Γιωργος Τριανταφυλλοπουλος, «Οταν θα αντιδρασουμε μαζικα, τοτε θα καταλαβουν οτι δεν μπορουν να επιβαλουν αλλα μετρα»

Μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης, με αφορμή την ανάληψη των καθηκόντων του στη θέση του προέδρου της ΑΔΕΔΥ Ροδόπης και με την ευκαιρία της αυριανής πανελλαδικής απεργίας του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, παραχώρησε στον «ΠτΘ» ο κ. Γιώργος Τριανταφυλλόπουλος. Ο κ. Τριανταφυλλόπουλος απηύθυνε κάλεσμα συμμετοχής στην απεργία σε όλους, όσους έχουν σηκώσει στις πλάτες τους το βάρος της λιτότητας την τελευταία 5ετία, προκειμένου να αποτραπούν τα καινούργια επώδυνα μέτρα, ιδίως στο ασφαλιστικό. «Οι ασθενέστεροι, αυτοί δηλαδή που έχουν σηκώσει στις πλάτες τους όλα τα προηγούμενα χρόνια το βάρος της λιτότητας, μαζί φυσικά με τους ανέργους και τη νεολαία, πρέπει να αντισταθούν και να αποφασίσουν να βάλουν τέλος σε όλο αυτό», υπογράμμισε ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ. «Και ένας είναι ο τρόπος», επισήμανε, «να πούμε φτάνει πια με μια μαζική αντίδραση. Γιατί όταν θα αντιδράσουμε μαζικά, τότε θα καταλάβουν ότι δεν μπορούν να επιβάλουν άλλα μέτρα».
 
Στη συνέντευξη, που ακολουθεί, ο κ. Τριανταφυλλόπουλος τοποθετείται για τα ανοιχτά μέτωπα του κλάδου των δημοσίων υπαλλήλων, για την ανασύσταση του συνδικαλιστικού κινήματος, αλλά και για τις προτεραιότητες της θητείας του… 

«Στην κατανομή αξιωμάτων πρότεινα σε όλες τις παρατάξεις να κάνουμε όλοι ένα βήμα πίσω και να υπάρξει συλλογική ηγεσία με την εναλλαγή στα τρία βασικά αξιώματα»

ΠτΘ: Κ. Τριανταφυλλόπουλε εκλεγήκατε πρόσφατα νέος πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Ροδόπης, μετά από τη συνεργασία των παρατάξεων ΜΕΤΑ και ΠΑΣΚ στην εκτελεστική επιτροπή. Υπάρχει κάποια σημειολογία πίσω από τη συνεργασία που πρόεκυψε μεταξύ των δύο παρατάξεων;
Γ.Τ.: Από την εμπειρία που έχω στον συνδικαλισμό, έχω αντιληφτεί ότι η σύμπραξη των εργαζομένων είναι ο μόνος δρόμος, ώστε να καταφέρουν να επιλύσουν τα προβλήματά τους. Πρέπει να κάνουν δηλαδή συμμαχίες και μαζικά μέτωπα. Βασιζόμενος σε αυτή τη λογική, πρότεινα σε όλες τις παρατάξεις, να κάνουμε όλοι ένα βήμα πίσω, να ξεπεράσουμε την κλασική αντίληψη και τις συνδικαλιστικές λογικές και να υπάρξει συλλογική ηγεσία με την εναλλαγή και των τριών παρατάξεων στα τρία βασικά αξιώματα, του προέδρου, του αναπληρωτή και του γραμματέα. Ουσιαστικά δηλαδή να μοιραστεί η θητεία και στις 3 παρατάξεις και όλοι από διαφορετικούς ρόλους να κάνουμε την ίδια δουλειά. Έτσι η μέριμνά μας θα ήταν στη δουλειά και όχι στους ρόλους που επιτελούμε. Αυτό θα αποδείκνυε και στους εργαζόμενους ότι ξεπερνάμε τις στενές παραταξιακές αντιλήψεις και ότι παλεύουμε όλοι μαζί για τον κοινό στόχο. Δυστυχώς αυτή η πρόταση δεν έγινε δεκτή. Δε θέλω να ερμηνεύσω τους λόγους, που οι συνάδελφοι της ΔΑΚΕ δεν τη δέχτηκαν. Εμείς πάντως θα προχωρήσουμε με όλους μαζί, χωρίς κανέναν αποκλεισμό και από εκεί και πέρα θα είμαστε ανοιχτοί σε κάθε συζήτηση και πρόταση. 

«Πρωταρχικός μας στόχος είναι να κάνουμε δημιουργικές κινήσεις, έτσι ώστε να κερδίσουμε βήμα προς βήμα την εμπιστοσύνη του κόσμου»

ΠτΘ: Αναλαμβάνετε τα ηνία του συνδικαλιστικού οργάνου σε μια δύσκολη συγκυρία, τόσο για τους εργαζόμενους, όσο και για το συνδικαλιστικό κίνημα. Έχετε επεξεργαστεί τρόπους, ώστε να φέρετε πιο κοντά τους εργαζόμενους στην οργάνωση και κυρίως σε συγκεντρώσεις, που κατά καιρούς πραγματοποιούνται, αλλά στην Κομοτηνή, τουλάχιστον, δε γνωρίζουν ικανοποιητική ανταπόκριση; Πως μπορεί αυτό να ξεπεραστεί;
Γ.Τ.: Αυτό ακριβώς είναι το κεντρικό ζήτημα, για το πώς θα ξαναγεννηθεί ο συνδικαλισμός, ο οποίος έχει απαξιωθεί  τις τελευταίες δεκαετίες και μάλιστα στην περίοδο της κρίσης λειτουργούσε κυρίως αμυντικά και όχι δημιουργικά. Πρωταρχικός μας στόχος είναι να κάνουμε δημιουργικές κινήσεις, έτσι ώστε να κερδίσουμε βήμα προς βήμα την εμπιστοσύνη του κόσμου και να καταλάβει ότι οι κύριοι δρώντες σε όλη αυτή τη διαδικασία δεν είναι αυτοί, που έχουν τους ρόλους και τα αξιώματα, αλλά όλοι οι εργαζόμενοι. Σε οποιαδήποτε κοινωνία των πολιτών, μια ομάδα πολιτών μπορεί να πάρει μια πρωτοβουλία και να τη φέρει εις πέρας. Δε χρειάζεται απαραίτητα να είναι πρωτοβάθμιο σωμάτιο ή ένας σύλλογος, μπορεί να είναι μια ομάδα πρωτοβουλίας ή όπως λέμε επιτροπές αγώνα. Εμείς λοιπόν θα παροτρύνουμε τους συναδέλφους σε όλα τα σωματεία να κάνουν αυτό το πράγμα, δηλαδή να αυτενεργήσουν, χωρίς να περιμένουν τη λύση από τους εκάστοτε εκλεγμένους.
 
Ταυτόχρονα όμως η δικιά μας η ευθύνη είναι να καλλιεργήσουμε τη συλλογικότητα, ερχόμενοι ξανά σε άμεση επαφή με τα πρωτοβάθμια σωματεία, με τις γενικές τους συνελεύσεις, με παρεμβάσεις  πάνω σε ζητήματα του κάθε εργασιακού χώρου, ώστε να γνωρίζουν όλοι ότι αυτή η κοινή προσπάθεια αφορά όλους. Για παράδειγμα, γνωρίζουμε ότι στο Νοσοκομείο οι εργαζόμενοι υφίστανται πραγματικά ένα μαρτύριο. Αν παλεύουν μόνοι τους οι εργαζόμενοι του Νοσοκομείου, το πιο πιθανό ενδεχόμενο είναι ότι θα έχουν περιορισμένη επιτυχία στο εγχείρημά τους. Όταν, λοιπόν, συνθέσουμε τα προβλήματα που υπάρχουν σε όλους τους εργασιακούς χώρους, τότε θα μπορέσουμε να κάνουμε ένα κοινό μέτωπο, στο οποίο όλοι θα στηρίζουν τα αιτήματα όλων.
 
Παράλληλα πρέπει να καταπολεμήσουμε τη δυσφήμιση, που έχει γίνει εις βάρος των εργαζομένων του δημόσιου τομέα. Αυτό θα γίνει, όταν έρθουμε σε επαφή με τους υπόλοιπους φορείς είτε είναι το εργατικό κέντρο της Κομοτηνής είτε οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες είτε οι αγρότες, για να καθίσουμε στο ίδιο τραπέζι και να δούμε τα προβλήματα όλων, έτσι ώστε να στηρίζουν όλοι τα προβλήματα της εκάστοτε κοινωνικής ομάδας. Να μπει στη θέση ο ένας του άλλου, για να καταλάβει ο καθένας ότι δεν είναι μόνος του και πως θα πρέπει όλοι μαζί στηριζόμενοι ο ένας πάνω στον άλλο να δημιουργήσουμε ένα ενιαίο μέτωπο. 

«Πρέπει να βιώνεις αυτό, που βιώνουν όλοι οι εργαζόμενοι, για να μπορείς να τους εκπροσωπείς»

ΠτΘ: Ο ρόλος των συνδικαλιστών έχει απαξιωθεί ως ένα βαθμό, γιατί έχει περάσει η αντίληψη ότι απολαμβάνουν υπερβολικά προνόμια, την ώρα που οι συνάδελφοί τους εργάζονται. Πως το αντικρούετε αυτό;
Γ.Τ.: Προσωπικά είμαι της άποψης πως οι συνδικαλιστές πρέπει να εργάζονται. Θα πρέπει να έχουν κάποιες διευκολύνσεις, ώστε να μπορούν να κάνουν τις κινητοποιήσεις και τις επαφές τους με άλλους εργαζόμενους, αλλά ταυτόχρονα δε θα πρέπει να απομακρύνονται από τον εργασιακό τους χώρο. Κι αυτό, για να έχουν επαφή με τις δοκιμασίες κάθε εργαζομένου στην καθημερινότητά του. Επομένως, εγώ ως πρόεδρος, παρόλο που δικαιούμαι την πλήρη απαλλαγή από τα καθήκοντα μου για όλη τη θητεία μου, δε θα κάνω χρήση αυτής της απαλλαγής και για ηθικούς και για δεοντολογικούς λόγους. Αλλά και για πρακτικούς λόγους, αφού όποιος βιώνει καθημερινά τις δοκιμασίες, μπορεί καλύτερα να αντιληφθεί την κατάσταση για να παλέψει να την ανατρέψει. Πρέπει να βιώνεις αυτό, που βιώνουν όλοι οι εργαζόμενοι, για να μπορείς να τους εκπροσωπείς. 

«Ο καθένας θα πρέπει να αναλάβει την ευθύνη του απέναντι στους άλλους»

ΠτΘ: Μήπως τελικά η κοινωνία μας και ειδικότερα ο κλάδος των δημοσίων υπαλλήλων έχει αποκτήσει την τάση να μην ενδιαφέρεται για το πρόβλημα του διπλανού;
Γ.Τ.: Όντως αυτό ισχύει σήμερα στην κοινωνία μας. Πρέπει όμως να απαντήσουμε στο γιατί ισχύει αυτό και πώς φτάσαμε σε αυτό το σημείο. Η άποψή μου είναι ότι φτάσαμε σε αυτό το σημείο, γιατί ένα σύστημα παρασιτικό ήθελε να δρούμε με αυτή τη λογική, να μη μπορούμε να ενωθούμε σαν εργαζόμενοι, σαν πολίτες, σαν κοινωνικές ομάδες και να μην έχουμε μεγάλη δύναμη. Σήμερα, όμως, με όλα αυτά που έχουμε περάσει λόγω της κρίσης, αν θέλουμε να σκεφτόμαστε με ευθύνη για τα παιδιά μας, για τις επόμενες γενιές και για την προοπτική της χώρας, πρέπει να κατανοήσουμε ότι αυτό το «διαίρει και βασίλευε» ήταν το κλειδί για να μας κάνουν ό,τι θέλουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις και τα εκάστοτε συμφέροντα. Πρέπει να ξαναγεννήσουμε τη συλλογικότητα, να ξανασκεφτούμε τον διπλανό μας, να αναλάβει ο καθένας την ευθύνη του απέναντι στους άλλους. Διαφορετικά αυτή η κοινωνία θα μείνει έρμαιο πιέσεων και συμφερόντων και θα κινδυνεύει πλέον η υπόστασή της.
 
Ο καθένας λοιπόν θα πρέπει να αναλάβει την ευθύνη του απέναντι στους άλλους. Αν ο καθένας κάνει το χρέος του απέναντι στην κοινωνία και τους υπόλοιπους συμπολίτες του, τότε θα ωφεληθούμε όλοι μαζί και θα δούμε ότι οι δυνατότητές μας σε συλλογικό επίπεδο είναι πολλαπλάσιες από ό,τι του καθενός χωριστά. 

«Ο μέσος δημόσιος υπάλληλος, ο οποίος ζει αποκλειστικά από το μισθό του, βιώνει ό, τι βιώνει ο κάθε Έλληνας πολίτης»

ΠτΘ: Όσον αφορά τα αιτήματα αιχμής της περιόδου, τι είναι εκείνο που απασχολεί περισσότερο έναν δημόσιο υπάλληλο και τι ζητάτε από την κυβέρνηση;
Γ.Τ.: Ένα σκέλος είναι τα μετρά. Εκτός από τα κόκκινα δάνεια που περάσανε και αφορούν όλους τους πολίτες, το επόμενο που ακολουθεί είναι το ασφαλιστικό, που πάλι αφορά όλους τους πολίτες και το πιο εξειδικευμένο, αυτό που αφορά το ενιαίο μισθολόγιο, το οποίο είναι υπό συζήτηση ακόμα. Ο μέσος δημόσιος υπάλληλος, ο οποίος δεν έχει «καβάτζες» και δεν έχει μαζέψει λεφτά από άλλες δραστηριότητες, αλλά ζει αποκλειστικά από το μισθό του, βιώνει ό, τι βιώνει ο κάθε Έλληνας πολίτης, δηλαδή, τη δυσκολία να βγάλει το μήνα με την οικογένειά του. Παρόλο που εκτραχύνονται τα μέτρα, βλέπουμε ότι το κόστος ζωής παραμένει σε πολύ υψηλά επίπεδα και δεν υπάρχει η παραμικρή μείωση τιμών όλα αυτά τα χρόνια. Αν δεν υπάρξουν μέτρα ανακούφισης στο κόστος ζωής, πλέον δε θα μπορούμε να επιβιώσουμε.
 
Το δεύτερο σκέλος, που αφορά πιο πολύ τον δημόσιο τομέα, είναι ότι παρά τα μέτρα που ανακοινώνονται, δεν υπάρχει ένα σχέδιο που να εμπνέει τους εργαζόμενους και να αναδύει μια άλλη αντίληψη για τη δημόσια διοίκηση, στην κατεύθυνση του να εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον και τον ελληνικό λαό. Γνωρίζουμε πολύ καλά τις ελλείψεις που υπάρχουν σε προσωπικό κυρίως στις κοινωνικές υπηρεσίες και ειδικά στα νοσοκομεία. Δεν είναι όμως το βασικότερο ο αριθμός των υπαλλήλων, όσο η γραφειοκρατία που έχει αυξηθεί ακόμα περισσότερο στα χρόνια της κρίσης, παρότι η διακήρυξή του ήταν να μειωθεί και να βελτιωθεί η λειτουργία του δημόσιου τομέα. Κατά πρώτον είναι θέμα οργάνωσης και αντιμετώπισης της πολυνομίας, των πολλαπλών αρμοδιοτήτων και του συντονισμού, πράγματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν με ένα συνολικό στρατηγικό σχέδιο για την ανασυγκρότηση της δημόσιας διοίκησης. Επιπλέον, η λύση στις σύγχρονες κοινωνίες βρίσκεται στους ίδιους τους εργαζόμενους. Ακόμα και στον ιδιωτικό τομέα, στις προηγμένες χώρες, η λύση για την ανάπτυξη των επιχειρήσεων βρίσκεται στους εργαζόμενους. Αυτός που ζει το πρόβλημα, αυτός έχει και τη λύση του προβλήματος. Αυτό λέμε κι εμείς ως συνδικαλιστικό κίνημα, ότι θα πρέπει να γίνει ένα συνολικό σχέδιο με συνδημιουργούς τους ίδιους τους εργαζόμενους. 

«Είναι επιτακτικό να γίνει ένα συλλογικό σχέδιο, το οποίο θα προσδώσει μια άλλη λογική στη δημόσια διοίκηση»

ΠτΘ: Αυτό έχει συμβεί κατά το παρελθόν στη χώρα μας; Δηλαδή πέρα από τα υπόλοιπα αιτήματα, έχουν κατατεθεί και προτάσεις, όπως φερ’ ειπείν για τη μείωση της γραφειοκρατίας, εκ μέρους των συνδικαλιστικών φορέων;
Γ.Τ.: Βέβαια, έχει συμβεί. Για παράδειγμα, θυμάμαι ένα συνέδριο που είχε κάνει η ΑΔΕΔΥ στην Ερέτρια της Εύβοιας για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση και την ανασυγκρότηση της δημόσιας διοίκησης. Σε εκείνο μάλιστα το συνέδριο είχα καταθέσει εκ μέρους του νομαρχιακού τμήματος της ΑΔΕΔΥ μια πρόταση-σχέδιο για την ανασυγκρότηση της δημόσιας διοίκησης. Είχε γίνει μια πραγματικά αξιόλογη συζήτηση πάνω σε αυτά τα θέματα. Το δυστύχημα ήταν ότι βλέπαμε πως από υπουργό σε υπουργό, ακόμη και του ίδιου κόμματος, άλλαζε η πολιτική. Δεν υπήρχε δηλαδή μακροπρόθεσμη πολιτική, ώστε να μην αντιμετωπίζονται τα ζητήματα αυτά αποσπασματικά. Η θέση μας είναι ότι ένα τέτοιο εγχείρημα απαιτεί έναν μακροπρόθεσμο σχεδιασμό, που να βάζει τις βάσεις για μια δημόσια διοίκηση ευρωπαϊκού τύπου, που θα ξέρουν όλοι ότι αυτοί οι κανόνες ισχύουν για όλους.
Ταυτόχρονα, η δημόσια διοίκηση θα είναι το εργαλείο του κράτους για την ανταπόδοση των υπηρεσιών εκείνων που δεν υπάρχουν σήμερα, ώστε ο πολίτης να δίνει με ευχαρίστηση τον φόρο στο κράτος, εφόσον για αντάλλαγμα θα του παρέχονται αξιόλογες υπηρεσίες. Επαναλαμβάνω, όμως, ότι επειδή ένα παρασιτικό σύστημα θέλει να νέμεται ανενόχλητο τους φόρους αυτού του κράτους, ήθελε να έχει μια δημόσια διοίκηση, που να είναι χαοτική και ασυντόνιστη. 

«Θέλουμε να έχουμε ένα ξεκάθαρο πλαίσιο, μια οργανωμένη δουλειά και να έχουμε φυσικά τις ευθύνες μας»

ΠτΘ: Η κυβέρνηση διακηρύσσει ότι η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων δε θα συνδέεται με τις απολύσεις, κάτι που αποτελούσε βασικό αίτημά σας στο παρελθόν. Ποια είναι η θέσης σας απέναντι σε αυτό το ζήτημα; Η κοινωνία ζητάει ένα είδος αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά τι χαρακτηριστικά θεωρείτε ότι πρέπει να έχει αυτή η αξιολόγηση;
Γ.Τ.: Δυστυχώς την κοινωνία την έχουν εκπαιδεύσει στη λογική «πονάει δόντι, κόβει κεφάλι». Η αξιολόγηση σε όλες τις προηγμένες χώρες, που έχουν υψηλού επιπέδου δημόσια διοίκηση, γίνεται με τον εντοπισμό του προβλήματος σε μια υπηρεσία, αν λόγου χάρη χρειάζεται επιμόρφωση ή αν λείπει ενημέρωση για τη νομοθεσία κλπ., ενώ υπάρχουν μηχανισμοί, οι οποίοι αποκαθιστούν αυτές τις ελλείψεις. Από κει και πέρα, ο κάθε δημόσιος υπάλληλος έχει και την προσωπική ευθύνη του. Δεν μπορούμε να πούμε όμως ότι τα «τσουβαλιάζουμε» όλα και ότι κάποιος υπάλληλος μπορεί να αδιαφορεί ενώ βλέπει τους άλλους συναδέλφους του να τρέχουν για να τα βγάλουν εις πέρας. Εμείς υποστηρίζουμε ότι είμαστε όπως όλοι οι εργαζόμενοι αυτής της χώρας και θέλουμε να επιτελέσουμε το ρόλο μας απέναντι στην κοινωνία. Θέλουμε λοιπόν να έχουμε ένα ξεκάθαρο πλαίσιο, μια οργανωμένη δουλειά και να έχουμε φυσικά τις ευθύνες μας. Άρα είμαστε υπέρ της αξιολόγησης, με ξεκάθαρους όμως όρους. 

«Είναι πιο σωστό να αναζητήσεις τρόπους για να βελτιώσεις όλους μαζί τους εργαζόμενους από ό,τι να αρχίσεις να κάνεις τεχνητούς διαχωρισμούς»

ΠτΘ: Η πρόβλεψη για χορήγηση του λεγόμενου «μπόνους» στους πιο παραγωγικούς υπαλλήλους σας βρίσκει σύμφωνο;
Γ.Τ.: Αυτή είναι μια λογική, που τη θεωρώ απλοϊκή. Διότι αυτό που σε ενδιαφέρει σε έναν οργανισμό δεν είναι να διαχωρίσεις τους εργαζόμενους μεταξύ τους, αλλά το αντίθετο. Πρέπει να τους εμπνεύσει, για να δουλεύουν πραγματικά όλοι μαζί. Συμφωνώ ότι όποιος αναλαμβάνει παραπάνω πρωτοβουλίες και ξεχωρίζει από τους άλλους εργαζόμενους, πιθανόν θα πρέπει να υπάρχει μια μέριμνα, ώστε αυτός να ανταμείβεται. Το βασικό μας μέλημα ωστόσο θεωρώ ότι πρέπει να είναι να ενώσουμε του εργαζόμενους, ώστε να παράγουν ομαδικά έργο, γιατί τότε και η υπηρεσία φαίνεται αξιόπιστη απέναντι στην κοινωνία και οι εργαζόμενοι εμπνέονται από το κλίμα αυτό και ταυτόχρονα οι πολίτες βλέπουν ότι υπάρχει ένα έργο, που τους ωφελεί. Επομένως, θεωρώ ότι είναι πιο σωστό να αναζητήσεις του τρόπους εκείνους για να βελτιώσεις όλους μαζί τους εργαζόμενους από ό,τι να αρχίσεις να κάνεις τεχνητούς διαχωρισμούς. 

Στις προτεραιότητες της νέας ηγεσίας της ΑΔΕΔΥ Ροδόπης η συνεργασία με το ΔΠΘ 

Για τη δημιουργία μεταπτυχιακού προγράμματος για την ανάπτυξη των ικανοτήτων των δημοσίων υπαλλήλων

Μια από τις προτεραιότητες της νέας ηγεσίας της ΑΔΕΔΥ Ροδόπης είναι η ανάπτυξη συνεργασίας με το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο, με σκοπό τη δημιουργία μεταπτυχιακού προγράμματος, στο οποίο οι δημόσιοι υπάλληλοι της περιοχής θα έχουν τη δυνατότητα να αναπτύσσουν περαιτέρω τις ικανότητές τους. Όπως εξήγησε ο κ. Τριανταφυλλόπουλος: «Υπάρχει μια γενικότερη εντύπωση ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν ενδιαφέρονται για την προοπτική τους σαν εργαζόμενοι. Πιστεύω ότι αυτό είναι μεγάλο λάθος και καλλιεργήθηκε από αυτούς που ήθελαν να έχουν τέτοια διοίκηση. Υπάρχουν όμως νέοι εργαζόμενοι με μεγάλα προσόντα, που πραγματικά θέλουν να έχουν προοπτική στη δουλειά τους και να αισθάνονται περήφανοι για το έργο, που προσφέρουν στην κοινωνία. Εμείς θα κάνουμε ό,τι μπορούμε, για να επιτευχτεί αυτό. Εκτός από την επιμόρφωση, που είναι το κλασικό όπλο προς αυτήν την κατεύθυνση, υπάρχει και μια πιο συστηματική πρακτική. Εκτός από την Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης, που είναι στην Αθήνα, η ΑΔΕΔΥ είχε κάνει κάποιες προγραμματικές συμβάσεις με το πανεπιστήμιο της Πελοποννήσου και με το πανεπιστήμιο της Μακεδονίας, όπου πρόσφερε εξειδικευμένα προγράμματα για τους δημοσίους υπαλλήλους, με τα οποία αναπτύσσονται βήμα προς βήμα οι ικανότητες των δημοσίων υπαλλήλων, ώστε σιγά-σιγά να αναβαθμιστεί το επίπεδο της δημόσιας διοίκησης. Τέτοιες λύσεις θα μπορούσαν να εφαρμοστούν και στην Κομοτηνή, με τη δημιουργία ενός παρόμοιου μεταπτυχιακού πρόγραμμα σε συνεργασία με το Δημοκρίτειο. Αυτό είναι μια από τις προτεραιότητες μας της διοίκησής μας. 

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.