε ωραίο περιβάλλον, που ανεβάζει την ένταση μετά τα μεσάνυχτα, παρέμεινε κλειστό από τις 26 Μαίου μέχρι τις 5 Ιουλίου και θα ξανακλείσει από τις 28 Ιουλίου μέχρι τις 6 Αυγούστου. Καφετέρια στο κέντρο, εκτός πλατείας, είναι κλειστή από τις 11 μέχρι τις 31 Ιουλίου. Κλαμπ με κίνηση, ειδικά το χειμώνα, έκλεισε το διάστημα 5- 15 Ιουλίου. Το έτερον νυχτερινό κέντρο, με χρόνια στο χώρο της νύχτας, μετράει αρκετές μέρες κλειστό, ενώ την Κυριακή σφραγίζεται ένα ακόμη κλαμπ, κοντά στο πάρκο, που είθισται να ανεβάζει την ένταση μετά τις 2.00 που οφείλει να κλείσει.

Καφενεία και καφετέριες της πλατείας κλείνουν ανοίγουν και ξανακλείνουν και κάποια από αυτά βρίσκουν την ευκαιρία να ανακαινίσουν το χώρο. Το γεγονός της μη συμμόρφωσής τους, παρά τη συσσώρευση μηνύσεων, σημαίνει ότι δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν: ή θεωρούν ότι είναι υπεράνω του νόμου ή επιθυμούν θερινές διακοπές και διστάζουν να το αποφασίσουν. Σε κάθε περίπτωση ούτε το προσωπικό οφείλει να μένει χωρίς δουλειά και κυρίως οι περίοικοι δικαιούνται τον ύπνο του δικαίου.

Μαρία Αμπατζή

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.