«Η δημοσια υγεια στη χωρα μας αγεται και φερεται απο οικονομικα συμφεροντα»

Σημαντική είναι η προσφορά του Κέντρου Αποκαταστάσεως «Άγιος Γεώργιος» που λειτουργεί εδώ και 10 χρόνια στην περιοχή μας, με στόχο να παρέχει τις υπηρεσίες της στους ασθενείς. Με τον ιδρυτή του Κέντρου κ. Κώστα Στασινόπουλο συζητά σήμερα ο ΠτΘ για τη δημόσια υγεία στην Ελλάδα αλλά και για το χώρο της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης. Σημαντικά τα όσα καταθέτει και καταγγέλλει ο κ. Στασινόπουλος αναφορικά με τη λειτουργία της δημόσιας υγείας, «μια ιστορία που πονά πολύ» όπως τονίζει αλλά και για το χώρο της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης που «ξεκινά από μια λανθασμένη βάση»…

Κώστας Στασινόπουλος όμως…

ΠτΘ: κ. Στασινόπουλε, δέκα χρόνια παρουσίας στη Θράκη με το Κέντρο Αποκαταστάσεως «Αγιος Γεώργιος». Κατά την άποψή σας είναι οργανωμένη η δημόσια υγεία στην Ελλάδα;

Κ.Σ.: Στην Ελλάδα, κατά την άποψή μου, υπάρχει μια ιδιορρυθμία όσον αφορά στην πολιτική. Την πολιτική τη διαμορφώνουν τα γεγονότα, όμως η πολιτική οφείλει να διαμορφώνει τα γεγονότα. Υπάρχει ειδοποιός διαφορά του να διαμορφώνεται η πολιτική βάσει των γεγονότων που δεν προλαμβάνει και μοιραίως ακολουθεί ενώ θα πρέπει η πολιτική να προλαμβάνει γεγονότα.

Όσον αφορά στη δημόσια υγεία στην Ελλάδα είναι μια ιστορία που πονά πολύ από κάθε άποψη. Πονά γιατί είναι ανεπαρκής, σε ό,τι αφορά στις παροχές τις οποίες όφειλε να αποδίδει εις τον μέσο Έλληνα και αυτό φαίνεται, με τα ράντζα, με τις ουρές. Δεύτερον ένα στοιχείο που επιβαρύνει δυσανάλογα, δραματικά το δημόσιο προϋπολογισμό, ο οποίος διαμορφώνεται από τις τσέπες μας εφόσον τα χρήματα τα οποία διαχειρίζεται είναι δικά μας, και αφορά στις παρεχόμενες υπηρεσίες. Η δημόσια υγεία στη χώρα μας άγεται και φέρεται σε ένα μεγάλο βαθμό από οικονομικά συμφέροντα τα οποία εδώ και πολλές δεκαετίες έχουν παγιωθεί, των οποίων ένα μεγάλο μέρος αφορά στις φαρμακευτικές πολυεθνικές εταιρείες, οι οποίες με τα υπερκέρδη τους ανεβάζουν και το κόστος της δημόσιας υγείας. Τρίτον η δημόσια υγεία ασκείται μέσα σε κτίρια τα οποία τουλάχιστον με τον ηπιότερο χαρακτηρισμό κρίνονται ακατάλληλα.

Εκτός από όλα αυτά οι γιατροί έχουν μετασχηματιστεί σε δημοσίους υπαλλήλους, δεν κακίζω το ρόλο του δημοσίου υπαλλήλου, αλλά ο γιατρός δεν μπορεί να είναι δημόσιος υπάλληλος, οφείλει να λειτουργεί και να ανελίσσεται με την έννοια της άμιλλας και του ανταγωνισμού. Όταν λοιπόν είναι δημόσιος υπάλληλος γνωρίζει ότι είτε είναι καλός γιατρός είτε όχι θα πάρει τον άλφα μισθό και σε λίγα χρόνια θα ανελιχθεί βαθμολογικά γιατί να φροντίσει για τη βελτίωση των γνώσεών του και επιδόσεών του; Δεν ανταγωνίζονται οι γιατροί εν αντιθέσει με αυτούς που λειτουργούν στον ελεύθερο χώρο. Βεβαίως στην ιατρική επιστήμη, η οποία απαιτεί τα περισσότερα χρόνια εκπαιδεύσεως, ένας άνθρωπος που έχει στοιχειωδώς μια οργανωμένη επιθετική προσωπικότητα θέλει να είναι ο πρώτος και άρα μπαίνει σε μια διαδικασία άμιλλας που τον υποχρεώνει να βελτιώνεται. Αυτό βέβαια λείπει παντελώς από τη δημόσια υγεία, με αποτέλεσμα να υπάρχουν σε ποσοστό 90% γιατροί στατικής καταστάσεως. Όσον αφορά στις πανεπιστημιακές κλινικές εκεί είναι το αίσχος πλέον, έχουν γίνει δέσμιες των πρωτοκόλλων των φαρμακευτικών εταιρειών, κάτι που λειτουργεί εις βάρος των ασθενών και εις βάρος του ελληνικού δημοσίου.

ΠτΘ: Η υγεία όμως είναι ένα δημόσιο αγαθό και είναι καθήκον της πολιτείας να το παρέχει στους πολίτες…

Κ.Σ.: Πρέπει να υπάρχει δημόσια υγεία αλλά παράλληλα αναπτυσσόμενη με την ιδιωτική και όχι να εφαρμόζονται δύο μέτρα και δύο σταθμά. Ό,τι ισχύει για τη δημόσια θα πρέπει να ισχύει και για την ιδιωτική. Δεν είναι δυνατόν μια ψυχιατρική κλινική να παίρνει 45 ευρώ νοσήλιο, ενώ σε ένα δημόσιο ψυχιατρικό νοσοκομείο ο ίδιος ασθενής να στοιχίζει πάνω από 180 ευρώ. Αυτή η σπατάλη δημιουργείται και προκαλείται από τους αλόγιστους διορισμούς, υποθέτω για ψηφοθηρικούς λόγους, γιατρών, νοσηλευτικού προσωπικού και αφετέρου από το γεγονός ότι ο γιατρός που λειτουργεί στο νοσοκομείο δεν ενδιαφέρεται αν σχίστηκε το σεντόνι, γιατί δεν θα το πληρώσει από την τσέπη του, κάτι όμως που ενδιαφέρει τον ιδιώτη γιατί θα το πληρώσει ο ίδιος, για αυτό και φροντίζει όλα να είναι όσο το δυνατόν σε καλύτερη κατάσταση, διότι οι οικονομικές δυνατότητες είναι πολύ περιορισμένες. Αν όμως υπάρχει μια ισότιμος αντιμετώπιση του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, υπό έλεγχο βεβαίως, τότε δεν θα συνέβενε αυτό και δεν θα υπήρχε αυτή η ασυδοσία των γιατρών του δημοσίου και ιδιαίτερα των πανεπιστημιακών, γιατί εκεί είναι το μεγάλο δράμα, αφού έχουν μετατρέψει τις κλινικές σε προσωπικά τους βιλαέτια και κάνουν ό,τι θέλουν και το χειρότερο από όλα είναι ότι αρκούμενοι σε κάποια συνέδρια και σε κάποια ταξίδια που τους παρέχονται δωρεάν από τις φαρμακευτικές εταιρείες είναι υποχρεωμένοι να γράψουν όποιο φάρμακο βγάζει η εταιρεία και σε όποια τιμή κι αν είναι αυτό. Και αυτό το πληρώνει ο λαός.

ΠτΘ: Το ερώτημα βέβαια είναι πώς παρέχεται το αγαθό της υγείας στους πολίτες και στην προκειμένη περίπτωση ποιος είναι ο ρόλος του κράτους;

Κ.Σ.: Κατά την προσωπική μου εκτίμηση ο ρόλος του κράτους είναι να δημιουργεί και έχει δημιουργήσει εδώ και πάρα πολλά χρόνια ένα σκηνικό, όπου έχει εντάξει τη δημόσια υγεία, το οποίο δεν αποτελεί, όπως θα έπρεπε να αποτελούσε, μια ουσιαστική παρουσία κράτους πρόνοιας, αλλά αποτελεί ένα τρόπο τινά άλλοθι έναντι της κοινωνίας. Πετάμε στάχτη στα μάτια λέγοντας ότι έχουμε νοσοκομεία, έχουμε δημόσια υγεία. Για ποια δημόσια υγεία μιλάμε όταν για να κλείσουμε ένα ραντεβού για να κάνουμε μια αξονική τομογραφία εμείς χρειαζόμαστε τρεις και τέσσερις μήνες. Μέχρι τότε θα έχει πεθάνει ο άνθρωπος. Για ποια δημόσια υγεία μιλάμε όταν δεν υπάρχουν μονάδες εντατικής θεραπείας; Ποια δημόσια υγεία όταν δεν υπάρχουν μέσα διακομιδών; Ένας ασθενής που θα πάθει κάτι στη Θάσο και θα έχει φουρτούνα πώς θα μεταφερθεί; Τα παραδείγματα πολλά. Η δημόσια υγεία περιορίζεται στα νομαρχιακά δημόσια νοσοκομεία, τα οποία βεβαίως και εξυπηρετούν παίζουν σημαντικότατο ρόλο, το ερώτημα όμως είναι μήπως αυτός ο ρόλος τους θα μπορούσε να ήταν πιο αξιόλογος και περισσότερο αξιόπιστος και να ήταν εντονοτέρα η παρουσία των νοσοκομείων αυτών εάν συνέτρεχαν και συνέβαλλαν και κάποιοι άλλοι παράγοντες που έχουν άμεση σχέση με τις διάφορες σχέσεις που αναπτύσσονται με φαρμακευτικές εταιρείες, εταιρείες προμηθειών μηχανημάτων κ.ο.κ;

Ψυχιατρική μεταρρύθμιση

ΠτΘ: κ. Στασινόπουλε εδώ και καιρό γίνεται λόγος για την ψυχιατρική μεταρρύθμιση. Μονάδες κλείνουν, χρήματα δεν δίνονται. Ποια είναι η δική σας άποψη;

Κ.Σ.: Η ψυχιατρική μεταρρύθμιση ξεκινά από μια λανθασμένη βάση. Ένας ψυχοπαθής ή ένας άνθρωπος με ψυχικά προβλήματα εάν μπορεί να ενταχθεί και να λειτουργήσει στο κοινωνικό περιβάλλον δεν χρειάζεται να βρίσκεται σε διαμερίσματα προστατευμένα, μπορεί κάλλιστα να τον φροντίζει η οικογένειά του. Εάν δεν μπορεί τότε δεν έχει νόημα να είναι σε αυτές τις δομές, οι οποίες χρηματοδοτούνται από την ΕΕ, τα χρήματα χρησιμοποιούνται τις οίδε πώς, και από ό,τι είμαι σε θέση να γνωρίζω, υπάρχουν πολλά διαμερίσματα τα οποία δεν πληρούν τις προβλεπόμενες κτιριολογικές διατάξεις, ούτε τις προβλεπόμενες διατάξεις για το προσωπικό, αλλά το αίσχος της υπόθεσης είναι ότι σε πολλά εξ αυτών υπάρχουν υποτιθέμενοι ασθενείς και όχι πραγματικά και άρα ο έχων και εκμεταλλευόμενος, διότι περί εκμεταλλεύσεως πρόκειται, πληρώνεται για είκοσι ασθενείς, ενώ ουσιαστικά μέσα στο Κέντρο βρίσκονται δύο ή τρεις ή πέντε οι υπόλοιποι είναι στα χαρτιά.

Το ερώτημα βέβαια είναι γιατί η αποσυλοποίηση δεν αφορά τον ιδιωτικό τομέα και μόνο στον δημόσιο. Τα περισσότερα ψυχιατρικά κρεβάτια, ακόμη και από το ελληνικό κράτος, τα έχω εγώ. Γιατί εγώ να μην ενταχθώ στο πρόγραμμα της αποσυλοποίησης; Έτυχε να βρεθώ στις Βρυξέλλες για ενημέρωση στο τομέα αυτό και ο εκπρόσωπος της Βρετανίας που μας ενημέρωνε ισχυρίσθηκε ότι τα χρήματα που δόθηκαν στα Υπουργεία προβλέπονταν για κατανομή σε μεγάλες ιδιωτικές ψυχιατρικές μονάδες που πρέπει να αποσυμφορηθούν. Εξεπλάγη όταν του είπα ότι καμία μονάδα ιδιωτική δεν έχει πάρει από αυτά τα χρήματα. Όταν δε ένας συνεργάτης μου προ ετών ρώτησε στο υπουργείο η απάντηση του αρμοδίου ήταν η εξής: «Πείτε του Στασινόπουλου ότι έχει προαποφασισθεί πού θα δοθούν τα χρήματα». Πριν έρθουν τα χρήματα είχε προαποφασισθεί. Για ποια λοιπόν αποσυλοποίηση και για ποια μεταρρύθμιση μιλάμε όταν αυτή τη στιγμή, σας παρέχω την πληροφορία και είναι έγκυρη, οι ιδιωτικές ψυχιατρικές κλινικές σηκώνουν όχι απλά το κύριο βάρος αλλά όλο το βάρος της ψυχιατρικής νοσηλείας στην Ελλάδα. Όταν το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης αυτή τη στιγμή δεν νοσηλεύει παραπάνω από 130 ασθενείς και σύμφωνα με τα ποσοστά τουλάχιστον που δίνει η ΕΕ έχουμε 1% σχιζοφρενών είναι δυνατόν να καλύψει τις ανάγκες; Και αυτό μόνο στη Θεσσαλονίκη. Άρα το βάρος μετατίθεται σε μας.

ΠτΘ: Λέγεται ότι τα ψυχικά είναι νοσήματα του μέλλοντος. Το πιστεύετε;

Κ.Σ.: Τα ψυχικά νοσήματα υπάρχουν από τότε που υπάρχει ο άνθρωπος. Όταν ο άνθρωπος απέκτησε την ορθία στάση και το βάδισμα το πρώτο που γνώρισε ως παθολογικό στοιχείο ήταν το τραύμα και μετά η παραφροσύνη. Από τότε που υπάρχει ο άνθρωπος υπάρχει και η παραφροσύνη. Είναι μια κατάσταση που εξελίσσεται η μάλλον ακολουθεί την προαιώνια πορεία της. Τα ποσοστά αν αυξάνονται ή μειώνονται αυτό δεν έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι στο χώρο της ιατρικής έχουν παρεισφρήσει και οι παράγοντες των εξαρτησιογόνων ουσιών και άλλοι που δημιουργούν μια πραγματική αύξηση των ψυχικά νοσούντων. Ένα όμως εξαρτημένο άτομο δεν νοσεί. Ο εξαρτημένος είναι άτομο με διαταραγμένη προσωπικότητα. Η ψυχιατρική δεν ασχολείται με προσωπικότητες, αλλά με νοσήματα. Άλλο το ένα άλλο το άλλο. Η κλινική ψυχιατρική ασχολείται με νοσήματα και όχι με τον πιτσιρικά που θέλει να πάρει την κοκαΐνη. Ο πιτσιρικάς δεν είναι ασθενής, για μένα, θέλει και το κάνει. Ασθένεια είναι μια βλάβη που υφίσταται ο άνθρωπος παρά τη θέλησή του. Η ιατρική λοιπόν κακώς έχει επιφορτισθεί και με την αντιμετώπιση και αυτών των κατηγοριών που δεν αποτελούν αρμοδιότητες της κλινικής ψυχιατρικής, αλλά είναι θέμα κοινωνικής πολιτικής και άλλων παραγόντων. Μη τα ρίχνουμε όλα στην ψυχιατρική που είναι κλασική ιατρική. Ας μη μπερδεύουμε την ψυχιατρική με οτιδήποτε ψυχοπαθολογικό υπάρχει γύρω μας. Η κλινική ψυχιατρική αντιμετωπίζει νοσήματα ταυτοποιημένα διεθνώς.

ΠτΘ: Πότε ολοκληρώνονται οι υποδομές της αμιγούς ψυχιατρικής μονάδας και πότε ξεκινούν οι εργασίες για τη μονάδα στον Έβρο και συγκεκριμένα στο Πρωτοκλήσσι του Δήμου Σουφλίου,;

Κ.Σ.: Εκτιμώ ότι τελευτούντος του θέρους η ψυχιατρική μονάδα θα λειτουργήσει.

Στο Σουφλί υπήρξε μια γραφειοκρατική σημαντική καθυστέρηση, η οποία δεν ξέρω κατά πόσο ήταν δικαιολογημένη, διατηρώ κάποιες επιφυλάξεις, ευελπιστώ ότι βρισκόμαστε στο τέλος αυτής της γραφειοκρατικής ταλαιπωρίας και πιστεύω ότι τελευτούντος του θέρους θα ξεκινήσουμε.

ΠτΘ: κ. Στασινόπουλε σας ευχαριστώ πολύ.

Κ.Σ.: Κι εγώ σας ευχαριστώ.

Α.Π.

Κέντρο Μελέτης Πολιτιστικής Κληρονομιάς των Κυρίλλου και Μεθοδίου

Προσφάτως στην Θεσσαλονίκη ιδρύθηκε το Κέντρο Μελέτης Πολιτιστικής Κληρονομιάς των Κυρίλλου και Μεθοδίου με πρόεδρο τον κ. Στασινόπουλο. Μέλη του καθηγητές πανεπιστημίου, ακαδημαϊκοί, απόστρατοι στρατηγοί και όπως τονίζει ο κ. Στασινόπουλος “με στόχο την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας σε ό,τι αφορά το περίφημο σλαβικό ζήτημα που απασχολεί την διεθνή κοινή γνώμη και πολιτική και ιδιαίτερα στα Βαλκάνια”. Οι Σλάβοι εμφανίστηκαν στα Βαλκάνια ως βάρβαρα φύλα περίπου στον 6ο αιώνα και γεννά ερωτήματα κατά ποίαν έννοιαν ιδιαίτερα οι φίλοι μας Σκοπιανοί θέλουν να λέγονται απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ήδη η πρώτη παρουσίαση του Κέντρου έγινε στο ξενοδοχείο Μακεδονία Palace υπό την αιγίδα του δημάρχου της Θεσσαλονίκης. Ας είναι καλά ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος που στηρίζει ηθικά και μόνον ηθικά την προσπάθεια. Υπήρξε μια πρωτοφανής συρροή διανοουμένων και οριοθετήθηκαν οι σκοποί και στόχοι του Κέντρου, το οποίο ειρήσθω εν παρόδω λειτουργεί εξ ιδίων. Δεν υπήρξε αρωγή της πολιτείας ούτε και άλλου φορέα. Υπήρξε μόνο η ηθική συμπαράσταση του Βασίλη Παπαγεωργόπουλου. Ο Υπουργός Βορείου Ελλάδος κ. Καλαφάτης δεν απεδέχθη την παράκλησή μας να θέσει την εκδήλωση υπό την αιγίδα του και μάλιστα ούτε καν παρέστη. Θα τα ακούσει όμως αύριο κατά την διάρκεια εκδήλωσης κατά την οποία θα τιμηθώ από το Λύκειο Ελληνίδων. Διότι το να είσαι υπουργός Βορείου Ελλάδος δεν είναι κάτι απλό, αλλά επωμίζεσαι τεράστιες ηθικές ευθύνες έναντι αυτού του λαού που κατοικεί βορείως του Ολύμπου και μέχρι του Έβρου. Και αυτές οι ευθύνες δεν είναι οικονομικές, έχουμε τη δυνατότητα να εργαστούμε και να βγάλουμε το μεροκάματο, αλλά τουλάχιστον να στηρίξει ηθικά μια προσπάθεια, η οποία προσπαθεί να πείσει όλους αυτούς τους αγρίους, ότι η Μακεδονία και η Θράκη είναι Ελλάδα, είτε το θέλουν είτε όχι είναι ιστορικό δεδομένο και είναι ιστορική αυθαιρεσία να θέλει κάποιος να το ανατρέψει. Όλοι διατείνονται για δημοκρατία. Η αυθαιρεσία είναι φασισμός και επειδή είσαι δυνατός κύριε Χουσεϊν Ομπάμα επιβάλλεις δια των βομβών τη θέλησή σου; Έτσι μας δίδαξε την δημοκρατία η Αρχαία Αθήνα;

Η ίδρυση αυτού του Κέντρου από ανθρώπους επώνυμους και διανοούμενους έχει χαρακτηρισθεί ως κίνηση υψίστης εθνικής σημασίας. Θα πρέπει λοιπόν να καταλάβουν οι όμοροι γείτονές μας ότι τον πολιτισμό τους τον οφείλουν σε μας όπως και ο δυτικός πολιτισμός απορρέει κατά κύριο λόγο από την Ελλάδα. Δεν μπορεί ο κάθε τυχάρπαστος να ομιλεί περί Βορείου Μακεδονίας ή για κάποια άλλη Μακεδονία. Η Μακεδονία είναι ελληνική. Και θα σας δώσω ένα απλό παράδειγμα. Ο πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου ο Φίλιππος μετείχε εις τους Ολυμπιακούς αγώνες και μάλιστα στους ιππικούς όπου εκεί μετείχαν μόνο Έλληνες και κανείς βάρβαρος. Το ερώτημα είναι όσες περιοχές κατέκτησε ο Μέγας Αλέξανδρος είναι Μακεδονία; Τότε με βάση αυτό και το Αφγανιστάν είναι Μακεδονία και η Αίγυπτος. Όποιος κατεκτήθη από την ελληνική Μακεδονία είναι Μακεδόνας;

Ο ρόλος του κράτους

«Το ελληνικό κράτος εδώ και χρόνια ασχολείται με το γεγονός ποιος υπεξαίρεσε χρήματα, ποιος εκβίασε. Έχω την αίσθηση ότι οι εμπλεκόμενοι κύριοι και οι σχηματίζοντες τη λεγομένη κεντρική εξουσία επαγγελματίζονται. Έχουν δει το θέμα ως επάγγελμα και όχι ότι υπηρετούν οικονομικές, ή ηθικές ή πολιτισμικές ανάγκες ενός έθνους. Αν το έβλεπαν έτσι το θέμα δεν θα έριζαν όλη την ημέρα για το ποιος θα πάει στο ειδικό δικαστήριο, ή ποιο μοναστήρι εμπλέκεται σε υπόθεση. Το ελληνικό κράτος διαπραγματεύεται, και μπορεί σήμερα να μη μπορεί να κάνει τίποτα όμως κάποτε μπορούσε, τη Μακεδονία. Η Μακεδονία και η Θράκη είναι τόσο παλιοί τόποι ηλικιακά όσο και η αρχαία Αθήνα όπου το αγλάισμα και η διεθνή παρουσία της Αθήνας είναι ο Παρθενώνας κατά τον ίδιο τρόπο υπάρχουν αντίστοιχα στοιχεία πολιτισμού στη Μακεδονία και ειδικά στη Θράκη. «Των οικιών ημών εμπιμπραμένων υμείς άδετε» αυτό συμβαίνει με τους υπηρετούντες την κεντρική εξουσία. Και τον ελληνικό λαό εδώ και πολλά χρόνια τον αποπροσανατολίζουν κατά τας επιταγάς του κ. Κίσινγκερ. Τον έχουν αποπροσανατολίσει ιστορικά, από πλευράς συγκροτήσεως του κοινωνικού ιστού, τον έχουν αποδιοργανώσει από πλευράς ηθών και εθίμων διότι ο Κίσινγκερ σε συγκεκριμένη ομιλία του το 1991 στην Ουάσινγκτον σε συγκέντρωση κεφαλαιούχων Αμερικανών διατυπώνει σαφέστατα την άποψή του για το πώς ο ελληνικός λαός θα χάσει την ταυτότητά του, την εθνική του συνείδηση. Καθ’ α λέγει είναι λαός δυσκολοκυβέρνητος και δημιουργεί προβλήματα στην Αμερική.

Κατά την άποψή μου το τραγικότερο εδώ και πολλά χρόνια είναι ότι οι ηγέτες αυτού του τόπου έχουν ανεχθεί την παραποίηση της ιστορίας. Το ερώτημά μου είναι: Ελληνική εθνική πολιτική ή πολιτική Κίσινγκερ; Για να ξέρουμε τι γίνεται.

Είναι τεράστιο το θέμα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η όποια ελληνική κεντρική εξουσία δεν είναι υποχρεωμένη να σκύψει πάνω σε αυτό το πρόβλημα. Είναι υποχρεωμένη να προασπίσει το γόητρο, την αξιοπρέπεια και την ιστορική αλήθεια, στοιχεία που συνθέτουν το ανάστημα ενός έθνους γιατί εμείς είμαστε έθνος και όχι λαός, λαός είναι ένα συνοθύλευμα ανθρώπων που ζουν σε μια χώρα με διάφορες θρησκείες ήθη και έθιμα. Εμείς είμαστε έθνος και αυτό ας μη θεωρηθεί ως εθνικιστική κορώνα. Προσωπικά είμαι Πελοποννήσιος αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να κάτσω στην Πελοπόννησο και να σκάβω γύρω – γύρω στο Λύκειον όρος για να βρω τα χαλάσματα του ναού του Διός. Η Ελλάδα είναι έννοια και έτσι πρέπει να τοποθετηθεί. Και με ποια έννοια αυτοί οι κύριοι δεν δραστηριοποιούνται; Για να μην παρεξηγηθούν οι σύμμαχοί μας; Και ποιοι από τους συμμάχους είναι αυτοί που μας στήριξαν; Δώσαμε τόσο αίμα για να στηρίξουμε την ιδέα της ελευθερίας και της δημοκρατίας και σήμερα ποια είναι η δημοκρατία; Των βομβών απεμπλουτισμένου ουρανίου»;

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.